Vísir - 23.04.1949, Blaðsíða 7

Laugardaginn 23. apríl 1949
V I S I R
7
= /?cJatncH<{ tHapjkatl:
|HEUTOGAYNJAN|
| 29 |
HHHHiiilHUHiillHiIliiliHliiHHIiHilHiiliiiiiililiiiiiliiHiiHÍ
pípukraga, lék knattleik á Pall Mall akrinum, þar sem að-
algatan var nú. „IIorry“ Walpole skrifaði vitanega ekki
um livað sem var, en nafni hans fylgdi töframáttur, og
liverju blaði var borgið, sem hanTi skrifaði i. En sá tími
gat komið, hugsaði Tom, að hann gæti hreyft því við þenn-
an ritsnilling, að skrifa um bókmenntir í nýja blaðið.
Og hann beið þess með spenningi, sem gerast’ mundi á
slaginu tiu.
„Komið þið strákar,“ var kallað þrumandi, ósvikinni
Lancasliireröddu, og svo voru bumbur barðar og blásið
í flautur. Þarna komu þeir — tveir og tveir —. gengu hratt
i fylkingu eftir Pall Mall, alveg í takt, eins og vel þjálfaðir
hermenn, fjörutíu talsins, fjörutíu hressilegir, áliugasam-
ir strákar, i heiðgulum einkennisbúningum með bláum
snúrum, og jjeir veifuðu livítum fánum, sem á var letrað:
The London News
The Daily Advertiser.
„Hvað er um að vera ?“ var sagt við hlið hans. Tom
hætti að horfa á hina skemmtilegu sjón og sneri sér að
þeim er mælt liafði. Það var Thomas Gainsborough, sem
liann oft hafði séð í uppboðssal James Christies.
„Góðan dag, herra minn,“ sagði Tom við hinn fræga
listmálara.
„Góðan dag, ó, afsakið — eg er dálítið nærsýnn.“
„Ligonier, herra minn, aðalritstjóri The London News
and Daily Advertiser.“
„Já, nú þekki eg yður, herra Ligonier, -— segið mér —“
og Gainsborough kinkaði kolli í áttina til fylkingarinnar,
— „hvaða hersing er þetta?“
„Þetta eru blaðadrengirnir mínir.“
„Blaðadi’engir, — já, afsakið, én eg á heima titi á lands-
byggðinni, í Bath, eins og þér kannske vitið, — en hvað
gera þessir drengir?“
Tom fór að skýi’a málið, en orð hans drukknuðu i hróp-
um og köllum drengjanna, sem nú fóru fram hjá og hentu
prentuðum miðum í allar áttir og kölluðu um leið: The
J.ondon News. The Dailv Advertiser. Tom tók einn mið-
ann og rétti Gainsborough.
Listmálarinn frægi liélt fregnmiðanum þétt að augun-
um og las með ánægjusvip:
Lesið The London New and Daily Advertiser.
Bezfca blaðið — ávallt fyrst með fréttirnar. Kaupið
The London News and Daily Advertiser í dag.
„Ágætis útbreiðsluaðferð, lierra Ligonier — og ekki
verið að skafa utan af þvi.“
„Drengirnir hafa fyrirskipun uin að kalla hátt nafn
blaðsins.“
„Og enginn hefir kvartað?“
„Fjölda margir — fyrst í stað — aðallega þeir sem
venja komur'sínar i klúbbana í St. James, þeir kvörtuðu
yfir að bumbuslálturinn köllin liindruðu þá i að fá sér
morgunlúr, en nú þyrpast gömlu karlarnir að glugganum,
því að þeir vilja ekki missa af þessari sjón.“
„Það er mannlegt,“ sagði Gainsborougli og hló hjartan-
lega. „Þessi auglýsingaaðferð hefir vafalaust komið yður
að góðum notum.“
„Áskrifendafjöldinn liefir fjórfaldast síðan slrákarnir
fóru að „marséra“,“ sagði Tom.
„Fyrirtak,“ sagði Gainsborough, „mér geðjasí að fram-
gjörnum, hugkvæmum, ungmn mönnum.“
„Þér, hinn mildi meislari“ sagði Tom af einlægri hrifn-
ingu, þurfið vitanlega ekk að láta blása í lúður, tii þess
að vekja athygli á yður. „Mesti listamaður sins tíma —“ «
Gainsborougli lifnaði allur við, j)'. í af' honum jiótt lofið
gott og einkanlega vegna þess, að har.n fann, að það kom
frá lijartanu.
„Þér hafið góðan, fjörugaji stil, ungi maður, lnmaugs-
mjúkau. Eg verð að játa, r.ð jnnsögn yðar í blaðinH um
málverk mitt af lafði Dorlinotitli gJaddi ndg. Það var
Christie,' scm sýndi mér það.“
..Fg hefi í rauninm aðeins endurtekið það, sem Ghristie |
sagði. Eg gæti aldrei upp á eiginn spýtur hlaðið yður verð-
ugan loflvöst.“
Listmálariim var eitt bros.
„Herra Ligonier, það gleður mig, að þér þykist ekki
meiri en þér eruð. Nú á dögum eru syo margir, sem þykj-
ast vera listagagnrýnendur, en hafa til þess engin skilyrði.
Gætuð þéi’ ekki litið til Ghristies seinna í þessari vilui. Fg
ætla að sýna nokkrar landslagsmyndir hjá honum. Eg
vildi gjarnan heyra álit yðar um þessi málvcrk.“
„Hve allt er dásamlegt i heimi hér,“ hugsaði Tom, er
hagn liafðj kvatt málarann.
Þelta var í september, en það var heitt af sólu. Honum
leið vel i nýja frakkanum sinum, sem fór lionum hið
bezía, og hann Iiafði þægilega skó á fótum. „Ver glaður
yfir heppni þinni — og jafnvel þótt það sé lieppni i hinu
smáa, skaltu meta það og vera glaður yfir, sem væri það
heppni i því, sem mikilvægt er.“ Var það ekki Marcus
Aurelius, sem liafði sagt eitthvað á þessa leið ?
í hvert skipti, sem Tom leit á skiltið á framhlið hússins
nr. 67 við Pall Mall, varð hann innilega þakklátur.
The London Neivs and Dailv Advertiser.
Skillið var livorki stórt eða sérkennilegt fljótt á litið,
en þvi var svo liaganlega fyrir komið og stafirnir svo
skýrir, að allir sem fram lijá fióru hlutu að taka eftir þvi,
þótt asi væri á þeim. Skiltið var sem sigurfáni í augum
Tom. Og sömu þakklætis og gleðihugsanir vöknuðu í hug
lians, er liann horfði á sandsteinströppurnar.-sem lágu að
dyrunum, hinn rúmgóða forsal, skirfborðið þægilega,
prentvélarnar í baknúsinu og vagnana i portinu, sem not-
aðir voru lil þess að koma blaðinu á sölustaði víðsvegar um
borgina.
Þrátt fyrir nokkra gaynrýni hafði það gcngið vel að
gera blaðið vinsælt.
Hin blöðin tóku þvi miður vel. í Times var sagt um efni
þess, að það væri „eldhúsa-mas“, og „Cockney-bókmennt-
ir handa þernum“. „Tedrykkju-slúður í eins shillings leik-
Iiúsi“, var sagt í Gazetteer. En Tom hugsaði sem svo:
„Fólkimi virðist geðjasl vel að fá slíkt tedrykkju-umræðu-
efni“.
Hann var þakldátúr yfir, að hluthafarnir liöfðu. grcitt
svo vel gölu lians sem reynd bar vitni. Rausn þeirra átti
hann það að þakka, að hánn gat undirbúið auglýsingaher-
ferðina, látið strákana fá einkennishúningána, og þar
fram eftir götunum. Þetta uppátæki hafði leitt til þess, að
áskrfendum fjölgaði mjög, æ fleiri auglýstu í blaðinu —
og Iiluthafarnir voru í sjöunda liimni.
Málverh
Þrjú málverk (Jandslag) eftir Gunnlaug Blöndal til
sölu. Þeir, sem hafa áhuga á að eignast myndirnar,
Ieggi nöfn sín í umslag á afgr. Vísis fyrir þriðjudags-
kvöld nierkt „Listaverk“.
TILKYNIMING
írÚ MBtrjjíl B'S í KM ÍS #5 BS fts í
Reyhjjavík opj Haínaríiröi
; Að gefnu lilelni skal á það bent, að símanotendum
i er óheimilt að leigja eða selja öðrum símanúmer eða
síma. er þeir bafa á leigu frá bæjarsimanum. Brot
gegn akvæðum þessum varða m. a. missi símans fyrir-
Ivaralaust (sbr. (5. lið skilmála fvrir talsímanotendur
Landssímans, bls. 20 í símaskránni 1947—1948) \
(
• ;• |
Bcvkjai ik, 23. ápríl 1949. |
I S#a»jar®isM síjórinn
í ;
SKÍÐAFÉLAG
REYKJAVÍKUR
mælist til þess, að
þeir meKlimir eða aSr-
ir, sem njóta vilja gistingar
eöa greiöa i Skíöaskálanum
um helgar, noti skíöaferðir
þess aö ööru jöfnu.
Skíöaferö á sunnudag kl.
9 og kl. io. Fariö írá Aust-
urvelli og Litlu Bílstööinni.
Farmiöar þar og hjá Miiller..
Viö bílana ef eitthvaö óselt._
Skíðafélag Reykjavíkur.
VALUR!
Skíöaferð í Valsskál-
ann i kvöld kl. 7.--
Farmiöar seldir r
herrabúöinni til kl. 4 í dag.
F.R.f. Í.R.R, Í.B.R. Í.S.Í,
Vormót í frjálsíþróttum
verður háð hér í Reykjavík
dagana 8. og 10. maí n. k.
Keppt verður í eftirtöldum
greinum:
8. maí: 200 m. hl„ 80 m.
hl. kvenna, kúluvarpi kvenna
og karla, 800 m. hl„ spjót-
kasti, langstökki karla, 110
m. grindahl. og 4X^00 m.
boðhl. karla.
10. maí: 100 m. hl. stang-
arst., 1500 m. hl„ langstökki
kvenna, kringlukasti karla,
5X800 m. boöhl. kvenna og
1000 m. hoöhl. karla.
Þátttaka tilkynnist viku
fyrir mótiö og er hún heimil
ölluiu íþróttafélögum.
Frjálsiþróttadeild í. R.
SKÁTAR.
STÚLKUR,
PILTAR.
SKÍÐAFERÐ
í dag kl. 2 og kl. 6 frá:
Skátaheimilinu. — Almenn
skiöaferö í fyrramáliö kl. 9
frá Skátaheimilinu.
KEPPENDUR K.R. í
drengjahlaupínu eru beönir
aö mæta við miöhæjarskól-
ann kl. 10 f. h. á morgun. —
IUaupiö liefst kl. 11. .
JT. E. V. 3#.
Á morgun kl. 10 f. h.:
Suiinudagaskólinn. — Kl.
1.30 e. h.: Y.-D. og V.-D. —
Kl. 5 e. h.: Unglingad’eildin.
— Kl. 8.30 e. h.: Samkorna.
’Bjarni Eyjólfsson talar. —
AJlir velkomnir.
KRISTNIBOÐSHÚSIÐ
BETANIA.
Sunnudagurinn 24. apríl:
Sunnudagaskóli kl. 2.
Almenn samkoma kl. 5 e.
h. cand. theol. Gunnar Sigur-
jónsson talar.
Aílir velkomnir.
Algxeiðslu
Og
eldhússtúlka
óskast.
C AFÉ HLI Austurstr. 3 *
Simi 1016. 1