Vísir - 08.12.1948, Síða 5

Miðvikudaginn 8. deseinber 1948
VISIR
5
Víkingur (G.K.) aflahæstur
á s.l. vetrarvertíð.
SkýrsSa um afBahæstu bátana
á Suður- og VesturSandi.
Aflahæsti báturinn á s. 1.
vetrarvertíð var m.b. Víking-
ur frá Keflavík. Aflaði hann
alls 650.7 smál. af fiski.
í nýútkomnum Ægi, tíma-
riti Fiskifélags íslands er
m. a. heildarskýrsla um afla
einstakra báta á vetrarvertið-
inni síðustu á Suður- og
Yesturlandi. Hér á eftir verða
taldir upþ þrir aflahæstu
bátarnir í liverri verstöð:
Hornafjörður: Aflahæst
var Auðbjörg, 220 smál.
Næstir voru Brynjar og
Gissur liviti með jafnmikið
205.2 smál.
Vestmannaeyjar: Aflahæst-
ur var Jötunn með 506.4
smál. Næstur varð Lagarfoss
með 489 smál. og þriðji
Yeiga.
Grindavík: Þar varð Hrafn
Sveinbjarnarson aflahæstur
hæstur með 314.8 leslir,
næstur varð Vestri með
313.4 smál. og þriðji afla-
hæsti varð Harpa með 246.5
smál.
Súgandafjörður: Þaðan
réru sex bátar og voni þrir
aflahæstu þessir: Freyja,
tæpl. 357 smál., Svanur 330.8
og Örn 226.5 smál.
Bolungarvík: Þaðan réru 9
bátar og urðu þessir aflahæst-
ir: Einar Hálfdáns 382.3
smál., Flosi 371.4 og Bangsi
278.2 smál.
ísafjörður: Þaðan réru
fjórtán bátar og urðu þessir
aflaliæstir: Sæbjörn 340.8
smál., Jódís 303.4 og Auð-
björn 282.9 smál.
Súðavík: Einungis þrír
bátar voru gerðir út þaðan
og' var afli þeirra sem liér
segir: Sæfari 331 lest, Guð-
með 404.5 smál. Næstur varð rún 256.5 og Andvari
Maí með 384.9 smál. og smál.
verðhækkanir o. s. frv. á skip.
um, sem áður voru keypt.
3. Aðfinnslumar uin, að
ekki hafi verið nægilegt af
skönnntunai'vörum fyrir
seðlum útgefnum cru oft
settar þannig fram eins og
hér sé um almennt fyrirhrigði
að i-æða. En í raun og veru
á þetta mestmegnis við eina
skömmtunarvöru af mörg-
um, vefnaðarvöruna, og staf-
ar mest af því, hve seint liefir
gengið að ná lienni til lands-
ins. Einu sinni var rifist út
af því að tvinni nægði elcki,
en hann cr óskannntaður og
þess vcgna rifinn út og sagð-
ur vera á svörtum markaði
fyrir bragðið. Einnig Iiafa á-
vítur komið út af gúmmískó.
fatnaði, sem líka er ó-
skammtaður.
4. Ef ófrið bæri að hönd-
um mundu matarbirgðir
stoða litið ef fjandsamlegt
í'íki læki land okkar. Þær
yrðu sennilega notaðar lianda
hernum. En ef vinátta væri,
er engin liætta á að ófriður
teppti verulega aðflutning
nauðsynja. Erfitt er að liggja
með miklar birgðir og auk
sem það hefir
þriðji hæsti varð Grindvík-
ingur með 369.6 smál.
Keflavík: Jón Guðnumds-
son varð aflaliæsti báturinn,
fékk alls 641 smál. á vertið-
inni. Næstur varð Yonin II
með' 600.8 smál. og þriðji
hæsti var Gunnfinnur með
560 leslir.
Reykjavík: Hagbarður frá
Ilúsavík varð aflaliæstur af
Reykjavíkurbálunum með
tæpl. 141 smál. Næstur varð
Kári Sölmundarson með
366.1 smál. og þriðji hæsli
háturinn var Bragi með 289.5
sinál.
Akranes: Af bátunum, sem
þáðan réru varð Sigrún afla-
liæst með 505.3 lestir. Annar
vai'ð Aðalbjörg með 406.3
lestir og þriðji hæsti varð
Sigurfari.
Hjallasandur: Þar varð
Marz aflaliæstur með 101.3
smál. Annar var Bára með
71.3 smál. og þriðji hæstur
var Öskar með 61.5 smál.
Ólafsvík: Þa'ðan réru að-
eins þrír bátar og var afli
þeirra sem hér segir: Glaður
432.5 smál, Snæfell 421.6 og
Ilrönn II 377.6 smál.
Grundarfjörður: Þaðan
réru fjórir bátar á vertíðinni
og voru þrír aflaliæstu þess-
ir: Runólfur 321.7 smál.,
Farsæll tæpl. 286 og Jón
Dagsson 278.3 sntál.
Stykkishólmur; Olivelte I
váí'ð aflahæsti bátiirinn,
fékk alls 272.1 smál., næstur
var Freyja I með 224 og
þriðji hæsti báturinn var
Aldan með 173.3 smál.
Þingeyri: Þaðan réru þrír
bátar og var aflinn sein hér
segir: Skíðblaðnir 225.4
smál., Sæhrínmir 187.1
smál. og Gullfaxi 174.4 smál.
Flateyri: Þaðan réru firtim
bátar og var Gárðar afla1-'
Stokkseyri: Þaðan réru 5
bátar og urðu þessir afla-
hæstir: Ilásteinn I 180 sniál.,
Hólmsteinn I 176 smál. og
Sísí 151 smál.
Sandgerði: Þaðan var afla-
liæsti báturinn á vertíðinni
gerður út. Var það Vikingur,
fulltrúamir
valið sér.“
Eg get eldvi evtt frekar orð-
um að svona löguðu, nema
segja það, að vöruþuiTð
nefndi eg aldrei í þessu sam-
bandi, og sagði aldrei að
neinn „ætti hér sök“ eða að
þetta væri neinum „að
kenna“. Hitt sagði cg og
slend við, að í lýðfrjálsu landi
er það fólkið, sem ræður
slefnum slíkum, sem hér er
um að ræða. Og fólkinu er
alveg trúandi til þess, að vita
og sjá, að liöft og skammtan.
ir er ekki unnt að afnema án
undangenginna ráðstafana.
7. Eg get svo ekki annað
að lokum en samhryggst
mínum gamla vini, Vísi, að
liann skyldi þegar næsta dag
uppskera lof fyrir þessa for-
ustugrein úr óæskilegustu
átt, frá snýluklútahöfundin-
um í Timanum. Eg býst við
að Visir sé mér sammála um,
að eg geti betur uíiað mínum
liag við sletturnar úr þeim
auipolli.
Magnús Jónsson.
* þess ckki rélt að skortur sé
á matvöru nema þá ef til vill
í bili vegna tafa af verkfall-
inu i New York. Ilitt er ann-
að mál, að rétt er að reyna
að koma fyrir sig birgðum af
ýmsum nauðsynjavörum
þegar ai' léttir mestu byrðun-
um af kapitalvörunum.
Er vonandi að 5rísir standi
sem aflaði 650.7 smál. Iveii £ast j jstaNimi með fjárhags-
næst hæstu bátarnir þar j)egar j>að fer ag tak-
VðRPUGARN
Höfum fyrirliggjandi 1.
flokks Manila vörpugarn í
eftirgreindum númerum:
4/85 3/100
4/80 3/112
4/75 3/150
4/60
SISAL BINDIGARN
4/75 2/400
Ólafur Gíslason & Co. h.f.
Sími 81370.
BEZT AÐ AUGLYSA1 VISl
voru: Björg með 609.3 smál.
og Smári með 590.6 smál.
Hafnarfjörður: Aflahæsti
báturinn þar var Dröfn með
455.7 smál. Hæstur varð Ilaf-
björg með 442.1 smál. og
þriðji hæsti báturinn þar va:r
Vörður með 437 smál.
Bréf til Vísis.
Út af forustugrein Vísis á
fimmtudaginn langar mig til
að segja eftirfarandi:
1. Á eg að trúa því, sem í
greininni stendur, að aukinn
innflutningur vegna auk-
innar framlciðslu sé að skoð-
un blaðsins „röng stefna1"?
Eiga þá liiri mikilvirku tæki
að liggja niðri af þvi. að
rekstrarvörur vantar? Þetta
er að minni skoðun svo mik-
il fjarstæða, að eg tel þvert á
möti nægilcgar rekstarvörur
atvinnutækjanna allra fyrstu
nauðsyn í innflutningnum
eftir að séð hefir verið fvrir
brýriustu lífsnauðsynjum. Og
þetta hlýtur Vísir að fallast á
þegai' hann hugsar sig um.
2. Þegar rætt er um of-
mikinn innflutning kapital-
vara verður að gæta þess, að
mjög mikið af þessum vörum
var pantað áður en fjárhags-
ráð tók við störfum. Tugir
milljóna liafa t. d. farið til
skipa en langmestur hluti
IMýkomið
danskir vegglainpar, (Bronce). Einnig fjölbreytt úrval
af borðlömpum og ljósakrónum með glerskálum.
Rafvirkinn
Skólavörðustíg 22. Sími 5387.
í Randarikjunum verða
menn ríkir með ýmsu móti.
Til dæmis má segja frá hon-
marlca fjárfestinguna. 'Ekki
mun af veita, því að ásóknin
er gifurleg.
5. Annað eins framfara-
hlað og Vísir má ekki amast
við kapítalvöruinnflutningi
út af fyrir sig. Hami segir að
vísu að kapitalvörur mundu
verða liarðar undir tönn cf
matarskortur yrði. En eg
hygg þvert á móti að togarar
og bálar og góð landhúnaðar-
skilyrði yrðu miklu drýgri lil
matfanga en einliverjir vöru-
slattar í búðum, að þeim ó-
löstuðum. Enda vcit eg ekki
hvcrnig flytja ætti inn
„neyzluvörur“ cf ekki væri
framleitt til útflutnings. .
6. Og svo er það Bergmál
í sama hlaði. Eg hef alltaf
haldið að hergmál skilaði
trúlega því, sem til þess er
kallað. En hér bregður öðru
vísi við. Eg sagði í útvarps-
ræðu minni orðrétt:
„Hvaða vald liefir sett þessi
höft, stjórnar þeim og heldur
þeim við? Sannleikurinn er
sá, að fólkið sjálft liefir sett
þau, og' heldur þeim við og
stjórnar þeim. Og hversu
bölvuð sem þau eru, liafa þau
sitt hlutverk að vinna, sem j)essa óbrigðult ráð við lík-
menn cru ekki reiðubúnir að þornum. Roy lét til leiðast
sleppa“. jog keypti steinana. Um
Þetla verður svona i Berg- j kyöldið fór Roy að eiga við
niálinu: likþornið og notaði einn af
„Hverjum skyldi þettn jsteiinum þeim, er liann hafði
(skömmtun og vöruþurrðV keypt við lækninguna. Morg-
nú vera að kenna? Ætli fóll juninn eftir var verkurinn í
eru afborganir, viðbætur, |ið eigi ddd sjálft sök á þvi o ; líkþorninu horfinn og nokk-
urum dögum siðar hafði lik-
þornið farið sömu ldð.
Roy sá slrax livílíkt untlra-
um Joe Roy, en hann cr nú mcðal var þarna á feiðinni
72 ára gamall.
Roy á nú stóra vikurnámu
í Texas, en á sínum yngri ár-
uiri var liann sölumaður. —
Ferðaðist liann landa á milli
og seldi amerísk rafmagns-
áhöld. Fór hann alls 9 sinn-
um umhverfis jörðina í
þessum söluferðum sínum.
En það er aukaatriði.
Eins og öllum öldruðum
mörinum er lítt, féklc Rov
líkþorn á eina tána. Það var
að vísu ekki nýtt líkþom.
Hann hafði fundið til þess.
vi'ð og við í 20 ár, cn skyndi-
lega kom sársaukinn aftur.
Átti Roy þá leið um götu jum, en bóndinn var
nokkura í horginni Houslon jlegúr að selja. Liðu
og kvartaði sárari undan lík- ár og Roý beið allan
þoi’niiill við gamlan betlará,
serii bauð honumhncfafylliaf
hvitleilum stdnum fyrir einn
dollar. Kvað betlarinn steina
og' leitaði eins og óður maður
lun alla borgina að betlaran.
um, sem liafði selt lionum
undrasteinana. En þá minnt-
ist liann þcss, að gamli ma'ð-
urinn liefði sagt, að steinam-
ir væru frá Grimes-liéraði í
Texas.
Roy lagði nú land undir fót
og fór til þcssa liitekna stað-
ar. Fann liann þar þessa
steinategund, sem í'eyndist
vera vikur, í stórum stíl.
Vildi liann óður og uppvöeg-
ur kaupa stórt landssvæði af
bónda nokkurum i liéraðinu,
þar sem mest var af vikrin-
ófáan-
svo 17
þann
tíina, en að bóndanum látn-
uin seldu erfingjarpir Roy
landið.
Ér hann hafði eignazt land-
ið hóf hann viðskipti í stór-
unt stíl, seldi vikurinn og
auðgaðist. Olíufélag nokk.
urt bauð honum 84 dollara
fyrir lestina af vikrinum, en
hann afþakkaði boðið, þ\á
„af liverju á eg að selja lcst-
ina fyrir 84 dollara þegar eg
get fengið'1000?“ sagði hann.