Vísir - 07.03.1953, Side 7

l4i'UáaiSiágixuv7. marz 1933
fiyi)iitiiýiiiwni
%

' . - -i- a<:a^uv- ú H': .Í--7-—. .■&■'•■ -•■'•■ . .-....: tf".> «'-• ■',•; •- ~

„Sannleifcurinn er, að þú minnir mig svo mjög á margt slíkt,
að eg hefi sterkan grun um, að eg sé eini maðurinn llífi þínu.“
,;Heimsfcingi,“ sagði Rose og lét sem sér þætti; miður. „En
tun hvað voruð þið ungfrú Siddíey að deila, Béh? Vitanlega
"t— «— 'V» fSiT V. ... M n^C ^ «n jn'X .txfvlrlwnA Vví rí Vn-»ná
eg ætti að þéfckja þig, þrá-
.unumv Nú, nokkr-ir Englénidngar höfðu hreiðrað þar uin sig -e
hvar er sá staður í heimi hér, þar sem þeir þurfa ekki áð hreiðra
um sig? 'En eg heid —“ — og Whitworth lækkaði röddina —
„áð' aðúr; en lándstjórinn ;;gerðist stuðningsmaðúí' De Gaulles,
hafi nazistar haft þar leynistöðvar'— og að reynt hafi 'verið
að'fá lánd'Stjpránn tlí'þéss að fylgja Pétain og Laval.
Til nakkurra óeirða kom, og hefði það getað haft hinar alvar-
legustu afleiðingar, því að eyjarskeggjar'eru ekki-nein lömb
að leika sér við, þegar búið er að_ æsa þá upp. Menning er nefni-
lega álls ékki á éins háu stigi á Kristóférsey og hér. íbúarnp-
eru hjátrúarfullir og trúa á galdra og gerninga. Nú, Bandaríkin
sendu herskip til eyjarinnar og upréistin var kæfð í fæðingp
unni.
En einhvern veginn finnst mér, að enn kraumi þar í funn' a® slásstSuf nfáðúr væri í
hefir það allt verið þér að kenna
kálfurinn þinn.“
Þegar Ben svaraði engu, sagði Sara eftir nokkrá þögn:
„Honum fannst víst, að við ferðafélagar hans værum
jæja, ekki mikið í okkur spunnið. Við værum að flýja undan
styrjöldinni.1* i qforit
Þótt furðulegt væri var það Garson, sem tók til málsr
„En skyldi nú Ben ekki hafa ratast satt á munn um þetta —
þótt alltaf séu heiðarlegar undantekningar. Oft hefir mér fund-
i2t, og það löngu fyrir styrjöldina að fólk, sem hingað kemur,
sé á flótta undan einhverju. Margir hafa einhvérjú áð Íeyna,
sem fyirr kom í einhverju öður landi,. en aðrir vafalaust
brotið eítthvað af sér, sumir hafa flúið vegna kulda, aðrir.
vegna voribrigða, kannske í ástamálum. — Og er ekki þessi
gleðibragúr, sem hér er á öllu, eins og til þess að leýna hinu
sanna? Sumir okkar reka að visu viðskipti hér, og aðrir hafa
góðar og gildar ástæður til þess að setjast hér að eða koma í
heimsókn —“
„Sem sagt hedðariegár undantekningar,“ sagði Rosé, „og við
öll vitanlega þeirra meðal.“
Rose leit á Söru, sem einhvern veginn fannst, áð hún ætl-
aðist til að hún skýrði frá hvers vegna hún væri komin og
fráleitt hefði hún minnzt á þetta, ef Ben hefði ekki litið á hana
líka. Þetta kom ónotalega við hana.
„Eg veit ekki hvort herra Weston telur, að við getum öll
talizt til undantekninganna,“ sagði hún þurrlega.
„Haldið þér það?“ sagði Rose og það var sem brúnu augun
hennar stækkuðu.
„Og yður finnst, að hann ali einhverjar hræðilegar grun-
semdir í yðar garð? En því gulduð þér honum ekki líku líkt,
og spurðuð hann hverra eiinda hann kæmi. Já, hamingjan góða,
hvers vegna er hann kominn hingað aftur? Af hverju fer hann
aftur til Kristóferseyjar, því að ekki get eg hugsað mér af-
skekktari og einmanalegri stað? Sannast að segja lá við, að eg'
hnigi í yfirlið, þegar eg frétti um það, að hann ætlaði þangað
aftur, einkanlega þar sem land okkar er komið í stríðið. Nú,
faðir hans átti þar gúmmíekrur miklar — en þær keypti hann
að gamni sínu. — O, elskan mín —“ — og nú sneri hún sér
að manni sínum — „þú þarft ekki að stíga svona kröftuglega
ofan á tærnar á mér, þú veizt hve stríðstímaskóleðrið er ónýtt
— og hvar fæ eg aðra skó hér jafnsnotra?**
Garson reyndi að beina viðræðunni í aðra átt, en einhvern
veginn fór það í handaskolum. Og Sara varð því fegin, þegar
þau gátu staðið upp og lagt upp í ökuferðina.
Garson kvaðst mundu aka þeim til Maríuhafnar hinum meg-
in á eynni til tedrykkju og hann lét Söru sitja í framsætinu hjá
sér. í bifreiðinni var kraftmikill hreyfill og maður varð þess
næstum ekki var, að hún hægði á sér, er sótt var á brattann á
f jallavegunum. Hvarvetna var mikill gróður — enn dökkgrænni
og safameiri en á ströndinni. Hvarvetna voru bananaekrur í
hlíðunum og meðfram vegunum pálmatré, furðulega há.
Vegna þess að strekkingur var og nokkur hávaði frá hi-eyfl-
inum gátu þau ekki haldið uppi viðræðum við þau, sem í aftur-
sætinu voru, en eitt sinn, er bugða var á vegirium, og Garson
varð að hægja ferðina, heyrði Sara, að RPse spurði Ben Weston:
pottinum. þótt ekki hafi upp úr soðið síðan. Eg fer þangað
yið og við yiðskipta vegna og er því. málum þar nokkuð kunn-
ugur. Við höfum skrifstófu þar. vegna ávaxtaútflutnings okkar,
megið þér yita.“
„Það er fyrirtak,“ sagði Sara. „Við eigum þá vonandi eftir að
hittast þar. Þér þekkið ef til vill ekki mína gömlu vinstúlku,
sem eg ætla að búa hjá, konu Henri'Lebrun?**
Bifreiðin 'sveigðist allt í einu til annarar hliðarinnar og' það
Lögreglufréttir.
-; — Strætisvagn rakst á hús
við Vesturgötu og urðu mokkrar ;
skeriimdir á bilnum. Var þetta
talið stafa af óvenju mikiUi
hálku.-- _ . .
Slasaður í bíl.
tfmrrii^nSÖiu'nöft tilkyhnti
slökkvistöðin degrégluvárðstöf-
bíl fyrir utan Oddfellowhúsið.
Lögreglan fór á vettvang og
fann mjög drukkinn mann ogf-
alblóðugan milli sæta í bifreið-
inni. Á stéttinni fyrir után sást
einnig blóðpollur. Lögreglán
ilutti manninn í slysavarðstof-
una og var þar gert að meiðsl-
um hans, en það reyndist vera
sár á hnakka. Að svo búnu var
hann fluttur heim tii sín.
BRIDCÍEÞATTUR
VISIS
RÁÐNING:
*
V.
♦
*
9, 8, 7, 6
Á, D, 9
8, 6
Á, 6, 5, 4
A
V
♦ :
*
10
G, 8, 7
K, D, 10, 9, 2
D, G, 9, 8
K, 10, 5, 4, 3, 2
Á, G, 7, 5, 4, 3
7
♦
V
♦
*
Á, K, D, G, 5, 4, 3, 2
6
K, 10, 3, 2
Langholtssókn hyggst
reisa kirkju.
Suður spjlár 6 A og Vestur
kemur út með ♦ K. Suður á að
vinna hvernig sem andstæð-
ingarnir fara að.
Ráðning. S tekur ♦ K með
♦ , lætur ♦ 10, spilar svo borð-
ið inn á lágan ♦, til þess að
geta tromfað ♦ 8. Síðan spilar
han * 2 og tekur með Ás, og
síðan * 4 úl' borði. Láti aust-
ur ♦ 9 dugar A 10, og spilið
er upplagt, hvort sem vestur
á háspil í eða austur á bæði
G og' D. Komi A G frá austur,
Nýlega var haldinn safnað-
arfundur Langholtssóknar í
Laugameskirkju.
Formaður. safnaðamefndar,
Helgi Þorláksson,; ræddi nokk-
uð erfiðleika hins nýstofnaða
safnaðar, sem ekki hefði neinn
sama stað til guðsþjónustuhalds
og annarra starfsemi sinnar, og
kvað við svo búið ekki: mega
standa. Fleiri safnaðarmenn
tóku í sama streng. Stofnuð
, hefur verið 15 manna fjáröfl-
er harin drepinn.með K, borðið , , , • .... •
. , ' ■ ’ . , ,■ unarnefnd, en formaður hennaf
spilað inn a .V. As og tryggðuf er ;VilhjáW Bjarnason, for-
slagur a * 10, þar sem vesturj^ Laufskálum- við Engja-
er Þa lauílaus' Ems spllin i veg. Tekur hann, ásamt gjald-
liggja, er það austur, sem er^ safnaðarnefn;dar, Svein-
lauflaus í oðru laufspili. Þess
vegna tekur S með K og spilar
V 6, láti nú V V 7 dugar 9 í
V, því austur á þá undir gaff-
alinn að sækja, en láti vestur
G, þá tekur norður með D, og
austur lendir í sömu klípunni.
Spilið er unnið.
Á kvöldvöknnni.
Einn ágætismaður úr sveit-
inni kom í heimsókn til Kaup-
•nannahafnar. Allt þurfti hani
að skoða og þar á meðal ýmsar
stórverzlanir. Það var nú
dálítið annað en kaupfélagið
heima.
í einni stórverzlun kom hann
í karlmannafatadeildina. Þar
hánn stafla af litfögrum
sa
í stað þess að ýta þeim á undan
yður?“
„Það er af því að eg hef
skömm á ólúkku hjólbörunum
og get ekki litið 'þær réttu
auga“.
Cíhu Jíhhí Var.
birni Finnssyni hagfr., Borgarv.
36, við framlögum til væntan-
legrar kirkjubyggingar.
Auk Helga Þorlákssonar eru
þessir menn í safnaðarnefnd
Langholtssóknar: Magnús
Jónsson, alþm. frá Mel, Svein-
björn Finnsson hagfr., Helgi
Elíasson húsg.bólstrari og Örn-
ólfur Valdimarsson útg.m.
IVIAGNtTS THORLACIUS
hæstaréttarlögmaður
Málflutningsskrif stof a
Aðalstræti 9. — Sími 1875.
„En, Ben, eg blátt áfram skil ekki í, að þér skuli finnast það fatnaði, sem horium þótti ný-
geta komið til mála, að fara þangað aftur, eftir það sem gerð- j stárlegur.
ist.“ „Hverskonar flíkur eru nú
Sara heyrði ekki hverju Ben svaraði, þótt hún ósjálfrátt legði þetta?“ spurði karl.
í bæjarfréttum Vísis 7. marz
1918, eða fyrir 35 árum, stóð
þessi frétt um nýja framleiðslu:
við hlustirnar. Ýmislegt, sem Rose hafði sagt, hafði haft þau „Þetta eru náttföt,“ svaraði
i:
áhrif á hana, að hún var farin að hugsa um hið sama og á
skipinu. Hvers vegna fór ungur og efnilegur maður, sem allir
vegir virtust færir, eins og Ben Weston, til þessarar afskekktu
verzlunarþjónninn.
„Og.til hvers.eru þau notuð?“
„Svoha föt förum við í á
Skósverta
var orðin lítt fáanleg eða ó-
fáanleg í bænum, vegna þess að
eyjar? Hann hafði sagt henni, að hann ætlaði að koma fram- næturnar. Langar yður ekki að ^lrSSú kaupmanna voru alveg
leiðlsunni í betra horf á búgarði föðui* síns, en Rose hafði sagt kaupa svona föt?“
eitthváð á þá leið, að hann hefði keypt búgarðinn sér til gam-| „Nei, kærar þakkir. Á næt-
ans, en ekki til að hagnast á hónum. Allt í einu mundi hún urnar ligg eg í mínu bóli.“
eftir því, að Whitworth hafði borið fram spurningu, og hún
svaraði: * Móðirin: „Það er ókurteisi að
„Nei, eg yeit lítið uni Kristófersey. Gömul vinstúlka mín, hvísla, Helgi minn.“
Bernice að nafni, giftist nianni þar búsettum, og hún hefir j Helgi (fimm ára): „Eg var
sagt mér dálítið frá eynni í bréfum sínum, en ekki mikið. Eg að tala um hvað nefið á þessum
veit að sjálfsögðu, að eyjan er undir vemd Frakka, og' að land- Jmatmi væri skrítið. Þú sérð þá,
stjórinn, Chaveaux hershöfðingi, hefir gerzt stuðningsmaður að það hefði verið meiri ókur-
á þrotum. Ur þessu hefir verið
bætt, því að Ágúst Guðmunds-
son skósmiður á Laugavegi 39
býr til ágæta skósvertu og hef-
ir hana til sölu.
De ■ Gaulles.* ■
„Kristófersey gæti miklu frekar talizt bandarísk en frönsk,
þótt Frakkar séu þar að nafninu til öllu ráðandL Allt, sem
gert hefir verið, hefir verið framkvæmt fyrir bandariskt íé
teisi hefði eg sagt það hátt.“
maður (við garí
sinn): „Hvers veg
Gamall
og yfir helmingur hinna hvitú eyjarskeggja er frá Bandarík}- dragið þer alltaf hjólbörumar j spitalalóðinni.
Bæjarstjórnarfundur
verður haldinn annað kvöld.
Á dagskrá er meðal annars
skipun hafnargjaldkera. Úm þá
stöðu hafa sótt 11 menn. Lagt
verður fram rriat á þeim hluta
Arnarhólplpðarinnar, sem bær-
■tíu-ju kaupa og Landsé
Kynning
lletnmtiatriJi
a
í Þjóðleikhúskjallaranum á
morgun kl. 3,15.
Síðdegiskaffi
Tónleikar. —
Skemmtiatriði:
Ingibjörg Þorbergs og
Smára kvartettinn,
Guðmundur Ingólfssön,
Helga Valtýs og Svavar
Jóhannesson skemrnta.
Moravek og Árni ísleifsson
leika létt lög.
Aðgöngumiðar við inn-
ganginn. Verð kr. 19.00.
Cúmmimottur
margar stærðir, nýkorimar.
GEYSIR H.F.
\ **ír
Vedðart feadeildiri
iA
v m i Ý' 'l
,3f 'IBY
I