Vísir - 19.04.1936, Blaðsíða 4

4
VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
Víða um heim er mikið rætt um það, að skriftartækni fólks fari hröðum skrefum hrak-
andi, — og vilja margir um kenna oddhvössu stálpennunum, sem börii séu látin byrja að
draga til stafs með.
Nýlega hafa þrir barnakennarar hér í Reykjavík, þeir Sig. Tborlacius, Guðm. I. Guðjóns-
son og Steingr. Arason, gefið út rit um þessi efni, er þeir nefna: Skrift og skriftarkensla, og
ætlað til leiðbeininga fyrir barnakennara.
Rithandarsýnishorn þau, sem hér birtas,t eru tekin eftir áðurgreindu riti, og sýna þau
greinilega, hve ólíkar rithandir manna geta verið, þó allir skrifi góða hönd.
fi-r

p y*rír tW"' °f H ayjv *eiff p«sfi,
fíil?!' linnc. e(n(f j©!c» tf u«írj^ .
>l?á |jctr !> *Y lf* ^ Mm eíoj.

s < 'ri-n .
Guðm. Magnússon (Jón Trausti), úr bréfi til A. Sigm. 1917.
S~ m* /f xí <——«s- Jd-c-j

C.V í &«.
► jO-ÍKv.
. cf1, ^\P~ 4-
JL
v5 / <!/-*.
/
cL-mdbtj

tSZ,

b . WA,’ • r w - V / /
/JsJ ** U-e-T7<z 6-xzc-~.,
J/L QJ §r<ríL a 'lfrwu.
■ff
/ CQ/Íuma kCíT'f.

^ceJC exj cóa^t/^
&n/ ^>&rr> l smu/rzs euj'— Tj-adfi
fnfmifíUjmundíru^
fc<v
15, Júj}ur’J$yrt) ÁdJjk Somts íuulaujro
þreninji $i&, Sctrujin. rnjJ Jktumjlcmjt, Sa. .
(jt <x} (díec) CÍúi, tn£)an djujn i iieimc íiáf (* G\ f 0
fýtivium. jdu> SdU atÍÍre-Qa, eJt fipadmxdr n ^ %J (Jlo<L ore j
éSiéuf&ga-. SfrotíLit til &yrða-d jJlÚr'. jlm.il . n „ %>faliUe*n. fd/un™-a.7n. *r „
f^jatmur a lSÍ4£

<2aj,i. ^nllt oíl í)u> vt> jjitt tjreinaoiS. nfiSaS'YjL.Jjfá..
Xdj^im mcVAi> é mv " “
gevva iefum ítji ift, m«> itiíða tjc^um
.yii
Grunnavikur-Jón

Jón Egilsson á Vatnshorni
Land
arfhelginnar.
Ilvergi eru menn eins slitn-
ir úr samhengi við fortíðina
og í Ameriku — en hvergi
gengur þó hégómleg dýrkun
fornra venja eins langt og þar.
Miljónamæringarnir í Banda-
ríkjunum keppast um að apa
siðvenjur eftir aðalsættum Ev-
,rópu, og eftir stríðið létu þeir
rífa niður hallir og önnur
ininnismerki frá umliðnum
öldum, sem þá var hægt að fá
keyptar í Evrópu, og flytja
vestur og bj’ggja þær þar upp
að nýju. En þegar menn eiga
ættarhöll, er nauðsynlegt að
geta sýnt þar myndasöfn tíg-
inna forfeðra — en til þess
þurfa þá einhverjir tignir for-
feður að vera til.
Þá komu nokkrir fróðir
menn miljónamæringunum tit
lijálpar og tóku sér f^TÍr hend-
ur að búa til fyrir þá ættar-
tölur, er sýnt gætu og sannað,
að þeir væru af tígnu fólki
komnir. Hafa menn komist
næst því, að við slíkt starf
hefðu um 30 þús. manns at-
vinnu þar vestra. Sagt er, að
„ættfræðingnr“ einn í Boston
hafi sannað, að fyrverandi for-
seti, Calvin Coolidge, sé kom-
inn af Ivarli mikla, en ætt
Pierpont Morgan rekur liann
nokkru lengra, og telur hann'
vera kominn af Davíð konungi.
Ætt Rockefellers rekur hanni
til llinriks I. Frakkakonungs.
Niðurstöður þessa ættfræð-
ings setja heldra fólkið í Ame-
ríku mjög í uppnám. Ef ein-
hver kemst í tölu miljónamær-
inga, eða einliver hlýtur frægð,
sem filmstjarna eða hnefa-
leikahetja, sannar hann tafar-
laust, að hið nýja stórmenní
eigi til frægs fójks að telja,
sem uppi var fyrir mörgum
hundruðum ára.
Þess er óþarft að geta, að
þessi fræðimenska er vel borg-
uð — en auðmenn Ameríku
skera ekki við neglur sér laun-
in fyrir góða ættartölu og
borga þar að auki drjúgan
skilding fyrir myndir forfeðrai
sinna.