Vísir - 23.12.1950, Side 6
«•««*«« *ee<ið«*«ee««ee«
V 1 S I R
Laugardaginn 23. desember 1950
*
<9
'ð
&
%
eg^ jo
l!
Búðir Halla Þórarins h.f.
•-
Hótel Vík.
•
e
9
•
Landssmiðjan.
@
.,//
ec^ fol:
G. Þorsteinsson & Johnson. %
! 6»@@®<®ooQ‘5e©e&®©©9®®®e>e»®e8@»ee®®«e»»t>®®0@e®®
(jle&ileff jóf!
^ufíaí^avadan
©
•l '
#
Cjle!llecj, jóí!
Farsælt komandi ár!
Regio h.f.
e
©
&
o
/
ec^ jo
og farsælt nýtt ár!
Bræðurnir Ormsson,
(Eiríkur Ormsson).
©
©
©
©
Cjíe!ifecj jóf!
Gott og farsælt nýár!
Hjörtur Hjartarson, Bræðraborgarst. 1.
Verzl. Reynimelur, Bræðraborgarst. 22.
••©•©•©©•O•••••••••••••••••••••••••••••••••••
Verzlunin Snót.
Mér fannst ég þekkja svo *
marga, sem ég sá fyrstu
dagana.
Rabbað við Guniiar Hansson
um háskóSalif i Þrándheimi
og fleira.
Inn í borðsalinn á Hotel lendingur, þótt mér líkaði að
Bristol í Þrándheimi kemur vel að vera þar.“
ungur maður, vel klæddur, „Hvernig er skólalífið?“
fríður sýnum og kurteis í „það er skemmtilegt. Fé-
framkomu. lagslífið er ágætt og þar eð
js_ skólinn er mikilvægur þáttur
Hann skyggnist eftir
lendingi, sem hann veit að er
meðal gestanna og finnur
hann bráðlega. Þessi ungi
maður er Gunnar Hansson
frá Reykjavík, sem nú stnnd-
ar nám í húságerðarlist við
V erkfræðingaháskólann í,
Þrándheimi.
Þótt þessi ungi maður sé)
upp alinn á þeim tíma, þegar,
erfiðast var að móta skap-
gerð íslenzkra unglinga, sem
sé á stríðsárunum, virðist
allt það
í lífi þæjarbúa, nýtur bann
mikilla vinsælda, eklci sízt
Mikill hagnað-
ur af veðmál-
um.
Netto-hagnaður sænska
íþróttaveðbankans nam
hvorki meira né minna en
23 milljónum á síðasta reikn-
ingsári.
Árið áður — 1948—49 —
nam nettobagnaðurinn af
veðmálastarfsenúnni 19
milljónum, svo að þarna er
um fimmtungs aukningu að
ræða og má það teljast mjög
mlkið. Ríkið fékk 13’ milljón-
ir sænskra króna i skatta af
starfsemi þessari á árinu seni
• meðal ungu stúknanna, sem' leið, en þá voru einnig greidd-
leita sér lífsbjargar
verkfræðinema.“
„Harald Torp var einmitt
að segja mér frá þvi rétt áð-
an. Hafa íslendingarnir bitið
á agnið?“
„Áður fyrr, bæði fyrir stríð
og á stríðsárunum náðu ís-
lenzkir verkfræðingar sér í
Þrándlieimsdætur en nú er
hverflýndishafrót, Ium afturför að ræða á því
meðal ar 26 milljónir í vinninga tií
þeirra, sem veðjuðu. Kostnað-
urinn við starfseniina nam
tveim milljónum króna.
Hagnaðurinn rennur til efl-
ingar íþróttastarfsemi í land-
inú.
Hvernig stendur á því, að
eklci er enn farið að taka upp
slíka starfsemi hér á landi?
Það mundi létta miklum
scm þá teygði ólánsarma sina
eftir æskunni, engin áhrif
hafa haft á hann. Iiann brýt-
ur sér braut af eigin ramm-
lcik, heldur á brattann og
liikaf hvergi.
„Hversu margir stúdentar
stundá nám í Verkfræðinga-
liáskólanum ?“
„Eitthvað 1100, mest Norð-
menn, eins og gefur að
skilja, en þótt færri Norð-
menn komist að en vilja, fá-
um við Islendingar samt eitt
rúm á ári og eins og stend-
ur erum við fimm við nám
hér.“
„Og það eru?“
„Magnús Bergþórsson,
sonnr Bergþórs fyrrum
bónda í Viðey. Hann er nú
að ljúka námi i rafmagns-
fræði. Skúli Nörðdahl frá
Reykjavík nemur búsagerð-
arlist og Benedikt Sigurðsson
frá Hal'narfirði og Einar
Árnason frá Reykjavík véla-
verlcfræði. Eg er sá fimmti
og legg stund á húsagerðár-
list.“
„Eruð þið Islendingarnir
einu úlendingarnar?“
„Nei, auk okkar eru nokkr-
ir flóttamenn frá Póllandi,
Eistlandi og Tékkóslóvakiu.
Þessir menn geta fengið
norskan ríkisborgararétt og
hverfa ekki aftur til ættlanda
sinna að öllum aðstæðum ó-
breyttum.“
„Hvernig líkar ykkur vist-
in hér í Þrándhéimi?“
„Alveg ágætlega. Þetta
fólk er svo líkt okkur Islend-
ingum, að það veldur bók-
staflega engum örðugleikum
að aðlagast umbverfinu..
Fyrstu dagana, sem eg var
hér, fannst mér eg þurfa að
licilsa mörgum á götunum,
andlitin cru svo lík mörgum,
sem eg þekki að heiman. Eg
hefi dvalið einn vetur í
Kaupmannahöfn og þar fann
eg greinilega, að eg var út-
sviði. Þessir þrír piltar sem.hagga af ríldnu og gera
eru ókvæntir virðast hafa, íþróttabreyfingunni kleift að
takmarkaðar hnéigðir til' Manda á eigin fótum, er fram
þrændskra kvenna.“ stundir.
„Er dýrt að lifa hér?“
„Allt er að hækka hér i
landi eins og þú veizt, en eitt-
livað inun þó ódýrara hér en
í Oslo. Herbergi kosta venju-
lega 60—70 krónur á mánuði
án hita. Heitur matur á allra
ódýrustu stöðum kostar 2,80
og flestir borðym við eltki
heitan mat nema einu sinni á
dag. Þeir, sem lengst eru
komnir, geta komizt á stúd-
entagarð, sem stúdentar reka
sjálfir sem gistihús á sumrin
og rennur tekjuafgangur
þess rekstrar í sjóð, sem ann-
ast niðurgreiðslur á dvalar-
kostnaði stúdenta um vetur.“
„Eru fleiri Islendingar bér
en þið?“
„Já, bér eru tvær íslenzkar
konur, giftar Norðmönnum,
og svo eru húsfreyjur okkar
Skúla og börn okkar.“
„Eigið þið hjónin mörg?“
„Eina dóttur, sem er
þriggja ára og búin að vera
þrjár vikur í Þrándheimi.
Hún furðar sig mest á þvi,
livað börnin hér eru dugleg
að tala norsku!“
Ólafur Gunnarsson,
frá Vík í Lóni.
Vffi’.vA/r h&Btma
Mretwm sí shúðuan.
Norðmenn munu halda
um 40 skíðanámskeið fyrir
almenning víðsvegar ura
Bretlandseyjar í vetur.
Héldu þeir slílc námskeið
þar í landi í fyrsta sinn s. 1.
vetur og þóttu þau takast svo
vel, að þau verða alls um 40
í vetur á 22 stöðum í Eng-
landi, Skotlandi, Wales og
N.-lríandi. Þátttakendur
verða um 800.
*
Auk þess munu stórir hóp-
ar Englendinga fara til Nor-
egs i vetur til að ganga á nám-
skeið þar í landi.
Stærstu knattspyrnuféíög
Svía ætla að bjóða þrem
frægum, erlendum knatt-
spyrnufélögum heim að vori.
Brasilíufélagið Vasco da
Gama verður eitt þessarra fé-
laga, en það er með beztu fé-
lögum í S.-Ameríku. Þá er
ætlunin að þangað komi
spænska félagið Atletico og
enska félagið Tottenliam
Hotspur.
Verkfræðiháskólinn í Þrándheimi.