Vísir - 27.04.1954, Blaðsíða 7

vön afgreiðslu óskast í sérverzlun frá 1. maf. Tilboð, er
greini aldur og menntun, merkt: „Lipur — 230“, sendist
afgreiðslu blaðsins sem fyrst.
ULe V 'JLJLJLftJLBBKB
JEítir T7- vnn Wfgett
TARZAN
Þriðjudaginn 27. apríl 1954
VISIS
í< tB P: ■bi bb mii gi ■■■■ B ■»»» «§ ■■■■:•:
r • «■» » • » •»»•*••»■• • « »••••••« • • . » • • • » •••••••••• l ■•<•••••• I • • • • • * • • **• •■• « f • • •
■'•V» •*• • • •*•*• • •*• • • • • »*» **•*«*•*»*«*•*■»»*»*•*»*•**•*•***•*»*•*•*«*» »•*•**• » •"»***» •** « » *** • » **Ié •*• •*• • « * **• •
Peter varð að bæla niður ákafa löngun sína til þess að lumbra
á þrælnum,, gefa honum þá ráðningu, sem hann mundi alla sína
daga, en hann vissi, að ef hann gerði það gæti hann ekkert gert
Trinu til bjargar.
Af því að hann aðhafðist ekkert og sagði ekkert óx Fryhen-
dahl kjarkur af nýju. Hann dró andann þungt og varð æ þung
brýmii:
„Viljið þér nú fara til herbergis yðar, læknir, og skipta yður
ekki framar af því, sem yður kemur ekki við.“
En nú hristi Pétur sinn rauða koll framan í fantinn, beygði
sig niður snöggt og greip keyrið.
„Hlýðið á mig, bölvaður íanturinn yður. Eg ..kæri mig koll-
óttann um hyort þér hafið lagalegan rétt eða ekki tií þess að
misþyrma þrælum yðar, en meðan eg er á þessu heimili ætla
eg mér ekki að hlýða aðgerðarlaus á kvein þeirra eða horfa
upp á, að þeim sé misþyrmt! Skiljið þér — ef þér haidið upp-
teknurn hætti læt eg mig engu varða um gallsteininn yðar —
og snerti ekki við honum.“
Hinn danski beljaki varð sótrauður í framan og axlir hans
risu og hnigu og báru því vitni, að hann yar .í mikilji geðshrær-
ingu.
„Kannske,“ sagði hann að lokum, „að nú sé ekki réttur tími
til þess að hegna þeim brotlegu.“
Hann tók stóran, luralegan látúnslykil upp úr yasa sínum og
lokaði dyrunum að álmunni. Og svo stikaði hann, án þess að
mæla orð af vörum í áttina til herbergja sinna.
Bellona.
Trina Frydendahl hélt, að hún væri að ganga áf vitinu. Hún
gat ekki botnað neitt í neinu, en henni fannst allt vonlaust og
dimma framundan. Henni fannst næstum sem hún hlyti að hafa
dáið heima í gamla kastalaum í Danmörku og það sem væri að
gerast væri eins konar forleikur að því, að henni yrði varpað i
afgrunn Helvítis. Blóð lak úr hörundi hennar, þar sem rákir
höfðu myndast á herðunum eftir svipuólamar, en langsárast
kendi hana til um mjóhrygg og lendar. Stephan hafði tvívegis
hýtt hana áður, en í hvorugt skiptið hafði hann orðið eins æfur
og í þetta skiptið. Vissulega var hann djöfull í mannsmynd. En
þar sem hún lá þama í eymd sinni og niðurlægingu hafði henni
ekki gleymst, að hún var af gamalli, mikils metiimi aðalsætt —
en Stephan var ekki annað en ómenntaður ruddi, sém.ekki gat
af neinni ættgöfgi státað.
„Ó, guð minn góður,“ kveinaði hún, er hún heyrði fótatak.
„Hann er að koma aftur. Vissulega skal eg kalla hann óþokka
og svín og öllum illum nöfnum, því að þá verður hann svo æfur
að hann drepur mig, en það væri það bezta fyrir mig, að öllu
mætti verða lokið þegar.“
„Vesalings litli silfurfuglinn minn,“ var sagt mjúkri, titrandi
röddu og lagðar voru mjúkar hendur á viðjaða úlnliði Trinu —
í tæka tíð til þess, að því yrði forðað, að hún missti vitið. Nú
þekkti hún röddu mömmu Bellona.
„Það er nógu slæmt fyrir okkur blökkufólkið að verða fyrir
misþyrmingum, og þó erum við þessu öllu svo vön, að við ætt-
um ekki að kvarta, en þú, silfurdúfan min —“
Til fermingargjafa
Kommóður, saumaborS, skrifborS, lestrarborð
og margskonar önnur búsgögn í fjölbreyttu úrvali.
Húsgagnaverzlun
Guðmundar Guðmundsscnar
Laugaveg 166.
^StiömiAólzL
l'jomuóteennar:
nýkomnir. — StærSir frá 50 til 106 cm.
Skee*tnttbúöiti
Laugavegi 15. Sími 82635.
um lóihihr&igismz
Samkvæmt 10 og 11. gr. HeiIbrigSissam-
þykktar fyrir Reykjavík er lóSaeigendlum skylt aS
baíöa lóSum sinum hreinum og þrifalegum.
Lóðaeigendur eru hér með áminnfir um að
flyíja burfu af lóðum sínum allt, er veldur óþrifn-
aði og óprýði og hafa lokiS því fyrir 15. maí næst-
komandi. Hreinsunin verour að öðrum kosti fram-
kvæmd á kostnað húseigenda.
Upplýsingar í skrifstofu borgarlæknis, sími 3210.
Reykjavík, 26. apríl 1954.
Sivil bs'iíjöisn&Sttti
BEZT m &U6LTSA t VtSI
fcfnigilili
Hl
Kvikmymlahúsm.
Austurbæjarbíó:
Gzardas-drpttningin,
Söng- og dansmærin Marikka
Röltk, sem er stjarnan í þessari
mynd, vakti hina mestu aðdá-
un í fyrstu kvikmyndinni, sem
hún lék í og hér var sýnd, og
má raunar segja, að hún hafi'
þá unnið hugi og hjörtu kvik-
myndavina, sem hafa smekk
fyrir óperettumyndir, en þeir
eru vissulega margir, enda eng-
ar myndir betur fallnar til þess
að lífga og gleðja, og fá menn
til að gleyma hversdagsand-
streymi og drunga. Nú er það
að sannast að segja, að banda-
rískar kvikmyndir þessarar teg-
undar voru farnar að þykja
nokkuð tilbreytingalitlar, en
með hinum þýzku dans- og
söngvamyndum kom sú til-
•breytni, er margir höfðu þráð,
með nýjum kröftum, og nýrri
tækni, þar sem margt kemur
skemmtilega óvænt. Aðalhlut-
verk í Czardasdrottningunni,
sem er sýnd við miklar vin-
sældir, eru leikin af Marikku
Rökk, Johannes Heesters, karl-
mannlegum og geðþekkum
leikara og söngvara, Walter
Muller og Hubert Marischka,
sem báðir eru vinsælir og kunn-
ir leikarar o. fl.
Hafnarbíó: f
Topper.
Þessi bandaríska gaman-
mynd nýtur stöðugt vinsælda
og er vel sótt, þótt hún hafi
verið sýnd hér áður, og er óþarft
að fjölyrða um hana, þar sem
hún er mörgum kunn, en full-
yrða má, að margir munu sjá
hana aftur sér til ánægju, auk
annarra, sem nú nota hið nýja
tækifæri til að sjá hana. —
Aukamynd er sýnd, sem er ný-
stárleg fréttamynd, en hún er
öll um bjarndýrahjón í dýra-
garði í Englandi, sem eignuðust
afkvæmi. Verður maður þess
greinilega var hve margir, ung-
ir sem gamlir, hafa ánægju af
að horfa á birnuna með litla
húninn sinn, og ekki er síður
athyglisvert og ánægjulegt að
virða fyrir sér börnin, sem
komu í stórhópum víða að, er
fréttist um þennan einstæða at-
burð: Að bjarndýrshúnn fædd-
ist í dýragarði í Englandi. Þetta
er fyrsta flokks mynd handa
börnum — og mynd, sem full-
orðnir hafa líka mikla ánægju
aí.
Tarzan hafði komið að Ijónaynj- Ljónaynjan var hrædd og hélt, að
unni Sabor með unga sína. Tarzan ætláði að granda ungunum.
Tarzan var ekki vanur að áreita
ljónin að fyrra bragði.
En nú varð hanh að verja sig, er
Sabor réðst að honum með kjafti og
klóm. ;
CoprÚPM*. t*tM Rlo* Bnrrnwihi. Ine,—Tm íi. r 0.8. r« t'óc.
pistr. by Unltefl Featurc Sjndlcate, Ir.c.