Vísir - 04.04.1946, Síða 4

4
V 1 S I R
Fimmtudaginn 4. apríl 194(>
VISIR
DA6BLAÐ
Utgefandi:
blaðaUtgáfan yisre h/f
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: FélagsprentsmiðjunnL
Afgreiðala: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Átök næstu ára.
Islenzkir námsmenn, sem lagt hafa l'éið sína
til Vesturhcims á undanförnum árum,
ieggja flestir stund á hagnýt frœði, einkum
með tilliti til aukins iðnaðar í sambandi við
sjávarútveg eða landbúnað. Er þetta mjög
lofsvert, enda mun sannast, er frá líður, að
námskostnaður þessara manna mun renna
aftur til þjóðarbúsins, og það margfaldlcga,
vegna umbóta í atvinnuháttum, sem þessir
menn munu heita sér fyrir. Framfarir á sviði
iðnaðarins eru mjög miklar,enda liefur honum
fleygt fram á styrjaldarárunum. Géngur þró-
unin yfirleitt í þá átt að spara mannaflann,
en auka á vélanotkun. Má í því sambandi
nefna, að í niðursuðuverksmiðjunum getur
tæpast Jieitið að mannshöndin snerti á nokk-
uru nema vélunum sjálfum, en vélarnar vinna
úr vörunni að öllu leyti. Þrátt fyrir liækk-
amti kaupgjald hefur tekizt að auka afköst-
in svo, að afkoma iðnaðarfyrirtækjanna hcf-
ur batnað stórlega vegna aukinna afkasta.
Er jjetta mjög atiiyglisvert fyrir okkur Is-
lendinga, sem þurfum að hyggja upp iðnað-
inn svo að segja frá grunni.
Allt til þessa hefur stórfé verið kastað á
jglæ í tilraunir, sem hafa borið misjafnan ár-
angur. Iðnfyrirtækjum hefur verið komið upp,
en eftir fá ár eru þau svo aftur úr, að engin
von er til að þau geti keppt við erlend fyrir-
tæki sambærileg. Menn hafa vcrið sendir ut-
5iii til náms, dvalið crlendis um lengri eða
skemmri tíma, cn algerlega hefur verið óvíst
um árangur af námi þessara manna, enda
hefðu sumir betur setið heima en að afla sér
hálfmenntunar, sem raun hefur sannað með
töpum og óhöppum. Væri mjög athugandi
fyrir okkur að afla hingað sérfræðinga, sem
kennt gætu landsmönnum nýjar framleiðslu-
aðferðir og lagt grundvöll að framtíðariðnaði
þjóðarinnar, einkum að þvi er snertir vinnslu
sjávarafurða, sem fluttar liafa verið út al-
gerlega óunnar til þessa. Er dæmi Brcta hent-
ugt til eftirbreytni, cn fullyrt er, að þeir hafi
ráðið færustu þýzka sérfræðinga í þjónustu
sína, greiði þeim lífvænleg laun, en krefjist
hinsvegar af þeim, að þeir hjálpi til við að
byggja upp hrezka iðnaðinn og samrýma hann
kröfum nútímans. I stað þess að senda menn
utan til skamms náms og óviss árangurs, ætti
að flytja hingað inn sérfræðinga, sem treysta
má á og með því móti sparaðist þjóðinni stór-
,fé, sem ella mundi varið í vafasamar tilraunir.
A næstu árum og áratugum verður að
leggja megináherzlu á cflingu iðnaðarins, —
jjannig að helzt verði engin óunnin vara send
úr landi. Verður að leggja höfuðáherzlu á
vörugæðin, þannig að kaupendur viti að sé
varan íslenzk, sé hún einnig góð, og kaupi
hana því frekar en framleiðslu annarra þjóða.
Léleg framleiðsla getur ef til vill skapað auð-
tekinn gróða um stundarsakir, en allt slíkt
hefnir sín síðar á framleiðandanum og jafn-
vel þjóð hans allri, og ætti því ekki að láta
mönnum haldast uppi að efna til iðnrekstr-
ar, sem ekki veitir fulla tryggingu fyrir vöru-
vöndun. Einstaklingsframtakið á þó að fá að
njóta sín á þessu sviði, sem öðrum, en hins-
vcgar ætti lúð opinbcra að styrkja menn með
fjárframlögum bg tryggja nauðsynlega fag-
kunnáltu.
Nýr bátur á sjó
í HafnarfirðL
í kvcld verður hleypt af
stokkunum, nýjum vélbát,
58 rúmlestum að stærð,
smíðuðum í Skipasmíðastöð
Hafnarfjarðar.
Bátur Jjessi cr búinn 200
hestafla Listerdiselvél. Eig-
endur hans er h.f. Björg í
Hafnárfirði. Sliipstjóri á
bátnum verðuií Sigvaldi
Sveinhjörnsson. Síðar i mán-
uðinum verður Qerum bát afi
sömu sfairð hleypt af stokk-
|iinum. F.r bann einnig smíð-
,aður af Skipasmíðastöð
I lafnarfjarðar.
Axel Sveinsson
fimmtugur.
Fimmtugur varð í gær Ax-
el Sveinsson vitamálastjóri.
Axel tók stúdentspróf árið
1917 og verlcfræðipróf 192(1.
Stundaði hann verkfræðileg
störf hér í bænum, þar til
hann réðist til Vitamála-
sljórnarinnar árið 1931.
Hann hefir verið vita-
málastjóri frá 1944, eða frá
j)ví, að Emil Jónsson ráð-
herra, lét af J>vi cmbætti.
Hafnarbætur
Framh. af 2. síðu.
m„ breidd 8 m. Býj)i við
bryggju nú ca. 2 m. um fjöru.
Njarðvík.
I Ytri-Njarðvík var báta-
bryggja Magnúsar Ólafsson-
ar lengd um ca. 22 m.,
breidd 8 m. Dýpi við enda éa.
2 ni. um fjöru.
Vatnsleysuströnd.
í, Vogjtijn á \ratnsjeysu-
strönd var hyrjað á liafnar-
gaeði frá landi; út í Þórusker
og nær grjólfvllingin nú ná-
1 ' . C J ir ■' r - é . 'J
Slys. Bifreiðarslys það, sem varð fyrir innan
Elliðaár rétt fyrir siðustu helgi, mun vera
mesta slys, sem hér liefir orðið um langt skeið,
að því leyti, hve margir menn hlutu meiðsli,
þótt svo vel færi, að enginn biði bana af. Og
gefur það góða hugmynd um það, hvernig sum-
ir menn aka bíluni þeim, sem þcim eru fengnir
í hendur — vita ekki um árekstra, sem valda
þvi, að aðrir bilar' lenda út af vcginum og marg-
ir menn meiðast og sumir stórkostlega.
FJafilamenn
Framh. af 3. síðu.
Það er því hugmynd Ejalla-
manna að á ána komi göngu-
hrú. Fellur áin í þrengslum
*og verðúr slík brú hvorki
linikið né dýrt mannvirki.
| Fjallamenn bafa verið
injög framkvæmdasamir og
1 ötulii* á undanförnum árum.
1 Ilafa Jieir byggt tvo góða
1 fjallaskála á s. 1. 5 árum og
|eiga J)á nú báða sktddlausa,
en skálárnir munu, sam-
kvæml núgildandi verðlagi,
vera a. m. k. 40—50 J)ús. kr.
virði. Má telja þetta bið mesta
J)rekvirki J)ar eð félagið er
fámennt.
A fundinum i gærkveldi
ríkti núkill ábugi fyrir nám-
skeiðunum á Tindfjallajökli,
en J)að fyrsta befsl í páska-
viknnni og svo J)að næsta
sennilcga í byrjun maímán-
aðar.
Báðir skálarnir munu vera
IfulJselnir um páskana. Nám-
'skeið stendur yfir á Ivolvið-
arbóli, er ]>að fullskipað og
er nú nægur skíðasnjór þar
I efra.
)
1 Stjórn Fjallamanna var
I endurkosin, en liana skipa:
Guðmundur Einarsson frá
Miðdal, formaður; Gunnar
Guðmundssón, ritari og
Björn Pétursson, gjaldkeri.
Framh. af 1. síðu.
skýrði ekki frá um hvað
samið }Trði, cn stjórmnala-
fréttaritarar telja Jæssi fjög-
ur atriði sennilegust: í fyrsta
,lugi Azerhaidjan, í öðru lagi
jolíuréttiiidi, í J)riðja lagi
fiskveiðaréttindi í Siiður-
Yt'SÚHÍIén í Ætjujiin ei' þo' ekjki aölala uin
Meðalholti. slys þ.etta frekar, því að svo oft
og víða raun það hafa veriðý dag-
skrá hjá bæjarbúum. Hinsvegar ætla eg að segja
lítillega frá viðureign manns nokkurs, sem á
Arnarstapi. ; heiraa við Meðatliolt, og bilstjóra, — einkabíl-
A Arnarstapa var byrjað a ^ stjöra, að þvj er raér skilst — sem sýndi furðu-
að sprengja tyrir akfærum lega ósvifni. Er sagan gott dærai þess, að sumjr
vegi upp úr hafnarsvæðinu nicnn svífast þess ekki að brjóta settar reglur.
Iega liáifá íeið nnlli lands og ?
skers1.1 (ik'r.ður pessi á að skýla
hálaleguuni og verður jafn-
fiamt bátahrvggja.
við höfnina, ])Ví vérki vötð-
ur væntanlega lokið i vor.
Örlygshöfn.
í Öt'lýgshöfn við l’atreks-
fjörð var gerð steinsteyot
báíabryggja um 50 m. löng.
Hvalsker.
Að Hvalskeri við saina
fjörð var einnig gerð steypt
hátabiyggja um 20 m. löng.
Alviðra.
Að Alviðru við Dýrafjörð
var gerð steypt bátahryggja
ef þeir telja sig hafa einliverja von um að
sleppa bjá þvi, að lenda í klóm lögreglunnar fyr-
ir vikið.
*
„Ert þú Iög- Iielta gcrðist síðastliðinn föstu-
regluþjónn?“ dag. Sögumaður rainn er á gangi
á Meðalholti, og kem.ur þá bitl
akandi inn götuna. Þar er einstefnuakstur, og
kemur billinn úr þeirri átt, sem ekki raá aka.
Sögumaður rainn gaf þá ökumanninura merki
uin að neraa stað.ar og spurði liann þvj næst,
bvort honum væri ekki ljóst, að cinstefnuakstur
væri um götuna. Ökumaðurinn kvaðst vita það
og spurði siðan með þjósti: „Ert þú lögreglu-
þjónn?“
89 m. löng.
Þingeyri.
Að Þingevri var hafin en,d-! Ekið a- Mcð öðrum orðum: Hann ætlaði sér
urbýgging á hafskjpa-1 visvitandi að brjóta scltar reglur, ef
brvggju og er bryggjuhausn- nlaS,,rinn> scrn benti lionum á ]>ær, væri ekki
um að mestu lokið, en eftir lögréghiþjónn. Sögúmaður minn kvaðst ekki vera
cr að smíða landganginn. j lögregluþjónn, en hann liefði þarna hagsmuna
að gæta að því leyti, að hann vildi ekki að börn-
iinum, scm við götuna byggju, væri stofnað að
þarflausu í hættu. Þessu svaraði ökumaðurinn
engu, heldur setti bilinn hægt af stað og lét
„stuðara“ hans snerta manninn, en liann hörf-
aði aftur á bak, er h.ann sá, að liinn múndi
sýniiega svifast einskis.
Flateyri.
Að Flateyri við Önundar-
fjörð var byrjað á endur-
byggingu á landgangi haf-
skipahryggjimnar og er hann
nú gerður úr steyptum veggj-
um, grjótfyllingu og steyplri
Jjekju. Þetta vcrk er nú
hálfnað.
Látrar.
Að Látrum j Aðalvik var
hvggð slcinsteypl báta-
brvggja um 30 m löng.
Kaldrananes.
Að Kaldrananesi við Bjarn-
arfjörð var gerð lítil stein-
steypt bátáhryggja.
Vestmannaeyjar.
í Vestmannaeyjum var lok-
Annar bíll. Sögumaður minn flýði þó ekki af
hólmi, heldur lét hann undan síga
„skipulega“, cn ökuþórinn fyigdi fast á eftir.
En þá birtist anijar liill í hinum enda götunn-
ar — iiann fór réttu megin inn í hana. Ætlaði
liann sér að bíða, er hann sá lúnn bilinn inni
í götunni, cn sögumaður gaf honum þá merki
um að aka áfram og gerði liann það. Lögbrjót-
urinn, sem langaði til að verða, sá þá sitt óvænna
og sneri við, fór undan á óskipulegum flótta,
enda ruá með sanni segja, að undanliald lians
var ekki „samkVæmt áætlun“.
*
ið við að steypa vegg frá ICærður. Só, sem Icnti þarna í kasti við öku-
hæjarbryggjunni og vestur í
svonefndan Bratla. Svæðið
landniegin við vcgginn var
svo fyllt upp með sandi sem
dælt var upp úr hafnar-
botninum. Ennfremur var
gerð nokkur dýpkun innst í
hafnarbotninum í svokall-
aðri Friðarhöfn og lokið
smíði biyggjunnar J)ar.
Kaspiahafi, í fjórða lagi, að
rússneskt járnbrailtarfélag
j fái að hafa bækistöðvar í
iNorður-Iran.
Stúiha
óskasl í
Hressingarskáiaim
þórinn og hefir skýrt mér frá þessari
viðureign, gerði að þessu.loknu bið eina rétta
í málinti — liann kærði bílstjórann, sem þarna
átti hlut að máli. Það cr svo með marga, að
þeir mundu ekki nenna að vera að eltast við
slíkan málarekstur, en það er einmitt það, sem
þeir mega ekki ge’ra. Það verður að veita þeim
náungum áminningu, ef ekki annað meira, sem
þannig hegða sér. *
*
Með illu Það licfir komið svo o.ft í ljós, hver.su
eða góðu. mörgum og ségilegúm slysum hirðu-
leysi eða gáleysi — eða jafnvel virð-
ingarleysi fyrir lögunum, þegar niéhii halda að
þeir geti sloppið — geta valdið, að sjólfsagt er
að gera allt til ])ess að koma þvi inn í kollinn
á öHúm, sem lilut eiga að niáli, að það er öll-
unvfyrir beztu, að lögunum sé fytgt. Sé það ekki
hægt mcð góðu, þá verður b'ará að gera það
'með illu.