Vísir - 19.04.1936, Blaðsíða 5

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
5

&
JT^X

Vor þjáð er hert í eldi og is
við ytstu haf, ,
og þrotlaust stríð í þúsiind ár
oss þrekið gaf.
Á hæl vér ekki hopum skjótt
og hræðumst fátt.
Vér, sólleitendur, sækjum fram
i sótarátt.
Þótt brekkan verði brautryðjanda
brött og hád,
er tru á líf og landið lians
sem Ijós í sál.
En sólleitandann sækja nólt
og svikul él,
og gleymt er oft að geta þess,
sem gert er vel.
Vor mold, hún geymir gróðurmagn
og gróðurþrá,
þótt fenni í skjól og fjúki kalt
um fjöllin há.
Það á arð vera okkar starf
við ytsta luif,
að lífga það, sem frýs og fölnar
fent í kaf.
Með hrjóstrin mörg og blásin börð
vor bíðnr fold,
þess liðs, sem á að endurrækta
og erja mold,
og leiða þjóð í langnættinu
Ijóssins til,
og auka hlýju í huga manns .
og hjartans yl.
Ó s k a r Ma g n ií s s o n
frá Tungunesi.
■)
2)
Skák
Taflendir.
ABCDEFGH
Hvitt: Edw. Lasker. Svart:
Sir G. A. Thomas. — Teflt í
London. — í þessari stöðu mát-
aði hvítur í 8 leikjum!
1. DXh7+!!, KXD; 2. RxB
+ (tvöföld skák), Kh6; 3. Re5
g4+, Kg5; 4. h4+, Kf4; 5. g3+,
Útvarpið í dag, eftir kl. 15.
15,00 Miðdegistónleikar frá
Hótel ísland. 17,00 Messa í dóm-
kirkjunni (síra Bjarni Jónsson)
18,30 Barnatími (Sigurbjörn
Sveinsson, æfintýrahöfundur
skemtir). 19,10 Veðurfregnir.
17,20 Hljómplötur: Dansþættir
ur symfónium. 19,45 Fréttir.
20,15 Erindi: Afstaða lcvenna til
striðs og fasisma (frú Aðal-
björg Sigurðardóttir). 20,40
Kvöld Barnavinafél. „Sumar-
gjöf“: Ávörp og ræður; söngur;
líljóðfæraleikur. 22,45 Danslög
(til kl. 24).
Kf3; 6. Be2+ (hér gat hvitur
mátað í 2. leik, með þvi að
leika Iífl eða 0—0, en þetta
mát er snoturt), Kg2; 7. Hh2+,
Kgl; 8. Kd2 (eða 0—0—0) mát.
Vjo)l í SimdÉaugjimLarL.
Stundum heyrir maður ýmis-
legt i Austurstræti.
Þetta var árla morguns, um
miðja vikuna. Þrjár fríðar
yngismeyjar stóðu utan við
búðardyr og ræddust við. Um
leið og eg' gekk framhjá heyrði
eg eina þeirra segja: „Eg er
líka búin að fara inn í Sund-
laugar i morgun. Það. er
yndislegt að fara snemma á
fætur í þessu dásamlega veðri!
Eg synti í hálftima, lá í 20
minútur í sólbaði og gekk svo
alla leið heim. Er eg kannske
ekki dugleg?“ „Jú,helst til dug-
leg“, sögðu liinar stúlkurnar,
og svo skellihlógu þær allar og
grettu sig, því morgunsólin var
svo björt. Þær biðu eftir því,
að dómkirkjuklukkan slægi 9
— því þá hófst hann, þessi
langi dagur, í skugganum bak
Við búðai-borðið.
Það var langt síðan að ég
liafði komið inn í sundlaugar
og nú datt mér í liug, að
skreppa inn eftir. Að vísu liafði
eg hvorki meðferðis bol eða
handklæði, þvi eg hafði farið
að heiman i alt öðrum erinda-
um en þeim, að fara i sund,
— en það fer nú margt öðru-
vísi en ætlað er.
Þegar eg kom á Lækjartorg-
ið, var mannmargt í kringum
Kleppsbílinn, en þó lieppnað-
ist mér að ná í sæmilegt stæði
í fanginu á föngulegri frú, þ. e.
a. s. eg býst við, að hún liafi
verið frú. Þegar inn eftir kom
stóð bill við bil á veginum
framan við laugarnar og upp
við þakjárns girðinguna voru
lilaðar af hjólum. Alt benti til
þess, að nú væri líflegt bak við
múrana!
Það urðu Iieldur engin von-
brigði. Ifér var fjör og gleði,
köll og Idátrar, skrækir og óp
— og þó virtust allir vera á eitt
sáttir um það, að nú væri gotl
að synda. Það er sjaldan, sem
maður sér unga og aldna eins
samvinnuþýða og á sundi. Mér
var að detta i hug, hvort ekki
væri vel til fallið að alþingis-
mennirnir okkar skryppu, ein-
hvern daginn, inn í sundlaug-
ar, áður en þingi slitur. Þá
gætu þeir allir fengið að „klóra
i bakkann“ samtímis og allur
floklcadráttur mundi kanske
leysast upp í vatninu!
Eg sný mér beint til Jóns
sundkennara, og bið hann að
lána mér bol og liandklæði.
Já, það var meira en velkom-
ið — kostar 10 aura!
— Er allaf svona mann-
margt hjá yður? spvr eg Jón.
•—- Blessáðir verið þér —
þetta kallar maður nú ekki
mikið, og þó er það alveg nóg!
Marga lilýja og sólríka daga
synda hér 2000 manns, og núna
um páskana tahli eg einu sinni
250 niðr’i i einu. Það er meira
en dæmi eru til áður. — En
bér er líka komið sumar!
— Finst yður þá ekki þessi
mikla þátttaka votta um góð-
an árangur sundkenslunnar í
landinu?
— Jú, saunarlega. En því
miður er langt frá, að laugin
fullnægi meiri hluta þess fólks,
sem leitar hingað, þegar ekki
er á öðru völ. Hún er of lítil,
bér eru of fáir upphitaðir klef-
ar og sólbirgin þurfa að vera
miklu stærri.“
Nú snaraði eg mér inn í sól-
skýli karla, fór þar úr fötun-
um, og eftir örskannna stund
var eg komin „út í“, — og eg
skal altaf vera þakklátur ungu
búðarstúlkunni, sem hratt mér
út í sumarið í Sundlaugvvnum I
Við sjáumst kannske seinna
suður í Skerjafirði.
—quis.
SONJA HENIE
skautamærin fræga, er nýfarin
lil Hollywood lil að semja þar
við „stjörnukikana“.