Vísir - 11.10.1924, Page 5

VlSIR
(ll.okt. 1924
Prestafélagsritið
VI. ár.
Frá því er þetta tímarit hóf göngu
sína, hefir þaS aldrei veriS veiga-
• lítiS eSa ómerkilegt. paS hefir jafn-
an flutt margar greinar prýSilega
ritaSar og um efni, sem hverjum
manni hlýtur aS þykja miklu varSa.
Svo er og aS þessu sinni. Hefst
þaS með hinni afar eftirtektarverðu
synódusprédikun séra Kjartans í
Hruna, út af guSspjallinu um Sakk-
eus. Kallar hann hana „skyggið
ekki d,“ og talar þar um þaS, hve
mörgum farr líkt og Sakkeusi, að
af j?ví að þeir eru litlir, geti þeir
ekki fengiS að sjá Krist fyrir stóru
mönnunum, sem standa á milli .þeiixa
og hans. Beinir hann miklum al-
vöruorðum til -kirkjunnar í þessu
sambandi. Yfirleitt er rœðan svo
góS, aS hvér maSur eetti að lesa
hana- J
]7á eru hlýlega rituð mintiingar~
orð eftir vígslubiskup Geir Sæ-
mundsson um merkisprestinn séra
Björn Jónsson frá Miklabæ í
BlönduhlíS, sem nýlega er andaS-
ur.
J7á ér grein eftir biskupinn: Hva8
er faistindómur ? Er þar af mikl-
um skarpleika og J>ekkingu leitast
viS að svara þessari æfagömlu
spumingu, sem jafnan fylgir kristn-
inni. Svarar hann spurningunni
þannig: „Kristindómur er hið son-
arlega trúarsamlíf Jesú viS Guð
endurborið í sálum lærisveina hans.“
Er J>a3 býsna langt frá J>eirri skoð-
un, að kristindómurinn sé kerfi af
játningum og trúgreinum og kenn-
ingum eins og stundum hefir veriS
haldið, en einnig langt frá því að
kristindómur sé J>ur og kaldur „mór-
all“ og annaS ekki. A8 sama skapi,
sem trúarlíf Jesú endurfæðist í sál
mannsins, að sama skapiverðurhann
„kristinn maður,“ hvað sem öllu
öðru líður. petta er vissulega sann-
ur og hollur lærdómur og óskandi
að kirkjan bæri gæfu til J>ess að fara
eftir honum J>ar til hún sér enn bet-
ur hvað er kristindómur.
Ritstjórinn. prófessor Sig. P.
Sívertsen, ritar J>ví næst fróSlega
og skemtilega grein um enskt J(irkju-
lij. Dvaldi hann heilt sumar í Eng-
landi og kyntist J>ví J>á vel. Er ekki
hægt að neita J>ví, að margt virðist
mjög heilbrigt í ensku kirkjulífi og
heilbrigðara en á Norðurlöndum,
ekki síst hin mikla víðsýni sem heims-
yfirráðin og heimskunnugleikinn hef-
ir géfið Englendingum. peir eru
farnir að }>ekkja svo vel, hvaða
fjarstæða og heimska J>að er að láta
sér detta í hug, að allra trúarskoS-
anir geti bræSst í eitt og sama mót-
iS, og kunna J>ví aS vinna saman
J>ótt á milli beri um skoðanir. pá
er og hlýjan og ræktarsemin við
kirkjuna líklega hvergi meiri en í
Englandi.
Næst koma greinar um tvö mik-
ilmenni í andans heimi, sem nú eru
uppi og J>ó næsta ólíka menn:
Sadhu Sundar Singh eftir síra
Hálfdán Helgason og John R.
Mott eftir síra Bjarna Jónsson.
Báðar eru greinar J>essar ágætlega
Þór.
Utgefinn í Vestmannaeyjum.
Ritstjóri V. Hersir.
Afgreiðsla Laufásveg 15.
Sími 1269.
Ferkantaðan saum
seinr enginn eins odýrt og
Helgi Magnússon jjCo
samdar og sýna okkur J>essa menn
með skýrum ummerkjum, hinn há-
gáfaða og hálf dularfulla Indverja,
sem snýst til kristinnar trúar með
svo miklum sannfæringarkrafti og
talar svo að leiftrar frá orðum hans
og líkingum, og hinn viljasterka
Ameríkumann, sem einnig má segja
að snerist til kristinnar trúar, J>ví
að hann var ekki snortinn af krist-
indóminum á yngri árum J>ótt jafn-
an væri hann vandaður í dagfari.
Hann er ekki mælskur og líking-
arnar töfra ekki, en hann er „per-
sóna“ svo mikil, að orð hans fá
kraft, og orð hans umspenna alla
jörðina og hvar sem hann kemur
vinnur hann aðdáun.
pá er stutt ræða eftir síra por-
stein Briem: „Kristur blessar gleð-
ina“ og J>vínæst grein eftir prófess-
or Harald Níelsson, sem hann kall-
ar: „Merk'deg bók um upprisu
Krists.“ Er í grein J>essari rakið
efni í bók eftir prófessor einn í Vín-
arborg, R. A. Hoffmann aS nafni.
Færir prófesorinn afarmikið efni að
hvaðanæfa, og skýrir upprisuvið-
burðina út frá J>ekkingu nútímans
á andafyrirbrigðunum, Sýnir hann
fram á J>að, að svo langt er frá,
að upprisufrásagnimar, jafnvel
margar J>eirra, sem erfiðastar hafa
J>ótt og mestur kross fyrir hugsun-
ina, séu ótrúlegar eða ómöguleg-
ar, að J>ær einmitt koma mjög vel
heim við J>að, sem menn nú hafa
séð og reynt. Ætti kristnum mönnum
og kirkjuvinum ekki að J>ykja mið-
ur að slíkar bækur sem J>essar séu
ritaðar og J>eim á lofti haldið, held-
ur J>vert á móti. Ef sannanir íást
fyrir einhverjum meginstaðreyndum
]>eim, sem kristindómurinn er reistur
á, J>á getur það fjölda manns hjálp-
að en engan skaðað nema óvini
kristindómsins, sem J>á eru úr einu
víginu eftir annað hraktir.
Síra Friðrik Friðriksson skýrir
frá alþjóðajundinum í Pórtschach
í Austurríki, J>ar sem saman var
kominn afarmikill sægur K. F. U,
M.-manna úr öllum löndum jarð-
arínnar.
Loks er getið útlendra guðfræði-
bóka, skýrsla um Prestafélagið og
fróðleikur ýms um kirkjur Norður-
landa.
Rit J>etta er, eins og sjá má af
J>essu yfirliti, svo fróðlegt og marg-
J>ætt, að J>að ætti að fá miklu fleiri
lesendur en J>að hefir haft undan-
farið, og hefir J>að Jó náð mikilli
útbreiðslu og hvarvetna; verið tek-
ið tveim höndum.
M.
Linoleum Gólidókar,
allskonar vaxdúkar, látúnsbryddingar á stiga og borð, og gólfpappi.
Bæjarins lang stærsta og ódýrasta úrvai. Nýjar birgðir með
hverri ferð.
Vcrðið nú mlklu lægra en áður.
Lítið á mínar fjölbreyttu birgðir.
Jónatan Þorsteinsson Vatnsstig 3
S>mar 464 og 864.
Aðeins contant,
þess vegna fáið þif> hjá okkur, góðar vörur fyrir gott verð. Við höf-
um nú fengið miklar birgðir af allskonar
kjarnfódri,
sem við seljum með gamla lága verðinu.
Mjólkurfélag Reykjavíkur.
Sími 517.
Besta og ódýrasta fœðtO, og
laas .r m It ðtr selar
matsöluhúsið
F jalikonan.
Hægt að bæta flelram við
og gleymið ekki bnfíinu.
-Simi 1124.-
Haframjöl
mjög ódýrt i heiidsölu.
Ujólkurlélag Reykjavíkur
Sími 517.
Sími 517
SLOAN’S er langútbreiddasta
„HNIMENr í heimi, og Júsund-
ir manna reiða sig A hann. Hitar strax
og linar rerki Er borinn A An nún-
ings. Seldur í öllum lyfjabúSum. —
Nákræmar notkunarreglur fylgjá
hrerri flösku.
Veggfóður
fjölbreytt Arval — lágt verð.
Myr dabúðin Laugav. 1.
Sími 555.