Vísir - 03.01.1950, Síða 4

VI s I R
Þriðjuclíigmn 3. .janúar 1950
wisn
DAGBLAÐ
Dlgefandl: BLAÐADTGAFAN VÍSIB H/F
Ritstjórar: Kristjöo Guðlaugsson, Herstemn Pálsson
Skrifstofa: Austurstrz'tt 7.
AigreíSsia; Hverfisgötu 12, Símar 1660 (fimm Itnur),
Lausasala 50 aurar
Félagspreu tsmiðjan h.f
,JUlt í óvissu?"
Formenn stjórnmálaflokkaruia hafa ritað áramótóhug-
leiðingar í floleksblöðm, svo sem að vanda lætur. Verð-
ur ekki sagt að línurnar hafi skýrzt verulega, þrátt fyrir
greinargerðh' þeirra, en heildaruiðurstaðtm er sú, „að íilll
sé í óvissu“ um pólitíska framlíð þjóðarinnar. Ríkisstjórn-
in mun bcra fram bráðabirgðatiliögur til úrluusnar at-
vinnumálum þjóðariimar strax er Al{>ingi kemtir samaii, en
gera verður ráð f'yrir að enginn þingflokkamut trevstist ti.l
að standa gegn ráðstöfunum, sem að því rniða íyrst og
franst að al'stýra stöðvun framleiðslunmu- og þá sjávar-
útvegsins öðru frekar. Verður að ganga út frá ]>\í sem
gel'nu, að Alþingi geri í þessu efni skyidu sína, en þing-
fiokkarnir móti svo afstöðu sína við endanlega afgreiðslu
dýrtíðarmálanna, en forsætisfáðherra liefur gert þjóðinni
grein fyrír að slíkar tillögur vcrði bornar fram er full-
nægjandi atliugun og undirbúningi er lokið. Dýrtíðarmál-
unum verðtu' ekki skotið lengur á frest og að afgreiðslu
þeirra hlaut að reka.
ForsætisráðKérra lagði ríka áherzlu á nauðsyn þcss að
fiokkarnir tækju höndtun saman um lausn dýrtíðarmál-
anna, og lýsti enn yfir ]>ví að hann vildi fyrir sitt leyti
stuðla eftir mætti að borgaralegri samvinnu. Fofmaður
Alþýðufl-okksins ber í þessu efni kápuna á báðttm öxliim,1
en telur þó að aflt fari ]>etta eftir þeim málefnagrtindvelli
sem á verðf hyggt. Flokkurinn taki þannig ckki fyrir-
fram neikvæða afstiiðu til sljómarsamstarfs, en numi ekki
slá af kröfum sínum, þannig að „dýr myndi Hafliði alhir“
ef um undirhyggjulausa samvinnu yrði að ræða. Formaðtir
FramsÓknarflokksins er i vígahug dg virðist svo, sem hánn
lclji liorgaralega sainvinnu vart komá til greina. Hann I
telur miklu frekar líkindi til „vinstri samvinnu“, en finnur
henni ]>ó það til foráttu að Verkalýðsflokkamir séti tæpast
samstarfshæfii', með ]>ví að „lijarta annars þeirra sé i
Moskva, en hins hjá íhaldinu i Reykjavík“.
Formaðúr Framsóknarflokksins harmar Idutskipti
verkalýðsins, sem verður að lúta forsjá tveggja andstæðra j
afla í síjórmnáltmum, scm leiðir lil þess að „hin mikla
stétt“ er ekki viðræðuhæf. Lýsir formaðurinn yfir því, að
jafnvel þótt takasl maúti að bræða saman ltin ólíku við-
•Jiorf um stund, niyndi ekki lijá því fara að ckki yrði linnt
á yfirhöðum vegna harátlunriar um sálir verkamanna, cn *
aulv þess myndi ckki reynast unnt nð koma á stjórnar-
fundum, neroa þvi aðeins að rælt yrði við hvorn flokkinn
í sími lagi, en eltki þá sameiginlega. Ef marka má slíka
Jýsingu formannsins á væntanlegum samherjum, spáir
það engu góðu um að ætljörðin hjargist í vinstra heygarðs-
tiorninu.
N’iöhorfin í stjói'nmáliunun virðast þau, að Sjálfstæðis-
flokkurinn einn geti Ixirið fram heppilegar tillögur til
laiisnar dýrtíðarmálunum, þar sem litið er á hagsmuni
allra stétla og byggt á skynsamlegunt rannsóknum og
fillögum sérfræðinga. Hitt er svo annað mál, hvort aðrir
° I
flokkar Alþingis bera gæftt til að fylgja slíkum tillögum
fram og veita þeim stuðning síðar þegar á reynir. Geti
stjórn Sjálfstæðisflokksins ekki miðlað máliim, benda allar
likur tilað mynda verði utanþingsstjóm, eða að þing verði
rofið og málunum skotið í gerð kjóscndanna, sem er |>ó
miklu ólíklegra. Um þetta er allt i óvissu, þótt menn voni
í lengstu lög að einhver samvinnugrundvöllur kunni að
finnast er l'rá líður, jafnvel þótt áhrifamenn innan ]>ing-
fiokkanna kunni að heita sér gegn allri slíkri viðleitni, svo^
sem formaður Framsóknarflokksins virðist gera af heilum,
hug en vafasömtim hyggindum.
Má því gcra ráð fyrir þvi, að línurnar skýríst fyrst að’
ráði, er Sjálfstæðisflokkurinn leggur fram tillögur sínar
til lausnar vandannm. Þá verða hinir nokkarnir að gera
upp við sig, hvort þcir vilja gera eitthvað eða ekki jieitt
Gott herhergi
óskast fyrú* einhleypan
mann, sent mrst núðba'ti-
um. Tilboð rnerkt:
„Herbergi 818“ séjtdist
blaðimt fyrir fiimntudag.
Tvær siáikur
óskast.
Gildaskálinn h.f.
Uppl. á skrifstofunni,
Aðalstræti 9.
STÚLSA
óskast.
Hressingaskálmn
VEGG-
BORÐ-
IUjM-
LAMPftB
VÉLA &
RAFTÆK J AVERZ LUNIN
Tryggvag. 23. Sími 81279.
Miðstöðvarketiil
Vil kaupa miðstöðvar-
ketil, 4ra fermetra, íielzt
með olíukyndingu.
Uppl. í sínta 55:68.
'"■‘r
'yifáp.
:
*
Nýtt þyottahús tekur til starfa í Lækjargötu 20, Haln-
arfirði, þriðjudaginn 3. jan. 1950. Áherzla verður
lögð á fljóta og vandaða vinnu. •* Tekin verður allur
vénjulégur þvottur og skiiað blautum eða fullfrá-
gengnum. Slífað,ar skvrtui’, sloppar o. fl. Sækjum
heim, ef óskað er til viðskipta\ ina í Hafnarfirði, Kópa-
vogi, Fossvogi og annarsstaðar. Hringið í síma 923(5
milli kl. 1—6.
iíiih úsið JFríða
Frá héraðslækni
Þar sem eg læt af héraðslæknisslörfum í Reykja
víkurlæknishéraði nú með áramótunum eftir að haf
starlað þar sem embættislíSlíhir í rúm 27 ár, fimis
mér ]>að skykla mín að nota tækifærið til þcss að þakk
öliuni héj'aðsbúuin þá vináttu, virðingu, þegnskap o
þann skilning á starfi mínir, sem mér á undajiíonmm
áiuim hefir fundizt eg jafúah bafi átt að mæta hj
]>eim.
Sérstakar þakkir færi eg stéttai’bræðrum mínun
og starfsfólki m,nu svo og haínsögu- og tollgæzk
mönmim fyrir alla aðstoð og samvinnu þennan lang
tíina.
Óska eg svo öllum góðs og gleðilegs árs.
Héraðslæknirinn í Reykjavik,
30. desember 1949.
ClCjlllló

'iion
Mýndlis(arskóli F.Í.F. iíefst aftur miðvikudáginn
4. janúar. Vcrður hætt við nýjiim nemeudum i teikni-
deild og í tilsögn i meðferð lita. •Höggmyndadeildin er
fullskipuð.
Kénnarar við skólahn cru:
Ásnumdur Sveinsson, mýiiðhöggvari,
Þöi'valdur Skúlason, listmálari,
Kjartan GuðjónSson listmálari og
Firíkur Smitli.
♦ BER
Þá er nýja árið gengið í
gar'ö. Við skrifum árið 1950
og teljum að liðinn sé helm-
ingur 20. aldarinnar. Sum-
um þeim, sem orðnir eru full-
orðnir menn, finnst á stund-
um, að mikið sé tíminn fljót-
ur að líða.
Að hugsa sér: Ellefu ár eru
liðin frá því að heimsstyrjöld-
in síðasta hófst 'bg brúðum
fimm ár frá því að henni lauk.
Og allt hefði ]>etta alveg eins
getað gerzt i gær, aö því er
manni firinst: Og til þess að
tialda þessuin bollaleg'gmgum
áfram um íramvindu tímans,
þá slær að mörgum marinin-
um hrolli (þeim, sem lmta að
verða ,,gamlir“) við tilhugsun-
ina um, að nú séu senn liðnir
tveir áratugir, síðan ínetin
ílykktust á Þingvöll til þess aö
minnast þúsund ára afmælis
Alþingís. Og' aö þá voru vart
fæddar sumar stúlkur, sem nú
eru gii'tar og eiga huokka eða
smátelpu.
Vissulega er margs að
minnast á þeim tuttugu ár-
um, sem li'ðin eru frá árinu
1930. Á þessu stutta tíma-
bili í lífi þjóðarinnar hafa
hér orðið meiri framfarir og
stórstígari en nokkurn gat
órað fyrir, sennilega meiri
framfarir en á mörgum öld-
um áður fyrr í lífi hinnar ís-
lenzku þjóðar.
Tuttugasta öidin er hálfmtð,
Tvennar styrjaldir hafa yerið
háöar á þessú tíni’aúili, hvor
annnarri ferlegri, og báðar
skyldu þær' liirida endi á 'alkif
stvrjaklir í nútí'ð og framtíð. I
'síðari styrjöldinni skyldi að
velli lög'ð ófreskja harðstjórn-
ar, kúgunar og skilningslevsis
á högum annarra. Þa'ð tókst, eiy
aöeins i bili. Ný ófreskja, enu
voldugri en sú fyrri, sama
skilnin.gsley.siS og virðingar-
levsiS fyrir rétti smáþjóðanna
heltekur nú mikinn hluta Ev-
■
róþu o'g A'síin ■ Sú. ófre.skja er
enn hættulegTÍ ,en sti fvrri,
vegna þess að hún á sé.r mikltt
öílugri og 'samstilltári liSsmenn
með lýðræSisþjóðnnum en lrin.1
*
Enginn veit, hvað hið
nýja ár kann að bera í skauti
sér. Vonandi boðar það frið,
sem ínannkynið þráir, eftir
raunir og blóðsúthellingar
síðustu ára.
Viö slculum líka vona, að á
þessu ári vérSi æ fleiri ntönn-
um Ijóst, bæði hér á íslandi og
ariuars slaSar, að frelsi i hugs-
umiin og gcr.ðum v.erði að ná
enn nteiri viðurkenningtt en nti
er alÍpof y.íSa í heitninum. Við
skulúm íagna nýjtt ári í þeirri
von, að blekkingar og lýSs'krum
lúti í lægra hakli fyrir virðingu
á m.anninr.m sem einstaklingi,
aS okkur ölíujn verði trvggð
hiri dýrmætu mannréttindi,
sem fengi’zt hafa fyrif alda bar-
áttiu.