Vísir - 19.11.1916, Blaðsíða 4

4
VISIR

Lyfseðill.
veit ekki hvað eg á að
gera við hana Soffíu, dóttur
;mína“, eagði móðir nokkur við
gamlan og reyndan iækni, sem
iún var að leita ráða hjá.
„Hún ekiftir sér af engu, heiir
»kki gaman af nokkrum sköpuð-
nm hlut, og er sfcundum með
ólund. Eg er hrædd um að hún
iafi ekki nóga hreyfingu, og ég
vildi spyrja yður að því, hvort
3>ér hélduð ekki að eg ætti að
láta hana ganga á leiktímis- eða
dansskóla. Hún vill ekki sjá
xeiðhjólið sitt framar, og bolta-
leik er hún orðin frábitin. Hvað
xáðið þér mér að taka til bragðs?“
„Hvað er hún gömul?“
„Ekki fullra nítján ára“.
,Kann hún að matreiðslu?“
„Nei, hún hefir ekki minstu
lugmynd um það verk“.
„Getur hún þurkað diskana?“
„Stúlkan gerir það ætíð“.
„Heldur hún herberginu hreinu
og býr um rúmið sitt ?“
„Nei, herbergið henLar er við
3diðina á mínu, — og eg lít alt
i&í eltir því“.
„Vinnur hún nokkuð að innan-
iússstörfum ?“
„Nei, ekki get eg sagt það“.
„Hefir hún engum skyldum að
gegna á heimilinu? Ekkert að
ábyrgjast ?“
„Ne—i“.
„í>á skal eg segja yður nokk-
%ð, maddama góð!“, sagði lækn-
irinn blátt áfram. „Dóttir yðar
þarf alls ekki að ganga á leík-
fimisskólann til þess að fá tæki-
færi til að vekja hinn sljófgaða
kjark sinn og dug, Mig undrar
alls ekki, þótt hún sé óánægð
fflg í illu skapi“.
„Hvað ráðið þér mér að taka
tfl bragðs?“, spurði móðirin ráð-
þrota.
„Eg ræð yður til að koma
Iienni í skilmng um, að til sé
staða á heimilinu, sem hún eigi
að uppfylla. Að aliir meðlimir
henrilisins eiga same’ginlega að
iaka þátt í skyldustörfum þess,
®g að það sé sérstaklega hennar
skylda, að vinna að sameigin-
legri heill heimilins. Stúlka á
hennar aldri, sem engum heim-
ilisskyldum hefir að sinna og
enga ábyrgð heíir á höndum,
þarf meira eu leikfimi og dans
iil að öðlast heilsu og ánægju.
(Svava IV, 11).
Kapurt svar.
Lögmaðurinn: Afíeiðíng-
in af þessu slysi verður sú að
sonur yðar reynist óhæíur til að
taka við iðn yðar. Sé hann ekki
hæfur til að verða slátrari, hvað
ætlið þér þá að gera úrhonum?
Slátrarinn: Verði hann
óhæfur til alls annars, Iæt ég
hann verða lögmann.
Bolinder’s mótorar:
Ný meðmæli
með þessari ágætu mótortegund eru það, að í Breiða-
fjarðarbátinn nýja, sem Stykkishólmsbúar og fleiri hafa
látið smíða í Danmörku, hefir verið keyptur
80 hesiafla Bolinder’s mófor með Diesel fyrirkomulagi
Um smíði hátsins, mótorkaup í hann o. fl. mun fram-
kvæmdarstjóri Eimskipafélagsins, herra E. Nielsen, hafa
séð, og ætti það því ekki að vera tilviljun ein að þessi
mótortegund hefir verið valin.
Bolinder’s mótorar eru einfaldastir að gerð,
vandaðastir að smíði, endast best, og eru olíusparastir
allra mótora.
Eru búnir til af J. & C. G. Bolinders Mekaniska
Verkstads A/B., Stockholm óg Kallháll, sem er stærsta
verksmiðja í sinni röð á Norðurlöndum.
Bolinder’s hafa fengið fleiri heiðurspeninga og
viðurkenningar en nokkur önnur mótor-verksmiðja á
Norðurlöndum.
Útgerðarm’enn! Vanti yður mótor, þá kaupið ein-
ungis Bolinder’s, því það er vélin sem þið að lokum
kaupið hvort sem er.
Pantanir afgreiddar með mjög stuttum fyrirvara,
flestar tegundir alveg um hæl.
Allar upplýsingar viðvíkjandi mótorum þessum gefur
G. Eiríkss, Reykjavík.
Einkasali fyrir Island.
Drekkið
LYS
CARLSBERGr
Heimsins bestu ókfengu
drykkir.
Fást alstaðar.
Aðalumboð fyrir ísJaud
Nathan & Olsen.
Höfuðþvottur, hirgreiðsla, höfuðnudd,
andlitsb ð, uaglfágun.
(Manicure) fyrir konur og karla á Laugavegi 40 (uppi),
opið kl. 10 f. h. til 8'/2 e. h. — Nýtískuáhöld.
Magnþöra Magnúsddttir.
sem eiga að birtast í VÍSI, verður að afhenda í síðasta'
Iagi kl. 10 f. h. útkomudaginn.
Leikið á þrjá í röð.
Hinn góðkunni gamanleikari
Nestroy kom eitt sinn inn i
kaffíhiis í Vín og bað um kaffi.
„Heyrið þér“, mælti bann við
þjóninn, „færið mér kaffi í bolla,.
sem er með bankann vinstra.
megin, því eg er örvhentur og
á svo bágt með að nota vana-
Iega bollá“.
„Gjarna herra minn“, svaraði
þjónninn auðmjúkur og skund-
aði til yfirþjónsins og talaði við
hann með mestu ákefð.
Yfirþjónninn kom nú og spurði
með mestu hæversku, hverskon-
ar bolli herranum þóknaðist.
„Bolli með hankann vinstra.
megin, því eg er örvhentur“r
mælti gesturinn fast og ákveðið-
Yfirþjónninn fór aftur með
þetta svar, en kom að vörmu.
spori með gestgjafa sjálfan.
Hinn síðarnefndi mælti hálf-
vegis utan við sig: „Bolli eins
og þér biðjið um, er þvi miður
__ ___ __U
„Hvað! ?“ hrópaði Nestroy,
ætlið þér að telja mér trú umt,
að í fyrsta flokks kaffihúsi sé.
ekki til jafn nauðsynlegt áhald
og bolli með hankann vinstra,
megin?“
„Þannig er nú ástatt sem stend-
ur“, svaraði gestgjufi, „við höf-
um annars þesskonar bolla að
jafnaði, en mér þykir leitt að
verða að kannast við, að hinir
síðustu sem eftir voru brotnuðu
einmitt í rnorgun11.
„há beld eg sé best að bjarga,
sér sjálfur11, mælti Nestroy þur-
lega um leið og bann tók hrein-
ann, tómann bolla af borðinu og
sneri bonum í bálfbring. „Þarna“ „
bætti hann við brosandi, „er þó
einn bolli eftir með hankamt
vinstra megin“.
Caruso
sólósöngvarinn mikli kvað verat
mjög sólginn í peninga og fæsfc
ekki til að eyngja nema stórfe
sé í boði. IJm hann er sögð
þessi skringilega saga:
Einusinni er hann staddur f
New-York. Kemur hann á pósfc-
húsið og ætlar að sækja ábyrgð-
arbréf sem hann á þar. Af-
greið.-lumaður neitar með ölltt
að fá lionum bréfið nema hanu
færi fullar sönnur á, að hann só
Caruso og engmn annar. Hina
frægi söngvari sýnir hcnunr
nafnspjald sitt, bréf er hann hafði.
á sér og ipynd af sér En af-
greiðslumaðurinn bélt því fram,
að þetta væri ófullnægjanai, þv£
ef bann vildi sanna að hann
væri Caruso, mætti hann til að
syngja, því enginn hnfði slíka
rödd sem Caruso.
Caruso varð æfareiður, en
póst.naðurinn sat við sinn keip,.
svo hinn varð að „taka lagið“.
Þegar söngurinn var úti, rétti
póstmaður honum oréfið og mælti:
Þakka yður innilega fyrir. Við
vorum búnir að koma okkur
saman um, að neyða yður til að
syngja j eitt skifti fyrir ekki neitt-