Alþýðublaðið - 12.04.1956, Blaðsíða 7

Firamtudagur 12. april 1958
A1 þ ýð u bla Í5 i 5
(Frh. ai 5. siðuj
„Sameining verkamanna“, og
þrátt fyrir voldug mótmæli
tókst þeim að neyða hina aft-
urhaldssömu stjórn landsins til
þess að segjá af sér. Þingkosn-
ingar átt.u sér stað um sumarið
árið' 1940, voru það frjálsar
kosningar, þar sem fólk gat
látið skoðanir sínar berlega í
ljós, og Sameining verkamanna
bar sigur af hólmi. Þingið, sem
kosið hafði verið á lýðræðisleg
an hátt, lét það verða sitt fyrsta
verk að samþykkja lög, sem
komu á samsvarandi valdskipu
lagi og í Sovétríkjunum og
sneri sér síðan til Æðstaráðs
Sovétríkjanna og beiddist þess
áð Eistland yrði samþykkt sem
eitt af ríkjum ráðstjórnarinn-
ar.“
STUÐLA AÐ EYÐILEGG-
IN'GU- SINNI.
Af þessum og öðrum svip-
nSura yfirlýsingum virðist
það vera augljóst mál, að við
urkenning kommúnista á því
að ríki sé lagt undir yfirráð
sósialismans á friðsamlegan
lxátt, sé aðeins í þvi fólgið að
fylgt sé sömu markmiðum og
leiðum og þeir hafa þegar
gert í Tékkóslóvalííu, Austur-
Þýzkalandi, Eistlandi og ann-
ars staðar — og fylgt sé leið,
sem. liggur frá kollvörpun
þingbundins lýðræðis að
stofmm einræðisstjórnar,
Það er þcssi staðreynd,
sem við verðum að leggja á-
herzlu á þó að takmarkið sé
cyðilegging hins þjóðfélags-
lega lýðræðis, þá lætur Krús-
tjev svo lítið að bjóða alþýðu-
flokkunum í öðrum lönduxn
að taka þátt í sinni eigin eyði-
leggingu. Þetta er auðvitað
engin ný aðferð hjá komm-
únistum.
. Krústjev komst svo að orði,
er hann lagði íram beiðni sína
um samvinnu:
„Mörg þeirra vandamála. sem
heimurinn á við að stríða í
dag, eiga rót sína að rekja til
þess, að í. mörgum löndum
heims hafa verkamannastéttirn
ar verið. sundraðar árum sam,
án, og hínir mismunandi hópar
ir.nan hennar mynda ekki eina
heild, en slíkt kemur afturhalds
öflunum mjög að notum. I dag
er það samt sem áður skoðun
okkar, að horfurnar á því að
þessu megi breyta til batnaðai’
séu mjög að vænkast. Lífið hef-
ur sett á dagskrá okkar margar
spurningar, sem krefjast ekki
áðeins samvinnu millum allra
verkalýðsstétta, heldur skapa
einnig mikla möguleika fyrir
slíkri samvinnu. Mikilvsegast
þessai'a vandamála er. að kom-
ið verði í veg fyrir að styrjöld
brjótist út. Ef alþýðustéttirnar
sameinast og mynda eina heild,
sem stai'far af festu og einurð,
þá mun styrjöld aldrei brjót-
ást út.“
SAMBÚ0 LANDA.
Þrtðja hugmyndin, sem fram
kom á tuttugasta flokksþing-
inu, og gæti haft áhrif á stjórn-
málaviðhorf okkar, er sú, sem
9

fjallar um að leggja skuli aukna
áherzlu á sambúð landa, sem
búa við ólík stjómarkerfi. Sós-
snertir baráttuhug hermann-
anna. Enn fremur virðist
Knistjev hafa sérstaklega góða
hæfileika til þess að auglýsa
efnahagslegar ' framfarir, sem
orðið hafa undii' stjórn komm-
únista, og fá það til þess að líta
íalistar hafa fulla ástæðu til þaunig út að gullöldln sé rnn.
þess að fagna aukinni samvinnu Þa® hii renna UPP- !
milli landa, sem búa við ólík!. Við getum gengið frá þvý,
stjórnarkerfi, því þeir vi-ta að sem vaKU> að á Vesturiöndum ■
lýðræðið hefur þá yfirburðijsem muni Þessi herferð ekki fyrst;
þarf til þess að fullnægjái'fýels- °S íremst beinast að því að
isþörf mannkynsins og isKapa vmna pélitjska sigra, heldur að
því betri lífsskilyrði, uiu ieið Þvi a^ sundra, vestrænni. sam-
og þeir eru. þess fullvissU' að yinnu> Þu að .stjórnmálaástand-
lýðræðið muni vinna si|?úr í i®. * í’rakklandi og ítalíu hafi
hugsjónabaráttunni við é.inræð an e;ia Verið ofarlega í hugum
ið. í þessu liggur samt sem áð- kommúriistaleiðtogapna, þegar
ur sú hætta, að sú skoðun muni Þen' mynduðu hina nýju stefnu
verða rík innan verkalýðshreyf sma- Líklega hefur þó öllu
ingarinnar, að alger aðskilnað- meiri áherzla • verið ■ lögð á það (
ur kommúnismaris og jafnaðar- f sambandi við.sköpun hinnar
mannastefnunnar bæði hug- ný.ju stefnu, að hún gæti haft
sjónalegur og póiitískur, brjóti. sem niest áhrif í Indlandi og
í bága við hugmyndina um annars staðar, hefur án efa
nánari sambúð þjóðanna. treyst þá í þeirri trú, að nú
Kommúnistar óttast augsýni væri tími til kominn að hef jast.
lega, að samsvarandi liætta geti handa. á þeim slóðum.
En ef kommúnistar stjóma
þessari nýju samfylkingar-
stefnu sinni af meira hyggju-
viti og betri aðlögunarhæfileik
um en áður, þá ættum við að
UM UMSÓKN ATVINNULEYFA.
Samkvæmt reglugerð, nr. 13, 9. februar 1‘95€, um
takmörkun leigubifreiða í Reykjavik og ráðstöfpn at-
vinnuleyfa, ber þeim, sem höfðu afgreiðslu hjá bifreiða-
stöð í Reykjavík 31. desember 1955 og hafa það enn, að
sækja um atvinnuleyfi, ef þeir óska þess, á þar tii gerð
eyðublöð til Bifreiðastjórafélagsins Hreyfils, Ægisgötu.10,
Reykjavík, fyrir kl. 5 e. h. 3, maí 1956.
Verði ekki búið að sækja um atvinnuleyíi fyrir
greindan tíma, fellur réttur til atvinnuleyfisins niður.
Umsókninni skal fylgja vottorð frá viðkomandí bif-
reiðastöð um að umsækjandi hafi þar afgreiðglii.
Skrifstofa Bifreiðastjórafélagsiris Hreyfils er opin
alla virka daga nema laugardaga kl. 2 til 5 e. h,
Reykjavík, 7, apríl 1956.
Othlutunarmenn atvinnuteyfa.
ógnað framkvæmd þeirra eigin
kenninga, því Krústjev varar
við henni með þessum orðum:
,,í þessu sambandi getúni ýið
staðreyndf'að sumt fólk hðm vera betur undir það búnir að etnahagsmala^ Seturii_ vjð ekki jhefur aldrei verið auður í garði
reynt að færa hina hárréttu berjast gegn henni
kenningu um möguleikáriá á
því að efla sambúð hiiliúm
þeirra landa, sem búa við ófík
þjóðfélags- og stjómmát.áketdi,
yfir á svið hugsjónanna.. Þefta
eru sorgleg mistök, onda þótt
við séum fylgjandi friðsair.legri
sambúð og reiðubúnir lil ;kð
heyja samkeppni við auðýalds-
ríkin á sviði efnahagsm.ála, þá
er ekki þar með sagt að við sé-
um tilbúnir að draga úr barátt-
unni gegn hinni borgaralegu
hugsjónastefnu og þróun kapí-
talismans í hugum mannkyns-
ins. Okkar hlutverk er að
vinna þrotlaust að útrýmingu
borgaralegi’ar hugsjónastefnu
og sýna fram á hve óvinveitt
slík stefna er alþýðunni í heild
og hve afturhaldssöm hún er í
eðli sínu.“
TVENNT ÓLÍKT.
Við verðum að vera eins
skorinorð og Knístjev og sýna
þeim fram á að samvinna á
milli ríkisstjórna er ekki hið
sama og samvinna á sviði póli-
tískra hugsjóna, og við verðum
að vinna álíka þrotlaust að því
að útrýma einræði kommúnista.
Ég vil einnig vekja athygli
ykkar á grein, sem Sam Wat-
son skrifaði eftir að brezk
verkamannasendinefnd hafði
heimsótt Moskvu og Pelrng.
Sam Watson spurði&ústjev að
því, hvort áróðursstríðinu gegn
alþýðuflokkunum, þar á meðal
brezka verkamannaflokknum,
myndi lokð, ef friðsamleg sam-
búð kæmist á milli ríkja.
Ætti friðsamleg sambúð að-
eins að þýða stríð án skothríð-
ar og sprenginga? Ætti aðeins
að koma á betri. samvinnu á
sviði efnahags og menningar-
mála, en sá eitri og hatri á sviði
stjórnmála? Krústjev svaraði
því til, að á stj órnmálasviðinÚ
gæti aldrei verið um að ræða
friðsamlega sambúð.
„EININGARSAMFYLK-
INGAR-ALÞÝÐÚBANDA-
LÖG.
HVER EINASTI KOM-
MÚNISTI.
Við höfnm áður lifað af
slíka baráttu. Við geturn því
nú notið góðs af reynslunni.
Við viíum að hver einasti sig
ur kommúnista í sambandi
við stofnun sanifylkinga hefur
þýtt aukinn styrkleika komm
únistaflokkanna og dregið úr
þrótti alþýðufiokkanna. Það
er augljóst mál að við verð-
um að eyðileggja sérhverja
tilraun til stofnunar samfylk
inga og fletta ofan af hinum
sanna tilgangi þcirra. Það er
nú nauðsynlegx-a en nokkru
sinni fyrr að lcggja áherzlu á
hinn liugsjónalega nxismun,
sem ríkir millum hins sósíal-
istíska lýðræðis og koinmún-
isnxans. Við getum aldrei sigr
að kommúnista í því að bera
fram kxöfur í nafni verka-
manna, þar sem þá skortir
alla siðferðilega sómatilfinn-
ingu og ábyrgð til þess að
halda aftxir af sér. Við getuni
gengizt inn á neiri samskipti
við kommúnistaflokk Ráðstjórn
arríkjanna né heldur við komm
únistaflokka alþýðuveldanna.
Við verðum að samþykkja
hugmyndina um skipti á sendi-
nefndum á opinberum vett-
vangi, sem óhjákvæmilegan lið
í samskiptum í'íkisstjórna okk-
ar. En það eru nokkur atriði í
sambandi við þessar sendinefnd
ir, sem við getum gert kröfu til.
Við getum krafizt þess, að þær
séu valdar af opinberum stofn-
unum eða af lýðræðislegum
samtökurn, til þess að útiloka
það, að slíkar sendinefndir séu
skipaðar taglhnýtingum komm-
únista, er nota hvert tækifæri
til þess að breiða út villandi
upplýsingar um Ráðstjórnarrík
in.
Við getum látið sendimönn-
um okkar í té fræðslu og upp-
lýsingar, svo að þeir kunni að
gera fullan greinarmun á því,
hvað heyri til undantekninga
og hvað sé almennt regla, og
gefið þeim örlitla hugmynd um
ástandið almennt í Ráðstjórnar
. . , , . „ , , _, ríkjunum, svo að þeir geti bor-
aðexns sigrað þa með Þvx # ið.það saman við það> sem Rúgs_
korna folki x s ílnxng uni þa® ar kjósa að sýna þeim. Við get-
grxxndyaljara.triði, að komm- J um senf. 0kkar eigin túlka eða
unisrni þyðxr afnam þexrra I ritara með sendinefndunum.
rettxnda sem allar frjalsar Hvað snertir rússneskar sendi-
þjoðxr bua vrð Vxð megum j nefndir í okkar löndum, þá eig-
aldrei hætta að leggja aherzlu um við að taka vingjarniega á
það, að i kjolfax- koramun- J móti þeim En við eigum ekki
þrælabuðirnax. jað vera hrggddix- við að auglýsa
lllUJIV
Hafnarfjarðar
Vesturgötu $.
Sími 9941. |
HeimasimaR ' | ^
§192 og 9921, \
a það, að
isnxans koma
Við verðurn að halda áfram
að eyðileggja þá goðsögn, að
Sovétríkin séu paradís verka-
lýðsins. Við ættum að leggja á-
herzlu á það, að okkar eigið
efnahagskerfi er betur fært um
að bæta líf þegnanna, með því
að bera Saman iífskjör fólksins
í okkar eigin löndum og fólks-
ins í Sovétríkjunum.
Við ættum að hefja herferð í
flokkum okkar til þess að skil-
greina þýðingu þeirra ákvarð-
ana, sem teknar voru á 20.
flokksþinginu. Vjð ættum að
ganga úr skugga um, 'að með-
limir flokka okkar fái annað en
yfirborðsvitneskju um það,
sem þar gerðist: Þeir verða að
Það er deginunx Ijósara af ,gera sér það ljóst, að kommún-
samþykktum 20. flokksþings- istar viðui'kenna nú friðsam-
ins, að nxx rennur upp sá timi, j lega leið til þess að koma á
að kommúnistar munu leggja jþjóðfélagskerfi sósíalismans, en
þeir verða alveg sérstaklega að
á það nxeira kapp en nokkru
sinni fyrr að ltoma á víðtælt-
um „einingarsamfy]kingum“.
Við gétum verið við því bún-
ir, að þessi herferð verði bctur
skipulögð og sterkari en þær
fyrri að því er varðar aðlógun-
argetu og hæfileika forustuftn-
ar og kannske einnig hvað
framfarirnar í löndum okkar og
trú okkar á yfirburði okkar eig
n stjórnarkerfis.
í stuttu máli, við verðum
að hafa hugföst þau orð
Krústjevs, að það er ekki til
nein hugsjóiialeg sambúð. Við
getum ekki samið frið við
flokka, sem hafa það á stefnu
skrá sinni, að afmá okkar eíg-
in flokka og þau réttindi, se’m
eru okkur dýrmætust. Við
verðum að vera á stöðugu
varðbergi, fyrst og, fremst
með því að vera alltaf í sókn-
arstöðu, með því að fletta of-
an af misbi-estum í stjórnar-
fari kommúnista, óréttlæti
l>eiiTa og fláræði, bæði í inn-
anlandsmálum og á alþjóðleg-
um vettvangi.
en þvx' meira andlegt-ríkidæmi.
Margrét er myndarkona tíi
munns og handa. Harmyrðirnar
eru eins og listaverk. Samt
verður mér ógieymanlegast,
hvað hún segir vel frá, kann
margar sögur af skemmtilegu
og góðu fólki og hefur gaman
af kvæðum og vísum. Tíminn
er fljótur að líða í návist lienn-
ar.
Margrét verður að kvöldi af-
mælisdagsins stödd- á heimili
dóttur sinnar í Drápuhiið. 10.
Hún er sjötug, en ung í anda,
falleg og sunnlenzkxxr sómi, Ég
tek mér það vald-fyrir hönd
ættariunar að óska henni ynni-
lega til hamingju og árna henni
alls góðs í framtíðinni,
Helgi Sæmtindsson.
Almenn ánægja...
(Frh. af- 8 siðú.}
ir kommúnista, og þeir þó raun
ar sáróánægðjr með dulklæði
flokks síns.
ÞJÓÐVÖRN ÍHALDS-
HÆKJA.
Framboð Þjóðvarnar hér í
bænum mælist illa fyrir, þvi að
öllum er ljóst, að það er hreint
klofningsframboð, sem getur á-
orkað því einu, að Alþýðu-
flokksfi’ambjóðandínn vinni
þingsætið af íhaldinu. Sama
verður í héraði, ef Þjóðvöm
býður þai' fram, sem.altalað er.
Er það vissulega hið hörmuleg-
asta hlutskipti, sem flokkur, er
teljast vill vinstri flokkur, get-
ur valið sér, að gerast nú opin-
berlega og augljósiega íhalds-
hækja. Merkilegt, ef. flokks-
mennirnir láta etja sér út í
slíkt.
Margrét Helgadéftir
(Fi'h. af 5. síðu.)
baráttunnar. Ifeimili hennar að
Týsgötu 1 einkennist af þeim
snyrtibrag, sem góðar og dug-
legar konur gera að hluta af
gera sér grein fyrir því að nið
urrif lýðræðisins eftir fyrir-
myndinni frá Télckóslóvakíu er
hin friðsamlega leið, sem komm
únistar hafa í huga.
Um leið og við göngum að.til
boðum um sambúð ríkisstjórna
í milli á sviði stjómmála og farsæld sinni og hamingju. Þar
FOLALDA-
KIÖT
Bauti
Smásíeik
Léttsaltað
Reykt
Ódýr kjötkaup.
K|öt og
Grænmeti
Snorrabraut 58
Mélhaga 2,

aiMMSISICBlia EB 2 2'e e 8 8 K • *»■ r<