Alþýðublaðið - 19.07.1955, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 19.07.1955, Blaðsíða 7
)Þriðjudagur 19. júZí 1955 ALÞYÐUBLAÐIÐ T 1 Svíarnir unnu (Frh. af 5. síðu.) með knöttinri, að pví er dómar inn, Ingi Eyvinds, taldi. Sig- urður Bergsson fi'amkvæmdi spyrnuna skynsamlega með því að senda laust til Gunnars Guðmannssonar, sem deildar lið, leikið hér fjóra ! Ieiki, haft sigur í þrem, en tapað einum. Var þetta og þeirra mesli sigur, aö sigra svo greinitega úrvalslið Reyltja- víkur. Mega þeir vissulega vel við árangurinn una af för sjnni skaut'íri hingað. Þó peir yrðu að Iáta í minni pokann fyrir Ak- 1 snörpustu, sem þeir hafa hitt á knattspyir n u víe 11 i n um, þá þegar og skoraði með ágætri spyrnu, sem sendi kncttinn I urnesingum, en mótherjana •rétt undir markásinn. Óverj- , töldu Þá andi fyrir sænska markvorð- inn. Lyftist nú brúnin á mörg um áhorfandanum, sem blaut ur og hrakinn beið þess að vorir menn réttu sinn hlut, og bjuggust menn nú við var- anlegum umskiptum. En það var nú eitthvað anniað. Svf- arnir sóttu þegar á eftir, og ,/áttu ileikinn" eins og áður, með sínum stutta og hnitmið- aða samleik, þó að ekki tækist þeim að skora fleiri mörk í geta þeir þó alltaf veifað stór i'igrinum yfir sjálfri höfuð- borginni. Reykjíavíkurúrvalið var með ötlu óþekkjanlegt frá lyiknum við Danina. Það var allt ósamstætt og aðgerðir þess flestar snerpulausar og losara legar. Seinir að knettinum ;og sendingar vanhugsaðar. Þungir á sér og svifaseinir. Bleytan þessum hálfleik, En á næst síð | á vellinum og rigningin hefur ustu mínútu fengu Reýkvík- ! kannske haft þessi áhrif á þá. íngar laftur spyrp u,, skaanmt , Hins vegar virtist þetta ekki fyrir utan vítateig. Einar Hall ne*n áhrif á Svíama, þeir dórsson frambvæmdi hana og ieicu lett °§ örugglega, með sendi með föstu skoti á mark , bnitmiðuðum og stuttum en hitti ekki. Hins vegar mun sendingum frá manni til aði mjóu. Var þetta mjög vel manns. Vosbúð og háll knöttur spyrnt. | virtist lítíð há peim. Þeir Á fyrstu mínútum seinni lóku í einu orði sagt, bráð- hálfleiks gerir úrvialið tilraun ákemmtilega. Af leikjum tíi :ajð jafna nVetÍn, en allt i Þessa !iðs §eta knattspymu- endar það í ráðleysl. Hörður j menn vorir mikið lært, ef þeir útherji fær knöttinn sendán, ,vi]ja. E. B, Andrés Sveinbjörnsson (Frh. af ö. síðu.) um það dæmt, að hafnsögu- mannsstörfin stundaði hann af stakri alúð og kostgæfni. Skylduræknin var honum í blóð borin. Ágætur félagi, hjálpsamur og drenglyndur cg hinn mesti rausnarmaður, þó að hægt færi tit að sjá. Kseri látni vinur, ég bakka þér tryggð þína og vináttu og margar ánægjustundir. Þú flík aðir ekki hugsunum þínum hversdagslega, en þeir, sern þekklu þig bezt, vissu, að þú studdir málslað þeírra, sem hjálparþurfi voru í Íífinu og vildir hag þeirra sem beztan. Þökk sé þér fvrir tryggSinatvið þeirra málstað. Aldurhniginni móður, sem syrgir umhyggjusaman og ást- ríkan son, votta ég innilega hluttekningu mína og bið for sjónina að veita henni slyrk og huggun í sorg hennar. Systrunum og vandafólki öllu samhryggist ég af heitum hug. Blessuð sé minning. ástriks sonar og bróður, góðs félaga og skyldurækins heiðursmanns. Jó/i Axel Pé/ttrsson. Kristján Jóhannsson (Frh. af 4. síðu.) Guð- svo ummælt, að æfingar væru sækir fram með hann upp kantinn, og gengur vel. Sendi hann síðan með góðri spyrnu fyrir markið, en svo nálægt, 'áð markvörðurinn fær slegið frá. Þá nær Gunnar mannsson kneltinum, en ' ser fyrst °§ fremst hressing bregzt skotfimin. IJr mark- og nautn — og svo mun vera spyrnu hefja síðan Svíarnir enn f dag — og bann setur sókn; en vörnin brýtur hana ofar persónulegrÍ frægð og á bak aflur. Aftur á 10. mín- metum félagsaindann, gleðina útu er úrvaþð £ nokkurri yfir að fá að hreyfa sig frjáls sókn, sem endar með góðu færi Jega og stemninguna á íprótta Sigurðar Bsrgsisonar, sem mótum, einkum stærri mótum hann misnotar. Tveim mínút- •— gleðina yfir sameiginlegum um síðar skora svo Svíarnir sigri, eins og t, d. hjá hppn- sjtt þriðja mark. Vár það um, sem sigraði Norðmenn og hægri útherjimi sem það Dani í landsikeppp'inni 19ál. gerði, eftir að framherjarnir Vissulega er Kristjáni ljóst, að' JJjJJJ^ höfðu leikið vörn úrvals’.ns með glæsilegum áriangri getur j vaidig kulda” og ísalögum nan“ með stutt- íþróttamaðurinn borið hróður Norður-íshafi og löndum þeIm, lands síns víða. Og þar hefur hann ekki látdð sjtt eftir liggja. Með honum hófst ný gullöld í sögu íslenzkra lang- ast kol, hafa þær breytingar mína um hið áðurnefnda fasta- endað með því útliti, sem nú land, sem nú er ekki til, eni er að mestu leyii. Þó er ég leifar finnast á sjávarfcotnin- þéirrar skoðunar, að á sama tíma hafi orðið til samfellt land, sem legið hefur sarr^ellt um Bretlandseyjar, Færevjar, ísland, Kolbeinsev, Jan May- en, Spitzbergen, Franz-Jósefs- land, Nýju-Semlu að meðtöld- um til og frá á þessum slóðum, sem ég hugsa, að áður hafi ver- ið þurrt land, sem nú er hcrfið. En leifar þess, Bretlandseyjar* Færeyjar, ísland, Kolbeinsey, Jan Mayen, Spitzbergen með öðrum eyjum þar um slóðir, um eyjum þeim, sem á þessum standa nú upp úr hafinu. Jarð- slóðum liggja. rask það, sem ég gat til, að orð- Svona hygg ég, að þetta hafi ið hafi í fyrndinni, lönd sokkið verið endur fyrir löngu og land og önnur komið upp, endurtek þelta hafi orsakað það, að Pól- ur sig svo aftur með þelm af- arhafið hafi botnfrosið, þar leiðingum, að þetta iand sekk- sem hvorki Golfstráumur eða ur og eftir verður ísland, Fær- varmur straumur Atlantshafs- eyjar, Brelland ásamt eyjum, !ns gætti ekki neins ti.I að hita Kolbeinsey, Jan Mayen, Spitz- íshafið. i bergen og þær eyjar eru leifar Þó alít ég, að hafið, sem nú Þessa horfna lan'ds. er milli Grænlands og íslands.' En nn Þegar þeita skeður, hafi verið opið haf, sem náð byrjar hið heita haf aö þíða ís- hefur saman við Ishafið, en það hafi ekki verkað nóg til að halda jafnvægi á h;ta og kulda Pólarhafsins og með tímanum orðið botnfrosið allt suður á milli íslands og Grærtlands. Á inn og Golfslraumurinn er þá þegar til og í þann óratím?.,. sem liðinn er síðan, er hann bú inn að þíða allt Póiarhafið, öIJL sund Hudsonsflóalandanna og Beringssund, en hin miklu Síðasla ísöld (Frh. af 5. síðu.) kringum hana, svo að á víxl er alveg sólarlaust á þessu eða ihinu heimskautinu og Toftið verður kalt og allt frýs, sem irosið getur og eftir því sem meiri ís er á pólunum hjálpar hann til að auka frostið og eft- ir því sem hin stóru og heitu úthöf jarðar ná skemur til heimskautanna, verður kuld- ínn meiri og ísasvæðið meira. Hvað er nú það, sem hefur orsakað hina miklu ísöld á norðurhelmingi jarðár? Það er nú s'.óra ráðgátan. Við vitum nú um lönd og höf og haf- strauma bæði heita og kalda og skiljum nú veðurfarið að nokkru leyti, en þó ekki að öllu. Hugsum okkur nú t. d. að fyrir milljón árum hafi gotf- straumurinn ekki verið til eins og hann er nú og ekkert hafi hilað upp það svæði, sem hann nú. Það hefur auðvitað meðan þetta ástand varir hef- sund Grænlands er hann ekki! ur Golfsrtáumurinn haldið enn bninn að Þíða °§ verðun sem enn upp að slröndum Ev-‘ Það ekki hugsað í dag, hvenærl rópu og hitað Norður-Atlants- bað endar °g Þessi snnd verðl hafið og þítt það. sem þiðnað ís.lau.s. > hefur úr jöklum þeim, sem! £*að er ®kki að efa, að enrt myndazt hafa á þessu áður eignm við hér í þessu land; a<5 hugsaða landi og líka Hudsons bna við bafis °S kulda öðru flóa og löndum þar. Að mínu álíti hefur Norður- Atlantshafið þá verið miklu heitara á þessu tímabili en það er nú, vegna þess, að um kald- an sjó var ekki að ræða í stór- um stíl frá skriðjöklum þessa lands og Grænlands (Suður- Grænlandi). Uppgnfun hefur hvoru um langa eilífð', þvi Grænland, hin mikla frystivél íshafsins, sendir enn í óratíð hetkulda, sem mæðir menn og skepnur. P. H. Salómonsson. : verið mikil úr hafinu og orsak , | Vdfltdr kðf I GÖð kOItU að mikla snjóa á pólarsvæðina1 ^ og með storminum færist norð-1 ^ til skri&totfustarfa. ur á heimskaulið og fellur har ^ niður og hækkar jökla á hin-1 yingar í síma 9237 næstu y um botnfrosna ís Pólarhafsins, ■ ( V1 s'. s1 V sl Upplýs S; „sundur og saman um samleik, Eftir petta dró enn niður í fífukveik knattspyrnugetu úr- Valsins, svo að rétt tírði á skarinu, helzt með því að biauPa- send var langsending fram og En iþróttirnar eru honium treyst á það, að Þorbjörn gæti innilegra áhugamál en sem hlaupið í gegn og heppnazt að persónulegt metnaðarmál til skora þannig. Þessi ,,,ta;ktik“ æsifregna. Atvinna hans er gaf mikil hlaup en engin kaup, bundin, íþróttum, bg það er átaðfesti hinis vegar það, sem engin tilviljun. Hann kveður vitað var áður, að Þo-rbjörn s'.g hafa hrifizt af orðum Friðriksson er hinn liðgengasti merks íþróttafrömuðar, sém lét sprelthlaupari. Úr einu slíku Isvb ummælt, ,að hann hefði „bruni“ náði Þorbjörn þó að lagt fyrir sig íþróttakennslu skjófca á rnarkið, en markvörð til að gleðja fólkið. Kr-istján ur varði með prýði. Er 3 mín segir sér vera ljóst, að iþróttir útur voru eftir ,af -leiknum, séu ein'hver mesti og bezti gjeði skora Syíarni-r svo fjórð-a mark gjafi, sem mennirnir eiga, — sitt. Gerði hægri úthe-rji það pkki fr-e-kast kiepp(niisíþróttir, með skalla, upp úr auka- heldur þær, sem æfðar eru af spyrnu, sem hægri framvörður Samstilltum hóp eða einst-akl- framkvæmdi mjög vel. ; ingi til að efla hreysti sina og FJeiri mörk voru ekki skor- heilibrigða .lífsar-ku. H-eilbrigð uð í leiknum, -sem 1-auk með sigri Svía, fjórum mörkum gegn einu. sál í heilbrigðum líkama, er fornkveðið. íþróltahu-gsjón Kristjáns Jóhannssonar er sú, Alls hefu-r þetta annars að 'auk-a manngildið. og löndum þelm sem að því liggja, sem hafa smáaukizt svo af hefur orðið langur fimbulvetur (ísöld). Það er ljóst af jarðrannsókn- um, að einhvern tíma f fyrnd- inni hafi verið heiit loftslag þar sem nú er heimskautið og þar verlð stórvaxinn jarðargróður, sem nú finnst í jörðu orðinn að kolum, en langt er síðar. j þetta var og þetta svæði hefur orðið fyrir einhverjum nátt- úruhcmförum, svo að lönd hafa sokkið og hlaðizt hvert' ofan á annað og þar hafa svo leifar hins fyrra jarðargróðurs á löng um tíma breytzt í kol. Síðan þetta hexur gerzt, hversu langt sem er síðan, hef ur ekki slíkt hitatímabi] kom- ið yfir þessar slóðir. Hvernig hefur norðurskautið Htið út á þessu hitaílmabili þar til þetta -mikla jarðrask hefur átt sér stað eða hefur það þá fengið það útlit, sem það hefur i dag? Líklega er þar ekki mikill munur þá, þó er ekki víst. að svo sé, og bendir þar nokkuð annað til í jarðraski því, sem orðið hefur og lönd sokkið í sjá og ný jarðlög hulið hin gróðursælu, þar sem nú finn- og að endingu er allt Norður- heimskautlð orðið ein klaka- bunga, sem nær suður að Alpa fjöllum yfir alla Norður-Asíu suður að Himalayafjöllum yfir Mansjúríu, Kóreuskaga, Ber- ingssund botnfrosið og öll Norður-Ameríka (Kanada), Ný fundnaland ísi þakið og Kletta fjöll langt suður jökli þakin. Svona hugsa ég að norður- heimskaulið hafi litið út, er ís- öldin hefur náð hámarki eða þegar byrjar aftur að hlýna Þessi mikla íshella hefur vafalaust valdið miklum loft- ^ kvöl d. ( S' S' iKominn heim s S verð S til viðtals næstu 5 S s s' V tilV s J 6 mán., þriðjudaga og föstu^ S daga kl, 10,30 ti-1 11,30 á fæðS • ingadeild Landsspí-talans. ( Jónas Bjarnason S læknir. S BLÓMABUÐIN (Laugavegi 63 og Vifatorgi^, S selur mikið af ódýrum blóm C' 'um og grænmeti. NykomiðV (mikið úrval af pottahlóm- í S um. Emifijemur! falliegar ^ ^ !bló>m)striandji stjúpur. Se.lt S ^á hverjum degi frá kl. 9—^ (6 nema á laugardögum til • Sklukkan 12 á hádegi. ý ' S kulda allt suður í hitabeliið og --- hefur lækkað snjólínu hitabelt isins, því jarðfræðingar hafa fundið í fjöllum Aíríku merki eftir skriðjökla, sem fyrir óra- tíð eru liðnir hjá og þykir mér það einmitt trúlegt, að þeir hafi orð'.ð til á ísaldarthnabilinu. Þó hygg ég, að aldrei hafi orð- ið svo kalt í hitabeltinu, að ekki hafi þar á þeim ííma get- að þróazt það dýralíf og jurta, sem við nú þekkjum. Þetta tel ég vera orsök upp- hafs og endis ísaldarinnar hinn ar síðustu og tel ég, að þessi ís- öld.semi orðlðí hef.ur, sé-bara eitt óralangt tímabil, se.m ekki sé liðið hjá að fullu og sannar það mína hugmynd, sem nú er upplýst. Grænland, sem raælt er 20 000 fermílur og liggur að mestu leyti í Pótarhafinu jökl- um þakið, hefur nú sannazl með bergmáls áhöldum að vera þrjú slór eylönd með djúpum sundum allt að 1000 faðma dýpi og þessi sund eru botn- frosin og yfir sjávarmáli er jökulllnn jafnhár að jöfnu við fjöl.1 Grænlands. Þetta er mjög athyglisverð uppgötvun um hugmynd mína, að iorðum hafi Pólarhafið verið boinfrosið og þetta styður mjög getgátu ’ Grilfon Buxur á drengi og fullorðna. Toledo Fischersundi.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.