Alþýðublaðið - 22.03.1956, Qupperneq 6

AiþýdublaftlS
Finimtudagur 22. marz 1956.
GAM'LA BÍÚ
Síœi 1475
Nístandí ótti
(Suðöen Fear!)
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Eonnuð bömum innan 14 ára.
AUSTUR-
BÆJAR BlÚ
Móöurást
Álirifa.mikií ný amerísk stór-
'myrKÍ 'byggð á samnefndri
-Verðaa.unasögu eftir E-dnu
Perber.
Sýxui kl. 7 ®g 9.
Mra ssðasta sinn.
KÍARNRKSJÐRE'NGU RINN
Sýxtd kl. 5.

NTJA BEO
— 1544 —
MilijónaþiófoTÍmi
Geæigpennantli og viðburða-
ks#0 ný amerísk mynd.
Böc.nuð böoimn innaa 14 ára.
Sýndkl. 9.
SLÉTXURÆNK)fGJARNIJl
Spennandi og skemmtileg
amerísk .mynd xneð
Willlam Boyd.
Sýnd M. 5 og 7.
STJÖRNUBÍÓ
FfóarmeamÍBg'amir
Geysi&pennajidi og mjög við-
bœðarik ný amertek litmynd
meSf órvals leáknrum.
Joím Koöea.k
Joto ®erek
S#nd Id. 5, 7 og .9.
Bönimð innan 14. ára.
HAFNAR-
FJARÐARBÍO
— 8249 —
Svóríui atigtin
Hm fræga franska kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Simene Sir»»n
Harry Ba«r
Jean Fienre Aabont
BaaBkur texti
Sýnd vegna fjölda áskorana
M. 7 og 9.
TRIFOLIBIO
— 1182 —
Sidkusdrottnúigm
(Könlgln der Arena)
Ný, þýzk Sirkusmynd, gerð
Bítár skáldsögunni ,WANDA‘
eftir nóbelsverðlaunaskáMið
Geririart Hauptmann.
Maria Litto.
Sýnd M. 5, 7 og 9.
Síðasta sfeetffi.
Eyjan í himing clmnutn
ISpennandi ný amerísk stór-
mynö í litum, eftir skáidsögu
Raymond F. Jones.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
WÓDLEIKHtíSÍD
ÍSLANDSKLUKKAN s
Sýning í kvöld kl. 20.00 ^
miðvikudag
UPPSELT.
S Næsta sýning
S í næstu viku.
S Maður og kona
^ Sýning laugardag kl. 20.00. s
• 20. sýning. S
J S
b Jónsmessudraumut
1 k
SSýning sunnudag kl. 15.00. J
S Venjulegt leíkhúsverð. ^
S Næstsíðasta sinn. ;
S J
< Aðgöngumiðasalan opin frá^
Sfrá kl. 13". 15—20.00. Tekið áS
S móti pöntunum, sími: 8-2345, S
V tvær línur. S
S Pantanir sækist daginn fyrirs
S sýningardag, annars seldar S
S öðrum. s
HAFUABFIRÐI
r »
LEIKFÉLAG
REYKJ4VÍKUR'
Kjarrtorka og
kvenfiy!!!
Gamanleikur eftir
Agnar Pórðarson.
Sýning annað kvöld kl.
•c-—* E R I C BAUME

S
s
s
s
)
20. j
s

T o x i
Áhrifamikil þýzk mynd um
munaðariaus þýzk->amerísk
negraböm í V.-Þýzkalandi.
Talin með þremur beztu þj-zk
um myndum 1952.
Elfie Fiegert
Paui Biidt
Sýnd kl. 7 o-g 9.
Danskur skýringartexti.
Síðasfca sinffi.
í'
Ósigraudi
(UNCDNQUSREB)
Amerísk stórmynd £ eðliLeg- |
um litum gerð eftir skáld-1
sögu Neil H. &w.'anson. — |
Aðalhlutverk:
Gary Cooper |
Paulefcte GocEdard s
ISoris Karfoff I
; Leikstjóri og framleiðandi
‘ Cecil B. De Mille. Eiidursýnd
1 kl. 5 og 9. BöoimS böcnnm.
ísb
Ílí
Hafnarfjarðar
Vesturgotu 6,
Sími 9941.
Heimasímar:
8192 og 992L
ALLTAF HJÁ ÞÉR

15. DAGUK
S Aðgöngumiðasala í dag kl.S
S 16—19 og á morgun frá kl. S
S14. — Sími 3191. S
Samúðarkort l
Slysavarnafélags Islands £
kaupa fiestir. Fást bjó)
slysavamadeiljdum ttm*
land allt. 1 Reykjavík 11
Rannyrðaverzluninni í $
Bankastr. 6, VerzL Gunn- (
þórunnar HaUdársd. og i)
skrifstofu félagsins, Gróf- \
in 1. Afgreidd í síraa 4897. S
Heitið á Slyaavarnafélag- S
ið. — Það bregst ekki. —S
LesiS Alþýðubfaðið j
StbreiSið AlþýðubiaSið
n
IÓNPEM1LS
|r»gó!fsstra?ti 4. SIou 82819
/iá//fúiTfiinyui
þ’astilíina-sc
ur minnar í Kaliforníu. Þar vona ég að hún geti átt athvarf
unz skilnaðurinn er um garð genginn“.
John leit athugandi á hann. „Ég trúi yður ekki“, sagði
hann. .,Það má sjá það á yður. að þér eruð í vafa“.
Bandaríkjamaðurinn gerðist hávær. „Því fer fjarri. Slíkt
skuluð þér ekki leyfa yður að gefa í skyn. Ef til vill emð
þér stórvaxnari en ég, en ég er ekki hið minnsta smeykur \úð
yður“.
Wade hló kuldahlátri. ,,Þér hafið ekkert að óttast af rninni
hálfu. Ég er ekki hingað kominn til að kynna mér líkanilegá
yfirburði yðar sern elskhuga konu minnar. Erindi mitt er að-
eins að fá yður til að gefa yfirlýsingu og sjá svo um að þér
standið við hana. í raun réttri-aðeins að kynnast yður sem
manni“.
Bandaríkjamaðurinn roðnaði við. ,,Ég er ekkert barn“,
sagði hann“. Ég er læknir. Þér gerið yðux að sjálfsögðu grein
fyrir því, en annars gæti Hið konunglega, brezka ’æknaféiag
frætt yður um það. Læknir stendur síður en svo betur að vígi
fyxir að verða ásttfanginn á þann hátt, sem ég hef orðið, en ég'
er þess hins vegar fullviss, að mér mun takast að gera Mérciu
ham.ing j usama“.
Wade reiddist, þegar hann heyrði Bandaríkjamanninn
nefna hana fornafni.
,,Ef þér meinið það, sem þér fullyrðið, þá þýðir ekki að
ræða málið frekar að sinni“, sagði hann. ,,Ég þekki yður eltki
einu sinni. Ef hún kýs yáur, þá get ég ekki neinu þar um þok-
að. Þið eruð bæði yngri en ég, og á meðan þér álítið að ald-
urinn hafi ekkert að segja, og allt sé hið sama í dag og það
var í gær, þá verðið þér að sjá um þetta sjálfur. Ég bið ySur
aðeins um það að þér látið ekki neitt á neínu bera, á meðan
við erum hér um borð“,
„Við í Bandaríkjunum erurn gentlemenn, ekki síður en þið
Bretar“, urraði Bandaríkjamaðurinn.
„Einmitt það?“ varð Wade að orði. „Ég er ekki viss um
að við mundum vera sömu skoðunar hvað það snertir, er giít
kona gengur inn í klefa óviðkomandi manns og sefur þár af
nóttina ,en um það ætla ég ekki að ræða. Og ég hef alls ekki.
í hyggju að sækja um skilnað við Merciu“.
Bandaríkjamanninum gramdist. ,,Er það ef til vill einn af
ykkar brezku siðum?“ spurði hann. „Hjá okkur í Bandaríkj-
unum er það þannig, að þegar tvær manneskjur eru skildar
að skiptum, þá skilja þær líka leiðir á löglegan hátt, og þar
með er þeirri sögu lokið“.
,,Það, sem ég vildi sagt hafa“, varð Wade að orði“, er það,
að samkvæmt góðum og gömlum brezkum sið hef ég í hyggjú
að láta hana sækja um skiinaðinn. En það tekur sinn tíma,
því að ég verð að annast öll formsatriði heima“.
Hann rétti Bandaríkjarnanninum nafnspjald sitt.
„Þér verðið tilneyddur að hafa samband við mig. Sönn-
unargögnin um hjúskaparbrot mitt“, og hann leit fast á Banda
ríkjamanninn11, verða að berast henni í hendur, hvar sem hún
heldur sig. Ég kæri mig hins vegar ekki um að vita neitt af
ferðum hennar eða fyrirætlunum, en ef þér viljið láta mér í
té heimilisfang yðar, mun ég sjá um nauðsynleg formsatriði.
Ég bið yður afsökunar á því að ég skuli hafa valdið yður þess-
um óþægindum. Og ég vona, að ég þurfi ekki að láta sem ég
þekki vður, þótt við kunnum að hittast við vínskenkinn eða
annarsstaðar hér um borð. Hins vegar ætla ég ekki vera ykk-
ur til trafala á nokkurn hátt. Þegar í land kemur, læt ég yður
að öllu leyti um framhaldið. Ég ráðlegg jrkur að reynast henni
vel, og ekki eingöngu hennar vegna. Ég þekki hana, og segx
þetta öilu fremur sjálfs yðar vegna“.
Þeir stóðu báðir þöglir nokkra hríð, og vissu báðir, að
ekki var meira um þetta að segja. Þeir tókust ekki í hendur.
Wade hélt á brott.
Læknirinn klæddist í fötin. Hendur hans titruðu. Þá stund
varð honum ekki hugsað til Merciu. En jafnskjótt og honum
varð hugsað til hennar, endurheimti hann sjálfstraust sitt.
Hann bjóst í skyndi og gladdist yfir öllu því, er hann vissi sig
eiga í vændum. Hafði tíminn yfirleitt nokkurt gildi?
Hann hitti John Wade ekki aftur. Þegar skipið iagðist í
höfn, beið Mercia hans með farangur sinn. Næstu nóttina
bjuggu þau í gistihúsi undir dulnefnum, sem herra og frú
Frankiín. Og daginn eftir héldu þau af stað.
* * *
KHfiKI