Alþýðublaðið - 29.11.1956, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 29. nóv. 1956.
3
A 1 f) ý g y b 1 a % 8 g
Mrí«itféíl,
H V ' ■ ■ .
■' ú-'Á- m f
S ' Fjölbre.vtt úrva-f
Ktrkjuatrætti.
II AISSES A H' ORXISU
VETTVANGVR DAGSÍNS
Sóttum veturinn ausíur
til kinda sinna —
•LOK.SINS er veturmn. geag-
inn i garff. Þegar ég ók austur
sveitlr á laugaröagímtj austur
urttíir Gullfoss og að Geysi, þá
v^r harm að konta. Fjöllin. vóru
mjög gretí og allt aff því iIlúS-
leg. Ég heW aS fá, löntí toreytisi
svo mjög frá sumri til vetrar og
ísland. AS vísu er snjór meiri og
langvumari í fjötdia mörgum
öffrum löntíum, en það er eins
og allt .verði snauðara hér,
grárra og illúðlegra.
EN SAMT SEM ÁBUR er eins
og’ einhver tign og fegurð sé í
þessum grettna svip, eítthvað,
sem maður getur ekki gert sér
fyllilega grein fyrir, en finnur
samt og nemur, en það er þá
líka eins og hrollur fari um
mann. Mánni skiLst að'þetta
hafi aldrei breytzt, að svona
hafi ísland álltáf verið og svoná
muni það verða þrátt fyrir allar
framfarir og breytingar.
í sveitir — Bóndi á
...Helvítis snapsinn".
leiS
VINNCLUINN bónda
í hríðina til fjár sins.
EG SA
ganga út
Hann var að vísu klæddur öðru
vísi en forfeður okkar voru, en.
ég held að að öðru leyti hafi
verið" sáralíiill nninur á honum
og þeim þarna sern hann hvarf
mér í sortann, álútur i veð'rið,
þungstígur og hraðstígur. Sjálf-
ur sat' ég.'í upphituðuitt lúxus-
bíl og hlustaði á músik.
IIANN VAR AÐ FAJL4 frá
mér, hafði komið á jeppá til
þess að bjárga oklcur upp úr
sandbleytu, sem við sátum. fast-
ir-í, sendi svo jeppann heim og
gekk- sjálfur til kinda sinna.
Hann þékkti í roér röddina og
fór að talá' við mig um endur-
minningabækur. ,,Ég tes iitið
annað af bókum, íslendingasög-,
urnár og éndúrmhifnngabsekiarrA
ar. í>að er gott að lesa lífs-
reynslu annarra. Hún-.er. góour
skóli, herðir nsann og stæiir,,
kennir manni, þetta eru nýjar
íslendingasögur.“
« .'wsvawvv-- - - ■
EÍTTHVAÖ á þessa leið kall-
aði hann inn um opinn bílgiugg
'ann-til rnín, og stormiir var óg
‘ snjókoma. Félagar míhir höfðu
farið heim á bæinn hans, geng-
| ið kortérsleið — og komu aftur
' með munnherpur, sultardropa á
nefjunum og miður sín: skrif-
stofumeim í Reykjavík — blaut
ir í fæturna — og dasaðir eftir
þrekvirkið. Ég gat vorkennt
þeim og. hlúði að þeim eins vel
t og ég gat, en reyndi s\ro að.
| korrta auga á bóndann, en-.þá.vár.
hann horfinn í hríðina.
„JÁ, HELVÍTIS SNAFSINN
sagði Sigurð.ur , Greipsson í
Haukadal við mig. Vinur minn
var að tala um verðlag á rnat
hér á landi. Hann hafði keypt
máitíð á veitingahúsi ogúehgið
tvo snapsa með og borgað fyrir
þetta 110 krónur. Þá datt þetta
út úr Sígurði. Það var eins og
hann tapaði „ölium áhuga fyrir
verðlaginu þegar hann heyroði
söapsinn nefndan, því að um.
fjármál manns,1 sem keypti
snaps, virtist hann ekki varða
nokku.rn skspaðan.-hlut.
SIGURÖUR rekur alltaí í-
þróttaskólanh sinn. Hann er.
húgsjónamaður, heilsteýpíur í
skoðunuxn .rammíslenzfcur, sam
kv’æmur .sjálfum sér í öllum
g: eiaum, leiðtogi enn, þrátt fyr-
’ir aljháan aláur, í'íþróttamálum
héraðs síhs og þjóöarinnar. Hann
hélt fyririestur um staðinn og
um Geýsi, stóð á skálarbrúninni
í kafaldsbyl og talaði erient.mál.
eins og innfæddur.
SVO ÞUTUM VI© h-eim. til
okkar í. hitayeituna — og .þótt-
úmst hafá- gert, frækna iör. V:ð
I komum méð veturinn i borgina
sóttum 'b&nn .austur 1. sveitir.
V>.
HanHa
:iin ÍS56.
Lisa @| Lotta
Eftir Ericfc. Ks-is.tner
Rauða telóubókin í .ár er komia úí. Hún heitir Lísa eSa
Lotta óg er éftir hinn heimskunna barna- og unglinga-
bókaHÖfund Erich Kastner og hefur Freysteinn Gunn-
arsson skólasijóri íslehzkað söguna.
Lísa eða Lotta er frábær barna- og ungUngabók og telj-
um við haná. eín.na fremst i.flofefei þeirra bóka, sem gein-
ar bafa- verið út undir uafn.ÍM Kauðu telpubækurraar.
' Békfellsátg:áf‘aft.
s
\
V
V
■ V
V
V
V
V
l.t
í V
\
V
V