Vísir - 02.09.1946, Qupperneq 4

4
V I S I R
Mánudaginn 2. september 1940
VÍSIR
DAGBLAÐ
Utgefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 6,00 á mánuði.
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Á eftir tímanum.
J>eir eru tiltölulega fáir, sem treystst hafa
til að vara þjóðina við liáska þeim, sem
henni væri búinn, ef ekki væri í tínia ráð-
j/.l gegn verðþenslunni. Stríðsgróðaviman átti
svo rík ítök í hugum manna, að jafnvel í
síðustu Alþingiskosningum lireif hún megnið
af þjóðinni með sér, og hefði verið vitatil-
gagnslaust að reyna að liafa hemil á slíldi
ölæði, eða hvetja til nokkurra raunhæfra að-
gerða meðan svo stóðu sakir. Þrátt fyi’ir þetta
dvlsl almenningj, ekki, — að minnsta kosti
mi orðið, að eitthvað þarf að gera, þanij-
ig að þjóðinni verði séð sómasamlega i’ar-
borða efnahagslega. Slíkt er ekki á færi fá-
menns hóps og einskis eins stjórmnálaflokks,
þótt liann væri allur af vilja gerður. Þá fvrst
er allur almenningur skilur nauðsvií raun-
iiæfra aðgerða, er grundvöllur fyrir þeim
skapaður. Þeir menn, sem stöðugt hafa var-
að við hættunni, vissu þetta mætavel, en j>eir
hafa talið það skvldu sína að standa á verð-
inum, þótt slíkt væri ekki vel fallið til vin-
sadda, einkum meðan ennþá flaut, en ekki
sökk.
Fyrir siðustu kosningar var því haldið
fram hér i hlaðinu, að fram yfir kosningar
mvndi allt ganga. sinn vanagang og þjóðin
húa' við sæmilega afkomu, en að þeim lokn-
um myndi vandann hera að höndum. Nú dylst
■chgum ffð þetla var rétt. Meðal annars má
]>að marka af því, að kommúnistar gerast
fióttalegri innan rikisstjórnarinnar með degi
hverjum, enda munu þeir ]>ess alhúnii- að
3áta J>ai- af slörfum. Þeir liafa aldrei tmgs-
íið sér að vinna gegn verðþenslunni og munu
Iieldur ekki gera j>að. Þeim cr Ijóst, eins og
óðrum, að erlendar inneignir þjóðarinnar
verða henni ekki lengur lil hjargar í lang-
an tíma eða skamman. En kommúnistar
hugsa sér að grípa tiUannars varasjóðs. og
það er þeirrar eignaaukningar, sem almenn-
ingi kann að hafa áskotnazt á striðsárunum.
Að dæmi hernuminna þjóða, svo sem Norð-
iiianna og Dana, InigSa þessir menn sér að
Jála allsherjar uppgjör fara fram. Pukið á
að leggja hald á eignir manna, en því næst
:skal þeim varið lil allshcrjar jöfnunar, með-
■an jjjóðin er að éla eignir þessar upp. Myndi
]>að væntanlega geta enzl henni i nokkra
máiiuöi, en að j>ví myndi reka, að þjóðin
jstæði jafnnær að því leyti, að liið eina, sem
licnni hefði áskolnazt, væri nokkur fram-
Jeiðslutæki, sem ekki .verða rekin nema með
halla. Þegar allt væri uj>]> étið, yrði hún að
liverfa að því ráði, að herða á mitlisólinni,
<Iraga úr kröfum sínum og ráðast gegn verð-
þenslunni, þannig að atvinnurekstri verði
uj>j)i haldið. Þetta myndi reynast þeim mun
■erfiðara, sem meiru hefði verið cytt af apð-
Köfnun þjóðarinnar á undanförnum árum.
Þegar striðsgróðinn var sem mestur, hefði
Klíkl eignarnám ef til vill komið til álita.
Nú er ]>að á engan hátt réttlætanlegt. Eignar-
aiámshetjurnar hafa misst af strætisvagnin-
mn og eru orðnar á eftir tímanum. Þjóðin
hefur fengið meira en nóg af ráðslagi kom-
múnista. Jlún hefur næga skypsemi og nóg-
<m kjark lil ]>ess að horfast í augu við veru-
leikann. án jiess að flýja frá lionum og í
skjól allsherjar þjóðnýtingar. Borgararnir
jnumr rétta við hag sinn án slíks.
Miritufjuwin n :
r
Agæt skemmtun
skálagarðinum
í Hljóm-
í kvöld.
Útiskemmtun Hringsins
hófst í Hljómskálanum í
gærdag. Veður var heldur
óhagstætt, en Jtó vav aðsókn
að skemmtuninni óigæt. I
kvöld heldur skemmtunin
áfram, ug Jmr scm veður er
mi gott, má fijllilega gera ráð
fyrir marg'rnenni.
Ilcfst skemmtunin kl. 8,
stundvíslega. Mun j>á lúðra-
sveit leika. Síðan hefst clans
á j>alli, og einnig verða marg
vísleg skemmtispil í hrúna
tjaldinu. í gærdag var þar
aðeins eitt gæfuhjól, en í
kvöld verður hætt við mörg-
um nýjum skemmtis]>ilum.
Að sjálfsögðu verða svo veit-
ingar á staðnum, þar sem
menn geta fengið sér kaffi-
sopa og liinar annáluðu,
gómsætu kökur Hring-
kvenna, auk margs annars
góðgætis.
Merki verða seld á götun-
um og eru börn og ungling-
ar, sem ætla að selja merki,
beðin að mæta í Hljómskál-
anum kl. 4 í dag.
Börn fá að leika sér ó-
keypis á danspallinum i
Hl jómskálanum í dag frá kl.
2—4.30, með aðstoð Hring-
kvennu. Verður farið i dansa
og skemmtilega leiki. ,
IláUterilIii —
Frh. af 1. síðu.
varð varaslykki sunnan úr
Beykjavík og fyrir bragðið
tafðist ferðih um 40 klukku-
stundir.
Eftir að híllinn komst í
lag aftur, var farið yfir
Norðlingafjöll skammt fyr-
ir neðan Alftahrók, en
jiangað komu tveir. þaul-
kuiinugir Vatnsdælingar á
móti bilnum, til þess að leið-
heina honuni norður lieið-
arnar. Það voru þeir Lárus
Björnsson í Grímstungu og
Konráð Eggertsson á Hauka
gili. Töldu feiðalangarnir
að ljótasíi farartálminn á
leiðinni tiefði verið Norð-
lingafljót, Sem ýmist er með
sandhlcytum eðá mjög stór-
grýtt. En erfiðustu vegar-
kaflarnir voru á Þorvalds-
hálsi og á milli Alftabróþa
ógr Arnarvatns.
Frá Arnarvatni gekk
ferðin vfirleitt mjög greið-
lega. Lagt var þaðan kl. 7
á föstudagsmorguninn og
var farið norður Stórasand,
Iijá Ólafsvörðum og Grett-
ishæð, sem mun vera hæsti
hluti leiðarinnar, siðan
norðuj’ Grimstungulieiði,
milli Þi’irarinsvalns og Svína
vatns og var komið kl. 5
e. h. á föstudaginn að
Grínistúngu í Vatnsdal.
Á Stórsandi fóru leið-
Frakkar vilja
rannsákii
á hruisi
Frakklandw.
Franska stjórnin hefir á-
kveðið að lála fram fara við-
tæka rannsókn um hvaða fé-
lög og menn í Frakklandi
tiafi unnið með Þjóðverjum
og átt sök á því að landið féll
eins fljótl í liendur þýzku
hérjunum og raun var á.
Þjóðverjar höfðu mikla
undirroðursstarfsemi í
Erakklandi fyijjr styrjöldina
ög'á'ttu samstárfsmenn með-
al Frakka bæði í hernitm og
meðal annarra óbrej’ttra
manna, sem áttu sinn ]>átt í
því að veita þeiin upjilýsi-ng-
ar um margt það er kom’
þeim vel og hjálj)aði j>eim i
hernaðinum.
Hæff við
fundahöld.
IT tanríkisráiðherrar fjór-
veldanna mnnu ekki koma
saman á fund i París í dag,
cins og róið lmfði verið fyr-
if gert.
Vegna j>ess að fulltrúar
þeirra komust víða að sam-
komulagi á friðarráðstefn-
unni í París, þótli óþarfi að
þeir liitlust. Fundir þeirra
eru einungis miðaðir við að
flýta fyrir afgreiðslu mála
á friðarráðstefnunni.
Drengur
slasast.
Það slys vildi til á Irafelli
í Kjós í síðustu viku, að
drengur féll af hestvagni og
lær’orotnaði.
Drengurinn var að flvtja
mjólk en liesturinn sem
dró mjólkurvagninn fældist
og hraut af sér vagninn. Féll
j>á drengurinn af vagminum
og lærhrotnaði, lá hann
þannig hjargvana þar til
maður af öðrum hæ sem séð
hafði til liestsins, kom hon-
um lil hjálj>ar. Drengurinn
var fluttur lil Reykjavíkur,
en liann er sonur hóndans á
írafefti.
angursfarar á 10 15 km.
leið eftir ruddum vegi, sem
mun liafa verið ruddur fyr-
ir 130—150 árum, en þó svo
hreiður að hann reyndist
hinn i>rýðilegasti fyrir hi 1-
inn.
Leiðin sem ekin var millj
hyggðá mun hafa verið alls
um 115—120 km. löng.
„T. A.“ skrifar Bergmáli bréf, þar sem hann
kvartar undan því hve sumt fólk, er með stræt-
isvögnum ferðast, geti verið ónærgætið í smá-
munum, sem vel verður ráðið bót á, ef fólk að-
eins liugsar út í það. En til þess að fólk athugi
þetta verður einhyer að verða til þess að minn-
ast á það og skrifar T. A. því þetta bréf, sem
kaflar verða birtir úr hérna: „Á „rútúu“-Ieiðum
hér nærlendis, er það afkáralegt sleifarlag, að
fólk tekur aldrei upp budduna fyrr en bifreið-
arstjórinn er búinn að staðnæmast, og þá er það
oft óratíma að finna seðil — sem sá góði maður
er svo oft óratíma að skipta.
Öþarfleg töf.
I>etta tefu-r „rúturnar" meira en vera ætti.
Menn eiga að hafa í hendi sér aurana, sem þeir
ætla að ferðast fyrir. Hitt er Eskimóaháttur.
„Híddu hægur. það verður ekkert gert fyrr en
ég kem,“ sagði sá, sem átti að lífláta. Hér á
engan að lífláta — að vísu — en mikið getur
leg-ið við að áætlunarbíllinn komist á réttum
stað á tilsettum tíma.“ Pannig lítur T. A. á málið.
Verður ekki annað sagt, en hann hafi hér mikið
til síns máls. Þetta atriði varðar marga og marg-
ir hafa einnig tekið eftir bví að fólk tefur
strætisvagna alltof oft með því annaðhvort að
hafa ekki aurana til er vagninn nemur staðar
eða þá að koma með svo stóra mynt, að það
tekur óratíma að skipta henni.
HvaÖ skal gera?
Hvernig á að kenna fólki að ferðast með
strætisvögnum, sem reyndar virðist ekki vera
mikill vandi, ef einhverri hyggju er beitt. Nú
hefir skrifstofa strætisvagnanna óskað þcss ein-
dregið, að í'ólk komi með smápeninga, er það
ætlar sér að l'erðast með vögnunum einmitt til
þess að spara tíma og meðfrani af því, að skipti-
mynt getur einnig gengið til þurrðar hjá vagn-
stjórum strætisvagnanna sem öðrum. Það er
vitanlega ekki hægt að krefjast þess að fólk
komi ávallt með nákvæmlega gjaldið, en blátt
bann ætti að leggja við því að taka það fólk
með, sem kemur með seðla, því þeir er á vögn-
unum þurfa að halda er ekki ofþyngt með því
að hafa ávallt hugfast að eiga krónu- eða tveggja
krónupening til taks.
SóÖaskapur í strætisvögRum.
Annar strætisvagnafarbegi skrifar Bergmáli
og finnur að því, að ekki sé nægHega vel séö
um að strætisvagnarnir geti verið hreinlegir.
Hann segir: „Má ekki biðja forráðamenn stræt-
isvagnanna að hafa í hverjum vagni kassa eða
körfu, þar sem menn geti l’leygt frá sér farmið-
unum. Það er sóðaskapur, að henda farmiðun-
um á gólfið í vögnunum. Eg fór í morgun uni
tíuleytið stuttan spöl í strætisvagni, sem var að
öðru leyti vel til haldinn og hreinn, en var
óhrjálegur vegna þess, að gólfið var þakið far-
miðum. Strætisvagnarnir hafi til köi'furnar eða
kassana og mönnum sé gert að skyldu að láta
farmiðana bar — og hvergi annars staðar.“
Strætis vagRaskýM,
Eitt atriði enn mætti ncfna í sambandi við
strætisvagnaleiðirnar, sem reyndar hefir verið
drcpið á áður. Nú fyrir veturinn væri nauðsyn-
legt, að komið yrði upp strætisvagnaskýlum, þar
sem fólk hefði afdrcp, sem bíður eftir straqtis-
vögnum. Til dæmis er það alveg nauðsynlegt á
Lækjartorgi,,þaðan sem flestir vagnarnir halda
af stað. Eins væri gott að einhvers kon'ar skýl-
um yrði komið. upp á þeim stöðum þar sem
vagnar nema staðar á víðavangi til bess að
fólk geti þar beðið eftir beim ári bess að stofna
heilsanni í háska.