Vísir - 17.08.1946, Blaðsíða 1

Vísir - 17.08.1946, Blaðsíða 1
Kvikmyndasíðan r í) er a L. siou. Sjá 2. síðu. Veðrið: V-SV gola eða kaldi. Súld öðru hvoru. 36. ár. Laugardagirin 17. ágúst 1946 ' 184. tbl4 (vagnger §krúð^ör Funk vitni káðgert að iiækka Aisstes Viðíai víð Sigarð. Sve'msos ga-“ðyrkjwát:iinar»: í vor og sumar hefir ver- íð unmð meir að ’ leik- valia- og garðyrkjumálum bæjanns en nokkuru sinm áður á einu sumri. Fyrir nokkuru skýrði \Tis- ir frá liinum miklu fram- kvæmdum í leikvallagerð bæjarins, svo og frá þeim túnum og öSrum reitum, sem opnuð liafa veriS til frjálsra afnola fyi ir jbörn og unglinga. Nú hefir blaðið innt garð- yrkjuráSunaut bæjarins, Sig- urð Sveinsson, eftir skrúð- görSum bæjarins og fram- kvæmdum við þá. G arðijrk justoðin. Það er engum efa bund- ið. segir SigurSur, að þetta ár markar stefnumót í garð- yrkj uframkvæmdum bæj ar- ins, og það enda þótt ekki sé tekið tillit til hinnar nýju garðyrkjustöSvar, sem bær- inn hefir keypt að Reykja- lilícS í Mosfellssveit.Þar starf- í-ækir bærinn, sem kunnugt er, garðyrkjustöð, sem fyrst og fremst er ætlað það lilul- verk, að vera plöniuupeldis- stöð fyrir bæjargarðana, enda tilheyrir stöðin að tölu- verðu leyti skrúSgörS- um bæjarins. En auk þests mun stöSin að sjálf- sögðu annast ýmsa aðra og viðtækari ræktunarstarf- semi, sein adla má aS verði hæjarfelaginu til hagsbóta. (■arðyrkjustjóri stöðvarinn- ar er .lóhann Kr. Jónsson, ungur og velmenntaður garðyrkj ufræðingur, sem vænta má mikils af. Garðiir Einars Jónssonar. Telja má, að lokið sé skipulagningu á skrúðgarð- inum við listasafn Einars Jónssonar myndhöggvara. Þó er þar enn nokkurt um- rót í sambandi við húsvarð- arhyggingu, sem er i smíð- um. Garður þessi hefir verið lokaður almenningi íil þessa, en væntanlega verður fólki gefinn kostur á að skoða liann, þegar safnið verður opnað að nýju. í garðinum skiptasl á gras- flalir, hlóma- og trjábeð og grjóthleðslur, en i þær hefir blómum verið ptanlað. Hef- ir mikið verið gróðurselt af trjú- og f)lómagi-óði-i. Stærstu mannvirkið í garð- inum er hæð ein mikil og sérkennileg, sem er að mestu lilaðin úr grjóti, en hlóm Eiðzista í áisfyrrski. Crctar og Bandaríkjamenn skil.ja sér rétt til þess aö hafa neitað að leggja bann, varðvcila þær eignir, seni við þjóðnýíingaráformum Austurrikismanna, en Rúss- þcir telja sig eiga í Austiir- ríki. en það eru einmitt þær ar fóru fram á það að þaö j eignir, sem Austurríkismenn yrði gert. fcélj ;U sjálfa eiga tilkall \ e: ,na slaðl'astrar neiiunar: hröðursett í holur milli slein- ^icta °S Þandai ikjamanna anna. Sölhyrgi er éfst í lia'ð inni, en annars setf tré og hlóm hafa Rússar eru gróður-j11* t,ess áskilið sér rétt gæta lvagsmuna um afcla! •‘’inna þar, en þeir telja sig læðina, og er engiun efa re^ a ei8lu,ni h.jóðverja, ^ __ m hundið, að strax þegar trjá- l>ar 1 landi. Austurríkismenn a hernamSSVæðí 1 telja hinsvegar að þeir eigi j plönturnar hafa náð meiri þroska, mun hæð þessi verða hin prýðilegasta og vekja eflirtekl vegfarenda. Garði/rkjnstöðin við Lanfásvecj. Þeim Iiluta garðyrkju- stöðvarinnar við Laufásveg, sem er í eign hæjarins, lief- ir verið breytt í skrúðgarð lil almenningsafnota, en svó sem kunnugt er, var þctta áður leiguland Garðyrkju- félagsins og aðallega notað undir matjurtagarða. Skipulagningu þessa garðs er nú lokið. Hann liggur nokkuð hátt, en þó i skjóli. í lionum eru falleg tré og inikill gróður, og má telja víst, að hann verði vinsæll og mikið sóttur. Líklega vcrður garðurinn ekki opn- aður til almenningsnota fyrr en endanlega- hefir verið gcngið frá gagngérðum cnd- urbótum og malbikunHring- hrauíarinnar, sem liggur meðfram garðinum að sunnan. Er mjög aðkallandi, að hefja þær aðgerðir sem fyrst, þvi að unlferð eftir götunni er injög mikil og allir garðar meðfram henni liggja undir stórskemmdum vegna þess, að ofaníhurður- inn þyrlast upp undan öku- tækjumim og stráisl yfir garðana i kring. Er jafnvel komið svo, að trén standa meira eða minna blaðlaus i görðunum, af völduni sand- foks og ryks. Nú liéfir hæj- arverkfræðingur tjáð mér, að Hringhrautin muni vcrða malbikuð á þessu svæði áð- Frh. á 4. síðu. rétt á þeim e.'gnum. Rússar hafa Iátið flytja mikið af verksmiðjum og öÓ'rum eigii- um er Þjóðverjar höfðti sleg- ið eign sinn á úr landi. Þess- ur eignir tclja Austurríkis- menn eðlilega að tilheyri þeim en ekki Rússum, en Russar vilja líta á þær sem stríðsskaðábætur, ér Þjóð- verjum heri skylda til þess að greiða þeim. Um þetta héfir verið talsverð dcila og vilja Bretar og Bandaríkja- menn ekld viðurkenna rétt Rússa til þess að leggja eign- ir þessar undir sig. Rússar hafa nú gefið út yfirlýsingu þar sem þeir á-| Ráðstefna verklijðsfélag- anna á hernámssvæði Breta verðnr haldin á næstnnni. Ráðsicfnuna munu sitja fulltrúar 1.200.000 verka- manna. A ráðstefnunni Nerða tékin til meðferðar ýms mál, svo sem efnaleg afkoma verkamanna, en íaunamálin verða ekki rædd vegna þess, að liernáms- stjórnin mun ákveða þau Þrátt fyrir eymdarástand- ið í Matajalöndum, hefir þött nauðsynlegt að minnka daglegan skammt hrísgrjóna þar. l'nnk, fyrrverandi banka- sijóri■ þjóðbanlcans þýzka, var leiddur sem vitni í rétt- arhöldunum i Niirnberg í gær. Funk var spurður að því, hvað hann vissi um tann- gull það, vsem geymt hefðt verið í geymslum hankans í Frankfurt-am-Main. Tann_ guli þella er talið hafa ver- ið tekið úr tönnum Gyðingæ þeirra, sem Þjóðverjar létiL hrenna eða myrða í gasklef- imum. Funk þóttist fyrs'; ekkert um þeita vita, en þ V var hann mjög hikandi, er spurningin var lögð fyrir liann. Þegar dómarinn spurði hann, hvernig því gæti vikið við, að liann senr h a n kas t j ór i þ j óð h anka n s. skyldi ekki hafa vilað um gullhirgðir, sem næmiL mörgum lestum, Játaði Funk þá, að lionum hefði verið kunnugt um gullið, ea neitaði hins vegar, að Iiafa nokkuð vitað um, hvaðan það liefði komið. Conally fer til Parísar. Conally, formaður utan- rikismálanefndar Banda- ríkjanna, fer lil Parísai. Hann á að vera Byrnes ut- anrikisráðherra lil aðstoðai* á friðarráðslefnimni. — Akrútyath? — Myndin sýnir hinn nýja skrúðgarð bæjarins hjá gróðrastöðinni, og verður hann: væntanlega opnaður íii almenningsafnoía innan skamms.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.