Alþýðublaðið - 07.01.1956, Qupperneq 3

taugardagur 7. janúar 1950
AlþýSublaSIS
ur gagnfræðapróf
FYRIR þrem árum varð Tore j
Anderson, sem nú er 19 ára að j
aldri, fvrir slysi, er svipti hann j
sjón á taáðum augum. Þegar j
það gerðist hafði hann verið
tvo vetur í gagnfræðaskólanum
í Kristiansand, en varð auðvit-
að a hætta námi vegna slyssins.
En Tore var þannig skapi far-
inn að hann lét ekki bugast.
Hann hóf hugrakkur þá taar-
áttu, sem hann átti fyrir hönd- j
um og lét einskis ófreistað að
kynna sér allt frá því nýja við-
horfi, sem nú hafði skapazt. Og
þótt ótrúlegt kunni að virðast
er hann nú byrjaður á ný í
gagnfræðaskólanum og mun'
taka þaðan burtfararpróf með
vorinu. Hann stundar námið á
sama hátt og skólasystkin hans
og sækist það meira að segja
mjög vel. Og hvað prófið snert- (
ir telja kennararnir ekki neina
ástæðu til ótta. Hann stendur
fyllilega jafnfætis öðrum nem- '
endum í sínum beklí hvað náms
árangur snertir.
OFÞREYTTIST VIÐ NÁMIÐ
Sízt er að undra þótt Tore
væri fyrst í stað dálítið í vafa
með hvað hann ætti að taka
sér fyrir hendur, en brátt
komst hann að raun um, að
hann mundi hafa þess fulla
þörf að ljúka gagnfræðaskóla-
prófi, og þá ákvað hann að
freista þess. Tveim gagnfræða-
skólabekkjum lauk hann á ein-
um og sama vetri í blindraskól
anum í Osló. Næsta vetur varð
hann að hætta við námið í miðj
um klíðum sökum þess að hann
hafði ofþreytt sig við það vet-
urinn áður. Hann fékk þá vinnu
við símaskiptiborðið í matsölu-
húsi þar í borginni og sú vinna [
varð honum góð hvíld frá nám
inu.
SEGULBANDSTÆKIIÐ
Og svo hófst lokaátakið. Tore
fékk segulbandstæki til notk-
unar og það varð honum til
mikils flýtisauka. Tæki þetta
var gjöf til hans frá vinum og
kunningjum. Síðan hefur móð-
ir hans lesið kafla úr námsbók-
um inn á segulbandið. Þá fékk
hann og ritvél með blindraletri,
og það var ekki mikill vandi að
læra að skrifa á hana, segir
hann. Ekki telur hann heldur
að það hafi valdið sér neinum
vandkvæðum að stunda nám í
skólanum, hann mundi fljótt
hvernig allri herbergjaskipan
þar var hagað, hve margar
tröppur voru í hverjum stiga
og hve mörg skref voru að
hverjum dyrum. Auk þess
veittu kennarar og skólasvst-
kini honum alla aðstoð, sem
þau máttu. Lakara var það að
allir kennsluhættir voru að
sjálfsögðu miðaðir við sjáandi
nemendur og því var ekkí svo
auðvelt að breyta. í raun réttri
varð hann því að venja sig á
að sjá hlutina fyrir hugskots-
sjónum sínum. Það var dálítið
þvingandi fyrst í stað, en hann
komst þó brátt upp á lag með
það. ,,Ef ég hefði ekki notið
hjálpar móður minnar,“ segir
hann. ,,Hún les allt inn á seg-
ulbandíð og þá veitist mér svo
auðvelt að læra það á eftir.“
FLJÓTUR AÐ ÁTTA SIG
Stíla og ritgerðir skrifar
hanri á blindraletursvélina,
einnig svör við gefnum spurn-
ÍH ANNES Á HORNINU
VETTVANGUR DAGSINS
MlKlliniMllllllKlllllílll'llllllllllllllli
Nýr þulur og góður — Rödct og hljómfall fjármála-
ráðherrans — Glæsilegur ferill Friðriks Óíafsson-
ar — Einvígið við Danann Bent Larsen
NYR ÞULUR hefur hafið
lestur í útvarpið fyrir nokkru.
Hefði Eysteinn Jónsson verið
ung-ur maður nú, og ekki önnum
kafinn í virðulegiu og vanda-
sömu starfi, þá hefði ég fullyrt,
að hann væri hinn nýi þulur og
ekki talið þörf á því að fá það
álit mitt staðfest, svo líkir eru
þeir í rödd og framburði, hijómi
og máli. Það er óvenjulegt að
menn séu svo líkir, sem þeir eru
hinn nýi þulur og fjármálaráð-
herrann.
ÞULURINN er námsmaður í
Verzlunarskólanum, en þaðan
var og hinn þulurinn, sem nú
hefur látið af störfum vegna
námsanna. Segja má að nýi þul-
urinn sé allmiklu betri en hinn
fyrri og að iíkindum venst rödd
hans og hljómfall orðanna hjá
honum. Framburðurinn er mjög
skýr og lesturinn rólegur, aldr-
ei of hraður og aldrei kemur fyr
ir að hann missi orð úí úr sér ó-
viljandi eins og kom fyrir hinn.
Við getum því spáð hinum nýja
þul góori framtíð.
FRIÐRIK ÓLAFSSON er
mikill efnismaður í íjirótt sinni.
Fréttirnar um endalok biðskák-
anna við Bretana komu okkur
þægilega á óvart. Líkur taentu
til að jafntefli yröi í fyrri bið-
. skákinni, en Friðrik vann hana,
og fullyrt hafði verið að Friðrik
hefði litla vinningsmöguleika í
skákinni við Fuller, en hann
vann hana einnig.
EKKI VAICTI ÞAÐ minni
fögnuð þegar úrslit mótsins frétt
ust h ::gað í gær, enda þótt Frið
rik Iil.yti að skipta sigri með er-
lendum stórmeistara er afrek
hans .rábært og munu skákir
hans vekja heimsathygli. —
—; Bráðum kemur Friðrik heim
og þá hefst einvígið við Bint
Larsen, Ðanann unga, sem vill
sækj; ■ ská'kmeistaratigmna til
íslands og lét svo um mælt, að
skáki;! oistaratitill Norðurlanda
væri búinn áð vera allt of lengi
hjá ísiendingum.
ÞEG
meðal
Káuprr
viðsl.ad
rnan a
Friðior
Bent.
samstu
lega. ..
ekkí of
orði, e:
mjög g
taflinu
um.
I EKt
] frám s
j Friðríl
j hann.
farið
vérðu i
'með e
hey i r
ur áþ:
Pílnik
siðan
Hann
Til ha
AR heimsmeistaramótið
ungra manna var háð í
:j nnahöfn 1953 var ég
dur og fylgdist með. Ég
3 ég sagði eitt sinn við
,,Þú verður að vinna
— „Já,“ svaraði Friðrik
'idis — og brosti góðlát-
ég lofa því.“ — Ég tók
mikið mark á slíku lof-
n hann stóð við það á
læsilegan hátt, sundraöi
snögglega fyrir Danan-
T HEFUR. farið mjög
5an 1953, enda kom hann
1 á óvart í fyrra og vann
En Friðriki liefur líka
r.ijög mikið fram, Það
því gaman að fylgjast
i vígi þeirra hér. Friðrik
i, v erja stórorustan á fæt-
uarri. Fyrst einvígið við
svo Hastingsmótið og
e nvígið við Bent Larsen.
, r mjög vaxandi maður.
rningju, Friðrik.
Hannes á horninu.
ingum í efnafræði, eðlisfræði
og stærðfræði. Auk skyldunáms míns,
ins hefur Tore einnig unnizt
tími til að leggja stund á sál-
fræði sem aukanámsgrein.
Tore telur, þótt furðulegt sé,
að sjónarmissirinn bagi sig
ekki. til muna. Yiðhorfsbreyt-1
ingin reyndist honum furðu
auðveld. Það tók hann ekki
nema fjórtán klukkustundir að
nema blindraletrið. Þegar er
hann dvaldist í sjúkrahúsinu
vandist hann því að fara ferða
sinna inni við. ,,Ég komst brátt
að raun um það er ég hafði
misst sjónina, að líf manns
byggist að eins miklu levti og
maður hyggur á því skynviti."
m 5>>*"i «
Kærar þakkir fyrir sýnda samúð við fráfall tengdaföðu.r
KRISTJÁNS EGILSSONAR, FLATEYRf
Fyrir hönd ættingja og vina.
Guðrún Einarsdóttir.
„SJAANDI SJÁ ÞEIR EKKI“
„En fvrir þetta slys hef ég
einnig komizt að raun um stór-
an ágalla hjá þeim, sem alsjá-
andi eru,“ segir hann enn frem
ur. ,,Ég hef komizt að raun um
hversu sjáandi fólk sér lítið í
raun og veru. Mér veitist. stund
um örðugt að komast leiðar
minnar þegar þröng er á göt- j
unum og það er eins og margir t
komi alls ekki auga á hvíta
stafinn minn eða viti ekki,
hvað hann hefur að merkja. |
Það kemur meira að segja fyrir
að mér er rekinn löðrungur -
þegar ég er að reyna að kom- j
ast leiðar minnar. Annars- er
verst að forðast barnavagnana. j
Fólk skilur þá oftast þannig eft-
ir, að þeir standa út á gang-
stéttina. Það er þó ekki oft að
ég rekst á þá,‘ segir Tore. „Oft-
ast verð ég þeirra var í tæka
tíð svo að mér tekst að kom-
ast hiá árekstri.“
KROSSGATA NR. 952.
/ 2 i V
1 5- í 7
í 4
IC ii IZ
n iv IS
ií ' ■' o L
J
Lárétt: 1 heigull, 5 reykir, 8
stillt veðu.r, 9 einkennisstafir, j
10 kjáni, 13 fokvond, 17 smá-
dýrið, 16 dægur, 18 gera hlé á. j
Lóðrétt: 1 ahdlegur, 2 líkams
hluti, 3 níð, 4 framkoma, 6 kven
maður, 7 veitingakostnaður, 11
dauði, 12 heiti, 14 fantur, 17
vörueining, sk.st.
Lausn á krossgötu nr. 951.
Lárétt: 1 spanda, 5 fauk, 8
ölið, 9 11, 10 lurk, 13 gg, 15
garp, 16 vagn, 18 teikn.
Lóðrétt: 1 slöngva, 2 póll, 3
afi, 4 dul, 6 aðra, 7 klapp, 11
ugg, 12 krók, 14 gat. 17 ni.
fiBIIIMMItllllllllllllllBI VB BWKHBBREl
Ðr. jur. Hafþór
Guðmundsson
Málflutningur og lög-
fræðileg aðstoð, Ausíur-
stræti 5 (5. hæð). — Sími
7268.
Frá Mjólkursamsölunni
Á tímabilinu frá 1. jan. til 30. sept. verður mjólkur-
búðum Mjólkursamsölunnar lokað.
klukkan 2 á laugardögum
Mjólkursamsalart.
Höfuð fyrirliggjandi úrval af
SJÓSTÖKKUM
NÆRFATNAÐI
og VINNUVETTLINGUM
DavíðS. Jónsson & Co. li.f.
Þingholtsstræti 18 — Sími 5932
Höfum ávallt til sölu flestar tegundir bifreiða.
Tökum bifreiðar í umboðssölu.
Bílasalan
Kíapparstíg 37. Sími 82032.
s. A. R.
S. A. R.
Dansleikur
í kvöld kl, 9 í Iðnó.
Aðgöngumiðasala frá kl. 5. — Sími 31SI.
H E I M S M E R K I Ð
er gerir allt hár silkimjúkt
og fagurt.
Heildsölubirgðir:
*
Sími 1977.