Vísir - 24.04.1941, Blaðsíða 6

6
V ISIR
Fimmtudaginn 24. apríl 1941.
GLEÐILEGT SUMAR!
W-Oli iMÁLNiNGflR-
W'ERKSMáOJRN

GLEÐILEGT SUMAR!
Heildverzhin Árna Jónssonar.
GLEÐILEGT SUMAR!
Litía Blómabúðin.
GLEÐILEGT SUMAR!
H. Benediktsson & Co.
GLEÐILEGT SUMAR!
Veiðarfæragerð Islands.
GLEÐILEGT SUMAR!
Skúli Jóhannsson & Co.
Gleðilegt sumar
0
Tryggingarstöfiiim
ríkisins.
Leo Tolstoy:
KORNEY VASILIEV
I.
Korney Vasiliev var fimmtíu
og fjögurra ára, þegar hann
kom seinast í hcimbyggð sina.
Hár Iians var mikið og Iirokkið
og hvergi farið að gnána. Síð-
skeggið hans svarla var að eins
litið eitt Ijósara efst. Hann var
hraustlegur, hörundið mjúkt,
liálsinn gildur og sterklegur,
og hann var í góðum lioldum,
eins og títt er um borgarhúa,
sem ekki þurfa mikið á sig að
leggja.
Tuttugu árum áður var
hann laus úr herþjónustunni og
kom þá heim með fé nokkurt.
Setti hann þá á stofn verzlun,
en hætti bnátt að verzla og tók
til að kaupa stórgripi á fæti, og
rak þá til Moskva og seldi þá
þar.
I þorpinu Gayi átti liann
steinhús með járnþynnuþaki og
þar bjó gamla konan móðir
hans, kona hans og tvö börn
þeirra, drengur og telpa. Það
var fátt annað heimilismanna,
bróðursonur hans mállaus og
heyrnarlaus, fimmtán ára að
aldri, og vinnumaður.
Korney var tvikvæntur.
Fyrri kona hans liafði verið
heilsuveil og dó, án þess að ala
honum börn. Þegar hann var
farinn að reskjast kvæntist
hann aftur, hraustri stúlku og
friðri, og var hún dóttir ekkju í
næsta þorpi.
Korney hafði liagnast svo vel
í seinustu ferðinni til Moskva,
að hann átti nú 3000 rúblur í
reiðu fé, og þegar hann frétti
frá einum samsveitunga sínum,
að herragarðseigandi, sem var
illa stæður, vildi selja skógar-
spildu með góðum lcjörum, á-
kvað Korney að gerast timbur-
sali, en hann var slíkum við-
skiptum vanur, því að hann
liafði verið aðstoðarmaður
timbursala, áður en hann gerð-
ist hermaður.
Á járnbrautarstöðinni — en
Gayi er í nokkurri fjarlægð frá
járnbrautinni, hitti hann einn
sveitunga sinn, Kusma hinn
halta. Kysnia ók daglega til
járnbrautarstöðvarinnar, í von
um að geta aurað sér eitthvað
inn, með þvi að flytja ferða-
menn og flutning þeirra.
Kusma var maður snauður
af fé og var meinilla við alla,
sem komust vel af, en einkan-
lega hafði hann imugust á
Korney, sem hann kallaði Korn-
ushka.
Þegar Korney, ístrubelgurinn,
kom út úr stöðvarhúsinu var
hann svo búinn, að hann var í
stuttum jakka, og síðum gæru-
skinnsfóðruðum yfirfrakka, og
bar tösku sína. Hann nam stað-
ar eins og til þess að kasta mæð-
inni og borfði í kringum sig.
Loft var skýjað og vægt frost.
„Lílið um flutning í dag,
Kusma frændi,“ sagði hann.
„Kannske þú flytjir mig, ha?“
„Ef þú vilt — eg set upp eina
rúblu fvrir.“
„Eg befði nú haldið, að sjö-
líu kópek væri nóg,“ sagði
Korney.
„Vel saddur maður ætli ekki
að láta sig muna um þrjátíu
kopek, þegar svangur vesaling-
ur á i hlut.“
„Jæja, jæja,“ sagði Korney,
„komdu þá,“ og um leið setti
liann töskuna á sleðann og sett-
ist i baksætið, makindalega.
Kusma sat kyrr í sæti sinu.
„Jæja, þú getur lagt af stað.“
í nánd við stöðina voru djúp
hjúlför og ójöfnur, en er út á
veginn kom var greiðfært.
„Nú, hvernig líður ykkur,
hérna í sveitinni?“
^ „Héðan er fátt góðra tíðinda,
það geturðu reitt þig á.“
„Er gamla konan, móðir min,
á Iífi?“
„Ó, já, hún lijarir enn þá. Eg
sá hana við kirkju liérna um
daginn. Hún er enn á lífi, hún
mamma þín, og eins unga kon-
an þín. Hún þarf engar áhyggj-
ur að hafa. Hún er búin að fá
nýjan vinnumann.“
Og Kusma hló, einkennilega,
fanst Korney.
„Vinnumann? Hvað varð um
Pétúr ?“
„Pétur er veikur. Hún réði
Evstigny Bely frá Kamenka í
hans stað. Evstigny er úr fæð-
ingarþorpi hennar, eins og þú
veist.“
„Það er svo,“ sagði Korney.
Þegar Korney gekk að eiga
Mörfu höfðu konur í sveitinni
gasprað um hana og Evstigny.
„Konur hafa of mikið frjáls-
ræði nú á dögum, Korney Vas-
ilievitch,“ sagði Kusma, „það er
nú svo komið.“
„Svo segja menn,“ sagði
Koniey. „Gráni þinn er farinn
að eldast,“ bætti hann við og
sló þannig út i aðra sólma.
„Eg er lika farinn að eldast.
Það er eins um klárinn og eig-
andann,“ svaraði Kusma og sló
með svipunni í klárinn, sem var
horaður og óþriflegur.
Um það bil miðja vega til
Gajd var póststöð og veitinga-
stofa og þar námu þeir staðar,
að skipan Korney.
Korney leiddi klárinn að
drykkjaþró og fór að dunda við
aktýgin og leit ekki á Korney,
en óskaði sér þess, að Korney
byði honum inn, „upp á glas“.
„Viltu ekki koma inn og fá
eitt staup, Kusma frændi?“
sagði Korney.
„Þakka þér fyrir,“ sagði
Kusma og lét sem liann hirti
ekki um að hafa hraðann á.
Korney keypti eina flösku af
vodka og bauð Kusma í staup-
inu. Kusma liafði ’ekki bragðað
vott eða þurrt frá því snemma
um morguninn, og þegar eftir
fyrsta staupið fór að svífa á
hann, og hann færði sig nær
Korney og fór að segja lionum
allt, sem skrafað var í þorpinu.
En þar var um það hjalað
manna milli, að Marfa hefði
ráðið til sín gamla unnustann
sinn og ekki væri enn dautt í
kolunum hjá þeim.
„Eg kenni í brjósti um þig,“
sagði Kusma, þegar bann var
orðinn allþéttur. „Þetta er ekki
eins og það á að vera. Menn
hlæja að því, að það er farið á
bak við þig og þig grunar ekk-
ert. Bíðið, segi eg þá, bíðið þar
til hann kemur heim. Svona
gengur þáð til, Korney Vasilie-
vitch.“
Korney hlustaði þögull á það,
sem Kusma sagði, en liann
hnyklaði brúnirnar og það var
sem eldur brynni í dökku aug-
unum hans.
„Ætlarðu ekki að brynna
hestinum? Þróin er tóm,“ sagði
hann, þegar ölið var af könn-
unni. „Við verðum að halda á-
fram ferðinni.“
Hann greiddi fyrir flöskuna
og gekk út.
Það var farið .að skyggja er
hann kom heim. Fyrsti maður-
inn, sem hann kom auga á, var
Evstigny Bely, en hann hafði
ekki getað varist þvi, að hugsa
um hann án afláts á heimleið-
inni. Er hann leit á Evstigny,
fölan og þreytulegan, hristi
Korney höfuðið, eins og hann
botnaði ekki neitt i neinu.
„Karlskrattinn laug þessu
upp,“ sagði liann við sjálfan
GLEÐILEGT SUMAR!
H.f. Hreinn. — H.f. Nói.
H.f. Sirius.
GLEÐILEGT SUMAR!
K. Einarssoh & Björnsson.
GLEÐILEGT SUMAR!
Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
GLEÐILEGT SUMAR!
Elis Jónsson,
Reykj avíkurveg 5.
GLEÐILEGT SUMAR!
GLEÐILEGT SUMAR!
Soffíubúð.
GLEÐILEGT SUMAR!
Silkibúðin.
GLEÐILEGT SUMAR!
H.f. Eimskipafélag íslands.