Alþýðublaðið - 06.09.1956, Síða 6

AlþýgMbiagft
Fimmtudagur 6. sept. 1956.
OAMLA BlÚ
Sími 1475.
Heitt bíóð
Afar spennandi og áhrifa-
mikil ný bandarísk kvik
mynd í litum.
Comel Wilde
Yvonne deCarlo
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sala hefst kl. 2.
AUSTUR-
BÆIAR BIÖ
Lokað
TRtPOLIBlö
— 1182 —
Sígaunabaróninn
Bráðfjörug og glæsileg, ný
þýzk óperettumynd í litum,
gerð eftir samnefndri óper-
ettu Jóhanns Strauss.
Margií Saad,
Gerhard Riedmann,
Paul Hörbiger.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝiABlÖ .
— 154J —
Kvenlæknir í Kóngó
Afburða spennandi og til-
komumikil ný amerísk mynd
í litum, um baráttu ungrar
hjúkrunarkonu meðal viltra
kynflokka í Afríku.
Aðalhlutverk:
Susan Hayward
Robert Mitchum.
Bönnuð börnum yngri en
14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 2.
Sala hefst kl. 1.
STiðRNliBiÖ
Orustan um Sevastopol
Spennandi og gamansöm ný
amerísk mynd í Tecnicolor,
sem lýsir hinni frægu orustu
um Sevastopol.
Paulette Golddard og
Jenan Pierra Crumont.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Bak við fjöllin háu
Afar spennandi og viðburða
rík ný amerísk litmynd er
fjallar um landkönnun og
margvísleg ævintýri.
Aðalhlutverk:
Fred Mac Murray
Charlton Heston
Donna Reed.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 82075.
Erfðaskrá hers-
höfðingjans.
Afarspennandi amerísk
mynd í litutn gerð eftir sam
nefndri skáldsögu F. Slaugt-
her.
Fernando Lamas og
Arlena Dahl.
Sýmd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
HAFNAR-
FiARÐARBlð
— 8248 —
Fyrir syndafíóðið
Heimsfræg ný frönsk stór-
nynd, gerð af snillingnum
A.ndré Cayatte. Myndin var
verðlaunuð á kvikmyndahá-
tíðinni í Cannes 1954. Mynd
þessi er talin ein sú bezta, er
tekin hefur verið í Frakk-
íandi.
Marine Vlady
Cíément-Thierry
Jacques Castelo o. fl.
Sýnd kl. 6,30 og 9.
Danskur texti.
Bönnuð innan 16 ára.
Glötuð ævi
Spennandi ný amerísk kvik-
mynd, gerð eftir bókinni
,,Anatomy of a Crime“, um
ævi aíbrotamanns, og fræga
„Boston rán“ eitt mesta og
djarfasta peningarán er um
getur.
Tony Curtis
Julia Adams
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
) ið. — ÞaC bregst ekkL —
^flXfltSVIIBCltSXKIMI ItBtÖl ■ ■■*
■ örniumst sllskonar vatn«-
■ og hitalagnir.
m
■
[ Hitalngnir s.f.
:AkargerSi 41.
C«mp Knox K-5.
MARGARET BELLE HOUSTON
II 2D rd ®

ýning annað kvöld kl. 20. j
■
■
■
■
ðgöngumiðasala í dag frá«
1. 14. — Sími 3191. ■
Seljum á meðan birðgir;
endast mjög sterkt [
DRENGJA- j
FATAEFNI \
Einnig hentugt í pils og«
stakar buxur, 140 cm.:
breytt, á aðeins :
Kr. 50,00 mír. •
H. Toft
Skólavörðustíg 8. Sími 1035.*
SamúSarkort ,
Blysavamaíélags Ma«d8 f
kaupa fífstir. Fáat hjá j
\ slysavamaéeildum om (
S land allt. í Reykjavfk fi
Kannyrðaverzlunixmi £ i
Bankastr, 6, VerzL Gunn-
þórunnar Kalldórsd. og i \
skrifstofu félagsins, Gróf-'
in 1. Afgreidd í síma 4897, |
Heitið á Slyeavaraafélag-;
mÉégbwSzai
U WÞ Al?AfAX?MÓl
— 26
„Hann vafði mig örmum og ég spurði hann hvað við ætt-
um til bragðs að taka. Hann kvað ekki um annað að gera en
segja Jóhönnu upp alla söguna. Hún hlyti að skiija tilfinn-
ingar okkar.
„Það var auðheyrt að hann þekkti ekki Jóhönnu. Mér varð
hugsað til örlaga Selims. Hún hafði reynt að beria hann misk
unnarlaust til hlýðni við sig og síðan skotið hann. Nú var hún
komin heim með allt brúðarskartið og sagði að Skee væri hið
eina sem hún þráði á þessari jörð. Ég vildi samt sem óður ekki
að hann segði henni hvernig komið væri og að lokum fékk
ég hann til að heita því að við sk^ddum flýja . . .”
„Dag nokkurn sigldum við ú. í ditlu eyna. Pabbi var ekki,
heima og Jóhanna ekki heldur svo að enginn var til að spyrja
eftir mér og við áttum daginn sjálf. Einhver hafði byggt veiði-
kofa á eynni og þegar tók að rigna fórum við þar inn, kveiktum
á kerti og dvöldumst þar til kvölds. Við ræddum flóttann og
hvernig við ættum að haga honum. Það hugboð ásótti mig
að við mundum aldrei sjást framar, en þegar hann kyssti mig
hvarf mér allt — nema hann. Þarna vorum við alla nóttina og
sigldum fyrst heim í sólarupprás. Þegar við .lögðum bátnum
að bryggiunni varð ég þess vör að litla skektan mín lá ofar viu
bryggjuna en ég hafði bundið hana. Ég skildi ekki hver hefði
dirfst að taka hana að mér forspurðri. Skee kvað það ekkert
gera til fyrst henni hefði verið skilað aftur. Ég vissi ekki
hvernig á því stóð en ég varð skyndilega gripin áköfum ótta.
Hann fylgdi mér heim og þegai' ég hafði orð á því að ég væri
hrædd við að láta hann fara einan um skóginn til baka, hló hann
og sagði að ég gæti séð til sín úr glugganum. Eg stóð úti við
gluggan cg beið þess að ég ’sæi hann ganga um borð í bátinn
og svo sigldi hann út á sundið“.
„Þetta var í gær, og þegar leið á daginn kom Jóhanna
heim áður en búist var við henni og hún vissi allt. Og þegar
pabbi kom heim sagði hún honum allt. Hún vissi allan sam-
drátt okkar Skee, iafnvel nóttina í veiðikofanum. Pabbi vildi
ekki trúa neinu en hún sannaði honum mál sitt. Einhver hlýt-
ur að hafa niósnað um okkur. Sennilega einhver af þjónustu-
fólkinu og þó hef ég alltaf verið því öllu góð. Það var hræði-
legt að heyra það sem Jóhanna sayði. Vegna þess aö hún kom.
heim fyrr en búist hafði verið við hafði ég ekki tekiö af mér
úrið. Hún krafði mig sagna hvar ég hefði fengið það. Ég
kvaðst hafa keypt það í Washington. „Þú hefur orðið að láta
laglegan skilding fyrir það“, Sagði hún en trúði mér þó. Annars
mundi hhún hafa tekið það af mér“.
„Hún nefndi mig öllum þeim skammarheitum sem hún
kann verst. Páfagaukurinn sem Skee hafði fært henni var á
flögri um herbergið og settist öðru hvoru á höfuð henni eir.s
og til þess að erta hana. Allt í einu sló hún hann til jarðar og,
sparkaði á honurn unz hann var orðinn blóðug fjaðraklessa á.
gólfinu“.
„Þá stökk ég út úr herberginu og upp til mín, lokaði að.
mér dyrunum og gekk fram og aftur um gólfið. Jóhanna kom
einu sinni upp og reyndi á dyrnar en sneri við er hún íann-
að þær voru lokaðar. Enginn sagði orð frá vörum við miödeg-
isverðarborðið, ég var bólgin í andliti af gráti, þegar ég kom
upp til mín á eftir, hafði lykillinn verið tekinn úr skránr.i
og síðan hef ég ekki getað fundið hann. Ég e,r viss um að Jó-
hanna he-fur tekið hann“.
„í nótt la-umaðist ég út í skógargilið og hitti Skee. í dae
flýjum við í bátnum til Flavanna, en Skee hefur fengið atvinnu,
við hljómsveit þar. Þar ætlum við að gifta okkur. Ég sagði.
honum ekki að Jóhanna væri komin. heim. Ég vildi. ekki eiga.
á hættu að hann ræddi við hana eða pabba. Við hvísluöumst á
því að mér fannst alltaf sem einhver stæði á hleri. Og einu
sinni þótti mér sem ég heyrði grein bresta.“
„Skee fylgdi mér út úr gilinu og snéri síðan aftur .í skóg-.
arþykknið. Og þá heyrði ég . . . þá hélt ég mig hevra radd-.
3r . . . Ég hlióp inn í gilið og þá .
Það birti yfir svip hennar.
sagði hún. „Það er einmitt í dag . . .“
„Nú hef ég sagt þér allt sem rnér hefur ekki unnist tími
til að skrifa í bókina sagði hún eftir stundarþögn. ,,En nú rcá
ég ekki vera að þessu lengur. Skee bíður eftir mér — annað
hvort sundmeginn eða fram undan klöppinni undir pálmun-
um. Jóhanna sér ekki þangað úr gluggunum sínum, Komdu,
Óiíva, við megum ekki láta hann bíða . .
„Hvað á ég að gera við bókina?“
„Geymdu hana fyrir mig. Ég veit að pabbi fyrirgef'ur
mér, . . “
Hún minntist aldrei framar á hókina.
Hún hafði klætt sig af óveniulegri vandvirkni og fest úr-
ið, sem hún mundi alltaf eftir að draga upp á barm sér. Þegar
við gengum niður akbrautina, sleit hún upp mangroveblóm og
festi, í hár sér. Eins og venjulega bað hún mig að ganga með
sér sundveginn, samkvæmt veniu fann ég upp á einhverri'
ástæðu til að neita því, og eins og venjulega gleymdi hún því
. . Nei„ ég man það ekki.“
„Skee hefur séð fyrir öllu
flC ■■■■■■ ■ *■•■■■■ ■■■■■■■■■■■■■RBIIB RHi IIMICCVCtVtCBIinililCBKdl'llf IIIRIVIIB*’ IIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIEHIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIHIHIIIII Vt9RBlRIBI',KlllltiVit,fl