Vísir - 27.09.1936, Síða 6

6
VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
RENGURINN var vei
þroskaður og góður náms-
maður, og varð foreldrum sin-
um til sannrar ánægju og
gleði, í einu og öllu.
Á afmælisdaginn lians, þegar
hann varð fimtán ára gaf faðir
Iians honum kviksjá af gamalli
gerð, er sýndi aragrúa af alla-
vega löguðum og litum mynd-
um, þegar hrist voru upp í
henni glerbrotin. Drengurinn
gladdist við gjöfina, þakkaði
hana, eins og sómdi veluppöld-
um dreng. En hrátt leiddist
honum að liorfa á þessar mis-
litu skrípamyndir og spurði
livað þær ættu eiginlega að
tákna.
— Þær eiga ekki að þýða
neitt sérstakt, heldur aðeins að
gefa þér kost á að sjá fallega
liti og nýjar og nýjar myndir
i livert sinn og þú hristir kvik-
sjána, sagði móðir hans.
En föðurnum fanst gjöfin
ekki metin að verðleikum og á-
varpaði son sinn á þessa leið:
— Á sama hátt og þcssar
myndir skifta um liti og lögun
við minstu liræringu, eins skift-
ir lífið og mennirnir um svip
og stefnur. Fæst fólk þolir mik-
il áföll án þesss að taka stakka-
skiftum hið ytra. Viljir þú
vinna liylli meðhræðra þinna
með góðu einu, muntu sjá það
í svip þeirra, hvort þér hefir
tekist það eða ekki, þvi þá muu
vinátta þeirra endurspeglast í
augum þeirra.
Þú munt og fljótt komast að
raun um livert þér eru gefnar
tálvonir, því þá munu vinir
þinir, sem falskir eru, roðna, og
eins mun áfergjublær i svip
þeirra, sem bera til þín öfund,
afhjúpa undirförult fólk. Þetta
ifólk mun leitast við að stöðva
þig í að hagnýta þér þekkingu
þina og starfshæfileika, en
þetta fólk átt þú að þekkja hæði
á þessum sibreytilegu svip-
brigðum og eins á göngulagi
]>ess og látæði, því annað veifið
skríður það fyrir þér, en ]>ess á
milli er það afundið og hroka-
fult. Með því að taka vel eftir
þessu átt þú að geta fengið yf-
irlit yfir það fólk, sem þú kynn-
ist og umgengst, því fólk ljóstr-
ar upp um sig sjálft og sýnir
á sér mörg snið, eins og kvik-
sjáin sýnir marga lili. Og með
því að taka eftir því fóllci, sem
þú umgeng§t á þér líka að vera
í lófa lagið að vita hvort vegur
þinn fer vaxandi eða ekki.
Vcrtu var um þig fyrir fölsk-
iim vinum og láttu þessa kvik-
sjá þína niinna þig á orð mín,
þegar þú ert kominn yfir þann
aldur, að eg geti haft hönd í
hagga með þér. Mundu að vera
gætinn, stíga létt til jarðar og
falla ekki í snörur lífsins!
Drengurinn var mjög forviða
við þessi orð föður sins og
mælti:
—- Eg þakka þér gjöfina,
pabbi, umhyggju þína og að-
vörunarorð, sem eg veit að eru
sprottin af föðurlegum velvilja
þínum. En af því að mér þykir
svo vænt um þig, og eg hef, og
mun ávalt, taka þig mér lil fyr-
irmyndar þá mun eg fara
að eins og þú og bera traust til
mannanna og afla mér minnar
eigin reynslu, hverng sem mér
kann að varna af.
Að þessu mæltu rélti faðir-
inn syni sínum liöndina, fleygði
síðan kviksjánni út um glugg-
ann og rétti honum í staðinn
sparisjóðsbók mcð innfögðum
þúsund krónum.
KASHMIR —
PARADÍS Á JÖRÐUI
Frh. af 2. síðu.
eins yfirborðs siðakredda, eins-
konar staðfesting á sambandi
og hollustu milli landsdrottins
og landseta. Singh er Muham-
eðstrúarmaður, en undirsátar
hans skiftast í fimm trú-
arflokka, og þar sem artn-
ars staðar, hata og fyrirlita
Muliameðstrúarmenn og
Bramatrúarmenn hverjir aðra.
Hindúarnir smyrja svínafeiti á
musterisdyr Múhameda og Mú-
liamedar Iáta rigna kýrhölum
yfir bænahús Hindúa, og ef
Englendingar vektu hér eklcl
yfir hvers manns máli, með
spanskreyrinn á Iofti, mundi
aldrei linna á trúmála- og kyn-
kvíslaerjum í þessari Paradís á
jörðu.
Þegar upp var talin land-
skuldin, sem landstjórinn verð-
ur að greiða Englendingum var
getið um sex Kashmirsjöl. Þessi
sjöl liafa verið örlagarík fyrir
þessa „blásali fjalla“. Úr þeli
geitanna voru ofnar fíngerð-
ar voðir með sterkum gulum
og rauðum blómamunstrum.
Áður fyrr voru sjöl þessi á
Norðurlöndum nefnd „frönslc
sjöl“ og þóttu hinar mestu ger-
semar alt fram á síðasta
mannsaldur. Á stjórnarárum
sínum fékk Victoria Englands-
drottning send nokkur slík sjöl
til að gefa þau vinum sínum og
ættingjum, og átli það sinn þátt
í því, að úthreiða Kashmir-sjöl-
m víða um heim. Og lil
dæmis um það.live þessi fram-
leiðsla var fíngerð má geta
þess, að 3—4 fermetra Kash-
mirsjal mátti fela i lófa manns!
Þegar góðir markaðir opnuð-
ust fyrir þessa vöru, tóku þus-
undir og tugir þúsunda sig til
og óftrsjöl. En einn góðan veð-
urdag hætti fólk að ágirnast
„frönsku sjölin“, og varð þa
sultur meðal vefárastéttarinn-
ar í Kashmir, og nú er sjala-
vefnaðurinn gleymd Iist, en í
hans stað er þar nolckur silki-
vefnaður. Það er sagt að neyðin
kenni naktri konu að spinna —
og i Kashmir kendi liungrið
fölki að spinna silki og sauma
i dúka, því hvergi hafa menn
náð betri árangri í þeirri list,
enda má glögt sjá það á vaxt-
arlagi seinni tima fölks hve
mikið það situr álútt yfir vinnu
sinni og oft í þröngum og óvið-
unandi húsakynnum. Annars
eru Kashmirbúar mildir atgerv-
ismenn og í sumum sveitum
landsins er fólkið annálað fyr-
ir friðleik. En hinir herðakýttu
silkispunamenn eru þó- óhkir
hinum teinréttu jarðyrkju-
mönnum — því jafnvel í Para-
dís jarðrikis verða allir að
vinna!
Á hverju ári stofna Kaslimir-
búar til alþjóðar vorfagnaðar,
um þær mundir, sem landstjör-
inn flylur úr höfuðborginni
Djamu til sumardvalar í Sim-
agar, borgar á hálendinu. Þá er
orðið lieitt í veðri og snjór
leistur úr dölum. Nú endurtaka
sig náttúrutöfrar þessa lands,
því nú taka skógar og akrar,
ldettabelti og lilíðar að loga í
þúsundum lita — blómin
springa út. Landstjórinn þok-
ast áfram og fer aðra bæjar-
leiðina i skrautvagni sínum,
en hina á fljótaferju og nú
þyrpist fólkið úr fjarlægum
landslilutum til að sjá hann og
hylla hann — höfðingjann í
Paradis jarðar!
Við hátíðahöld þessi sér mað-
ur best hve þjóð þessi er sund-
urleit að uppruna, og afbrigð-
in, sem tekist hefir að bræða
saman úr hinum ýmsu þjóð-
flokkum og kynflokkum, sem
hingað hafa flutst. Hvar sem
litið er yfir mannþröngina, sem
safnast saman umhverfis land-
stjórann, gefur minst að líta
tuttugu ólíka þjóðflokka og liér
lieyrist mælt á 40 tungum! Ein-
setumenn og munkar koma
hálfnaktir af fjöllum, með
skinin beinin undir skorpinni
liúðinni, til að sjá þessa dýru
sjón — landstjórann.
Þarna kemur hann! Og við
lilið hans situr breski ráðunaut-
urinn hans. — Það eru tveir
guðir í Paradis jarðar!
Nýlega voru liðin 25 ár síðan danski herinn tók mótorhjólin i þjónustu sína, og var þess
minst með laersýningu á Rorsenborgarvellinum i Kaupmannaliöfn.