Vísir - 21.12.1946, Qupperneq 7

'Laugardaginn 21. desember
Norðra
bækurnar
rísa hæst í vitund
almennings.
Á ferð
Á hreindýraslóðum —
(Öræfatöfrar Islands)
Árblik og1 aftanskin
Bak við skuggann
Eg vitja þín, æska
Feðgarnir á Breiðabóli
Horfnir góðhestar
Hvítir vængir
Jón Sigurðsson í ræðu
og rit.
Ketill í Engihlíð
Lýðveldishugvekja um
íslenzk mál
Miðillinn Hafsteinn
Björnsson
Ödáðahraun I—III
Reimleikinn á Heiðarbæ
Símon I Norðurhiíð
Stóri-Níels
Söguþættir landpóst-
■a
anna I—II
Þeystu — þegar í nótt
Unglsngabæktir Ncrðra:
Hilda
Börnin á Svörtu tjörn-
urn
Beverley Grey
Benni í leyniþjónustu
Blómakarfan
Börn óveðursins
Hugrakkir
Hugvitssamur drengur
Sally litlalotta
Sörli sonur Toppu
Tveir hjúkrunarnemar.
1946
V 1 S I R
71
) -
vinum yðar
MINNINGAR
MENNTASKOLA
I bókinni MINNINGAR
CR MENNTASKÓLA er
sagt á svo skemmtilegan hátt
frá spaugilegum atvikum úr
bæjar- og skólalífinu, að
menn veltast uin af hlátri.
Þar eru lika greinar alvar-
legs efnis, sem erindi eiga til
allra, sem unna góðum bók-
menntum.
RAUPHÖLLIN
er miðstöð verðbréfavið-
skiptanna. — Sími 1710.
Nýtt
i
Opnið jólaölið með falleg-
urn FLÖSKULYKLI:
Ölfíöskumynd
úr silfui’pletti. Verð
kr. 23,90.
Konustytlur
Verð.kr. 10,20.

1. vélstjéra
vantar á m.s. Elsu, sem á
að stunda fiskveiðar úr
Reykjavík i vetur.
I skipinu er ný Junc-
Munktcl-vél — Uppl. hjá
skipstjóranum, Guðmundi
Falk, Vesturgötu 25.
VIÐSJA
EINSTAKT SAFN
MINJAGRIPA.
|
Madur er nefndur Hennj
J. Sidles og er ofurvenjuleg-
ur veitingamaður í borginni
Springfield í lllionis-fglki í
Bandaríkjunum. En þótt
hann sé „ofumenjulegur
veitingamaður“, á hann þó
nokkuð í fórum sínum, sem
er mjög óvenjulegt, og það
er einstætt safn af stríðs-
minjagripum.
Sidles hefi fengið minja-
gripi þessa frá öllum víg-
slöðvum heims, og er orðinn
frægur maður fyrir safnið,
en gripina í því hefir hann
fengið frá fyrrverandi við-
skiptavinum sínum, sem
hann hefir haft bréfaskipti
við á stríðsárunum. Er safn-
ið hið fjölbreyttasta, þvi að
i þvi eru t. d. vopn, allt frá
japanskri sprengjuvörpu og
niður i þýzkt pyndingartæki.
Meðal pyndingartækjanna
er til dæmis eitt, sem notað
var í hinum illræmdu fangá-
búðum í Dachau. Það sam-
anstendur af blýkúlu með
göddum (hálft annað pund
á þyngd), sem fest er við tré-
höldu með fjögurra þuml-
unga langri járnkeðju.
Handfang þessa tækis er
férstrent, og er á eina hlið-
ina grafinn prússneski þrn-
inn, aðra' hakakrossinn, þá
þriðju hamar og sigð og á
hina fjórðu orðið „Dags-
verk“!
Annar gripur í safninu,
sem Sidles heldur mikið upp
á, er frönsk skammbyssa, lít-
U en laglegur gripur. Hana
fékk safnarinn frá liðsfor-
ingja einum í ameríska flot-
anum, en hann hafði aftur
fundið hana við lík þýzks
kafbátsforingja. F oringi
þessi luifði verið telcinn til
fanga af amerískum sjólið-
um, er bátur lians var neydd-
ur upp á yfirborðið eftir árás
herskipa. Framdi Þjóðverj-
nn sjálfsmdrð er liann
hafði verið liandtekinn.
Þá á Sidles mjög einkenni-
legt belti, sem einu sinni var
eign japansks hermanns. Er
belti af slíkri gerð nefnd
,belti hinna þúsund bæna“
og eru jafna gerð af móður,
eigirdconu eða unnustu her-
mannsins, sem í hlut á, en
á spennunni er jafnan mynd,
sem á að tákna hreysti og
hugprýði hermannsins — til
dæmis tígrisdýr, svart pard-
usdýr eða hákcirl. Sjálft er
teltið geri úr ræmu úr venju
legu klæði og hnýttir á það
ótal hnútar, en sá, sem býr
beltið til, á cið hafa sagt bæn
við hvern hnút.
Sidles hefir eignazt mörg
landabréf, sem japönskum
terforingjum hafa verið
’engin af Indsvæðum, er þeir
áttu að berjast í eða verja.
Hann á til dæmis kort af
eyjunni Tarcnva og annað
af Saipan. Þá var honum og
\ent afrit af eiðslaf þeim, er
Japanir neyddu foringja Fil-
ippseyinga til að vinna, þeg-
ir þeir voru búnir að neyða
Bandarikjamenn til upp-
gjafar á eyjunum forðum og
höfðu öll ráð cyjaskegjga í
hendi sér.
í safniiui er einnig jap-
önsk vélbyssa, eitt af hinum
illræmdu tvíhentu sverðum,
sem japanskir liðsforingjar
báru sér við hlið og notuðu
við aftökur; eru þau svo stór
og þung, að menn verða að
tvíhenda þau, þá er og sér-
stök gerð jarðsprengja, sem
Japanir notuðu mikið, auk
fjölmargra annarra vopna-
tegunda.
Sidles á lika japanskt
stríðssknldabréf. Bjóst hann
aldrei við því, að Japönum
gæfist tækifæri til þess að
innleysa það, enda er nú orð-
ið vonlaust um það. En það
cr þó ekki alveg verðlaust,
frekar en annað, sem hann
hefir fengið í þetta einstæða
safn sitt, því að fyrir nokk-
uru hélt hann sýningu á
gripum sínum og rann inn-
gangseyririnn til hins opin-
bera, en alls komu 60.000
manns til að sjá sýninguna.
Sidles hefir fengið alla
minjagripina frá fyrrver-
andi viðskiptavinum sínum.
Hann hefir skrifazt á við þá
alla. Þegar stríðinu lauk,
skrifaðist hann á við 168
manns — seiuli hverjum
bréf vikulega — en frá því
að hann byrjaði að safna,
hafa 28 af viðskiptavinum
hans fallið á vígvöllunum.
Vinsæll svaladrykkur um víífa veröld
COCA COLA -
Kjarnorkumaðurinn
42
<(j}errlf Siegaí og J}oe Shuiter
Stútka: „lvjarnorkumaðuriim
cr þegar orðinn fjörutíu mínút-
um of seinn. Lisa auminginn er
líka að vcrða döpur í bragði.“
— Ivona: „Eg liefi alltaf sagt,
og eg mun alltaf segja það, —
að ailir karlmenn eru þræi-
menni.“ — Maður: „Heyrðu,
Miranda, þú veizt að mér geðj-
ast ckki að þvi, að eg sé kall-
aður þræ!menni.“
Lisa: „t>að er tiigangslaust —
lofið mér að fara. Lofið mér að
komast héðan út.“ — Máður:
„Lisa, — góða gefðu honum eina
mínútu ennþá.‘“ — Lisa: „Jæja,
— það var mutio ao pu konist.“
Kjarnorkumaðurinn: „Mér þykj
ir þetta afar leitt, Lisa. En —t
við skulum byrja vigsluathöfn-
ina.“