Alþýðublaðið - 26.04.1956, Page 6

AJþýðubtaðStt
Fimmtudágur 26. apríl 1955
GAMLA BÍÚ
Simi 1475
Ævintýramenn
(The Adventurers)
Spennandi ensk kvikmynd.
Jaek Hawfeins
Banais Priee
Siubham McKenna
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
AUSTUR-
BÆJAR BfÚ
Morðin í Morgue Stræti
Phaötom ot the Rue Morgue.
Vegiia sífeildra fju'irspurna
og áskorana, veröur þessi fá-
dæma speimandi og taugaæs-
andi sakaniálamynd, sýnd í
1 kvöld.
AðaíhlutVerkin leika:
Kari Maíden,
Claude Dauphin,
Patricia Medina,
Stfeve Forrest.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRiPOLIBfÚ
— 1182 —
Hræddur við Ijón
(Keinen Angst Fiir Grossen
Tieren)
Sprenghlægileg, ný, þýzk
gamamnynd. Aðalhlutverkið
er leikið af Heinz Kuhmann,
bezta gamanleikara Þjóð-
verja, sem allir kannast við
úr kvikmyndinni „Gróejna
lyftan“. Þetta er mynd, sem
enginn ætti að missa af.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
MfM BÍÚ
— 1544 —
Cirkus kappinn
(Menchen Tiere und Sensa-
tionen)
Spennandi þýzl: eirkusmynd.
Aðalhlutverk leikur ofurhug-
inn:
Harry Piel.
(Danskir skýringatextar)
Sýnd kL 9.
U-i»-----Un-----nv-
Heimsókn.
dönsku konungshjónanna
og ný íslands-mynd í Agfa-
litum.
Sýnd kl. 5 og 7.
STJÚRNUBÍÚ
Stigamaðurinn
(O CANGACEIRO)
Stórfengleg brazilísk ævin-
týn mynd. j
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Danskur skýringartexti.
Síðasta sinn.
Systir María
Atnerísk kvikmynd eftir leik
riti Charlotte Hastings, sem
gýnt er í Iðrtó um þessar
mundir.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasta sinn.
AFL OG OFSI
Spennandi og vel leikin ame-
rísk kvikmynd. jj
Tony Curtis
Jan Sterling r
Endursýnd kl. 5. •*
WódleikhOsid
Maður og kona
sýning í kvöld kl. 20.00.
Síðasta sinn.
ISLANDSKLUKKAN
sýning íústudag kl. 20.
Vetraríerð
sýning laugardag kl. 20.
S
S
s
s
s
s
s
s
$
r Aðgöngumiðasalan opin frá^
- kl. 13.15—20.00. Tekið á mótiS
pöntunum. -
tvær línur.
Sími 8—2345, S
S
^Pantanir sækist daginn fyrirS
3 sýningardag, annarí seídar <
; öðrum. S
Landnemarnir
(The Seekers)
Ognþrungin og viðburðarík
brezk litmynd, er fjallar um
baráttu fvrstu hvítú landnem
anna í Nýja Sjálandi.
Aðalhlutverk:
Jack Hawkins
Glynis Johns
og þokkagyðjan heimsfræga
Laya Raki.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNAR-
FJAHÐARBfiÖ
— 9249 —
Búktalarinn
(Knock on Wood)
{Frábærilega skemmtileg, ný
| merísk litmynd, viðburðarik
fog spennandi.
I
Ðanny Kay
Mai Zetterling
Sýnd kl. 7 og 9.
á dömur og telpur.
Toiedo
EiUC B A U M E
Sýnd kí. 7 og 9.
VÍKINGAKAPPINN
Sprenghlægileg og spennandi
sjóræriingjamynd með
Dönald Ó’Connor.
Sýna kl. 5.
i
SKl PAUTGeRi)
RIKISINS
„Hekla”
austur um land í hringferð
hinn 2. maí n.k. Tekið á móti
flutningi til Fáskrúðsfjarðar,
Eskifjarðar, Norðfjarðar, Seyð
isfjarðar, Þórshafnar, Raufar-
hafnar, Kópaskers og Húsavík
ur í dag og á morgun. Farseðl-
ar seldir á mánudag.

Hafnarfjarðsr
Vesturgötu 6,
Sími 9941.
Heimasímar:
1192 og 892L
Folaldakiöí
BAUTI
SMÁSTEIK
LÉTTSALTAÐ
REYKT
ÓDÝR
KJÖTKAUP.
Kjöt og
Grœnmeti
Snorrabraut 56 — o
Melhaga 2.

Samúðarkort 5
Slysavarmfélags íslaitds)
kaupa fiestir. Fást hjá ■
f slynavarnadeildum uœ f
land allt. í Reykjavík li
Hannyrðaverzluninni í l
Bankastr. 6, Verzl. Gurm- {
þórunnar Halldórsd. og £4
skrifstofu félagsins, Gróf-S
in 1. Afgreidd í síma 4897. S
Heitíð á Slysavarnafélag- S
ið. — Það bregst ekki. —J
ALLTAF HJA ÞÉR
60. DAGUR
skarðið. En þér getið fengið inni í gistihúsi Chester Warrens.'
Maturirm er látlaus en góður og þar er elcki dýrt að búa.
Svanavatnið e á ísi. Það er alltaf rólegt og kyrrt í Joröan.
Stöðin er í útjaðri bæjarins. Það hlýtur að vera heimsku-
legt af mér að benda yður á þennan stað. Það er hvergi um.
líf go fjör að ræða, nema í veitingakránni hans Gilberts Fag-
gions. Það eru ekki nema sextán kílómetrar úr bænum að
landamærunum Nevada. En það getur auðvitað vel verið, að
yður falli ekki þessi uppástunga.“
. „Að mér falli him ekki?“ spurði Mercia, sem nú var orðin
sárþjáð 'af sótthita og inflúenzu. „Að mér falli ekki við Jór-
dan? Ég, sem einmitt verð að komást yfir Jordan, hvað sem
það kóstar".
,,Það kostar 28 dali,“ svraraði afgreiðslumaðurinn. „Mað-
urinn, sem ekur áætlunárbifreiðinni, er frændi minn.“ Hanh
hugsaði sig um eitt andartak. „Nei, — það er vissara fyrir
yður að fara með lestinni. Áætlunarbifreiðin getur hæglega
setið föst í snjónum.“
Mercia lagði af stað með lestinni. Aldrei mundi það rif iast
upp fyrir henni, hvérnig hún komst á brautarstöðina. — ó,
Myron! ....
22.
Það voru eingöngu almenningsklefar í þessari lest Eng-
um kom til hugar að kaupa farmiða með Pullmanlest, þegar
ferðinni var ekki heitið lengra en til Jordan, nema Casey,
öldungadeildarþingmanni, sem heimsótti bæinn einu sinni á
ári, en fór þá alltaf fyrst til Renó, þar sem honum gefst færi
á að spila. fjárhættuspil og dufla við ljóshærðar konur, án þess
hann ætti á hættu að blaðaljósmyndarar kæmu honum að ó-
vörum. Það eru aðeins kunnar, fráskildar konur, sem sózt •
er eftir til að Ijósmynda í Renó, einkúm þær, sem greiða
blaðaljósmyndurunum þóknun fyrir.
Mercia sat við hlið Chent Zorainyan, sem var armenskur
að uppruna en fæddur í Fresno. Hún var rjóð í vöngum af sótt
sótthita og inflúenzu. Ölvíman sagði nú enn meir til sín, og
hún var of þreytt til þess að finna asperínglasið í handtösku
sinni. Hún var óstöðug í sætinu og hvíldi höfuðið hvað eftir
annað á frakkaklæddri öxl Zoramyans, án þess hún heíöi.
minnstu hugmynd um það.
í sætinu gegnt þsim, hinum megin í vagninum, sat virðu-
legur ungur maður, ásamt enn virðulegri og lítið eitt eldri konu:
sinni. Hún bar gleraugu og það voru siðavendnisherpur uii
munnvik henni. Þau virtu Merciu fyrir sér með þeim fyrir-
litningarkennda' reiðisvip, sem svo oft einkennir þær mann-
eskjur, er trúa hverju orði, sem í ritningunni stendur, og áð-
ur en langt um leið, tóku þau að ræða um hana sín á milli,
upphátt, höfðu bersýnilega ekkert á móti því, að samferða'-
mennirnir heyrðu hve hæðileg orð þau völdu þessari afvega-
leiddu, útúrdrukknu manneskju. En sjálf var hún ekki me*5
fullri meðvitund, svo að hún heyrði ekki hvað þau sögðu. Húii
sveif um víðan geim, var komin heim til Englands, er nafiL
Myrons hljómaði þó sífellt án afláts í huga hennar.
En Zaromyan heyrði hvað þau hjónin sögðu. Fyrst í stiíð
lét hann sem hann veitti því ekki athygli, hann reis á fætur
náði í vatn í glas og bar Merciu. Hann sá að tekið var að dimma
og snjóflyksur féllu fyrir utan klefagluggann. Yið hreppuni
hríð uppí í skarðinu, hugsaði hann og hellti nokkrum cIroi>-
um af koníaki í glasið.
„Hann ætlar sér að deyfa hana“ hugsuðu hjónin, og rótuðu
upp í sorphaugum huga síns.
Þrátt fyrir sársaukan í augnaráðinu brosti Mercia lítið
eitt í þakkarskyni, þegar Zaromýan færði henni vatnið. Svo
snéeri hann sér skyndilega að hinum trúuðu og siðavöndu hjón
um.
„Hræsnarar!“ sagði hann svo hátt, að allir í vagninum hlutu,
að heyra.
Konan með gleraugun saug upp í nefið og tók að lesa í
biblíuriti eftir Rutherford dómara.
„Þér eruð sjúk, kona góð“ sagði Zaromyan við konuna.
„En hvað um það, þér munuð finna að koníakið gerir yður
gott. Þér ættuð alls ekki að vera á ferðalagi í slíku veðri, ein.í
og þér eruð á yður komin. Það er kolniðamyrkt úti, og úlf-
arnir sitja um lömVm.“
i