Vísir - 28.02.1953, Blaðsíða 4

V í SIR
Laugardaginn 28. febrúar 1953.
Óbeinn viiji Alþingis.
•• ' * ‘ i ' i
Tíminn gerir í fyrradag að umtalsefni eina setningu úr leio-
ara Vísis á fimmtudaginn þ. 19. þ. m. Hafði Vísir rætt
þar um það, að Hótel Borg maetti heita lóljuð, endg þótt fáeinir
útlendingar hefðu herbergi þar, og blaðið -sagði eirinig, að
sökin væri hýá 'Alþingi, sem hfefði orðið sér tií fnSnnþuriar með
meðferðinni á hinu nýja áfengislagafrumvarpi, sem lagt var
fram á síðasta þingi, því að þetjta væri árangurinn af því, að
frumvarpið var, fellt.
Tíminn kems.t að þeirri niðurstöðu, að það sé misskilningui-
hjá Vísi, að „gfgreiðsla Alþinpis á áfengislagafrumvarpinú
hafi gefið nokkurt tilefni til tóirra fyrirmæla dómsmálaráðr-
herrans, sem hafa valdið því, :aq Hótel Borg er lokað,“ Bláðip
@egir énnfremur í áframhaldi áf þessu: „DléS því að fresta
áfengislagafrumvarpinu til næsta þings, lýsti þingið óbeinlínis
ýfir þeim vilja sírium, að óbreytt skipan áferigislaganna skyldi
þaldast, þafigað til það íjallaði endanlega um þau.“
Það. var varla við, því að þúast, að Tíminn fengist til þesS
að viðurkenna sekt Alþingis í: þéssu' rriáli, því að af þeirn
ílokkum, sem'stóðu að því að „fresta áfengislagafrumvarpinu
til næsta þings“, átti Framsóknarflokkurinn einmitt stærSta
hópinn, sem vildi pnga breytíngu á því ófremdarástandi, sém
hér hefur ríkt um langt skeið. Á það er þó að líta, að enginn
hefur fengizt til þess að mæla því bót, sem gerzt hefur i
málum þessum á síðustu árum, og hefur ekkert blað tekið
eins djúpt í árinni og aðalblað Framsóknarflokksins — sem
heitir Tíminn. Hefði því mátt ætla, að þingmenn þess flokks:
vildu grípa tækifærið, þegar þeim gafst kostur á að vera að-
ilar að breytingu, sem undirbúin hafði verið vandlega af
beztu mönnum, og stefndi í rétta átt.
En klausa sú í Tímanum, sem vitnað er í hér að framan,
bendir einmitt til þess,. hvers vegna Framsóknarflokkurinn
vildi ekki gera neina breytingu. Hann hafði það bak við eyrað,
að kosningar eru framundan, og þess vegna flaug honum. í
hug, hvort ekki mundi unnt.að bæta við sig nokkrum atkvæðum
bannmanna með því að vera á móti öllu skynsamlegum breyt-
ingum í þessu efrii.
Af þessu leiddi, að hann vildi „fresta áfengislagafrumvarp-
inu til næsta þings“, eins og Tíminn segir sjálfur. Þá á kannske
að verá óhætt áð samþykkja þær breytingar, sem máttu ekki
ná fram að gapga á, þessu þingi, af því að þá verða — senni-
lega —- fjögur ár til næstu kosninga, og nokkur tími til að
gleyma því, hver heilindi Framsóknarflokkurinn ætlar að
sýna í málinu.
Framsóknarmenn hafa verið allra manna ötulastir við að
skella allri skuldinni af ófremdarástandinu í áfengismálunum
á dómsmálaráðherra, og því var ekki nema eðlilegt, að hann
afþakkaði gott boð Framsóknarþingmanna sem annara um að
liggja undir ákærum þeirra framvegis sem hingað til. Má
telja vís't, að hver maður í því embætti hefði farið eins að og
gert hefur verið, svo að úr því að Alþingi lét vilja sinn „óbein-
línis“ í ljós með því að fella frumvarpið, sýndi það — en
kannske aðeins „óbeinlínis“ — að það vildi láta ráðherrann
verða skotspæni eftir sem áður. Breyting sú, sem ráðherrann
gerði í desember, var því eðlileg afleiðing af kosningaundir-
búningi Framsóknarmanna sem annarra andstöðuflokka breyt-
.inganna, og verður að skrifazt á reikning Alþingis, þótt sjálf-
sagt sé að misskipta heiðrinum eftir verðleikum.
Smygl og tollgæzla.
' A ð undanförnu hefur nokkrum sinnum verið frá því sagt, að
tollverðir hafi fundið í skipum, sem komin eru frá útlönd-
um, varning, sem hefur ekki verið gefinn upp til tolls — sem
ætlað er, með öðrum orðum, að smygla inn í landið og hafa
þar til sölu og neyzlu. Hefur það eirikum vakið athygli manna,
að skipverjar hjá Eimskipafélagi íslands eru oftar við þetta
riðnir, en menn á öðrum skipum, innlendum eða útlendum.
Sennilega kemur engum til hugar að ætla, að allir aðrir
en; þeir, sem eru á skipum E. 1, sé einhverjir englar, og er
þess skemmst að minnast, er dansur sjómaður flutti á land á
Akureyri mikið magn áfengis. Þó er það svo, að mönnum kemur
til j hugar, hvort leit sé alls staðar eins ströng og í skipum
Eiipskipafélagsins, úr því að skipsmenn þess verða oftast fyrir
barðinu á tollgæzlunnL
- VISINDI DG TÆKNI -
„8. furðuverkið" var tekið
í notkun árið 1883.
Þrátt fyrir háan atdur lætur Broa-kl-yt i-bfi'ú i-n
í Híew' ¥ork ejtki á sjá.
Tönn tímans hefur ekki haft þykja langur tími vestan hafs
nein áhrif á Bröoklyn-brúna i þú, til þess að smíða slíka „smá,-
bi'ú“. Á þessum’ 13 árurri biðú
tuttugu ménn bana við bruár-
5
New York, og er hún þó komin1
til ára sinna, því að hún verður
sjötug á þessu ári.
Brúin var í upphafi byggð
sem einskonar tilraun á þ.v«i
sviði, en svo- vel var til hennav
vandað, að á -árinu 1951 vaý
hún dajmd ,svo sterk, að óhæíj
þótti að breikka akbraut hennf
ar, og var það gert, Geta nú
tvær þrefaldar bifreiðaraðir
brunað yfir hana í einu. Óg q
því .sambandi .er rétt að. hafá
það hugfast, að .þegar brúiíi
var smíðuð var einungis uffi;
létta hestvagna að raéða, og'
éngan grunaði, að bifreiðaöldib
væri skammt undan. ; •
Bölsýnismenn spáðu því,'
þegar byrjað'var að reisa brúnq,'
að hún mundi fíjótlega hrynja,
eins og hver ö'nnur skýjaborg,
en forseti landsins, sem þá var
Chester A. Arthur, lét svo uiri
mælt, þegar hann vígði brnna,.
að hún væri áttunda furðuverk;
heimsins. Hún var líka stærstá,
hengibrú, sem gerð hafði verio,;
en nú eru til margar slíkar'
brýr, sem eru bæði lengri og;
hærri.
Verkfræðingar þeir, s.emí
smíðuðu brúna, urðu að fara'
eftir eigin aðferðum, algeriega
óreyndum, því að það þurfti að^
sökkva stöplum brúarinnar nið-
ur á klöpp í Langeyjarsundi.
Annars vegar er dýpið á klöpp,
45 fet, en hinsvqgar 78, og ;i
niður að klöppinni urðu menrc
að fara í vatnsþéttum stáihólk-
um, sem þá voru alger riýlunda,
Stöplarnir eru úr granítij
alls 276 fet á hæð, og liggja
tveir stálvírar um hvorn, til
þess að halda brúargólfinu. i
Byrjað var á brúnni árið 1870
— eða fyrir meira en áttatíu ár-
um — og það tók þrettán ár
að fullgera hana. Það inundi
smíðina,.en 110 slösuðust meira
eða minna.
2,5 míiij. lesta
skipaslóil Svía.
, SLhólmi. — Kaupskipafloti!
Svía nam nærri 2,5 millj. lesta !
í lok síðasta árs.
Hafði hann aukizt um 143,000
lestir, en í hvorugri tölunni eru
ijuskiskip meðtalin. Meira en
7 0 % skipastólsiris — eða nsérri'
a,’8 milíj. lesta — eru mótor-1
skip, gufuskipinu eru samtals
'620 þús, lestk'. og. segls.kip 65
þús. lestir. (SIP).
Nýtt eldhústæki.
■í Bandankjunum er farið að
framleiða sameinað í einu eld-
hústæki ísskáp, eldavél og vask,
einsog myndin að ofan sjniv.
Þykir þetta eidhús.tæki qin.kar
lientugt fyrir litlar fjölskyidur,
sem hafa húsnæði af skoinum
skammti. Fyrir jóliri voru hér
á, bqústólum tæki, seni >qíu
svipuð, en vantaði þó vaskinn.
ÞAÐ mætti segja mér, að
margir Norðmenn yrðu van-
trúaðir á sögur. þær, er Reidar
Liaklev segir löndum sinum af
veðurfari hérlendis, er hann nú
kemur heim. Þessi ágæti
skautameistari var hingað ráð-
inn af forráðamönnum Skauta-
íélagsins til þess að leiðbeina
Islendingum í hinni fögru
skautaíþrótt, eins og alkunna
er,.og dvaldi hann hér nokkrar
vikur í því skyni.
♦ Liaklev er með frækn-
ustu skautahlaupurum
Noregs, á.að baki sér glæsilegan
feril, enda Noregs- og Evrópu-
meistari. En hvað á til bragðs
að taka, ef enginn finnst ísinn
á fslandi til þess að iðka
skautahlaup? Að vísu munu
fundvísir menn hafa komið
auga á einhvern ís fyrir norðan,
en ekki var hann merkilegur',
að því er frétzt hefur. Hér
syðra fannst ekki ís, þótt leit-
að væri með logandi ljósi. Ef
við hugsum okkur, að veðurfar
hafi verið svipað á landnáms-
-öld og nú er, hlýtur Hrafna-
Flóki, landi Liaklevs, að hafa
verið gamansamur náungi. er
hann kallaði landið hinu kalda
. nafni.
i $ En hvað sem.því líður máj
það nokkrum tíðindum
j sæta, er ís finnst ekki til
; skautaþlaups á íslandi, skíða-
fólkið s.tendur uppi ráðalaust
vegna srijóleysis, en skip kom-
ast ekki leiðar sinnar úti fyrir
ströndum Finnlands og bíla
fennir i kaf á þjóðvegum Eng-
lands. Fyrir nokkrum árum
urðu nokkur blaðaskrif hér út
af nýrri nafngift til handa ís-
landi, og man eg, að sumir
vildu kalla landið Sóley, sem
væri réttara á allan hátt.
♦ Ekki veit eg, hvort Sóley
væri öllu heppilegra, því
að í venjulegu árferði hættir
fáum við sólbruna á þessu
landi. Býst eg við, að flest okk-
ar vilji halda gamla nafninu,
þyki það fallegast og er okkur
á allan hátt kærast, hvort sem
það er réttnefni eða ekki. En
Kunningi fiiiim einn gaf sig á
|al við mig um daginn, og skröf-
tiðum við - lengi um heima og
Béii'na. Meðal anfiars barst talið
Úð laridbúnaðinúm, flóttanum úr
.sVeitunum, og þar fram eftir göt-
pnum. Sag'ði hann þá m. a.: „’Eg
þykist ekki vita ulla ástæðuna
fyrir flóttanum úr sveitunum, en
ég veit um riokkurn hluta henuar
1— fólk faqr ekkjl ,það viðuryæri
yíða til sveita, serii það óskar
þftir.“
Lngin mjólk.
Óg svo kom ástæðan: „Piltur,
seqi. éi' ipéí* íiákoifiinn, r;é$ sig
á myndárheimili i Borgárfirði á
áriiíii sém léið: -Hafih fór i vis(-
ina snemma vors, og kom eklci til
bæjarins fyrr en undir jól. Eg
hiiti liann skömrnu eftir, að hann
kom til bæjarins, og spurði hann,
hvernig honum hefði líkað. Hann
svaraði aðeins: „Eg fékk aldrei
mjólkursopa, meðan eg' var þar.’“
Það -varr nægt syar við því, hvern-
ig lionum féll ’yi&tin.
Tuttugu kýr.
Eg spurði þá eðlilega, hvort
kýr liefðu verið svo fáar á bæn-
um, að ekki hefði verið hægt að
gefa honum mjólk þess vegna.
i,Nei,“ .svaraði pilturinn, „þær
ýoru upp undir tuttugu, svo að
eltki var mjólkurleysinu fýrir að
fara. Og' eiiiu sinni eða kannske
oftar, eg' man ekki nákvæmlega,
íivað hann sagði um það efni —
þegar skyr var endursent vegna
sölutregðu, var eng'in mjólk út
á það. Maður hrúgaði bara sylcri
á það. Fóllíið hrúgaði bara sykri
ur niður.“
Laðar varla að.
Pilturinn tók það fram, að eitt
hefði verið látið yfir alla ganga
í mjólkurmálinu — enginn á
lieimilinu fékk mjólk, því að allt
var sent i samlagið í sveitinni.
En hann ætlar ekki að fara í
sveit aftur, nema hann geti feng-
ið mjólkursopa við og við. O.g
eg er þeirrar skóðunar, að þetta
laði menn ekki út í sveitirnar,
fevort sem það á sök á flóttanum
þaðan eða ekki. En ekki meira
um það að sinni.
Landbúnaðarvélarnar.
Hér á árunum, þegar mest var
talað um innflutning landbúnað-
arvéla, til þess að draga úr lcostn-
aði við mannahald, bjuggust
margir við lækkun afurða að ein-
liverju leýti — eða minni hælck-
un. LaiidbúnySarvélarnar virðast
hins vegar hafa aukið kostnað-
inn — og kannske meira cn af-
kastaatikningunni nemur? Það
gæti verið fróðlegt, að Búnáðar-
félagið léti athuga það mál. Og
einnig, hyernig menn gæta yéla
sinna. Eru þær viða látnar standa
úti um vetur?
Gátð dagsins
NTr. 3^4.
Liggur á grúfu og horfir
upp nef.
Svar við gátu nr. 373.
Leituðu sér lúsá.
fólk í Norður-Noregi, að
minnsta kosti, hlýtur að hugsa
til okkar frá snjóþyngslunum
þar, ef Liaklev segir sínar far-
ii- ekki sléttar vegna ísleysis og
mildviðra hér. Og gamla sagan
um eskimóana og skrítnu snjó-
húsin á íslandi er löngu geng-
in úr gildi, og Múnchausen-
sögurnar taldar trúanlegri.
TliS. ..•(