Vísir - 25.08.1953, Blaðsíða 4

nrfsis

WS SIR
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálssón.
Auglýsingastjóri: Kristján Jóns3on.
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm iínur).
Lausasaia 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Nýmæli í rekstri útvarpsins.
Frá því var skýrt hér í blaðinu fyrir helgina, að tveir æðstu
menn útvarpsins, útvarpsstjórinn Vilhjálmur Þ. Gíslason,
og formaður útvarpsráðs, Ólafur Jóhannesson, hefðu fyrir
skemmstu verið á ferð norður á Akureyri, og hefðu þeir hug á
því, að efnt yrði til sérstakrar dagskrár þar í héraðinu á vetri
komanda. Mundi slíkri dagskrá síðan verða endurvarpað um
stöðina hér til þess að hún heyrðist um landið allt, því að
nýja stöðin við Eyjafjörð er að sjálfsögðu ekki svo sterk, að
til hennar heyrist nema á tiltölulega takmörkuðu svæði.
Hefur útvarpið nokkrum sinnum flutt efni, sem samið er
og tekið á segulband úti um land, og hefur það þótt góð til-
breyting, því að sjálfsögðu ber útvarpið þess mjög mikinn
keim, að það er staðsett hér í Reykjavík. Mun ýmsum þykja
nóg um það, en á hitt er líka að líta, að á mörgum sviðum hefur
Reykjavík hinum beztu mönnum til ýmissa útvarpsstarfa á að
skipa, svo að önnur bæjarfélög eða byggðir landsins standa
þar engan veginn jafnfætis. En þó er sjálfsagt, að reynt sé
eftir megni að afla efnis úti um land, því að þegar á allt er
litið, er Ríkisútvar stofnun, sem er eign allra landsmanna
og allir standa undir.
Ef af nýmæli því verður, sem getið er hér í upphafi, mun
mega ganga aði því vísu, að það verði vel þegíS af öllum
þorra hlustenda, ef vel tekst með undirbúning og framkvæmd.
Þá má einnig búast við því, að fleiri bæjarfélög óski að komast
með, enda þótt ekki verði hægt að haga dagskrá frá þeim á
Hva&a Bandaríkjamaður getur
mí treyst konu sinni?
Dr. Kin§ey skýrir Irá
niðiirstöðniii «11111111.
Um fátt var meira talað fyrir
nokkrum árum, en bók eina,
sem amerískur dýrafræðingur,
dr. Kinsey að nafni, gaf út og
fjallaði um kynlíf amerískra
karla.
Bókin seldist í 250 þús. ein-
tökum, og varð hin mikla sala
til þess, að Kinsey afréð að gefa
út bók um konur að því er
sama atriði snertir. Hefur hvílt
mikil leynd yfir bókinni og efni
hennar, þar til fyrir skemmstu,
er Kinsey heimilaði, að sagt
væri að nokkru frá niðurstöð-
um hennar.
New York Times hefur m. a.
skýrt frá þessu á þessa leið:
Gamlar hugmyndir, sem dr.
Kinsey telur rangar, eru þessar:
Að kynferðileg viðbrögð kvenna
sé hægari, að stúikur þroskist
fyrr kynferðilega en piltar, að
einhver grundvallarmunur sé á
.kynferðiiegri fullnægingu
kvenna og karla, og að meiri
tilfinninga gæti í kynferðisvið-
brögðum konu en karls.
sama hátt og' frá Akureyri, þar sem fyrir hendi er fullkomin
útvarpsstöð, þótt lítil sé, með öllum þeim tækjum, sem nauð- °S fingra-
synleg eru til þess að undirbúa slíka dagskrárliði. j^®r manna.
Frá sjónarhóli hins almenna lilustanda er hér um eftir-! Kinsey segir ennfremur, að
tektarverðar fyrirætlanir að ræða. Menn verða nú að greiða kynlífið sé eins og fingraför
útvárpinu 200 kr. á ári fyrir að njóta dagskrárinnar, og þykir
mörgum það mikil fjárhæð, en þó er það lítið í samanburði
við það, sem menn mundu þurfa að. greiða, ef þeir ættu að
borga fyrir hvert atriði á skemmtistöðum. Þó má það kannske
finna að útvarpinu, að dagskrá þess hefur verið nokkuð einhæf
og þung á köflum, en stofnunin hefur hinsvegar svo mikið fé
handa á milli, að ekki ætti að vera ógerningur að koma á
nokkrum umbótum í þessu efni. Hefur og þegar borið á því
að undanförnu, að viljinn er fyrir hendi, og má því vænta
þess, að framkvæmdirnar fylgi fljótt á eftir.
Athugandi væri fyrir útvarpið, hvort það ætti ekki að efna
til einskonar skoðanakönnunar meðal útvarpshlustenda, svo að
gengið verði úr skugga um það, á hvað menn hlusta helzt,
hvaða þættir sé vinsælastir og þar fram eftir götunum. En þótt
slíkt væri gert til leiðbeiningar að ýmsu leyti, verður hlut-
verk útvarpsins samt alltaf fyrst og fremst að mennta þjóð-
ina, bæta smekk hennar á sem flestum sviðum. Skoðanakönn-
un gæti einnig orðið til þess að sýna, á hvaða sviðum útvarpið
getur helzt beitt sér, til þess að auka menningu hlustenda, og
yrði það þá færara en ella um að gegna hlutverki sínu, og
væntanlega mundi það einnig auka vinsældir sínar, sem eru
upp og ofan, eins og allir vita, þar sem svo margir telja, að
það, sem þeir vilja helzt hlusta á, heyrist sjaldan, en þeim mun
oftar og lengur það, sem þeir kæri sig ekki um að heyra.
Minnkaitdi bókaútgáfa.
Ilok stríðsins og á fyrstu árunum eftir það, þegar peninga-
veltan var sem mest, töluðu margir um bókaflóðið svo
nefnda, og sumir með mikilli vandlætingu. Töldu þeir það
jafnvel bera lítinn vott um menningu þjóðarinnar hve bóka-
útgáfa var, mikil, því að rneira var .gefi'ð út af léttmeti erí þvíj
sem raunverulega gat talizt til bókmönnta. Nú munu hiriir
sömu hafa ástæðu til að vera ánægðír, þvi að bókaútgáfa hefur
dr.egizt svo saman, að hún er vart svipur hjá sjón, og margír
útgefendur hafa lielzt úr lestinni.
Þó er ekki ástæða til að gleðjast um of yfir því, hversu mjög
bókaútgáfa hefur dregizt saman ,hér á landi. Léttmetið, sem
vitanlega var ekki allt af því tagi, að ástæða væri til að for-
dæma það, veitti ábyrgum útgefendum tekjur til að standa
undir útgáfu dýrra bóka og góðra, sem fengur er að, þótt
sala þeirra gangi ekki eins greiðlega og annarra, sem fleni
geta lagt sér „til munns“. Bókagerð er dýr hér á landi, og
erfitt að standa undir henni, ef ekki er hugsað um að láta það
auðmelta greiða kostnaðinn við það tormeltara. Það er því í
rauninni .ekki nein :ástæða til að t'agna því, þott ,jbókafíóðið‘*i
j&é úr sögunni.
það sé ekki eins hjá neinum
tveim mönnum. Þess vegna
heíur dr. Kinsey ekki getað
myndað neinar reglur, sem
eiga við alla.
Fleiri konur hafa nú kynni af
kynlífi en nokkru sinni fyrr,
og ,,kuldi“ í samlífi hefur
minnkað um helming eða
þriðjung frá því, sem tíðkaðist
meðal giftra kvenna, er fædd-
ust fyrir 1900.
Niðurstöður Kinseys eru
annars þessar að nokkru leyti:
Önnur hver gift kona
hefur haft kynferðileg mök,
áður en hún giftist og tveir
þriðju þeirra hlotið full-
nægingu.
♦ Um fjórða hver gift
kona á vingott við annan
mann eða fleiri einhvern
tíma hjúskaparlífsins, og
sumir eiginmenn ýta jafnvel
undir slíkt.
♦ Tíunda hver eiginkona
kynnist aldrei fullnægingu,
og sama máli gegnir um
28% ‘ ógiftra, fullorðinna
kvenna.
Tvær niðurstöður Kinseys og
starfsmanna hans — 13 að tölu
— eiga við mörg hjónabönd —
áhrif aldurs og sálarlífs.
Hámark kýnorkunnar.
Faéstar konur ná hámarki
kynorku fyrr en 27—28 ára,
sumar enn síðar. Þær eru á há-
marki fram til 50—60 ára ald-
urs, og ekki ber á verulegri
afturför úr því. Karlar eru
venjulega á hátindi 16—18 ára,
■ en síðan fer þeim sífellt aftur
Eftir fyrri lieimsstyrjöldina en þó er hámark þeirra svo
varð mikil breyting á kynlífs-
venjum kvenna, en síðan hefur
ekki orðið mikil breyting.
miklu hærra, að þeir eru orku-
meiri alla ævi en konur.
Framh. á 6. síðu.
,66
„Afengir drykkir' .
Bók um þessi efni er nýkomin út.
Um þessar mundir ltemur í
bókabúðir bókin „Áfengir
drykkir“, sem fjallar um öl,
vín, brennda drykki og vín-
blöndur, og tekin er saman af
Hinrik Guðmundssyni dipl. ing.
Er bókinni skipt í f jóra kafla,
sem fjalla um þá fjóra drykki
eða drykkjarflokka, sem getið
er hér að framan, og er í henni
mikinn fróðleik að finna um
uppruna þeirra. Þar geta líka
þeir, sem vilja bera gestum
sínum vínblöndur — ,,hana-
stél“ og því um líkt — lært,
hvernig hinar. ýmsu tegundir
eru blandaðir, en vínblöndur
þessar eru fleiri en flesta grun-
ár, svo: sein fram kemur í bók-
inni.
Höfundur lætur méðal arin-
ars svo ummælt í formála þeim,
sem hann hefur ritað með bók-
inni:
„íslendingar hafa ekki alizt
upp við áfengismennt eins og
aðrar hvítar þjóðir, sem hafa
aldagamla sögu og reýnslu að
baki sér í þessum efnurn, enda
brýnustu lífsnauðsynja. Þá
mátti segja að það skipti ekki
miklu máli, hvort fólk kunni
nokkur skil á áfengum drykkj-
um eða ekki. En hin öra fram-
vinda og mikið batnandi lífs-
kjör síðari ára hafa gjörbreytt
viðhorfinu í þessum efnum.
Samskipti fslendinga við er-
lendar menningarþjóðir eru
oi'ðin svo mikil og náin, að það
verður ekki talið vanzalaust að
umgangast áfenga drykki af
takmarkaðri háttvísi eða jafn-
vel eins og óvitar. Það er til-
garigur þessarar bókar að veita
í'ólki álmennar, ábyggilegar
upplýsingar um áfenga drykki,
meðíerð þeirra og notkun frá
sjónarmiði, þeirra, sem.. vilja
hafa þá um hörid eins og það
tíðkast meðal menningar-
þjóða....
Eg sendi svo þessa bók frá
rnér í þeirri von, að almenning-
ur haf.i' bæði gagn og-gaman-ajjf,
því hóflega drukkið vín gleðlpi
mahnsins hjarta eins og kunti-
ugt er, en hinsvegar verða menn
ekki við því að búast af land- i að gera sér fulla grein fyir þvi,
fræðilegum orsökum og vegna að ofnautn áfengis er skaðleg
ærfilh'a Kfsskilyrða,1 sem Veittuj ög þykir hvergi /til ;sómar siðuð-
almenttíngi' ekki tóm frá öfiun1 um mönnum.“
Þriðjúdaginh 25: ágúst 1953.
Grænmetisát íslendinga hefur
farið í vöxt og verður ekki að
því fundið. Aftur á móti verður
grænmetisát vart aukið til muna,
nema verði á innlendu grænmeti
verði stillt í hóf. Það er nú al-
menn skoðun, að grænmeti hér
á landi verði meira og betra í
ár en undanfarið og er það harla
gott. Það má kannske lengi um
það deila, hvort verð á græn-
meti á innlendum markaði sé eins
lágt og það ætti að vera, vegna
neytenda, svo og hitt, hvort það
sé nægilega hátt og það þyrfti að
vera, fyrir frameliðendur.
Ekki hægt að vera
án grænmetis.
Við gctum aftur á móti verið
sammála um það, að án græn-
metis getum við ekki verið. Við
viljum tómata, gúrkur, kál og
ýmislegt annað. Einhvers staðar
hefur verið sagt, að við gætum
verið án innflutnings á öllum á-
vöxtum, ef við aðeins vildum búa
að því grænmeti, sem við sjálf-
ir getum framleitt. Þetta mun
rétt vera. Það er aftur á móti
spurning, livort við eigum að láta
það eftir okkur að hafna því að
geta valið um meira en við geíum
sjálfir framleitt. Urn þetta má
alltaf deila.
Verðið of hátt?
Sumir neytendur, þ. e. a. s.
Reykvíkingar, telja verðið á inn-
lendu grænmeti of hátt, til þess
að þeir geti keypt það. Aftur á
móti kaupir þetta fólk án þess
að blikna appelsínur, sítrónur,
niðursoðna ávexti o. fl. fyrir mjög
hátt verð. Enginn skýldi inót-
mæla þvi, að það er ágætt að
kaupa appelsinur, sítrónur og
niðursoðna ávexti, en það er
spurning, hvort það er betra en
hinir íslenzku „grænu ávextir".
Er okkar verð of hátt?
Kaupið það, sem
íslenzkt er.
Fyrir nokkrum árum sagði mér
Norðmaður nokkur þessa sögu:
Eg var staddur á landamærum
Noregs—Svíþjóðar og þar voru
eldspýtustokkar til sölu. Þeir
sænsku kostuðu 2 aura, en þeir
norslcu 5 aura. Eg keypti einn
stokk af eldspýfum og bað nm
5 aurá stokk. Sagan er ekki lengri,
en hún lcennir þó nokkuð. — kr.
Kleppsholt!
Ef Kleppshyltingar þurfa
að setja smáauglýsingu I
Vísi, er tekið við henui t
Verzlun Guðmundar H.
Albertssonar,
Það borgar sig bezt að
auglýsa í Vtsi.
Nr. 495.
Gekk eg og granni minn,
kona hans og kopa mín,
dóttir hans, og. dóttir mín;
fundum jiipm pgg í hreiðri,
tqk sitt Itypr, .og ,yar þp eftir
eitt.
Svar við gátu nr. 494:
Söðull.