Vísir - 07.07.1949, Blaðsíða 7

Fimxntudaginn 7. júlí 1949
V I S I R
7
i dcAami>nd Iftatehall
ss
1 HERTOGA YA./.1 V 1
| 73 1
liiiniiiiiiiiiqiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiuiiiiHiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiI
liafði nivrt ráðskonuna sina. Vissi liún meira en lionuni
gott þólti?
Waterly liugsaði um þetta fram og aftur, cn komst jafn-
an að sömu niðurstöðu: Sjálf um þcr verðurðu að bjarga.
Almá var Játin, — en maður, sem liafði fé liánda milli, gat
jafnan náð sér í unnustu.
Waterly lagði Ölniu i söniu stellingar og liún áður lá i
— gætti þess vandlega, að hún lægi nákvæmlega eins og
þegar liann fann bana. Hann liorfði rannsakandi augum á
hana, þurrkaði sér um hendurnar, leit á úr sitt. Hami hafði
nægan tima lil þess að komast með póstvagninum, sem
lagði af stað um miðnæturbil.
XXIII.
Hefðarkona í hættu stödd.
TJiomas Ligonier liafði gengið fram og aftur um göt-
urnar Janga liríð, áður en liann gæti stappað í sig stálinu,
til að lialda lieimlciðis. Ilann fór til lierra Pop])ins til þess
að sækja koffort sitt, en ha’fði þar mjög skamma viðdvöl
og kvaddi menn stuttlega. Hann var í slæmu skajn og vildi
lielzl elvki við neinn lala. Lvktin af liálfsoðnu káli, rökum
veggjum og uppþvottavatni, hafði aldrei verið megnari
en nú. *
Tom liugsaði með þakkiæli til Josephs Bardi, sem hafði
geymt ýmsa hluli lians i Chelsea. Hvar var luegt að liengja
Iiárauðan veiðifatafralvka i „blaðalierberginu1 ? — I>að
var dimmt í kytru lians sem í refagreni. Hann kveikti
Allt var eins og bann hafði slúlið við það.
Þegar Tom var í þann veginn að hengja liatt sinn og
frakka á nagla sá hann, að bréf lá á gólfinu. Því hafði ver-
ið ýtt inn undir liurðina. Ilann tók það upp. sá á pajipírn-
um og lann, að það var frá henni, þékktÍTÍtliönd Jiennar,
fahn anganina af bréfinu, — og með áköfum lijartslætti
opaði hann það. Ilann renndi augunum yfir linurnar.
..Guð minn góður,“ lmgsaði liann, „iivaða dagur er i dag?
27. það cr dagsetl í dag, guð minn góður.“ Ilann þreif
lialt sinn og fraklca, slökkti ljósið og rauk út. Ilann hafði
be]>]>nina með sér og gat þegar að kalla náð í lciguvagn.
Hestinum sóttist seint. enda færðin ]>ung.
„Getið þér ekki látið liestinn fara greiðara?“ lirópaði
Tom lil ölvumannsins.
„Þá lirolnar vagnskrjóðurinn,“ sagði vagnstjórinn, „ann-
ars er þella vonskuveður fyrir menn og skepnur.“
..Stefnið til Haymarket og þaðan niður l’iecádilJy til
Mayfair og Harford House.“
N ið sjálfan sig sagði Tom: „Hagaðu þér nú ekki eins og
fábjáni. Brátt verður þessi aðskilnaður aðeins endurminn-
ing. Og hjartað mun kyrrast.“
Hann reyndi að seiða frani mynd Percv í huga sinum,
en enn var hún jafnan, er liann liugsaði um hana, hafin
dýrðarljóma, og liann lilakkaði til ]>ess, að fá aftur að
vefja liana örmum.
N’agninn var nú á Piccadilh-, en sóttist seinl sem fvrrum.
Það var efst í lmga Toui að fara fótgangandi það, sem eftir
var, en hætti þó við það. Og nú voru þeir komnir að Doen
Street og loks að Park Lane.
Dyravörðurinn í Harford Ilouse gægðist út um varð-
klefagat sitt.
„Opnið,“ sagði Tom þrumandi raustu og þorði maður-
inn ekld annað en Jilýða.
Er inn lcom sagði þjónninn lionum, að Ilennar náð værl
eldvi komin heirn. Allt í einu flaug lionum i húg. að hún
liefði komið heim um Tlie Duke’s Run, og lét kalla á Jean-
ctte. En liún slaðfesti, að liertogaynjan væri ekki komin.
„Eg Jiefi miklar áhyggjur liennar vcgna, því að það licfir
aldrei lvomið fyrir fvrr, að liún væri svo lengi á skrif-
stofunni.“
,,Á skrifstofunni?“ endurtók Tom undrandi.
„Já. Jierra I.igonier, vagn Jiennar er elvki kominn aflnr.“
Það lagðist í Tom, að cittlivað furðulegt væri að gerasl,
og að bann mætti enga mínútu missa. Það hlaut eitthvað
að hafa komið fvrir, l'yrst kona sem hertogavnjan, var
svo seint i Pall Mall. í skelfingu sinni gerði hann sér i lmg-
arlund, að ráðizt hefði verið á hana, ekið á vagn hennar,
hún hcfði fengið aðsvif, og enginn verið nærstaddur, og
þar fram eftir götunum.
—z—■
Tvívcgis hafði ökumaður Percy, nefndur Foxy, spurt
hvort hann skyldi aka vagninum að dyrunum. Tvivegis
hafði liertogaynjan sagt nei. í þriðja skipti spurði hann
hana hvort hún vissi hvar Tiger-Jim væri, og notaði það að
yfirskiui, því að Foxv \ildi komast heim. Hann var orð-
inn þreyttur á langri bið.
„Vertu ekki að þrevta migá ]>essu rausi. Tiger-Jim skil-
ar sér. Þið Danker gelið fengið ykkur mat i kránni. En
verið komnir hingað klukkan níu. Þá vcrð eg tilbúin að
fara heim.
Það, sem fyrir Percv vakti, var að Tom hitti hana þarna,
þar sem engih augu forvitinna karla og kvenna gælu ver-
ið vitni, að endui’fundi þeirra, og enginn hlustað á orð
þeirra. ,A’ið - eg og blaðið — bjóðum Iiann velkominn
aðrir ekki,“ Jiugsaði lnin. Til allrar hamingjn hafði
Montford Waterly farið snemma. Pcrcy fannst ógurlegt
um ]>að að lmgsa, að hann hefði rekisl á þettá drusilmenni
sitjandi við skrifborð sitt.
Percy gekk sem snöggvast inn í einkaherbergi sitt, til
þess að laga lil hár sitt. Ilún renndi greiðunni uin ]>að við
gagnaugun og bar ilmvatn á eyrnaflipa sina. Það var ilm-
vatn af þeirri tegund, sem Tom féll bezt. Hún Jeit á kjól
sinn. Skvldi Tom finnast hann of dökkur. Hann var svo
hrifinn af sterkum litum.
Ilún fór að hugsa um böggul, sem hún hafði skilið eftir
i svefnherberginu í Harford Ilouse. morgunskó, sem hún
sjálf háfði búið til og bróderað i, og ætlaði til jólagjafar
— Kurdar
Framh. af 8. siðu
þjóðfluininga myndu þeir
verða að vera bæði vel vopn
um búnir og liðmargir, því
Kurdar eru taldir ágætar
skyttur og duglegir. fjalla-
ínenn. Rússar vita þetta og
dæmið reikna ])eir þannig,
að þarna búa um 9 millj.
Kurda, sem Rússum getur
ald-rci stafað nein veruleg
hætta af, jafnvel þótt þeir
tækju upp á því að berjast
gegn þeim, einnig til þess að
vinna sjálfstæði sitt. Aftur á
móti eru Tyrkir og Irans-
menn smærri þjóðir, scm
gæti slafað veruleg hætta af
blóðugri frelsisbyltingu
]>essa herskáa þjóðflokks.
Dret/ma am sjálfstæði.
Marga höfðingja meðal
Kurda dreymir um sjálfstætt
ríki Kurda og þessa menn
reyna Rússar að fá á sitt
band mcð því að senda
flugumenn til þeirra, seni
geta útvegað þeim vopn og
annað, sem nauðsynlegt er
til þess að hægt verði að láta
þennan forna draum rætast.
Annað atriði er og það, ef
Tyrkir neyddust til þess að
senda vopnaðan lier til þess
að berja niður uppreist í
þessum afslcektu héruðum,
þar sem erfitl cr að segja ná-
kvæmlega til að landamæri,
gætu Rússar fengið tækifæri
til ]>ess að gera hér um bil
allar gagnráðstafanir er þeir
óskuðu undir þvi yfirslcyni
að herinn hafi farið inn fyr-
ir landamæri Rússlands.
Eftirlilsmenn, er liafa ver-
ið þarna á ferð nýlega scgja,
að þeir liafi séð Kurda mcð
tékkneska Brno riffla, sem
ómögulegt cr að fá livorki
frá Tyrklandi cða Iran.
FÖTAAÐGERÐASTOFA
min, Bankastræti 11, hefir
síma 2924.
Emma Cortes.

7 söludagar eftir
HAPPDRÆTTISLÁN ríkissjóðs
Þann 15. júli verður í annað sinn dregið í happdrælti B-flokks Happdnættisláns ríkissjóðs. Vinningar
eru þá 401, að heildarupphæð 375 þúsund krónur, þar al' er einn vinningur 75 búsund krónur, einn vinning-
ur 40 þúsund krónur, einn vinningur 15 þúsund krónur og þrír vinningar 10 þúsund krónur.
Eftir er að drag'a 29 simiurn í B-flokki um samtals 13..‘>69 vinninga.
Hvert happdrættisskuldabréf jafogildir þeim 100 krónum, sem lyrir það eru greiddar, en ]>að getur að
auki fa*rt eiganda sínuin stórar fjárupphæðir, fyrirhafnar- og áhættulaust. Allir vinningar eru skattfrjálsir.
Með því að kaupa happdrættisskuldabréf ríkissjóðs getið þér i senn skapað yður óvenjulegt tækifæri til
þess að keppa lun stóra happdrættisvinninga áhættulaust og lagt yðar skerf til framkvæmda, sem mikil-
vægar eru fyrir ])jóðarheildina.
Maupið þvi
HAPPDRÆTTISSKULDABRÉF
RÍKISSJÓDS