Alþýðublaðið - 04.01.1957, Blaðsíða 4

4
Mþyftublaglð
Föstudagur 4. janúar 1957
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuþrentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.

RœSa forsetans
FORSETIISLANDS flutti
að vanda útvarpsávarp til
þjóðarinnar frá Bessastöðum
á dagsmorgni nýja ársins.
Ræddi hann við það tæki-
færi helztu dagskrármál líð-
andi stundar einarðlega, en
af þeirri hófsemi og kurteisi,
sem einkennir lífsskoðun
háns og málflutning. Annars
skal hér ekki reynt að end-
ursegja það, sem forsetinn
gerði að umræðuefni. Þjóð-
in heyrði ræðuna í útvarp-
inu, og auk þess birtu dag-
blöðin hana í gær að einu
undanteknu. Þjóðviljinn lét
hjá líða að koma henni á
framfæri við lesendur sína,
enda Hjalti Kristgeirsson
rúmfrekur að útskýra at-
burðina í Ungverjalandi og
orsakir þeirra. Hins vegar
þótti kommúnistablaðinu
h'æfa að gera hróp að forset-
anum í tilefni ræðunnar.
Krafa Þjóðviljans er sú,
að forsetinn komi fram opin-
berlega sem þegjandi em-
bættismaður. Aftur á móti
virðist skriffinnum kommún
istablaðsins sanngjarnt, að
forsetinn megi tala við sjálf
an sig í einrúmi!
Tilefni þessa er þau um
mæli forsetans, að Islend-
ingar eigi „því að fagna að
búa við gott nágrenni öfl-
ugra þjóða, sem hafa reynzt
óáreitnar og vinsamlegar í
stríði og friði“. Þetta eru
öfugmæli að dómi Þjóð-
viljans. Sannmælið mun að
hans áliti hitt, að íslending
ar séu kúgaði og arðrændir
af Bandaríkjamönnum, en
Ungverjar til dæmis Iifi í
náð og dýrð Rússa. Um
þetta sýnist ástæðulaust að
fjölyrða. Mikill meirihluti
íslenzku þjóðarinnar fagnar
því góða nágrenni, sem for
setinn minntist á. Jafn-
framt telja Islendingar vel
á því fara, að Iand okkar sé
og verði hæfilega langt í
burtu frá því stórveldi,
sem Þjóðviljinn hefur vel-
þóknun á. Þannig komust
við hjá þeirri hættu, sem
Ungverjar og Pólverjar
hafa nú af að segja á hörmu
Iegan og minnisverðan hátt.
Forseti íslands var svo kurt
eis á þjóðhöfðingjavísu að
víkja ekki að þessu bein-
um orðum í ræðu sinni.
Hins vegar mun Þjóðvilj-
inn hafa skilið orð hans svo,
að honum búi einmitt þetta
í brjósti. Slíkt er þó naum-
ast árásarefni að mati ann-
arra en þeirra, sem telja ör
lög þjóðanna í Austur-Ev-
rópu girnilegri til fróðleiks
og reynslu en hlutskipti
okkar á Vesturlöndum.
Fleiri orð munu hér ó-
þörf að sinni nema að benda
á það furðulega háttleysi
kommúnistablaðsins að hefja
tilefnislausar deilur um ný-
ársræðu forsetans. Slíkt tíðk
ast varla í menningarlönd-
um, jafnvel þó að kommúnist
ar séu þar meðal þegna. Þjóð
viljinn hér stofnar þess
vegna til nýlundu, sem ber
honum ömurlegt vitni. For-
seti íslands flytur jafnan mál
sitt af hófsemi og kurteisi
og forðast deilur og flokka-
drátt. Hins vegar hlýtur
hann að láta í ljós skoðanir.
Það gera allir frjálsir menn,
er kveðja sér hljóðs. Sú
krafa Þjóðviljans, að forset-
inn skuli lifa og starfa sem
þegjandi embættismaður og
aðeins ræða skoðanir og mál
efni í einrúmi við sjálfan
sig, nær vissulega engri átt.
íslendingar vilja engum
manni neita um málfrelsi.
Sízt af öllu á þó slíkt
við um þjóðhöfðingjann.
Hann er því hér í sínum
góða rétti. — En Þjóðvilj-
inn ætti að temja sér þá
mannasiði, minnsta kosti
meðan hann er stjórnarblað,
að birta ræður forsetans eins
og önnur blöð og ræða mál-
flutning hans af kurteisi og
með hliðsjón af þeirri sér-
stöðu, sem hann nýtur og ís
lendingum ber að virða. Við
höfum um nóg að deila, þó
að ekki sé rifizt um mál-
frelsi forsetans eða að hon-
um hrópað fyrir að segja
þjóðinni skoðanir sínar.

Sundhöllin er fokuð
1. viku janúar vegna ræstingar.
Sundhöll Reykjavíkur.

Ritstjóri Torfhildur Steingrírasdóttir
NÚ ERU HINAR ótalmörgu
aðalskemmtanir vetrarins að
hefjast, en þar á ég við hinar
alþekktu árshátíðir. Hvort sem
þær nú kunna að vera haldnar
til að fagna nýju ári eða aðeins
svona einu sinni á ári, þá óska
ég ykkur gleðilegs árs og góðr-
ar skemmtunar á þeim öllum
og þakka liðna árið.
Það er margt sem gera þarf
til að líta sem bezt út á svona
veglegum hófum og þar sem
maðurinn er nú kannske með-
limur í svona 10 félögum og
sækir árshátíð samstarfs-
manna sinna, má búast við að
minnsta kosti 2—3 árshátíðir
séu sóttar ár hvert.
Að þessu sinni ætla ég aðeins
að ræða um hárgreiðslu fvrir
þessi tækifæri. Flestar eru nú
stuttklipptar eftir stuttu tízk-
una, en sumar geta enn státað
af síðu hári. Þeim sem stutt
hafa og því minni möguleika
til hárgreiðslu og uppsetningar
ætla ég að benta á eftirfarandi.
Stutt hár og undirhárin, sem
alltaf vilja lafa niður í hnakk-
anum og eru ekki nógu löng
til að setja upp, eru sett saman
í
þannig hárbrúsk, ekki þó upp
vafinn, sem situr ákaflega fall- I
ega aftan í hnakkanum og er
hæstmóðins um þessar mundir.
Ef nú sett er gervirós í svip-
uðum lit og kjóllinn er í brúsk- j
inn, er þarna um svo skemmti-
lega háruppsetningu að ræða, að ;
. mgu. narsi-n.s. ao oursia
’ lega daglega. Það á
jafntamt hverri k
^^flÍflwllÍfefc. bursta vel hár sitt og 1
engum mundi detta í hug að farnar að ræða um hár, er ekki
greiðsla kvöldsins sé afleiðing úr vegi að minna á hversu nauð
þess að þér vissuð ekkert hvað svnlegt það er fyrir góða hirð-
j. ingu hársins að bursta það ræki
að vera
konu að
tennur.
Þér eruð kannske ein þeirra,
sem ekki vita almenniiega
hvaða hársáputegundir þér ætt
uð helzt að nota. í því efni vil
ég benda á að þær sem hafa
þurrt hár, ættu helzt að nota
kremformi, en hinar
feitt hár ættu að nota
fjótandi formi. Með hár
sápu á ég við það sem í daglegu
máli er kallað ,,shampoo“.
Læt ég svo þessar umræður
þér áttuð að gera við stríið, um hármeðferð nægja að sinhi
sem ómögulegt var að hemja. og óska j’-kkur skemmtilegs og
Fyrst við á annað borð erum góðs nýs árs.

Siötugur í dag
Sigurður Guð
SJÖTUGUR er í dag einn af
skipstjórum skútualdarinnar,
.... , . . , Sigurður Guðnason í Hafnar-
net samlitt harmu og mynda
Fæddur er hann í Keflavík,
sonur hjónanna Þuríðar Niku-
láscíóttur og Guðna Jónssonar.
Faðir hans var sjómaður og
drukknaði hann í sjóróðri á
gamlársdag' 1887.
Ólst Sig'urður upp með móð-
ur sinni og var eigi gamall,
þegar hann lagði út á sjóinn.
Goðaness-slysið
(Frh. af 1. síðu.)
bæjarsjóðs Neskaupst.aðar. —
Sigurður Guðnason.
Fimmtán ára er hann för í
fvrsta róðurinn. Strax eftir
fermingu réðist hann á skútu,
og á þilskipunum var hann um
20 ára skeið.
Nítján ára gamall fór Sig-
Kom togarinn hingað til lands 'urður 1 Stýrimannaskólann.
annan jóladag árið 1947. Nes- , Skorti hann ekki námshæfni
kaupstaður missti hinn togara ■né áræði, og náði markinu, þó og traustur í hverri raun, •—
sinn, Egil rauða, í fyrravetur. ! bvorki væri fjárhagur góður, heppnismaður, sem aldrei
er hann strandaði. Er nýr tog- jn® frændalið, sem styrkti. Að hlekktist á, góður stjórnari og
ari í stað hans væntanlegur' Prófi loknu gerðist Sigurður drengur hinn bezti.
hingað til landsins 10. janúar stýrimaður, og 24 ára gömlum í Sigurðúr kann frá mörgu
'er honum falin skipstjórn á segja, enda greindur vel, fróð-
kútter ,,Heklu“, sem fór aðal- ur og gagnorður.
Iega landa á milli. Sýnir þetta, : Er skútuöldinni lauk stund-
hið örugga traust og álit, sem aði Sigurður enn um nokkurra
Sigurður ávann sér stra.v í ára skeið sjóinn á togurum.
önddverðu. Óg hann heyndist > En tvo síðustu áratugina
n.k.
ALLMARGIR bátar voru á
sjó í fyrrinótt. Reru 11 frá
Keflavík og öfluðu sæmiíega.
Fyrsli gervihnötturinn
Fengu þeir 10—14 skippund í traustsins maklegur, öruggur hefur hann unnið öll algeng
_______________________________________________________________ . störf í landi, hefur m. a. haft a
hendi innheimtustörf hjá Bæj-
arútgerð Hafnarfjarðar og
reynst þar sem fyrr traustur
og samvizkusamur.
Sigurður er listhneigður.
Hann teiknaði og smíðaði fal-
legu skútuna, sem valinn hef-
ur verið staður á græna reitn-
um sunnan við Lyfj averzhm
Hafnarfjarðar. Fyrir nokkrum
árum missti Sigurður fjóra
fingur hægri handar — og þá
kom enn betur í ljós hin með-
fædda seigla Sigurðar. Eigi.
hætti hann fyrr en hann hafði
náð þeirri leikni, að síðan heid
ur hann á penna, svo sem ekk-
ert hafi ískorizt.
Árið 1909 kvæntist Sigurður
Sigríði Ólafsdóttur, ættaðri úr
Borgarfirði. Hafa þau lengst
af búið í litla snotra húsir.u,
sem stendur norðanvert í
Hamrinum. Eiga þau tvö börn,
Lúther og Sigríði.
Þá er komið að lokum bess-
arar ófullkomnu frásagnar af
vini mínum, Sigurði Guðna-
syni. En það er ætlan mín, að
ég mæli ekki hól né skrök, þótt
ég segi um Sigurð, að þar er
(Frh. á 7. síðu.)
Nýlega var afhjúpað í Bandaríkiunum líkan af fyrsta gervi-
hnettinum, sem hleypt verður upp í geiminn á alþjóðlega jarð-
fræðiárinu. Það er bandaríski sióherinn, sem látið hefur ::era
líkan þetta. Hnötturinn er rúmlega hálfur metri í þvermál og
vegur 21 pund. Allur útbúnaður og tæki inni í hnettinum eru
eins og þau verða, þegar hnettinum verður hleypt upp. Meðal
annars er örsmá sjálfvirk sendistöð, svo að unnt verður að
fylgjast með athugunum jafnóðum niðri á jörðu.