Alþýðublaðið - 26.04.1956, Page 7

Mánudagsblaði
bjóðist tilefni
þeirri reglu.
Fimmtudagur 28. april lfi56
Óvenju spennandi og vel gerð ensk kvikmynd eftir
skáldsögu Alee Coppels, sem komið hefur út á ís-
lenzku hjá Regnbogaútgáfunni.
Danskur skýringartexti.
Myndin hefur ekki verið sýnd áður hér á landi.
Bönnuð börnum.
Sýnd ki. 7 og 9. — Sími 9184.
Uísæðið og hnúðormahæítan
KOMINN ER tími til að velja
útsæði og leggja það ti.1 spír-
unar. Gott útsæði er undirstaða
kartöf luræktunarinnar.
Undanfarin sumur hafa kart-
öfluhnúðormar allvíða gert
usla í g'örðum og rýrt mjög upp-
skeruna. Ber mikla nauðsyn til
að úti’ýma hnúðormunum og
losa landið við þá leiðu orma-
pest. Hnúðormarnir berast eink
um mcð útsœði og garðyrkju-
ycrkí'ærum. Munið að notg að-
eins útsæði úr heilbrigðum
görðpm, scm lausir eru við
hnúðorma. Varizt að ííytja kart
öflur af ormasýktu svæðunum
í hcillnigð héruð.
I auglýsinug landhúnaðar-
ráðune.vlis|ns 19. scpt. 1953 seg
ir svo: „Bannð er að flytja kart-
öflur af hinu sýkta svæði, sem
talið er að nái frá Mýrdalssandi
um Suður- og Suðvesturland að
Skarðsheiði, til annárra lands-
hluta. Og. í 3. grein segir: Menn
c.ru aivariyga varaðir við a'ð
taka frá kartö£h(r til útsæðis,
se;ij rrehtaðar hafa verið á hinu
sykta syjaði, nemá fullvissa sc
iyrir • hcnclL. wn, ,að kartöflu-
hnuðerjha 'haft cklti orðið vart á
þeini slað, þar sem kartöflurnar
hafa verið ræktaðar. Auglýsing
in er enn í fullu giidi.
Síðan liún var gefin út, hafa
hnúðormar fundizt utan hins
auglýsta, sýkta svæðis í Ólafs-
vík, á Snæfellsnesi og að Bakka
í Kelduhverfi, og eru kartöflur
auðviíað jafn hættulegar frá
þeim stöðum.
Samkvæmt reglum Atvinnu-
deildar Háskólans, sem settar
voru með samþykki landbúnað-
arráðherra 1954, er óhcimilt að
rækta kartöflur í görðum, þar
sem kártöfluhnúðormar hafa
fundizt, næstu 5 ár eftir að
ormanna hefur orðið vart. Og
ekki má nota tíl útsæðis kart-
‘. öflur úr hmiðormasýktum görð
um.
Kartöfluhnúðormar hafa
fundizt í Reykjavík, Hafnar-
íirði, á Akranesi, Eyrarbakka
og Stokkseyri, í Keflavík,
Grindavík, Vík í Mýrdal og
Vestmannaeyjum og eru út-
breiddir á þessum stöðum. Enn
fremur hafa hnúðormar fundizt
við Garðskagavita, í
Reykja, Reykjahvoli og Efra-
Hvoli í Mosfellssveit í um 20
görðum undir Eyjafjöllum (á
Steinabæj unum og í grennd), í
Ólafsvík á Snæfellsnesi, að
Hrafnagili í Eyjafirði og að
Bakka í Kelduhverfi. Það’ þarf
að leggja alla garðana niður og
útrýma þannig hnúðormunum
til að forðast uppskerubrest.
Ekki er heldur sérlega geðslegt
að éta hnúðormakvikindin með
smituðum kartöflum.
Kartöfluhnúðormarnir éru
orðnir plága í ýmsum lor.dum.
Jí leiðbeiningarriti frá brezká
‘ landbúnaðarráðuneytinu segif:
„Kartöfluhnúðormurinn er éin
hin allra hættulegasta kavtöflu-
pest í Englandi. Sáðskipti koma
því aðeins að gagni, að mörg ár
líði milli þess að kartöflur séu
ræktaðar.“
Hér er útbreiðsla hnúðorm-
anna fakmörkuð, og er ennþá
hægt að útrýma þei múr land-
inu, ef kartöfluræktendur sýna
málinu skilning', leggja niður
sýkta garða, nota aðeins útsæði
af heilbrigðu landi og gæta var
úðar með garðyrkjuverkfæri,
poka og geymslur.
Ingólfur Davíðsson.
—.... ■ ....... ...—
Málfundafélagið
(Frh. af 4. síðu.)
sinnar yrðu með í kommúnista-
samstarfi; og voru viðhorfin
því vissulega breytt, þegar ann-
að kom á daginn, því einmitt
þær fullyrðingar réðu afstöðu
meginþorra fundarmanna til
tillögunnar.
Fullyrðingar þessar voru
hafðar í frammi gegn betri vit-
und og fólust í þeim frámuna-
legóheilindi í garðfélagsmanna.
Er það furðuleg' óskammfeilni
vilja nú miklast af því að
getað blekkt félaga sína.
erði þeim að góðu, sem vilja
dásama slíkar starfsaðferðir.
Nafnlaus skrif eru naumast
svaraverð, hvort heldur þau
í Þjóðviljanum eða
hans, þótt hér
til að víkja frá
regiu.
Gunnlaugur Þórðarson.
í Búlgarfu
(Frh. af 5. síðu.i
brauði á dag, einkum þegar
þess er gætt, að hver maður
verður oftast að vinna 15—16
klukkustundir á sólarhring til
að afkasta „dagsverki“ um
uppskerutímann.
LANDBÚNAÐURINN.
Enda þótt þungaiðnaður
landsins hafi verið aukinn um
allan helming samkvæmt á-
kvæðum ríkisstjórnarinnar og
bindi um 35.% af allri fjárfest-
ingu, eru Búlgarar fyrst og
fremst landbúnaðai'þjóð. Enn
vinnur að minnsta kosti þrír
fjórðu hlutar þjóðarinnar að
landbúnaðarf í’amleiðslu.
Það er einmitt í-sambandi við
þetta, sem mikilyægasta breyt-
ingin virðist vera í aðsigi. Rík-
isstjórnin virðist nú sýna til-
burði til að viðurkenna að rík-
ið byggi afkomu sína fyrst og
fremst á landbúnaði, og að
skorti þeim og kreppu, sem að
undanförnu hefur ráðið í borg-
j um og sveitum, verði því að-
ieins aflétt, að landbúnaðinum
verði veittur sá stuðningur, sem
með þarf til þess að hin þröngu
lífskjör bændanna verði bætt.
Sú áætlun, sem nýlega hefur
komið þar fram í sambandi við
væntanlega lán frá Sovétríkj-
unum fyrir áburði og landbún-
aðarvélum, ásamt . loforðum
búlgörsku stjórnarinnar um
aukna aðstoð og hækkuð laun
til handa bændum, í því skyni
að gera Búlgaríu að „fyrirmynd
ar samyrkjubúi“, verður nánar
rædd í síðari grein.
(Þýtt úr Manchestec
Guardian)
(Frh. af 1. síðu.)
is-afncitun á valdi flokksleið-
toganna,“ sagði Sliepirov.
Með „skrílæði" virðist kom-
múnistaritstjórinn eiga við
hverja þá tilraun, sem menn
í Rússlandi kunna að gera til
þess að gagnrýna eða losna
við hina „samvirku forustu“
manna, sem almenningur í
landinu hefur enga hönd í
bagga um að velja.
-----------*---------->.
Frímerkjaþállur
(Frh. af 5. síðu.)
Nr. 26. A. B. Hendriksen, 19
Mc Kay st., Coburg N 13, Vie-
toria, Australia. Vill gjarnan
vita hvort ekki séu einhverjir
safnarar þarna hinum megin á
hnettinum, sem vilji skipta
merkjum við Ástralíumann.
Safnar fyrstadagsbréfum og
ýmis konar merkjum.
Nr. 27. Torbert Williamson.
311 South Main St., Federals-
burg, Md., USA. Safnar ís-
lenzkum merkjum og óskar
jafnframt eftir pennavini á ís-
landi. Skrifar ensku.
Nr. 28. Roy Holmström, Örne
huvudsgatan 1, Göteborg, Sve-
rige. Safnar ísl. frímerkjum ög
skrifar sænsku.
Nr. 29. Sofus Thomsen, Pand-
rup, Vensyssel, Danmark. Frá
manni þessum barst okkur ný-
lega bréf, þar sem hann fer þess
á leit við okkur að við birtura
nafn hans í þættinum og biðj-
um íslenzka safnara að senda
honum nokkur íslenzk merki.
Hann er sem sé lamaðaur á fót-
um og getur litla björg sér veitt,
en helzt.a tómstundaánægja
hans ér frímerkjasöfnun. ViS
leyfum okkur að fara þess á.
leit við meðlimi klúbbsins, sera
sjá sér það fært, að senda
manni þessum nokkur íslenzk
merki endurgjaldslaust, slíkt
mun efalaust veita honura
marga ánægjustund, því að ný-
lega er hann farinn áð safna ís-
lenzkum rnerkjum.
--------»—
WASHINGTON í gær.
Á FUNDI með blaðamönnura
hér í dag kvaðst Eisenhower
forseti ávallt hafa haft trú á
gagnsemi NATO fyrir utan hið
i hernaðarlega svið bandalagsins.
Hann kvað tillöguna um útvíkk
un efnahagssamvinnu innan
NATO mundu verða gerða op-
inbera á fundi ráðs bandalags-
ins, sem kemur saman til funá-
ar í París í næstu viku, ef ráð-
herrarnir samþykktu hana.
Bréfakassinn:
„Málgögnin" kisfulögð
Úr bréfi frá Sauðárkróki.
HÉR í BÆ gerðust nýlega
þau tíðindi að kassi einn al-
skrautlegur var festur upp ó
húsvegg hér í miðbænum. Þeg-
ar að var gáð reyndist hér véra
um tilraun til kynningarsarf-
semi að ræða.
Var þetta blaðið Þjóðvörn,
sem hér átti að kynna fyrir veg-
farendum. Heldur virðist kassi
þessi hafa vakið litla athygli.
Eins og við mátti búast, þar
sém margt er líkt með skyldum
þá leið ekki á löngu þar til ann
ar kassi stærri og glæsilegri var
kominn upp á annan húsvegg
skammt frá. var þar kominn
J ,,Þjóðviljinn“. Hafa menn held-
; ur hent gaman að þessum kistu
lagningum „málgagnanna“, —
■ Ekki hefur tekizt að fá vit-
neskju um það, hvort nokkur
hátíðleg athöfn hafi farið fram
í sambandi við kstulagningar
þessar. Heldur hefur þótt bera
á ókyrrð hjá hinum kistulögðu
og er talað um, að þeir (eða
þau) taki útlitsbreytingum í
kistunum. Er jafnvel álitið að
hér hafi verið um kviksetningu
að ræða. Fastheldni aðstand-
endanna við fornar venjur kera
ur fram í því, að þeir gera eins
og dvergarnir forðum þegar
Mjallhvít var kistulögð. Þeir
settu glerlok á kistuna, svo að
allir, sem framhjá gengju, gætu
séð fegurð hinna framliðnu. •—•
Um þessar kistulagningar hér
var þetta kveðið:
Átti Grýla óhrein börn,
í þeim heyrðist stundum grátur.
Kistulögðust „Vilji“ og „Vörn“
vakti þetta mörgum hlátur.
LINDBERG FLUGKAPPI
Myndasaga
Það var regn og þungskýj-
að, maímorguninn 1927, þegar
Charles Lindberg hóf sig á loft
í einhreyfilsflugvél sinni af flug
velli einum í Bandaríkjunum.
Þrjátíu og þrem og hálfri stund
síðar barst skeyti um það, að
flogið hefði verið í fyrsta skipti
yfir Atlantshaf í einum áfanga.
Lindberg var fæddur og upp-
alinn í miðvesturfylkjum
Bandaríkjanna. Tvítugur tók
hann að nema flug og náði brátt
góðum árangri. Fimm árum síð-
ar markaði hann tímamót í flug'
sögunni með afreki sínu, og
vai'ð á einum sólarhring fræg-
astur allra þálifandi fluggarpa.
Til þess að öðlast reynslu og
vinna sér inn fé til kaupa á
flugvél, vann hann sem flug-
vélavirki, reyndi fallhlífar,
gerðist herflugmaður og gekk
síðan x þjónustu póstþjónust-
unnar sem „fljúgandi bréfberí“.
Flaug hann víða ura Bandaríkiu
á þeim árum.