Alþýðublaðið - 01.05.1920, Side 1

1920
Laugardaginn 1. maí
97. tölubl.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Einkaskeyíi til Alþbl.
London, ódagsett.
Hefi átt viðtal við Morel og
íengið leyfi hans til þess að birta
viðtalið í Alþýðublaðinu og danska
blaðinu Social Demokraten.
Ó. Friðriksson.
Edmnnd Dene Morel
JSrlendL mynt.
Khöfn 29. apríl.
Sænskar krónur (100) kr. 125,50
Norskar krónur (100)
Þýzk mörk (100)
Pund sterling (1)
Frankar (100)
Dollar (1)
113.00
10,50
22,60
36,00
5.85
en allmikill fiskur var í því, og
má gera ráð fyrir, að eigandi ,■
verði fyrir allmiklum fjárhagsleg-
um skaða.
Nánari fregnir af bruna þessum,
ef nokkrar eru, koma í næsta
blaði.
Aorgarstjirakosniagin.
Framkvæmdir Knúts.
er heimsfrægur enskur rithöfundur
og friðarvinur. Hann var á stríðs-
tímunum settur í fangelsi fyrir
það, að hann hafði sent frönsk-
um kunningja sínum, sem dvaldi
í Sviss, eitt eintak af bók, sem
fjallaði um framkomu Englendinga
í stríðinu og þeim þótti nokkuð
berorð, án þess að hún væri rit-
skoðuð. Lfka hafði hann skrifað
konu einni bréf, sem þóttu ganga
of nærri Englendingum. í raun
og veru var hann dæmdur fyrir
efni bókarinnar, sem var full-
skorinorð í garð Englendinga.
Ein merkasta bók hans er:
»The Great Illusion* (»Blekkingin
miklac), sem kom út 1909.
Viðtal Ólafs við hann birtist
síðar hér í blaðinu, og má búast
við þvf, að það verði skemtilegt
og fróðlegt.
JfiQemi talar.
Khöfn 29. apríl.
Símað er frá París, að Mille-
rand hafi haldið ræðu í þjóðþing-
inu franska og sagt, að Tyrkir
haldi Míklagarði, að engin endur-
skoðun fari fram á friðarsamning-
unum, eða frekari landaukning frá
Þjóðverjum, og loks, að Frakkar
fái að halda Frankfurt.
Brnni á Xirkjnsanði.
Maður brennur inni.
í morgun, laust fyrir kl. 5, varð
þess vart, að eldur var kviknaður
í fiskþurkhúsi Th. Thórsteinsson á
Kirkjusandi. Var þegar brugðið
við og kallað á brunaliðið og
kom það á vettvang von bráðar,
en eldurinn var þá orðinn svo
magnaður, að húsinu varð ekki
bjargað, enda eldfimt éfnið, sem
orðið var skrælþurt. Litlu sfðar
komu menn af Islands Falk með
slökkviáhöld tii aðstoðar. Tókst
að verja nærliggjandi hús, svo
engar skemdir urðu, en þurkhúsið
brann til kaldra kola og var al-
gerlega búið að slökkva í rústun-
um um kl. 9 í morgun. Ókunnugt
er um upptök eldsins, en talið
lfklegt að hann hafi átt upptök
sín í mótorhúsinu.
Það hörmulega atvik var þess-
um húsbruna samfara, að maður
um tvítugt, að nafni Ólafur Jöns-
son, brann inni, og fanst lík hans
í rústunum. Höfðu þeir Ólafur sál.
og annar maður vakað til skiftis
við að gæta mótorsins, og var
Ólafur genginn til svefns. Er blað-
inu ekki kunnugt, hvernig það
atvikaðist, að ekki var hægt að
vekja hann jafnskjó&t og eldsins
varð vart. En það atriði upplýsist
vafalaust síðar.
Þurkhúsið var eittbvað vátrygt, ’
Hvers vegna er borgarstjórinn
í Reykjavík ekki látinn sitja í
embættinu meðan honum sjálfum
gott þykir? Af þeirri einföldu
ástæðu, að bæjarfélagið saman-
stendur af einstaklingum, sem
ekkert kæra sig um það, að vera
þrælar. Einstaklingum, sem borg-
arstjórinn er vinnumaður hjá, og
því ekkert eðlilegra, en að þeir
vfsi honum úr vistinni, þegar
hann hefir ekki gegnt vinnu-
mannsstörfum sínum sem skyldi.
Bæjarfélagið skiftir um vinnu-
mann, þegar vistráðningatíminn er
útrunninn, hvort sem honum líkar
betur eða ver, ef hann á annað
borð verðskuldar ekki traust hús-
bóndans (nfl. bæjarins).
Vistráðningatími Knúts er út-
runninn. Hann hefir í mörgu
brugðist húsbóndanum og hefði
því átt að hafa svo mikla sóma-
tilfinningu, að æskja ekki eftir
framlenging vistarinnar. En fyrst
hann nú ekki hefir fundið hvöt
hjá sér til þess að hverfa frá
starfanum, eins og honum hefði
sjálfum verið fyrir beztu, er ekki
úr vegi að minnast, þó ekki væri
nema eins, dæmis um dugnað
hans og búmannshæfileika.
Fyrir nokkrum árum var borin
fram tillaga í bæjarstjórn um það,
að bera á Austurvöll. Eins og
mönnum er kunnugt, var hann f
hinni örgustu niðurníðslu og var
í þann veginn að verða að mold-
arfleti. Tillagan var samþykt með