Vísir - 03.06.1953, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 3. júní 1953.
TlSIB

Barátían við
MOUNT
(1924)
Eftir Francis Younghósbamf.
ast alla leið upp á tindinn, ef Malloi-y hefði kosið Odell fyrir
íélaga og þeir gert úrslitatilraunina saman án súrefns. Því að
Odell hafði ekki lent í hinu erfiða björgunarstarfi með Norton,
Somervell og Mallory. Er þeir björguðu fjórum burðarkörlum,
sem voru hætt komnir á norðurtindinum 24. maí, og að líkind-
um hefir h'ann núl verið orðinn fær um að komast upp á tind-
inn. Það var að vísu mjög farið að draga af Mallorv, en hann
hafði þá haft þaulvanan fjallgöngumann sér við hlið, því að
hafði þá haft þaulvanan fjallgönguamnn sér við hlið, því að
það hlaut einnig að hvetja hann til dáða að vita, að menn höfðu
komizt upp í 28.100 feta hæð. Það má líka gera ráð fyrir því,
að þeir Odell og Irvine hefði getað náð markinu án þess að
notast við súrefni, því að Ii'vine hafði heldur ekki tekið þátt í
björgunarstarfinu.
En þetta eru ekki nema getgátur. Mallory vissi heldur ekki,
þegar hann var að búa sig undir gönguna, að Norton hafði
komizt upp í 28.100 feta hæð, né heldur hversu Odell var orð-
inn.vanur hinu þunna lofti uppi á fjaílinu. Hann vissi það eitt,
að fram að þessum tíma hafði Odell ekki verið eins fljótur að
venjast því og hinir. Hann taldi þess vegna mesta sigurmögu-
leika í því fólgna að leita á náðir súrefnisins.
Þ. 3. júní gengu þeir Mallory og Bruce í einum áfanga frá 3.
tjaldbúðum til 5. tjaldbúða og byrjuðu tafarlaust að athuga
möguleikana á því að fá nægilega marga burðarkarla, til þess
að bera súrefnisgeymana upp í 6. tjaldbúðir. Burðarkarlarir
voru heldur hressai vegna þess að þeim hafði- gefizt tími til
að hvíla sig og að veður var nú með afbrigðum gott og fagurt.
Bruce tókst að fá nægilega marga þeirra til að reyna þetta,
en varð að leggja fast að þeim. Meðan þessir samningar fóru
fram, gerði Irvine við súrefnistækin.....
Öllum undirbúningi var Ipkið sama dag. Næsta morgun
lögðu þeir Mallory og Irvine á brekkuna á nýjan leik og ætluðu
til noxðurtindsins. Þeir notuðu súrefni og voru ekki nema tvær
og hálfa klukkustund á Ieiðinni. Þeir voru harðánægðir með
árangurinn, en Odell var ekki allskostar sannfærður um, að
þeir færu hyggilega að ráði sínu. Irvine var orðið illt í hálsi
af að anda að sér köldu, þurru loftinu og lítur Odell svo á, að
súrefnið hafi aðeins gert illt verra.
Þama á norðurhnjúknum söfnuðust nú allír saman, tvímenn-
ingai-nir, sem ætluðu að gera enn eina atrennu og þeir, er ætl-
uðu að aðstoða þá. Fjórðu tjaldbúðirnar voru í rauninni orðnar
einskonar framvarðastöð fyrir þá, sem ætluðu að leggja til at-
lögu við tindinn. Odell hefir lýst staðnum að nokkru. Hann var
frábrugðinn öðrum tjaldstöðum að því leyti, að hann var á
snjó en ekki föstu bergi. Fjórum tjöldum hafði verið-tyllt .á
íssyliu, tveim fyrir hvítu mennina og hinum fyrir burðarkarl-
ana. Syllan var ekki breiðari en svo sem 30 fet og yfir henni
að vestan gnæfði hár, lóðréttur ísveggur, sem veitti þægilegt
skjól fyrir hinum nöpru vindum, sem sífellt næða úr þeirri
ótt.....
Sama daginn og þeir Mallory og Irvine komu þangað úr 3.
tjaldbúðum, komu þeir Norton og Somervell ofan af fjallinu.
Þeir höfðu ekki staldrað við í 5. og 6. tjaldbúðum, heldur haldið
rakleiðis áfram niður að 4. tjaldbúðum. Somervell hafði einu
sinni á ferðinni fengið svo slæma hóstakviðu, að honum hélt við
köfnun. Þá um kvöldið missti Norton alveg sjónina sakir snjó-
blindu. Hann og Somervell voru hnuggnir yfir að hafa ekki
komizt alla leið, enda var það ekki að ástæðulausu. Það er eigin-
lega ágæt sönmm á afstæðiskenningu Einsteins, að þeir skyldi
vera óánægðir yfir að hafa komizt í aðeins 28.100 feta hæð.
Það var ekki svo ýkja langt síðan menn voru taldir hetjur, þótt
þá skorti 5000 fet í að komast eins hátt og Norton og Somer-
vell höfðu komizt.
En hvað um það, þeir höfðu ekki komizt upp á tindinn og
Mallory brann nú í skinninu eftir að gera enn eina tilraun.
Norton studdi hann í þessu og var „fullur aðdáunar yfir hinmn
óbilandi kjarki mannsins, sem var staðráðinn í að láta ekki
bugast, meðan.nokkrar líkur virtust til að hægt væri að sigra.“
Og svo var vilji Mallorys stæltur og áhugi hans mikill, að
Norton taldi víst, að .honum mundi lánast þessi fyrirætlan.
Norton var honum aðeins ósammála að einu leyti, um valið á
félaga. Irvine var sárþjáður j hálsinum og hann var heldur
ekki eins reyndur fjallgöngumaður og OdelL Auk þess var
það nú að koma æ þetur í ljós, áð Odell var svo þolinn og
harður af sér, að engính komst í hálfkvisti við hann, enda þótt
hann hefði verið lengi að’venjast fjalláloftinu. En Mallory var
búinn að leggja síðustu hönd á undirbúningmn, svo að Norton
lét hann einráðan, enda var það rétt ei-ns og komið var.
Mallory var einn dag um kyrrt hjá Norton i tjaldstöðinni.
Kvaldist Norton þá miög í augum vegna snjóbiindunnar. Þann
6. júní lagði Mallory upp með sex burðarkörlUnn• Hv-érrVeit,
hvernig honum vár •bxliaribrjósts?-,Hann gerði sér Ijósar hætt-
urnar, sem hann hlaut að mæta og hann lagði ekki upp í neinu
fífldirfskuæði. Þetta var þriðji leiðangurinn, sem hann fór til
Everest-fjalls og eftir fyrstu för sina þangað, hafði haim skrif-
að um fjallið, að það væri svo erfitt viðureignar, að mönnum
væri hyggilegra að hugsa sig um tvisvar, áður en þeir leituðu
fangbragða við það. í báðum síðari ferðum sínum þangað
hafði hann kynnzt því í hinu óblíðasta gerfi sínu.
Mallory vissi, hvaða hættur væri framundan og ætlaði sér
að sigrast á þeim. En hugprýðin var ekki eini kostur hans.
Hann vár gæddur lifandi hugmyndaflugi og skildi til fulls,
hvers virði sigurinn væri. Everest-fjall var tákn ósigrandi nátt-
úruafla og nú ætlaði hann að láta vilja mannsins og þrek ganga
á hólm við það. Hann sá í anda gleðisvipinn á félögum. sínum,
ef tilraun hans heppnaðist. Hann gat líka gert sér grein fyrir
hrifningunni, sem mundi grípa alla fjallgöngumenn. Heiðrin-
um, sem það mundi vinna Englandi. Áhuganum um heim allan.
Frægðinni, sem hann mundi geta sér. Hinni þægilegu tilfinn-
ingu, að hann hefði ekki lifað lífinu til einskis. Hann hlýtur að
Finniandsferð
M.s. „REYKJAFOSS“ fermir í Kotka í Finnlandi 20.—
25. júní. Væníanlegur flutningur tilkynnist aðalskrifstofu
vorri isem fyrst.
H.f. Eimskipafélag Islands.
ifrost i Borgarfiröi
tekur til starfa 18. júní í sumar. Frá 18. til 1. ■ júlí
verður eingöngu tekið á móti hópferðum frá kaupfélögun-
um.
2.-4. júlí verður aðalfundur Sambandsins háður í
Bifröst, en að honum loknum verða veitingasalirnir opnirj[
öllum gestum.
Samband ísl. Samvinnufélaga.
WVWWVVV^AfWVWWWW^V^/JWSAN^^VWVWWVVWWWVVV
BEZT AÐ AUGLÝSA 1 VBI
Á liTÖldvökiiniii
Gamli bóndinn að aka borg-
arbúanum, og breiddi bjarnar-
skinnið yfir fætur hans.
„Hvers vegna læturðu ekki
loðnuna snúa hm?“ spurði
borgarbúinn. „Það er miklu
hlýrra þannig.“
„Auðvitað,“ svaraði gamli
bóndinn. „Dæmalaus asni get-
ur björninn verið.“
•
Lífið befst, þegar menn háfa
gert sér grein fyrir, hve
snemma |það endar.
•
Móðirin: „Veiztu hvað kemur
fyrir litla drengi sem skrökva?“
Sonurinn: „Þeir komast í
strætó fyrir hálft gjald.“
9
Sá, sem ætlar a8 verða mik-
III, verður að liagnýtá hvert
trekif æri.
•
Mike: „Er það rétt, sem eg
heyri um þig, Pat, að þú sért
genginn í kommúnistaflokkinn?
Ertu óður, maður?“
Pat: „Það er dagsatt. Eg lét
innrita mig í seinustu viku.
Sjáðu til, læknirinn sagði, að
eg ætti bara tíu daga eítir ó-
lifaða, og það er betra að einn
af þessum fjandans kommún-
istum deýí -én góður og gegn
íri.“
,fet, er hæsta fjall í Stóra-
Bretlandi.
ÍÍHU JÍHHí
Mánudaginn 4. júní 1922
mátti lesa eftii'farandi i bæjar-
fréttum Vísis:
Hafíshroði
var við Hoi-n í fyrrakvöld
samkvæmt skeytinu til veður-
athugunarstöðvarinnar. — Frá
Siglufirði var simað. í gær. að
sk-ip ; úr Háfnaríirði væri nú
komið þangað vestan fyrir
Horn, og ferð þess gengið greið-
lega. — Er augljóst, ;að hér er
■ekki um’ neihn samieíldan ís að ’
ræða, 'héldur aðeins jshróða:
hann kann að geta heft skipa-
ferðir öðru. hvoru, en þéttist þó ’
og gisnar á víxl. Út af Dýrafirðlj
hefur einnig sézt til ísa, enn
lengra undan landi.
Leikfimissýning
var á íþróttavellinum í gærl
og þrátt fyrir súldina var þar
mikill fjöldi áhorfenda. Leik-
fimi sýndu karlar og konur, og
tókst véL Þá vdr og sýnt kart-
j öfluhlaup, eggjahlaup og poka-
i hlaup og þótti það góð skemmt-
Ben Nevis í Skotlandi, 4.406 ub.
" &
> r>i
- VIÐSJA
Frh. al 4. síðu.
um. Hann hertók 8 „hsien**’
eða sýslur og bað um sjálf-
boðaliða.
„Alir vopnfærir menn bu£u
sig fram og brátt var herinn
orðinn 50,p00“, en konunúa-
istar gerðu gagnárás og hrökí.u
Li-Mi inn í Burma. „Það var'
ömurlegt. Flestir manna minna .
voru vopnlausir og urðu að •
laumast heim til býla sinna og:
bíða nýs tækifæris, sumir fóru
í vegavinnu hjá Burmastjórn.
Margir drukknuðu er þeir
reyndu að synda straumharðar.-
ár á flótta sínum“.
Ráða landi
milljónar manna.
Síðan hafa Þjóðernissmnar'
raunverulega ráðið yfir land-
svæði í Norður-Bui’ma, sem
ein milljón frumstæðra Burma-
manna byggja. Þar eru fimm
hershöfðingjar, sem allir eru
hollir Li Mi. Aðalherstjórnar--
stöðin er á skógi vaxinni sléttu
austur af Salween-ánni, þar
sem Kína, Burma og Indó-
kína mætast. Þar er flugvöllur ■
og loftskeytastöð og þannig
beint samband við Formosu,.
Li kvaðst hafa 30.000 manna-
lið, en aðeins einn af þremur'
sé vopnaður. Liðið hefir nokkr-
ar fallbyssur, en að kalla engin
skotfæri.
„Við höfum engan rænt, en.
við höfum barist gegn kom-
múnistum. „Skattar“ eru.
lagðir á umferðamangara, sem
eru opíumsmyglarar,“ segir
hann, „er gera ráð fyrir að>
verða að borga.“
Flestir menn Li Mis rækta.
jörðina og margir hafa kvænst
Burmastúlkum. — Li Mi segir,
að menn hans séu ákveðnir í að>
halda kyrru fyrir þar sem þeir
eru. — Hann segir það kom-
múnistiskan áróður, að þeir lifi.
á ránum — „og hið sama er að>
segja um þá sögu, að eg aki í
skrautvagni um Bangkok og
hafi 12 hjákonur,“ og bætti við-
þurrlega:
„Eg held, að konan mín sætti
sig ekki við það!“
Fjallið
EVEREST
^eftir
Sir Francis Younghusband
Bókin um baráttuna við
bergrisann mikla, sem nú
er Ioks SIGRAÐUR. 1 henni
segir frá erfiðleikum fjail-
göngumannanna, er reynt
hafa að sigra þetta hæsta
fjall veraldar, en engurn
tekist fyrr en nú.
Góð og ódýr bókj :
Köstar kr. 30,00 i bandi,
en kr. 22,00 óbundin.
Háfnai'stræti 4. Sími 4281.
Kristján Guðlaugsson
hæstaréttarlögmaður.
Austurstræti 1. Sími 3400»