Vísir - 24.03.1949, Blaðsíða 5

V ISIR
5
'Fhnmtudaginn 24. marz 1949
Indriöi W7mnge9 leihari
ngf ieihstgóri í 23 ár.
Meðan við bíðum
Veturinn 1924 sýnir Leik-
félag Reykjavíkur leikritið
„Ævintýrið“ eftir Caillavet
<le Fléur og E. Rey. Sýning á
þessum franska gamaíileik
cr merkileg í sögu leiklistar
höfuðstaðarins fyrir tvennt.
Þelta var lumdraðasta leik-
rilið, sem Leikfélag Revkja-
víkur tók til sýningai- og
Indriði Waage lióf þá sinn
fjölþælta og stórmerka leik-
lislarfei’il. Að visu hafði
hann komið á leiksviðið
fyrr, i barnahlutverkum lijá
L. R. og svo með knatt-
spyrnumönnum i Skugga-
Sveini, en ]iað telur hann
sjálfur ekki með, þegar um
leiklistarstarf lians er að
ræða.
Það hefir varla vei-ið um
tilviljun að ræða þegar Ind-1
riði, rúmlega tvítugur að
aldri, tók þá ákvörðun að
ganga i þjónustu Thalíu,
heldur bein og eðlileg af-
leiðing þess, sém í hónum
hjó. Hann er af íeikurum og
listhneigðu fólki kominn i
háðal’ ættir, cins og öllum
leikinisvinum er kunnugl. I
æðum hans rennur ósvikið
leikarablóð, eitt hið ágæt-
asta, sem ísland hcfir fóstr-
að.
Það er ekki ofmælt ])ótl
sagt sé, að Indriði hafi frá
blaulu harnsbcini lifað og
hrærzt í andrúmslofti og
heimi leiklistarinnar. A
heimili foreídra hans, hinna
gáfuðu og glæsilegu leikara,
frú Eufemíu og Jens R.
Waage, mun leiklistin hafa
verið mesta hugðarefnið og
tíðasta umræðuefnið. Þar
hafði hann og aðgang að hin-
um ágætustu leiklistar-bók-
mcnntum. Hann komsl þann
ig strax á unga aldri i náin
kvnni og samband við leik-
listina. Og eklci mun afi
hans, Indriði skáld Éinars-
son, cinn ötulasti og gagn-
merkasti forvígismaður is-
Ienzkrar leiklistar, hafa drég
ið úr áhuga nafna síns í
þeim efnum.
Iíaustið 1922 fer Indriði
utan, jieirra erinda að kynna
sér leiklist og leikhússtörf
erlendis. Hann dvaldi cr-
lendis tæpt ár, lengsl af í
Þvzkalandi. Hann gekk ekki
á neinn skóla þar, en stund-
aði Jeikhúsin af miklu kappi.
Ilann hefir sagt mér að vai la
hafi sá dagur liðið, þennau
tíma, að hann færi ekki í
leikhús, ,og slundum tvisvar'
á dag. Auk þess las hann allt,
sem hann komst yfir af l'éik-
listarritum og lejkritum.
Dvöl hans í Þýzkalandi varð
honum mjög lærdómsrík,
enda stóð allt leiklistarlíf
þar þá mcð miklum hlóma,
einkum í Berlín, þar sem
hinn heimsfrægi Max Rein-
hart stóð i fylkingarhroddi.
Indriði varð fyrir miklum á-
hrifum frá hinum glæsilegu
leikurum og leikstjórum,
sem þá har þar luest, og
þeirra gætti mjög er hann
tók til starfa hér heima, góðu
heillí, og gætir sjálfsagt enn,
þvi það voru holl og staðgóð
áhrif.
Fyrsta verkefni Indriða
eftir utanförina, og sem
hann miðar leikaraaldur
sinn við, var, eins og fyrr
segir, í franska gamanleikn-
I kvöld halda Leikfélag- Reykjavíkur og Fjala-
kötturinn Indriða Waage leikara og leikstjóra sam-
sæti í Sjálfstæðishúsinu í tilefni af 25 ára leik-
afmæli hans. Eftirfarandi giæin hefir l'ilur Gísla-
son leikari, og samstarfsmaður Indriða um margra
ára skeið, ritað í tilefni af ai'mælinu og leyfir Vísir
sér að birta greinina hér með.
þeirri sýningu vann hann
stórsigur, bæði með leik-
stjórn sinni og leik í lilut-
vcrki Tom Priors. Þctta var
fyrsti stórsigur Indriða á
leiksviðinU. Og það er
skemmtileg tilviljun að scin-
asti, en áreiðanlega ekki sið-
asti stórsigur hans er með
sýningu og leik í leikriti og
hlutverki, ekki ósvipaðs eðl-
is og þá, það er að segja,
tuttugu og fimm ára afmæl-
issýningu lians.
Það væri freistandi að
I annað sinn
Tondeleyo
um „Ævintýrið“, en þar lék
hann hlulverk Valinlins. Og
nú eru liðin tuttiigu og fimm
ár siðan. Meðfæddar gáfur
og hæfileikar skipuðu hon-
um strax í röð okkar fremstu
lcikara og þcim sessi hefir
hann haldið síðan, en jafn-
framt hefir liann verið einn
okkar ágætasti og atliafna-
mesti leikstjóri. Slrax haust-
ið 1925 ér hann ráðinn leik-
stjóri Leikfélags Reykjavík-
ur, og jafnl'ramt til a|5 ann-
asl val viðfangsefna. Hann
er þvi raunverulega sljórn-
andi félagsins ]>að leikár.
Velurinn eftir er liann kos-
inn formaður félagsins og
jafnframt leikstjóri. Þá er
.hann aðeins 25 ára að aldri,
og mun engum öðrum hafa
verið í'alin þau ábyrgðár-
miklu störf á hendur jafn
ungum. Sýnir }>clta hezl ]>að
traust og álit, sem menn
höfðu á honum.
Strax fyrsta eiginlegá
slarfsár Indriða, veturinn
1925 2(5, komu í ljós margir
hezlu ciginleikar hans og
koslir, l>;eði sem leikara og
leikstjóra. Hann sélur þá á
svið, meðal annarra leíkrita,
hið dularfnlla leikrit „Á út-
leið‘‘ eftir Sutton Vane. Með
rekja hér hinn fjöíþætta og
glæsilega leiklistarferil Ind-
riða, en það yrði of langt
niál, og tæplega á mínu færi.
Ilann hefir leikið um eða
yfir 80 hlutverk, ég veit ekki
löluna nákvæmlega, og sett
á svið fleiri leikrit en nokk-
ur annar hérlendur maður.
Eftir því, sem ég veit, hefir
hann sljórnað sýningum á
(50—65 leikritum, og eru þá
útvarpsleiksýningar ekki
meðtaldar.
Indriði er, eins og öllum
leikhúsgestum er kunnugt,
afbragðs leikstjóri, smekk-
vís og vandvirkur. Ilann hef-
ir framúrskarandi glöggan
skilning á kjarna leikril-
anna, ]>vi sem íneslu máli
ski])tir við sýningu þeirra, og
mjög næma tilfinningu fvrir
stemningu hvérs einstaks
leikatriðis og leiksins í lieild.
Ilann er sérlega laginn að
laða fram þau áhrif og ]>á
innri tilfinningu hjá leikur-
Unum, sem skajjar hina réttu
slemningu. í þessu samhandi
íná minna á sýningar eins
og: Á útleið, Logirin lielgi,
Eg hef komið her áður, Ton-
deleyo og nú siðast Meðán
við bíðitm, svo nokkrar séu
nofndar. Þá er Indriði ekKí
síðri sem leikstjóri þegar um
létta ganianleiki er að ræða,
svo sem hinir frægu Arnold
og Bach „farsar“ og hinar
skemmtilegu sýningar Fjala- mun eflaust verða gert síð-
kattarins, hin síðari ár, liafa ar, því ég vei't að þegar
horið Ijósast vilni um. — lengra frá liður, munu menn
Það hefir orðið hlutskipli I skilja betur og kunna bet-
Indriða sem leikstjóra aöi"r áð meta hið fráhæra
Íeiðbeina og þjálfa marga framlag lians til eflingar og
nýliða og lítl vana leikara á þroska íslenzkrar leiklistar.
leiklistarbrautinni, og í þeim Og svo, kæri Indriði, færi ég
efnum hefir hann sýnt sjald- þér innilegar hamingjuóskir
gæfa hæfileika. Ilann hefir'og margfaldar þakkir fvrir
]>ar sýnt mikla alúð og lagt starf þilt allt, leiðsögnina,
fram qtrúlega mikla vinnu samstarfið og vináttu i meir
til ]>ess að ná sem beztum en tvo áratugi. Það er ósk
árangri, og cru. fjöhnargir mín og vón, á þessum merku
leikarar okkar, fyrr og siðar, tímamótum i leiksögu þinni,
i ómetanlegri þakkarskuld að ]>ii eigir enn fyrir hönd-
| við hann fyrir það. uin langt og glæsilegt leik-
j Sem leikari cr Indriði til- listarstarf, öllum til gagns og
; finningarikur og einlægur. gleði. Eg veit að allir vinir
Hann lifir sig inn í hlutverk- þínir, aðdáendur og sam-
! ið og gefur sig því mcð lík- slarfsmenn, taka undir þá
1 ama og sál á vald. Hann hef- ósk mina.
jir lika mjög oft náð hinum Valur Gísláson.
glæsilegasta árangri í leilc _________
sínum og liafa fáir eða engir
n Vðliærra liér á leiksviði eh ’
liann, í þeim hlutverkum,
sem legið liafa sérstaklega
ve) fyrir honum. Ég get ekki
stillt mig um að nefna nokk-j
ur af hans béztú og glæsileg-
nstu hlutverkum, sem öllum,
er sáu, eru og verða minni-
stæð, sem sem Tom Prior í
úlleið“, Soninn í ..Sex
verur leita höfundar“,
„Gaidra-Loft, Lob í.„í annaði . , , , ...
, ' . , ’ . Hofðu Arahakvnþættirmr
sinn , Maiinee í „Loginn . . . , V.
i i •« ,, . , ,• 8ert uppreist í \cmcn, na-
helgi , Dr. Gortler í „Eg het . !, . . .
, . , , .. „ ^ , ígrannariki Adens, en stjorn-
konnð her aður , Hann í . . , .... , . ....
. , ..... , . | m lekið hraustlega a moti.
san„u.fn,l„ It'iknli og lok», 0|tl,a„5t Brch|1. að ,,efet.
H,s hhilverk, sem l.cl.r “ in nulmli hroiðnst úl „g jaf„-
hendi um þessar muhdir 1 . , V,', .
T or , , . ’ t vel td Adens, svo að ]>cir
Það er svo margt a hmum
, evðilogðu hæli uppreistar-
merka leikhslarferli Indriða, , ,
. . r.anna við landamænn
sem vert væri að nnnnast. en , .
, , , • , , , , ,.; (Sabmews.)
sem eg læt ogerl her. en ]>að _______________________'
Aden. •— Brezkar flugvélar
hafa verið látnar varpa
sprengjum á virki Araba
norðan við landamæri Aden-
verndarsvæðisins í Arabíu.
Eg hef komið hér áður