Alþýðublaðið - 21.08.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
en þó að eignín liafi að edns verið
leigð til fiskverkunar, þá hefir
'bærinn enn þá ekkí taþað á
henni. Og eins og nú skai sýnt,
kemur í>að sér vel, að bærinn
á Neðstakaupstaðinn.
Umdaginraog veglnn.
Sjómenn!
Athugið auglýsingu frá B. Cohen
j blaðinu í dag.
Nýr læknir,
Seztur er að hér í bænum
Hannes Guðmundsson læknir, sér-
fræðingur í húð- og kynsjúkdómum.
Hann hefir stundað lækningar i
Þýzkalandi og Kaupmannahöfn.
Veðrið.
Hiti 8—12 stig. Grunn lægð um
1000 km. suður af Reykjanesi á
austurleið. Hæð yfir Austur-Græn-
Jandi. Horfur: Hægvirði um land
alt.
íslenzka listasýníngin.
í þýzka blaðinu „Kölnische. Zei-
tung“ stendur að íslenzka lista-
sýningin hafi lilotið ágæta dóma
í Stettin.
Jón Leifs
í ýmsum þýzkum biöðum stend-
ur fregn um það að Jón Leifs
ferðist til íslands tl þess að taka
íslenzk þjóðlög á hijóðrita fyrir
rikissafnið í Beriín og þýzkt vis-
indasamband, og að mentamála-
ráð íslands styrlri ferðina, en að
kona hans, Annie Leifs pianioleik-
ari, muni taka þátt í ferðinnd og
halda hljómleika bæði í Reykja-
vík og öðrum bæjum á íslandi.
Koma hjónin hingað til lands á
„Brúarfossi“ 25. þ. m.
Síldveiði
er nú allgóð í reknet við ísa-
fjarðardjúp. Alls hafa aflast þar
2200 tn. Þorskafli er þar tregur.
En færaskipin á Vestfjörðum afla
vel.
Otsala á brauðum og kökun«
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Vesturgötu 50.
Myndir óinnrammaðar
ódýrar. Vðrnsaiinn KIapp>
arstífj 27 sími 2070.
NETTO
IMMOUO
pressað reyktóbak, er
uppáhald sjómanna.
Fæst I ölluui verzlunum.
SEEARANDEERI
ZUIVERE CACAO
WORMERV
EER (hollanoJ

Kaupið Alþýðublaðið
Leiðangur Hobbs.
Hobbs, þrófessor írá Michigan
háskóla, og menn hams lögðu af
stað frá Kaupmannahöín á mótar-
Hollenzkt skemtiferðaskip,
sem „Gelria" heitir, kom hingað
í morgun. Á skipinú eru 215 far-
þegar.
„Lyra“
kom i dag kl. 10 lÁ.
Togararnir.
í nótt kom af veiðum Hannes
ráðherra og í morgun Bragi.
Gullfoss
kom í dag að norðan og vestan
Islandssundið
fer fram á sunnudaginn kemur
Kept verður um leið í 200 , st.
sundi fyrir kornrr, og sömuleiðis
verður kept um sundþrautarmerki
í. S. I. (1000 stikur). Þátttakendur
eru heðnir að gefa sig fram við
Windskálavörð, Valdimar Svein-
björnsson, fyrir föstudag.
Prestkosning.
Prestskosning fór fram í Vatns-
fjarðarprestakalli 13. þ. m. Um-
sækjendur séra Þorsteinn Jó-
hannsson á Stað í Steiingrimsfirði
og Sigurður Haukdal cand. theol.
Skemtiskipið,
er hingað kom í morgun hafði
danskan fána á framsiglu. Hugðí
skiþshöfnin sig vera að sigla í
danska höfn.
„Synir fjallanna“.
Það er óvanalegt að sjá kvik-
mynd, sem er jafn áhrifaimikil og
niynd sú, er sýnd er nú í Nýja
Bíó. Myndin gerist öll í Aflpa-
fjöllum. Tveir vinir eru aðal-
söguhetjurnar, þeir- em frægir í-
þróttamenn, fjallgöngumenm og
skíðamenn. Tignarleg er skiða-
ferðin niður hinar háu Alpahlið-
ar, og stórkostlegt er að sjá vin_
ina tvo, er þeir klífa í bjargið
ísað og hált. Skíðaförin í mvrkri,
skafrenntngi og snjóflóðum er til-
komumikil. Fara þar saman U'm 50
skíðamenn á geysiferð með
kyndía í höndum; ætla þeir að
reyna að bjarga vinunum tveim-
ur, sem komnir eru í opinn dauð-
ann. Allir verða að sjá þessa
mynd. Sérstaklega ætti þó ungt
fólk og íþróttamenn að fjölmenna
í Nýja Bíó.
Stofnun Eimskipafélags.
Fyrir skömmu var stofnað Eim-
skipafélag Vesturlands og liefir
það keypt gufuskipið Nordland,
er nefnist nú Vestri. Aðaleigend-
ur eru: Guðmundur Kristjánsson
skipamiðlari. Framkvæmdarstjóri
er Gunnar Hafstein.
skipinu „Disko“ þ. 21. júni og
komu tiL Hólstenburg í Græn-
landi þ. 4. júií. Hafa þeir aithug-
anastöð sina á Mount Evans. Hér
er um framhald að ræða á ranin-
sóknum fyrri áia á hraða aflS
og stefnu vindanna frá heim-
skautasvæðinu, en þess er vænst,
að rannsótknimar leiði af sér, að
auðveldara verði að spá fyrir itm
veður á Atlantshafiniu. Eins og
árður hefir verið frá skýrt ætlaði
Hassel ílugntaður hinn sænsik-
ameriski að gera ve&uraithuganír
á flugi sinu yfir Grænlandsjökla
í samvinnu við Hobbs og vísinda-
menn hans. (FB.)
Ritstjóri og ábyrgðarmaðuE
Haraldur Guðmundssan.
Alþýöuprentstniðjao.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
tii þess að segja þér, hve mikið gagn ég hefi
haft af þessari stuttu för okkar. Ég er þér
stórkostlega þakklátur."
„Mér?“ sagði Jimmie.
„Þú hefir fyi.t mig nýrri von og hugrekki.
einmitt þegar mér fanst ég vera að bíða
Ósigur. Ég kom til borgariranar í morgun
Og hafði ekkert sofið. Ég reyndi að sofna
í gistihúsi, en gat það ekki vegnV þeirrar
Skelfingar, sem að höndum hefir borið. Ég
ritaði mörg símskeyti og sendi þau, era þá
vaxð ég h’ræddur við að fara aftur til gisti-
hússiins vegna þess að ég vissi, að ég-myndi
liggja vákandi alian dagiran. En nú; — ég ,
veit, að verk vort á rætur sínar í hjarta
lýðsins!“
Jimmie var titrandi, en hann gat ekki öðru
komið upp en þessu; „Ég vildi að ég gætá
gert það á hverjum sutmudegi."
„Sama geri ég,“ sagði frambjóðandinn.
VII.
Þeir héldu o:an eltir Aðalstræti, og nokkuð
fram undan sáu þeir fólksfjölda, sem fylti
alveg gangstéttina. „Hvað er um að vera?"
spurði frambjóðandinn, og Jimmie svaraði,
að þarna væru skrifstofur „Heralds" Það
hlytu að vera einhverjar fréttir.
Frambjóðandinn hraðaði göngu sinni, og
Jimmie, sem reyndi að fylgjast með, varð
aftur hljóður, því að hann vissi, ,að hin
rsiavaxna byrði tíeims'skelfingariininar var áft-
ur að leggjast á herðar vinar /hans. Þeir
komu að mannþrönginni og sáu f.éttaspjaldiö
fyrir fxaman skrifstofurnar, en þeir voru of
fjaxri til þess að geta lesið nokkuð. „Hvað
er það?“' spur'ðu þeir.
„Það er það, sem stendur þarna."
með herinn yfir Belgíu; og þeir hafa skotóð
rniikið af jafnaöarmönnum í Þýzkalandi."
„Huáið?“ ag hendiin á frambjóðandan uni
læstiist utan um bandlegginn á Jimmie.
„Það er það ,sem stendur þairraa."
„Gúð minu góður!“ sagði maðurinn, og
hann tók að ryðja sér veg inn í mann-
þröngina, og Jimmie ‘ fór í kjölfair hans.
Þelr komus.t inn að fréttaispjaldinu og lásu
orðin, sem voru vélrituð; — fáorð frásögn
urn þáð, að meira en hundraið þýzkir jafn-
aðarmanraaíoringjar hefðu veriö tekinir af Iíf;i
fyrir að reyna að hindra imnköllun hersins.
Þeir héldu áfram að' stara, þangað til þeir,
er aftar stóðu, tóku að stjaka við þeim.
Þeir komust út úr þrönginni. Frambjóðand-
inn starði út í geyminn og Jimmie starði á!
frambjóðandann. Það eru engar ýkjur þótt
sagt sé, að þeim hefðx ekki orðiið meiraj
um, þótt fréttin hefði verið um félaga í
Leesville-deildinni í jafnaðarmannaflokknuim
í Bandarikjunu'm.
Sársaukinn var svo augsýnilegur í amd-
liti frambjóðandans,, að Jimrnie braut heil-
ann til þess að geta sagt eitthvað, sem mætti
verða honum til hugarhægðar. „Þeir hafa
að minsta kösti gert það, sem þeir gáru,“
sagði hann lágt.
En þá brauzt alt í einu fram úr honum:
„Þeir eru hetjur! Þeir hafa gert nafnið jafn-
aðarmaður heiiagt um aldur og æfi!“ Hann
hröpaði upp, eins og hamn væri að halda
ræðu; — svo mikið vaild hefir æfi'löng venja
yfir manninum. „Þeir hafa ritað nöfn sín
efst á skrá sæmdarmanna heimsins! Það
gerir ekkert til, hvað hér eftir gerist, íélagi!
Hreyíingin hefir réttlætt sjálfa sig! Öil fram-
tíðin mun verða önnur sökum þessa at-
burðar!“
Hann lagði af stað ofan strætið og talaði
meira við sjáifan sig en við J.immie-. Hann
barst á vængjum sálarsjónar sinnar, og fé-
iagi hans var svo gagntekinn, að hann vissi
bókstaílega ekki hvar hann var staddur.

>