Vísir - 01.10.1925, Blaðsíða 6

VÍSIR
Dásariregn.
Hinn 5. ágúst síðastl. anda'Sist
a‘ö Foam Lake, Sask., Jón Ög-
mundsson Bíldfell, fyrrum bóndi
á Bíldsfelli i Grafningi, faðir Jóns
J. Bíldfells, ritstjóra ,,Lögbergs“,
og þeirra systkina. — Jón heitinn
var fæddur a'ð Bíldsfelli, þar sem
forfeður hans höfSu búi'ö lengi, 29.
desember 1833, og var því orðinn
háaldraöur maöur, er hann Iést.
Jón Ögmundsson kvæntist þrí-
tugur að aldri Þjóöbjörgu Ingi-
mundsdóttur frá Króki, ágætri
konu. Reistu þau bú á Torfastöð-
um, en fluttust síðan að Bíldsfelli
og bjuggu þar allan sinn samveru-
tima. — Jón misti konu sína 1885.
Eftir það festi hann eigi. yndi hér
á landi, seldi jörðina og búið og
fór vestur um haf tveim árum síð-
ar, 1887. Réðust þá margir með
Jóni vestur, og undir hans ára-
burði. — Síðan hefir Jón dvalist
vestan hafs. Hann nam land í
Þingvallanýlendunni, bjó þar
nokkur ár, en seldi síðan bú og
jörð í hendur barna sinna, og hef-
ir verið á vegum þeirra síðan.
Jón heitinn var hinn mesti at-
.orkumaður á sinni tíð, smiður á
tré og málm, sjósóknari mikill,
búhöldur góður, mjög við sveitar-
stjórn riðinn meðan hann bjó að
Bíldsfelli. — Hann var greindur í
betra lagi, gáfnafarið farsælt, minn-
iö trútt og gott, óáleitinn við aðra,
gamansamur við hóf, geðríkur að
eðlisfari, en löngum vel stiltur.
Með Jóni Ögmundssyni er til
grafar genginn vandaður maður
0g góður, starfsamur, þrekmikill,
vinsæll og vel látinn af öllum, sem
hann kyntist. —
Hið ljómandi fallega Sérlega fallegt

er komið aftur.
Verdið læjfckshd-
AUar hinar tegundimar eru seldar með
miklum afslætti. á kr. 12.00 og 14.25.
Hin bestu ogf fallegfnstu sem hægft er ad fá!
BHAIIIs - fERSLUM
ADALSTRÆTI 9.
Skólabörnin Nýkomíð:
• þurfa vatnshelt og sterkt á fæturna. Það fæst best með því að kaupa Afarmikið úrval af
G00DRICH gúmmístígvél skrantbréfsefnnm í
sem fást hjá kössnm og nmslögum.
OLG THORSTEINSSON. Herkastalanum. Bókaverslun flrinbj. Mrsam.
G.s. Island fer annað kvöld kl. 6 síðd. tF.U.K. Fyrsti fundurinn annað kvftld
kl. 8V,
C. Zímsen. Alt kyeBfólk velkomið.
simi m
ÚTSALAN
LAUGAVES
- ^9 .z
- ^tnnáme-
Tileini:
Vörur:
Gfæði:
Verð:
Gengislækkun. — Útsalan ársgömul.
Nýkomið stærsta úrval, sem enn hefir komið á Laugaveg 49, af tvistum, flonell-
um, morgunkjólatauum, sængurveraefnum, skyrtutauum, svuntutauum og ótal
fleiri vörum.
FERMINGARFÖT, svört og blá.
péttur vefnaður steiningarlaus, litheldur bæði í sól og þvotti.
pað lægsta, sem þekst hefir síðan fyrir stríð og verður sett svart á hvítt. — Útsal-
an þorir það og leggur svo dóminn undir viðskiftavini sína.
FÓRNFtS ÁST.
og hann var, mundi hann líklega hafa spilt
mannorði hennar og stært sig af að hafa unn-
ið ástir hennar, eins og hún hafði hugsað sér
að fara með hann. Hún hefði getað boðið al-
- menningsálitinu byrgin, til þess að sýna,
hversu heitt hún unni honum. En hann sefaði
mesta ástartrylling hennar og neyddi þessa
óstýrilátu konu til varkárni, og var annara
um mannorð hennar en henni sjálfri. Og hon-
um var það að þakka, að hún kom ekki óorði
á sig. Manúela, sem ætlaði að stytta sér stund-
ir við það að komast í kynni við Pont Croix,
varð svo hugfangin af honum, að hún gleymdi
ekki einasta sjálfri sjer, heldur einnig vinum
sínum, og helstur þeirra var Brucken greifi.
Hann hafði frá því um veturnætur, haft allan
hugann á frú Peral, og sýnt mikla þolinmæði
í því að taka hana ávalt fram yfir allar aðrar
konur. Og hún hafði gefið honum vonir. Hin
unga kona var ástúðleg við hann, lék sér að
honum og fór með hann eins og hún hafði
ætlað sér að fara með Clement, blés að þeirri
glóð, sem hún óttaðist ekki að yrði sér að
meini. Helst hefði hún viljað hafa þá báða í
takinu, Clement og Brucken, og geta stjórn-
að þeim eins og henni þóknaðist, án þess að
hrífast sjálf af þeim. En til allrar ógæfu fyrir
hana, hafði nú hjarta hennar raskað þessu
áformi, og hún réð ekki við Clement, en varð
sjálf svo ánetjuð, að hún fleygði sér sjálf-
krafa fyrir fætur honum. Hún gaf nú Bruc-
ken engan gaum, en hann var ekki í þeirra
tölu, sem láta bugast af mótlæti og draga sig
í hlé, til þess að vera einir um mótlæti sitt.
Þegar hann varð þess vísari, að Manúela var
alt í einu orðin breytt, án þess að hann hefði
gefið henni nokkura átyllu tii þess að sýna
sér kulda, ásetti hann sér að komast eftir,
hvernig á því stæði. Og af hendingu komst
hann að orsökinni, því að Clement hafði altaf
lag á að sjá um, að Manúela færi sér gæti-
lega.
Það var á fjölsóttum grimudansleik hjá
prinsinum af San Isidro í hinni skrautlegu
höll hans við Klebers trjágöng. Alt helsta
fólk Parísar hafði flykst inn í hina stóru,
skrautlegu hallarsali þessa auðuga, ítalska
bankamanns. Brucken greifi hafði vakið mikla
athygli. Hann var búinn þýskum riddarabún-
ingi frá 16. öld, sem fór honum vel. Hapn
fór þegar að leita að frú Peral, sem hann
bjóst við að væri klædd sem Sígaunastúlka; /
það hafði ein vinkona hennar sagt honum,
en hann gat hvergi fundið neina konu þannig
búna. Hann var að hugsa um, hvort hún hefði
hætt við að koma, eða orðið snögglega veik,
þegar hann heyrði æsku-glaðan hlátur frá
uppljómuðu blóma-herbergi rétt fyrir aftan
sig. Hann kannaðist þegar við þennan hlátur.
Hann gekk beint inn í blómaherbergið og sá
þar Pont Croix, klæddan búningi frá dögum
Karls I. — Hann leiddi konu í perlugráum
grímusloppi. Iiettan var dregin fram yfir
höfuðið, svo að ennið sást ekki, en stór gríma