Tíminn - 31.03.1965, Blaðsíða 13

MIÐVIKUDAGUR 31. marz 1965
ÍÞRÓTTIR
TÍMINN
ÍÞRÓTTIR
J3

H
Litli RíkharBur
eins og
kærkomin gjöf
Stutt rabb við Ríkharð Jónsson
Akranes er merkur bær fyrir margt — og frægastur
fyrir fiskirí og knattspyrnu. Allir kannast við „kátir
voru karlar á kútter Haraldi“, og þegar áfram heldur,
koma fram í hugann sækempur og kerlingarnar ánægð-
ar út að eyrum, eins og segir í þessum fræga óð til
Akraness, þegar sjómennirnir komu heilir á húfi heim.
Eg veit ekki til þess, að nokkurn tímann hafi verið kveðið
þessu líkt um knattspyrnukempur Akraness, en ef til
vill verður það einhvern tímann gert, því að saga Akra-
ness sem knattspyrnubæjar, er afar merkileg, og ljóminn
um hana á án efa eftir að verða enn meiri, þegar stundir
líða fram.
Svipmesti knattspyrnumaður
Akraness fyrr og síðar er Rík-
harður Jónsson, þessi knatt-
spyrnumaður, sem glatt hefur
hjörtu þúsunda íslenzkra knatt
spyrnuáhugamanna fyrir frá-
bæra leikni um tveggja ára-
tugaskeið. Það hefur jafnan
staðið styrr um Ríkharð og
margir verið honum ósammála
um matgt — en á slíkt sér
ekki nfer alltaf stað, þegar
miklir hæfileikamenn eiga í
hlut?-
Um síðustu helgi skrapp sá,
sem þe'tta skrifar, til Akra-
ness og kom þá við á hinu
vistlega' heimili Ríkharðs að
Heiðarbraut 53. Svo vel bar í
veiði, að kona Ríkharðs, Hali
bera L^ósdóttir (systir Jóns
Leóss.),, var nýkomin heim
af sjúkrahúsi með nýfæddan
son þeirra hjóna. Þau hjón
áttu fjögur böm fyrir, en allt
stúlkur — og þess vegna mikil
gleði að eignast nú loksins
„lítinn ,Ríkharð.“ Og eins og
Ríkharður sagði — „sá litli er
afar ksprkomin gjöf, en enn-
þá veit ég ekki hvort ‘hann
verður skírður Ríkharður."
Það lá eiginlega í hlutarins
eðli að spyrja fyrst hvort „litli
Ríkharður" ætti ekki að feta
í fótspor föðurins og leggja
fyrir sig knattspyrnu, þegar
hann stækkaði. Um það sagði
Ríkharður, að tíminn yrði að
skera úr, örugglega fengi hann
einhvern nasaþef af knatt-
spyrnunni nógu fljótt.
Talið berst að öðru og Rík-
harður segist ekki hafa getað
æft síðustu mánuðina vegna
uppskurður í hásin skömmu
eftir áramót — en væntanlega
get ég byrjað að æfa aftur um ,
páskaleytið: '
— Þú hefur ékki hugsað
þér að leggja skóna á hilluna
í bráð?
— Neiv það má orða það
þannig. Ég hef sett mér það
takmark að leika einn lands-
leik til viðbótar og mun leggja
mig allan fram til að komast
í landsliðsæfingu. Ef ég næ
því takmarki mínu að komast
í liðið, sem mætir Dönum á
sumri komanda, verður það
minn síðasti landsleikur. Skipt,
ir þá engu máli hvort farið
verður á leit við mig að leika
fleiri landsleiki — svarið verð-
ur nei! Ég veit ekki hvort
mér tekst þetta, það fer allt
eftir því hvernig ég verð í
fætinum. Margir munu ef til
vill spyrja — af hverju þetta
takmark? Það er vegna þess,
Hjónin Hallbera og Ríkharður ásamt börnum sínum 5. Lengst til vinstri er elzta dóttrrin, RagnhefS-
ur, sem er 15 ára, þá Sigrún, sem er 3ja ára, Málfriður Hrönn 11 ára og Ingunn Þóra 10 ára. Rikharð-
ur virðir sonjnn fyrir sér.
að ég vil sjálfur ákveða hve-
nær ég hætti. Nítján ár eru
liðin síðan ég lék minn fyrsta
landsleik og í 32 skipti af 33,
sem ég hef verið fær um að
leika, hafa landsliðsnefndir
valið mig í landsliðið. Ég
fann bezt sjálfur. að ég var
ekk.i í ,gó.ðu formi í lands-
(eikjunum gegn Skotum og
Bermuda 'í fyrra. Hefði mér
verið gefinn kostur á að leika
leikinn gegn Finnum, þá hefði
það orðið síðasti landsleikur
minn.
— Meiðslin í fætinum háðu
þér á síðasta sumri?
— Já. mest fyrir það, að ég
gaf mér aldrei góðan tíma til
að jafna mig. Og fyrir bragðið
varð ég að ganga undir upp-
skurð.
— Leggja ísl. knattspyrnu-
menn skóna of snemma á hill-
una að þínu áliti?
Já, alveg tvímælalaust. Auð-
vitað minnkar geta manna með
árunum, en t. d. menn, sem
leikið hafa árum saman með
landsliði þurfa ekki endilega
að hætta, þótt þeir verði að
víkja fyrir yngri mönnum í
landsliði. Þeir geta um lang-
an tíma verið mikill styrkur
fyrir félög sín, þVí leikreynsla
er mjög þýðingarmikið atriði
í knattspyrnunni — í því sam-
bandi er Stanley Matthews gott
dæmi. Enn nærtækara dæmi
er Akraness-liðið. Stundum er
talað um, að gamli og nýi
‘tíminn sáméihtst i liðinu —
ög það er rétt.' Menn furða
sig oft á því hvað liðið nær
langt, aldrei neðar en í öðru
til þriðja sæti t 1. deild. Þarna
setja eldri leikmennirnir strik
í reikninginn — og yngri leik-
menn liðsins njóta góðs af.
Ég tel nauðsynlegt fyrir hvert
lið að hafa innanborðs a. m.
k. 3—4 eldri leikmenn með
reynslu að baki. Þetta hefur
reynzt Akranesi og KR vel.
Dæmi um hið gagnstæða eru
t. d. félög eins og Fram og
Valur — lið þessara félag
vantar vissa kjölfestu, þar sem
þau eru að mestu skipuð ein-
göngu yngri leikmönnum.
Akranesliðið gat vel nýtt Ingv
ar Elíasson meðan hann lék
með því og skoraði hann á
einu keppnistímabili 16 mörk,
en eftir að hann gekk yfír í
Val hefur honum lítið tekizt
að skora af mörkum.
— Hvemig leggst keppnis-
tómabilið, sem framundan er,
í þig?
— Vel hvað Akranes-liðinu
víkur. Strákarnir bjrrjuðu æf
ingarnar vel eftir áramót, en
síðan varð hlé og illa mætt. Nú
eru mætingar orðnar góðar aft
ur og engin ástæða til að kvíða
neinu. Ég hlakka svo sjálfur
til að fara að geta sparkað
bolta aftur.
Lengra varð rabb okkar Rik
harðs um knattspymu ekki.
Enginn veit enn þá hvort hon
um tekst að ná því marki að
leika síðasta landsleik sinn á
sumri komanda. En það þarf
mikið viljaþrek að setja sér
slíkt mark — ekki sízt fyrir
mann, sem á við meiðsli að
stríða eins og Ríkharður.
Hvort sem hann nær þessu
marki eða ekki, þá er það von
allra knattspyrnuáhugamanna
að mega sjá Ríkharð á leik-
velli sem allra lengst og hann
komist yfir meðsli sín.
-Alf.
Bikarglíma Víkverja
Bikarglíma Ungmennafélagsins
Víkverja var háð í fþróttahúsi
Jóns Þorsteinssonar sunnudaginn
21. marz. Glímustjóri var Kjartan
Bergmann Guðjónsson, sem kennt
hefur glímu í vetur á vegum te-
lagsins.
• Keppt var um fagran bikar
sem Sláturfélag Suðurlands gaf
til keppninnar, og er það farand
bikar.
Þátttakendur voru sjö og urðu
úrslif þessi:
1. Gunnar R. Ingvarsson 5% v
2. Hannes Þorkelsson 5 v.
3. Sveinn Leósson 4 v.
4. Sigurður Jónsson 3% v
5. Hjálmur Sigurðsson 2 v
6 .Helgi Ámason 1 v.
7. Gunna Tómasson 0 v
Framhald á 14. sfðu
50. Víðavangs-
hlaup Í.R.
50. Víðavangshlaup ÍR verður
háð fimmtudaginn 22. apríl n. k.
— sumardaginn fyrsta. Að venju
verður keppt í 3ja og 5 manna
sveitum, en einnig að þessu sinni
i 10 manna sveitum. Er það gert
í tilefni þeirra tímamóta, að hlaup
ið verður háð i 50. sinn. Verð-
ur gefinn sérstakur bikar fyrir
10 manna sveit og vinnst hann til
eignar. — Þá má geta þess, að
hver þá:tttakandi hlýtur verðlauna
pening.
Þátttöku í hlaupið ber að tll-
kynna til stjórnar frjáisíþrótta-
deildar ÍR fyrir 13. apríl n. k.
Formaður Víkverja, Halldór Þorsteinsson, afhendir Gunnari Ingvarssyni verðlaun.