Vísir - 16.05.1918, Qupperneq 2

VÍSIR
Þessi saumayél kemur með
e.s. Gullfossi næst til versl-
unar
irna Einlsslar
Anstarstræti 6.
Til hátiðarinnar fást:
Siikiblúndur
Gardínublúndur
Milliverk og
Bróderaðar blúndur
Tii miaaia.
Simi 168 Biml 10B
Innkaup sín
fyrir hvítasunnuna
ætti hvert heimili að gera í
versl. Breiðablik.
Baðhösið: MTd. og ld. kl. 8 — 8.
Barnalosstofan: Md., ntvd., föd. H. 4—8.
Borgarstjðraskrifst.: ki. 10—12 og 1—3,
Bæjarfðgotaakrifstofan: ki. 10—12og 1—&
Bæjargjaldksraskrifst. kl 10—12 og 1—5
Hösaieigunefnd: þriðjud., föstud. ki8«t.
Islandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. innuud. 8 sd.
L F. K. R. Útl. md„ mvd., fstd. ki. 6—8.
Landakotsppit. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—8.
Landabókasafn ÚtL 1—3.
Lándssjðður, 10—2 og 4—B.
Landssíminn, v. d. 8—9, heigid. 10—8.
Náttúrugripasafn suanud. 1*/,—27,.
Pðstbösið 10—6, ho'gid. 10—11.
Sam&byrgðin 1—5.
Stj ðrnarráðsskrifstofnrn&r 10—4.
Vifilsstaðahælið: Heimsðknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, snnnnd. 12'/«—ll/i-
Kaupið VisL
Barnakragar og
Smekkir
Hásetakragar, hv. og bláir.
Gardínubönd
Kápuhnappar
Vörnr
Slml 168
sendar fljótt heim.
Siml 168
luka=alj)ingiskjörsrká
fyrir tímabilið frá 1. júlí 1918 til 30. júní 1919
liggur frammi á bæjarþingsstofunni frá 15. til 25. maí.
Kærur sendist borgarstjóra fyrir lok maímánaðar.
Borgarstjórinn í Reykjavrk, 14. maí 1918.
K. Zimsen.
Ritvélarborð
úr eik, uýtt, til söln.
Landstjarnan.
Kjólahnappar
Flöjelsbönd
Silkivindsli
Tréprjónar
Bandprjónar
Svitalappar
Reyfalindar
Bamahuggarar.
Bóharfregn.
Ljóð og kvæði,
nýtt safn, eftir Guðm.
Guðmundsson, 336 bls.
í 8 blbr. — Bóka-
versl. Sigf. Eymunds-
sonar, Rvík 1917.
Eg hefi oft haft þau orð um
Islenska tungu, að hún væri svo
auðug, Ijúf og Ijós, að hún ljóð-
aði sjálf, og er því síst logið.
Hún yrkir fyrir oss, sem kunn-
um lítið til þeirrar listar. En
þá er og hitt auðskilið, að hún
nlýtur að leika í hendi lista-
mannsins, svo að ljóð hans verði
snildarverk
Nú vil eg spyrja lesandann að
þvi, hvort hann hafi tekið eftir
því, hversu snilli ljóðamálsins
verkar á hugann. Hefir þú tekið
eftir þeirri sólbirtu og heiðríkju
sem breiðist yfir hugann, þegar
ljóð Jónasar Hallgrímssonar eru
lesin ? Eg þykist vita að þú
þekkir það, En hefir söngur
tungunnar, hefir hörpuómurhenn-
ar borist þér til eyrna? Þekkir
þú hreiminn og orðsnildar óm-
inn, sem bergmálar í huganum
eins og vorblær í vindhörpu-
streng jum ?
Ef þú þekkir þetta, þá skalt
þú. taka Ijóðakver Guðmundar
Guðmundssonar og munt þú þar
finna eitt hið fegursta dæmi. Þar
leika hreimarnir við hug þinn
svo að þú sér þar ýmist selstúlk-
una við Jangspilið eða ljósálfa
sveima dansa,eftir hljóðfalli himn-
eskra gígna og þú finnur og
heyrir blæinn þjóta um vangana.
Kveðandi öll og meðferð hans
á máli er verulega snildarleg.
Þó er sá munur á Jónasi og
honum, að hjá Jónasi ber mest
á birtu og fegurð láðs og lagar,
er hvarflar eða blaktir sem tíbrá
fyrir hugskotsaugum lesandans.
En hjá Guðmundi ræður hreim-
ur og ómur mestu og ber jafnan
fyrir augun Ijósklæddar og létt-
stígar álfameyjar.
Guðmundur er öllum öðrum
Islendingum fremur söngljóða
skáld. Grikkir voru manna
fremstir í þeirri grein listarinnar
sem öðrum og kenndu þeir slík-
an skáldskap til hörpunnar, sem
á þeirra máli er 1 y r a, Mundu
því hinir mörgu grískuvinir held-
ur vilja kalla hann 1 y r i s k t
skáld. En eg mun þó nefna
hann söngljóðaskáld, enda kem-
ur það best heim við sjálfslýsing
hans 1 formála í ljóðum, þarsem
hann segir:
„eg skrifa ekki Ijóð, — eg syng“.
' En þessi sjálfslýsing hans er
hárrétt, og er furðulegt, hversu
vel hann þekkir sjálfan sig.
Guðmundur er nú kominn á
fullan þroskaaldur og hefir reynt
sig á nokkrum samfeldum skáld-
verkum. Má um þau öll segja
að þau só góð, en þar mun þó
enn miklu meira í vændum, ef
hagur hans gæti batnað svo, að
hann gæti átt sæmilega daga og
notið allra krafta sinna við skáld-
skapinn. í þessari bók eru nú
saman komin mörg ljóð ýmis-
legs efnis og ort á þroskaárum
skáldsins. Hreimfegurð, orðsnild
og málfæri er jafn létt og ljúft
sem hjá skólaskáldinu, en nú er
meiri alvara og hugsanafesta en á
yngri árum. Einkum gætir þess
í ættjarðarljóðunum. Þau eru
með miklum ágætum, gjörhug-
ulli og nátengdari vonum og
baráttu þjóðarinnar, en tíðkast
hefir hjá skáldum vorum. Þau
eru ekki einkanlega tilbeiðslu-
kvæði um landsfegurð og þess
háttar, sem tíðast er, heldur
stríðskvæði. Enda hefir Bjarni
söngskáld Þorsteinsson fundið
þau og yrkir nú, við þau her-
söngva handa fullhugum vorum,
og er von á hefti bráðlega.
Nokkuð er af ástarljóðum í
bókinni, en þó miklu minna en
áður var í kvæðabókum hans.
Þó ber þess að geta, að nú er
þar ný tegund ástarljóða. Kor-
makr kveður nú Ijúflingsljóð um
ástfólgna húsfreyju og glókolla
þeirra og heimilisfrið. Þetta er
þeim mun merkilegra, sem slík
ljóð eru sjaldgæfari, En það er
allmerkilegt, hversu sjaldgæf þau
ljóð eru hér á landi, og þori eg
eigi að segja, hverju sætir.
Menn þekkja áður, hversu
margir og mjúkir strengir eru á
hörpu Guðmundar og mun eg
þvi eigi orðlengja meir hér tim.
En þó raun eg brátt verða að
biðja ritetjóra um að taka af
mér annan stúf um þetta efm
áður en langt um líður, og niun
þar verða vikið að skáldastyrkn-
um og skifting hans.
Rvík l5/6 19
Bjarni Jónsson
frá Vogi.