Vísir - 20.05.1949, Blaðsíða 7

Föstudagimi 20. maí 1949
7-
VISIR
gjj (ZcAawbd fttarAkall
|MEMTOGAYNJAN1
ISS Mtaii
1 43 I
llliBlllillllllilllllllllllllllllHlllillllllllllllllllllllliliHilllini
Alnia gerði enga tilraun til að slíta sig úr faðmlögum
hans.
„Er hertogaynjan fögur?“ spurði hún.
.,Já, í augum þeirra sem hrifnir eru af raúðliausum. Eg
Eýs nú þær svarthærðu fyrir mitt leyti. .Tæja, fæ eg annau
koss ?“
,,Segðu mér fyrst hvað þú lieitir ?“
„Jim Brennan, én j)eir kalla mig ,,Tiger“.“
--------- Þau vöru komin upp i herbergi Ölmu á þriðju
hæð fyrr en j)au vissu af.
„Jim,“ sagði Alma, er Jim bjóst til að kveðja lrana, „af
hverju kalla þeir þig ,,Tiger“?“¥)
,,Af ]>ví, að það er það, sem eg er. Enginn. hefir neitt
yfir mér að segja, nema „liennar náð“. Sumir kalla mig
„Tiger-Jim“, en eg feánn bezl við að vera kallaður Tiger.
Og nú verðurðu að koma þér úr bólinu, jjví að húsbóndi
þinn kann að koma á hvérju augnabbki.“
Jim var ekki hár i loftinu, en liann var snar i sm'ming-
unum, og gat brugðið fljótt við, ef svo bar undir.
Þegar Sir Harrv kom sagði Alma honum, að sendihoði
biði eftir honum. Hann bað liana að senda hann inn i skrif-
stofuna. Það vakti grunsemd Ölmu, er þcir fóru að tala
sainan i hálfum liljóðum, en Sir Harry var þvi vanur, að
vera hávær og kaldranalegur við menn af jjessari stélt.
Hún gælli jjess, að hurðin félli ekki alveg að stöfum, og
lagði við lilustirnar.
„Jæja,“ sagði Sir Harry i skipunartón, „hvað hafið þér
mér að færa?“
„Þetta bréf, herra nlinn. Hertogaynjan fvrirskipaði mér
að afhenda jjað sjálfúr licrra Thomasi Ligonier. Það var
fyrir mig lagt, að fara heim til hans, en eg kom beint
hingað.“
„Já, jjað er ágætt,“ sagði Sir Harrv. „Hérna eru tvö pund
handa yður. Og áfliendið mér svo bréfið.“
Alma skalf og nötraði frá hvirfli til ilja, er hún heyrði
nafnið „Ligonier“.
Sii kona mun ékki til, hversu dyggðu sem hún cr eða
synclug, að einhvérjar ástarminningar séu ekki hugfólgn-
ari en aðrar. Minningarnar um jjann rnann, sem vakið
hefir dýpstu, sönnustu áslartilfinningarnar, devja ekki,
heldur varðveitast i fylgsnum hugans, sem eru eins og
helgidómur, sem sjaldan cr opnaður, þvi að þar má ekk-
ert illt inn komast.
Alma hafði lagt lag sitt við marga. Hið suðræna blóð
ólgaði í æðúm hennar, en jjc'j var jjað ef til vill enn frekar,
að hinar érfiðú kringumstæður knúðu liana til j)ess. En
það'var einn, Sem liún aldrei gat gleymt. Einn aðeins
einn. Og sá maður var Thonias Ligonier. Þótt hún yrði
*) „Tiger“ (tígrisdýr), en svo voru sendiboðar og
knapar aðalsmanna öft auknefndir.
hundrað ára mundi hún aldrei gleyma hve fagur og karl-
mannlegur hann var.
Hcúni liafði legið við"örvilnan, er leiðir jjeirra skildu.
Þau voru örðin mörg sterlingspundin, sem hún hafði lát-
ið hinar og jjessar spákonur fá. Hún hafði jafnvel reynt
að afla sér töfradrvkkja, en ekki kom jjetta að ncinu
lialdi.
En enn vonaði hún og á hvérju kveldi, cr hún kraup
fyrir framaii likanið af verndarengli sínum, sagði hún í
liálfum hljóðum:
„Fácrðu mér hann Tom mínn aftur.“
I kvöld líafði „Tiger-Jim“ vakið nautnaþrá hennar —
en hjarta hennar átti Tom sem áður.
Hún ákvað að koniast að hvernig i öllu lægi. Hún beið
jjar til Tiger-Jim vár farinn, lokkaði því næst Harry til að
fara að Iiátta og skildi eftir konjaksflösku á náttborðinu
við rúm hans. * x
Svo hraðaði hún sér inn í skrifstófd hans. Bréfið lá i
efslu skúffunni í skrifborðinu. Utanáskriflin var prehtuð
á tunslagið:
Hr. Thomas Ligonier, aðálritstjóri
The I.ondon Né\v og Daily Adverliser.
G7. Pall Mall (cða: 59 Lincöln’s in Fields).
Bréfið var svohljóðandi:
Elsku Tom,
Hafi eg gert þér eitlhvað i móti eða móðgað þig
(og eg veit að eg fór lengra en góðu hófi gegndi), j)á
fvrirgefðu mér. Fýrirgefðu mér, elsku lijarlað mitt,
hvert styggðarorð, sem eg hefi mælt lil Jjin. HVert
einslakt jjeirra hefir valdið mér sársauka.
Eg elska Jjig meira en orð fá lýst og eg get ekki
án þín verið. Lífið er mér einskis virði nelna þú
komir aftur til min.
Þin
Percv.
Alnta hraðaði sér niður í setustofuna og tók Tbc Lon-
don News, sem hún bafði verið að lesa í. Hún var svo
skjálfhend, að hún gat várl flett blaðinu. Hérna hlaUl |>að
að vera, neðst á öflustu síðu:
Húsgögn
til sölu vegna brottflutn-
ings. - Tilvalið tækifæri
fyrir einhleypan, sem vill
koma sér fyrir á smekk-
legan og ódýran. hátt. —
Uppl. Grennimel 6, uppi,
eftir kl. 20 í kvöld.
Vörubíll
Vil kaupa nýjan vörubíl
nú þegar, helzt með
tveggja manna húsi. —
Uppl. í síma 6232.
Nýr
ralmagns-
þvoftfapottur
til sölu.
Fálkagötu 19.
London, prentað og útgefið af Thomas Ligonier,
nr. 67, Pall Mall. Auglýsingum veitt móttaka jjar og
lijá J. Bell, við hliðina á Exeter kauphölinni, hjá
hr. Darrley, blaðasölunni. nr. 39, Slrand, og i káffi-
húsinu „The Rainbow“ og kaffihsinu við Parliainent-
stræti,
XIV.
Gömul ást blossar upp.
Það var kvöldboð hjá Wyndham og David Garrick
leikari las upp sonneltur eftir Shakespeare. Percy var
Jiania meðal gesta, en hún var eins og viðutan. jÓljóst barst
henni að eyrum l.jóðlina, jjar sem ástinni var líkt við
vörðu, sem stendur án þess að haggast, þótt slormar geisi.
„Það er ekki satt,“ sagði rödd hjarta hennar. „Storm-
arnir géta leikið ástina svo, að liún sé sem strá af vindi
skekið. Jafnvel traustbyggðar vörður geta lirunið í fár-
viðri. Astin getur dofnað, að engu orðið, ef orð eru mæld
í ónærgætni, af hlífðarleysi — traustið dvinar, og svo
verður óbrúandi djúp milli Jjeirra. sem eitt sinn unnust
bugástum.“
fermir í Antwerpen 26. maí.
H. F. EIMSIÍIPAFÉLAG
ISLANDS.
Móftatimbar
notað til sölu, einnig notað
Jjákjárn og nokkrar alúm-
ininm Jjakplötur og fitt-
ings. Síll'urteig 6, simi
80485.
KAUPHÖLLIN
er miðstöð verðbréfavið-
skiptanna. — Sími 1710.
Tarzan vissf sorn var, að liarn gæti
ekkert gert lím hábjartnn ilaginn og
ákvað þcss vegn’a að hiða rkurs.
Ilann hélt þvi lil skógar og faldi sig
i skógarþykkninu.
Dr. y.rr. lét ticiídur sn nda ítum úr
c'miuni. Hann íét hjálparnienn sina
sækja hvern apann á fætur öðrum. All-
ir hlutu sömii örlög, vuru sprautaðir
hinu cieyfandí lyfi.
En á meðan þessu fór fram, var
Nita i fclum lengst inni i fnunskiig-
inum. Hún var orðin órólcg l i ör-
lögmn Phils, en hún liafði engar spurn-
ir liaft af honum i langau tima.
Samkvæmt ráði Rronsons, sem gætti
brnnar éins og sjáaldurs auga síns,
kvað hún að lialda til liins liræðilega
J' ii ?s, þar scni Phit var liafður i haldi.