Vísir - 21.02.1946, Side 4

Vísir - 21.02.1946, Side 4
4 V I S I R Fimmtudaginn 21. febrúar 1946 VÍSIR DAGBLAÐ Útgefandi; BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson. Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni. Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur). Verð kr. 5,00 á mánuði. Lausasala 40 aurar. Félagsprentsmiðjan h.f. öfiun mazkaSa. Ekki alls í'yrir löngu reyndu íslenzkir út- vegsmenn að selja ísfisk á belgiskum markaði og tókst þeim, að afla ákveðinnar ‘löndunarheimildar miðað við vikumagn fisks, sem landa mátti. Að þessum samningum áttu íslenzk stjórnarvöld engan blut. M.b. Islend- 'ingur ruddi brautina og seldi fyrstur afla sinn á liinum belgiska markaði. Fór því svo f jarri að umráðainönnum skipsins væri þökk-j uð tilraunin af opinberri hálfu, að einhver viðskiptanefnd auglýsti einskonar bann við sölu fisks á belgiskum markaði, nema því aðeins að hún veitti til þess leyfi, og lá í slíku áminning til brautryðjendanna. Nefndin veitti þó nokkrum- skipum leyfi til að selja afla sinn í Belgíu, þannig að af hcnnar hálfu var ekki loku fyrir það skotið að sölum yrði haldið þar áfram. Nú lcið og beið. Sölur voru sæmilegar, en skyndilega var lagt sölubann gegn íslenzku skipunum á Belgiumarkaðinum, og gekk það svo fyrirvaralaust í gildi, að skip, sem lá íullhlaðið í höfn, fékk ekki að selja farm sinn, •en varð eftir átta daga bið að kasta Honum í Norðursjóinn. Fyrir harðfylgi fékkst farm- urinn að.lokum greiddur, sem allir aðrir fislc- farmar, sem seldir höfðu verið á belgiska, markaðinum. Fengust greiðslur þó ekki fyrr -en seint og síðar meir, en það mun hafa stafað af samningum milli erlendra ríkja um gjaldcyrisyfirfærzlu, en íslenzk stjórnar- •völd munu liafa átt þar engan eða lítinn ililut að máli. Þetta sannar.að þótt kóngur vilji sigla hlýtur, byrr aÖM'áða, og íslenzkum atvinnurekcndum er gersamlega um mcgn að skapa nýja markaði, nema því aðeins að samningar haf-i áðui'. verið um það< gei’ðir af hlutaðcigandi stjórnarvölclum. Áður en vöru- sala getur komið til greina, ó hinum erleiida markaði, verður t. d. í sambærilegum tilfell- um og þvh sem að ofan greinir, að semja um magn það, sem, handa má á viku hverri, ennfremur hvenær greiðsla fyrir vöruna skuli fara fram og loks í hvaða mynt varan skuli greiðast. Alþjóðaviðskipti eru slíkum erfið- leikum háð, að stjórnarvöldin verða að ryðja hrautina með samningum, en að sjálfsögðu er allt jiað, sem .eiustaklingar megna til að greiða fyrir viðskiptum, lofsvert og mikils metandi. Þegar Þjóðviljinn er að fárast út af fram- taksleysi islenzkra atvinnurekenda um öflun erlendra markaða, talar blaðið gcgn betri vitund, með því að ritstjórn þcss ætti að vera fullkunnugt um, hverjum erfiðleikum öll millilandaskipti eru háð, ekki sízt þar eð einn =af ritstjórum blaðsins hefur sjálfur staðið í leit að markaði á meginlandi Evrópu um. nokkurra mánaða skeið, án þess að vitað sé um árangur. íslenzka ríkisstjórnin verður íið hafa l'orystuna í þessu máli, en einstakling- ar eru bundnir í báða skó vegna allskonar opinberra ráðstafana, hér heima og erlendis, sem torvelda öll viðskipti. Landsverzlun kommúnista myndi sízt bæta úr í þessu efni, enda er ekki betur vitað, en að henni sé fyrst og fremst ætlað að hafa með höndum inn- ilutning vara, en eklci öflun erlendra mark- aða. Eru öll skrif Þjóðviijans um þessi mól jivílik lokleysa að engu tali tekur. Grundvöllur stjórnarsamvinnunnar rofinn. „Engin iiambærileg ástæía" línur um innkaup á loðclýrum, sem nú stalula, fyrir dyruin eða eru í boði. Hann segir: „Nú virðist- enn eiga að fjölga loðdýrunum hjá okkur — bæði minkar og refir eru i boði. Það er golt og blessað út af fy,cir sig.. En er ekki rétt að grípa tækifærið um leið og. ganga úr skugga um, að búið sé svp vandlega um, á loð- dýrabúunum, að ekki sé hætta á því að dý.rin sleppi út. • Strangt Eftirlitið með loðdýrabúunum verður eftirlit. að vera mjög strangti Það má alls ekkl eiga sér stað,, að dýr geti: sloppið. út, eins og við hefir viljað brenna, undanfarið og kom fyrir nú nýlega, þegar refnn náðist. hér. i bænum. Okkur bsendum, víða um land fdnnsfc dýrbitinn, serai sums staðar ,er hreiiæ bætt við hann. með því að ekki er gengið eftir því, að dýrin sé geyind. Lá forsyaranlegan liátt. Og það. þarf ekki að minnast á iðinkana, þau. skaðsemdardýr. * Alþingi. Eg vil nú. skora, ,á Alþingi, sem, nú situr, að taka, þetta, mál til atliugunar. Það er sjálfsagt að. efla loðdýraræktina, en jafn-,. framt verður að- setja uni það strengileg fyrir- mæli, hvernig' búrin skuii ger.ð, svo að dý-rin. sleppi ekld út og einnig um umbúnað, þegar dýr eru flutt inilli búa. Það. þarf auðvitað, ekki að taka það frain, að nokkur viðurlög ver.Su að vera, ef út af er brugðið, Þctta finnst mór, að Alþingi gæti tekið fyrir, þangað til það ræðst í að leysa hin stæm mál þjóðarinnar." * Samskot. „Ungur sjómaður’* hefir skrifað mér bréf það, «em hér fer á eftir: „Út af þvi, scin eg hefi lésið i dálkum yðar, datt .mér í [eitt í hug: Það fara fram safnonir tii hjálpar- sé ekki1 starfsemi hér í bæ flesta daga ársins. Nú síðuslu dágana hefi eg séð í blöðunum, að börn,,,sem. SL’ija hér blöð; liafi gefið i samskotin bvern eyri, sem þau liafa fengið. i sölulaun.. Eiimig; er það, algengt að' sjá i blöðunum langa nafnnlista, yfir gefa tif hjáiparstarfsemi. Þar á mcðal eru mörg heildsölufyrirtæki, sem hafa. gefið stórgjafir. * Tvö vantar. En eg minnist, þess ekkij að í þeim langa lista yfir.nöfn, liafi eg séð stærsíu heildsalana, sem, eru: Áfengis- verzlun ríkisins og Tóbakseinkasala rikisins. Fróðlegt væri. að fá það upplýst, af hvaða á- stæðum þessi fyrirtæki, geta. ekki, eSa».kannske- telja sér ekki fært að gefa eitthvað, þvi að varla getur það verið fyrir það, að þau sæti þyngri skilyrðum um álágningu en önnur fyrirtæki.“ Nei, ástæðan pr varla fólgin í því, þvi að álagn- ingin mun yera margföld. Fastar Um mánaðamótin byrja fastar ferðir ferðir. inilli íslands og Bretlands. Þær hafa ekki þekkzt um striðsárin, þegar orðið hefir að, „sæta lagi“ í sigiingum milli land- anna. En þcdta er að breyast og hyrjunin hefir verð gerð hey.rin kunn. Þegar fólk hefir verið á skipaáætlunum, jafnvel eftir að' stríðið hefir verið húið, hefir það ekki vitaðj hvernig. allt var í pottinn. húið, Það hefir ekki. verið hægt að gera áætlanir, því að sigl- •ingadagar hafa verið svo óákveðnir. * Róði engn. Þannig hefir verið um. skip ]iau, sem siglt hafa til Englands, að. þótt. Eimskipafélagi.ð liafi séð um afgreiðslu þeirra, hefir það engu ráðið um ferðir þeirra. Þeim hafa Bretar 'ráðið og auðvitað hugsað jafnframt mest um hentugleika sína og að nýta. skipsrúmið sem hezt. Eimskip réð ekki einu sinni Dettifossi, sínu eigin skipi. En nú fcr þetta að lagast, fyrstu föstu ferðirnar. fara að bynja og floiri bætast vonandi fljótlcga við, Þá fcr. að verða .liægfc að semia; áætlanir. Því var spáð hér í blaðinu þegar stjórnarsamvinnaa hpfst og kommúnistar voru tcknir sem ýbyrgur aðili í rikisstjórn, að þeir mundu svíkja þá mest, sem treystu þeim bezt. Þetta er nú að koma fram. Þeir hafa nú rofið þann samningsgrundvöll, sem öll samvinnan var byggð ó. öll stefnuskrá stjórnarinnar byggðist á því, að verðlagið í landinu hækkaði ekki og kostnaði við framleiðsluna væri haldið í skefjum. Nú hai'a kommúnistar þverbrotið þetta, með því að róa að þvi öllum árum, að vinnufriðnum væri slitið og nýrri verðhækkunaröldu hleypt vfir þjóðina. Blaði kommúnista er ljóst, að kjósendur Sjálfstæðis- flokksins í Reykjavík hafa kveðið upp sinn dóm og vilja enga samleið hafa með hinum austræna kommúnisma. Blaðið óttast því, að ekki verði talin nauðsyn að hafa sam- vinnu við kommúnistana áfram, en vinnur á móti þessu aí' öllum mætti og segir, að „engin framhærileg ástæða er fyrir Sjálfstæðisflokkinn til að gefast upp við nýsköpunar- áformin“. Er átt við það, að engin frambærileg ástæða sé nóg um til að slíta nú stjórnarsamvinnunni, því að kommúnistar 1 asta plága, þótt ekkii sé reyna að telja almenningi trú um, að ón þeirra sé engin nýsköpuiii. En það virðist einmitt nú full ástæða fyrir Sjálfstæðisflokkurinn að slíta hinni vansæmandi sam- vinnu við kommúnista, sýna þeim að hann hafi stefnu og. þorf að'framfylgja henni. Eimnitt nú ,er óstæða til að sýna þeim fulla alvöru, þegar þeir hafa sett af stað' nýjar kaup- kröfur, þvcrt ofan í grundvallarsamkomulag samvinnunn- ar. Þessar kaupkröfur auka dýrtíðina, stöðva framleiðsl- una og gera ríkisstjórnina að leiksoppi erfiðleikanna. Hvenæi kemni sú stund? Frá öndverðu hyggði stjórnin tilveru sína á því, að ekkert þyrfti að lækka, og samkvæmt þeirri kenningu var samræmingin gerð á kaupgjaldi, sem í rauninni var mikil hækkun. Jafnframt var það tekið fram, að þegar sú „stund“ kæmi, að nauðsynlcgt j’i’ði að lækka dýrtíðina, þá mundu stjórnarflokkarnir taka höndum saman og sýny þjóðinni, að þeir hefðu dómgreind og mátt til að gera það, sem nauðsyn krefði. Nú mun margur spyrja, hvort þessi „stund enn runiiin upp. Kostnaðurinu við vélbátaútveginn er orð- inn svo mikill, að ekki er lengur hægt að láta hann bera sig. Menn fá betur borgaða ýmsa landvinnn. 1 aðalveiði- stöðyunum hér sunnanlands eru margir. .bátar, sem ekki komast á sjó vegna þess, að menn fást ekki á bátana. Or- sökin til þessa ástands er sú dýrtíðarþróun, sem stjórnar- flokkunum hel'ur ekki þótt ástæða til að setja skorður við. Hinn mikli framleiðslukostnaður landbiinaðarafurðanna mun-enn hækka næsta sumar og koraa öllu verðlagi í nýtt öngþveiti næsta haust. Þannig eru tvær aðalframleiðslu- greinar jijpðarinnar að sligast síðustu skrefin áður en þær stöðvast algerlega á múrvcgg clýrtíðar og póljUískrar skammsýni. Hvenær er tími til, kominn, að þeir stórhuga og vold- ugu stjórnarflokkar sýni mátt sinn og dýrð til þcss að bjarga atvinnuvegunijm frá stöðvun af völdum dýr.tíðar- innar? Hvenær kemur „stundin“, sem þeir hafa lofað? Er ástanclið enn svo gott og útlitiði enn svo bjart, að enn sé óhætt að sofa um stund? Kommúistarnir hafa svarað. Þgir telja, að atvinnuveg- irnir .þoli meiri dýrtíð( Þeir Iioimta hæu’ra kaup, mciri dýrtíð og stjórnina lengra,- út í fenið, „Samemaðii stöndnm véi". Þótt stjórnarblöðin séu ekki sammóla um það, hversu hagkvæmt sé að-setja gf stað nýja verðhækkunaröldu, Jiá minnp þau hvert annað á, að, nú varði mestu að standa saman. Ekki til Jiess að lækka nú dýrtíðina, svo að hægt sé að starfa í landinu, heldui’ tiL þess ,að „maddömu Fram- sókn“ verði ekki skemmt! Það er. freistandi að taka undir með Grími Thomsen og segja: „— og. trúðar og leikarar leika þar um völl, en lítt er af setningi slegiðíU Ef stjórnai’flokkarnir gætu staðið saman um það, að þrýsta niður verðbólgunni í landinu, svo að. einhvcr ný- sköpun, geti hér þrilizt, þá mundi v-ii’ðing þeirra vaxa. En ef þeir ætla að leggja allt kapp.á Jiað eitt, að hanga saman og sýna enga stefnu í dýrtíðarmóhinmn aðra en þá, að. stýra undan vindinum: og lcyfa verðþólgunni að vaxa, ]>á er ljóst að þjóðin verður að búa sig undir að taka á móti ýmsu mótlæti áður en Jiessu ári lýkur. Þeir flokkar, sem samvinnu hafa við kommúnista; þurfa að hafa sterk baim til að þola samvinnuna. til lengdar. fyrirtæki; sem að kvarta. um. skort

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.