Vísir - 22.01.1955, Blaðsíða 4

vísm
iri'SXK.
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. .
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm lmur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Útrýmfng> bragganna.
Braggar )>eir, sem enn eru í notkun á bæjarlandinu munu
flestir orðnir meira en tíu ára gamlir, og getur hver sagt
sér það sjálfur að þeir muni mjög farnir að ganga úr sér því
þeir vom í öndverðu aðeins bráðabirgðahúsnæði. Þó hefuv svo1 sevi. Faðir hans var málmiðn
farið, að aðstreymið til bæjarins hefur verið svo mikið síðan ( aðarmaður í New York, og er
í lok stríðsins, þegar innlendir aðilar tóku við bröggunum af i h-ann var 25 áia gamall, tóku
Jussi Björling hyggur á
söngför um 8 þjóðlönd.
Svíar og flölri tetja iiann mesta söngvara
heims s'ém Cariiso letö.
Frá fréttaritara Vísis. —
Stokkhólmi í janúar.
Jussi Björling óperusöngvari,
sem Svíar telja mesta söngvara
heims, hyggur nú á söngför um
ártta þjóSlönd, sum all-fjam
heimaslóðum.
Énginn Svíi efast um, að
Jussi Björling sé mesti söng-
vari heims síðan Caruso leið,
nema ef vera skyldi Benjamino
Gigli.
Björíing hefir sungið alla
Bretum og Bandaríkjamönnum, að fjölmargir bragganna
enn notaðir til íbúðar.
eru
Málefni þeirra, sem verða að sætta sig við slík húsakvnni
af ýmsum ástæðum, voru til umræðu á síðasta bæjarstjórnar- um að verða óperusöngvari
mens eftir því að hann var
gæddur fágætri söngrödd.
Björling eldri sneri heim til
Svíþjóðar, en aldrei tókst hon-
fundi einkum vegna þeirra miklu kulda, sem hér hafa verið
undanfarið, en vistin í bröggunum er vitanlega mjög erfið í
.slíku tíðarfari, og getur raunar verið hættuleg heilsu manna.
Var frá því skýrt á bæjarstjórnarfundinum, hvemig viðgerð-
um væriihagað á brörgunum, en bærinn greiðir þær viðgerðir,
sem gera þarf á þcim bröggum, sem styrkþegar nota, en aðjþar sem
hluta þegar um aði*a bragga er að ræða. En í þessu efni má hrifningu
.segja að tjaldað sé til einnar nætur, því að braggarnir eru
-eðlilega orðnir svo úr sér gengnir, að ekki er hæg't að gera þá
að sómasamlegum vistarverum.
Hins vegar fór hann um Sví-
þjóð með þrem sonum sínum,
sem allir urðu frægi söngvarar,
og söng, og árið 1919 fóru
feðgamir til Bandaríkjanna,
söngförin yrði þeim til mikils
frama.
Nú ferðast Jussi Björling á
ári hverju til Bandaríkjanna,
ýmist einn eða með konu sinni,
sem einu sinni var fegurðar-
drottning Svíþjóðar. Nú krefst.
enginn ræðismaður sannana [
um það, að hann eigi nóga aura
til heimferðarinnar. Metro- j
politan-óperím stendur honum.
opin, og hann er þar einna vin-
sælastur allra söngvara, sem
þar koma fram.
Hann er nú að undirbúa song-
för til Spánar, Portúgals,
Frakklands og Englands, en
þaðan er förinni heitið til Jap-
ans, Nýja Sjálands og Ástralíu.
Vorið 1957 gerir hann ráð fyrir
a3 verða í Suður-Afríku, en þar
hefir hann áður sungið við
mikla hrifningu.
Þrátt fyrir mikla frægð og
framá, saknar Jussi Björling á-
vailt Svíþjóðar og bama sinna.1
Hami er sænskur í húð og hár,
þeir vöktu mikia kar.r. bezt við sig í Svíþjóð, og
í Svíabyggðum. Svo honum gezt bezt að sænskum
dó Björling eldri heima í Sví-
þjóð, en synir hans héldu áfram
mat og sænsku brennivíni.
Hann er mikill matmaður, eins
að syngja saman. Þeir ráðgerðu og sjá má á honum.
Braggarnir eru sem betur fer miklu færri en í upphafi, og
þeim fer nokkuð fækkandi, en því miður gengur það ekki
nógu fljótí að útrýma þeim til fulls. Það verður varla gert, fyrr
■en svo mikið verður reist af nýjum íbúðum í bænum, að
þær geti bæði tekið við eðlilegri fjölgun bæjarbúa, sem fyrir
<eru svo og þeirri biðbót, sem kemur í bæinn úr nærsveitum
eða öðrum landshlutum. Til þess þarf mikið átak, og hefur
bærinn hafizt handa um að reyna að leysa vanda sem flestra
með þeim íbúðabyggingum, sem framundan ei*u á næstunni.
Ef ætlazt er til þess, að bærinn leggi í mikinn kostnað við
-að gera við þá bragga, sem nú eru í notkun, dregur það vitan-
.lega úr getu bæjarfélagsins til að vinna kappsamlega að ný-
byggingum. Það verður þess vegna að komast að niðurstöðu
um það, hvort sé heppilegra, hvort verði til frambúðar. Liggur
í augum uppi, hvert svarið verður við þeirri spurningu. Þó
verður ekki hjá því komizt að gera við þá bragga, sem eru
-ekki alveg úr sér gengnir, úr því að annað og betra húsnæði
er ekki fyrrn hendi fyrir þá, sem þar verða að búa.
BorgaJ'stjóri benti réttilega á það á bæjarstjórnarfundin-
um, að mál 'þessi væru mjög viðkvæm, en bærinn gerði það,
sem honum væri unnt til að bæta aðstöðu íbúanna í brögg-
unum. Minnihluti bæjarstjómar notar hinsvegar þetta atriði
til einhliða áróðurs, og er það vel skiljanlegt að mörgu leyti.
Tn lausn fæst hinsvegar ekki með því einu. Á braggamálinu
«r aðeins til ein raunhæf lausn, og það er að unnið verði af
.sem mestu kappi við að reisa nýjar íbúðir og dreifa kröft-
unum sem allra minnst, svo að hinir nýju íbúðir verði teknar
i notkun sem allra fyrst og hægt að fjarlægja braggana.
Hvar er forustan?
Á Ifar líkur benda til þess, að þessa vetrar verði minnzt sem
J-*' mikils frosta- og snjóa-vetrar hér á landi. Snjór féll
óvenjulega snemma á síðasta hausti og upp úr áramótum gerði
meiri frost en komið hafa um langt skeið, að minnsta kosti
sumsstaðar á landinu. Og ef áframhaldið verður líkt upp
Iiafinu, þarf varla að fara í neinar grafgötur um það, hvaða
nafn þessum vetri verði gefið.
Fyrir nokkru var1 á það bent hér í blaðinu, að tilvalið væri
•að nota n-'i snjóinn almennilega, úr því að hann er fyrir hendi.
Fyrir nokkrum árum var hafizt handa um að kenna unglingum
að ganga á skíðum, og til þess notuð ýmis auð svæði hér í
bænum. Það á ekki aðeins að gerá þetta til þess að lcenna
unglingunum meðfferð skíðanna, heldur og til þess að venja
þá á útivist' og kenna þeim að meta hreyfinguna, sem fylgir
iðkun þessarrar göfugu íþróttar. Kannske getur líka svo farið,
að í unglingahópum finnst efnilegir skíðamenn, sem geta öðlazt
leikni á borð við þá garpa úti um land, sem oftazt bera sigur
úr býtum á skíðamótum okkar. En það er vitanlega aukaatriCd.
Aðalatriðið er að stæla unglingana, sém eyða of miklum tíma
inni við og oft við skaðlega iðju. 1 dag býður Skíðaráð kennslu,
og er þáð vél.
að fara aftur til Bandaríkjanna
og freista gæfunnar þar. Þeir
höfðu sparað saman nokkurt
Ekki er Jussi Björling talinn
mikiil leikari, en hins vegar
gleyma menn því á sviðinu er
fé, og ýmsir góðir menn höfðu jþeir hejTa hina miklu og björtu
styrkt þá. Þeir fóru með. lest1 rödd hans.
frá Mora til Gautaborgar, eri| Ekkja Enrico Carusos gaf(
þegar þangað kom, synjaði honum einu sinni búning þann,
bandaríski ræðismaðurinn ( er maður hennar bar í óperunni
þeim um vegabréfsáritun, þar (Rigoletto með þeim ummælum,
sem þeir höfðu ekki nægilegt að hann væri sá eini, sem væri
fé til heimferðarinnar, enda verðugur þess að bera klæðnað
voru menn ekki vissir um, að Ricos.
Verndun fiskimiða rædd á
alþjóðafundi í vor.
Undirbúiiingsfimdur baldinn í New York.
í aprílmánuði í vor verður
haldin alþjóðaráðstefna í
Rómaborg á vegum Sameinuðu
þjóðanna, sem á að fjalla um
vemdun fiskimiða, fiskistofns
og önnur gæði hafsins.
Undanfarna daga hefur stað-
ið yfir, í aðalstöðvum S.þ. í
i New York undirbúningsfund-
ur að þessari ráðstefnu. Meðal
8 sérfræðinga og tveggja á-
heyrnarfulltrúa er þenna funá
sitja er íslendingurinn dr.
Árni Friðriksson, aðalforstjóri:
Alþjóðahafrannsóknarráðsins.
Þetta er sérfræðinganefnd, sém.
á að gera tillögur tii Dag
Hammarskjölds, aðalforstjóra
S.þ. um tilhögun og dagskrá
alþjóðaráðstefnunnar. í nefnd-
inni eiga sæti, auk dr. Árna,
fulltrúar frá Ítalíu, Kanada,
Bretlandseyjum, Bandaríkjuh-
um og Peru, fleiri en einn frá
sumum þessara þjóða. Allir eru
nefndarmenn ajérfræðingar á
svíði hafrannsókna og fiski-
fræði.
Það var Allsherjarþing $.þ.,
sem nýléga er lokið, sem sám-
þýkkti að þessi ráðstefna
skyldi háldin. Niðurstöður og
samþykktir hennar vérðá síðar
lagðar fyrir Alþjóðálaganefnd-
iiia til frekari aðgerða. Al-
þjóðalaganefndin hefur um
hríð haft til athugunar ýms
mál er varða nýtingu gæða
hafsins og hafbotnsins, svo sem
lög og reglur á úthafinu, land-
helgismál o. s. frv.
Allar þátttökuþjóðir S.þ. og
meðiimir sérstofnanna samtak-
anna eiga rétt á þátttöku í
Róm-ráðstefnunni.
j ísiendingar létu þessi mál
I mjög tii sín taka er þau voru
til umræðu í laganefnd síðasta
Allsherjarþings og gætti áhrifa
þeirra þar mikils. Hans G.
Anderseh, þjóðréttarfræðingur
og fuíltrúi íslands í Norður-
Atlantshafsbandaláginu, var
fulltrúi íslands í nefndinni. Má
gera ráð fyrir að íslendingar
fylgist yel með því ér gerast
kann á Róm-ráðstefnunni, svo
mjög sem landhelgismálin og
verndun fiskimiða og fisk-
stofnsins skipta hag þjóðar-
innár. (Frá S.þ.).
Bandaríkjastjórn hefir sett
nýjar reglur um leyfi niss-
raeskra sendimanna til
myndatökur. Eru þær í sam-
ræmj við hliðstæðar reglur,
síin all-Iengi hafa verið í
gildi I Moskvu.
Laugardaginn 22. janúar 1955
„Vegfarandi", sem virðist at-
liugull maður og gætinn, hefur
sent Bergmáli eftii'farandi:
„Umferðin um þessar mundir
er með allra varasamasta móti,
og ættu allir að sýna sérstaka
varúð. Eg læt þessar línur frá
mér fara og bið Bergmál fyrir
þær vegna þess, sem bilstjórl
einn, sagði við mig í gærmorg-
un.
Hálkan.
Hann sagði, að nú væri það
ekki nógsámlega brýnt fyrir fót-
gangandi fólki að fara sér gæti-
lega, er það ætlar yfir götu. Nú
er snjór og launhált víða. Þess
vegna ættu fótgangandi menn að
hafa það hugfast, að bilar geta
ekki stanzað umsvifalaust, hversu
gætilega sem annars er ekið. Bíll
inn hlýtur að renna eitthvað til,
stundum jafnvel nokkra metra.
Slysin eru orðin nógu mörg í
þessum bæ, og menn ættu, hver
á sínum stað, að gera sitt ítrasta
til þess að afstýra þeim. Það ætti
fótgangandi fólk að muna, að
gangandi maður á auðveldara
með að nema staðar á stundinni
en bíll eða önnur ökutæki.
Báðir eiga hlut að mááli.
Við þessi varnaðarorð bilstjór-
ans, sem ég tek undir, vildi ég
svo mega bæta því, að bilstjór-
arnir sjálfir ættu að aka enn
hægar en þeim er tamt, þegar
svo stendur á um veðurfar sem
nú. Þeir ættu að fara ofur hægt
fyrir horn og treysta aldrei á
fótgangandi fólk, sem oft og ein-
att er annars huga. En sannleik-
urinn í þessu máli er auðvita'ð
sá, að báðir aðilar, fótgangandi
menn og akandi, verða að sýna
varúð, og þvi meiri, sem færðin
er viðsjálli. — Vegfarandi." ,
Ljósmerkin.
Bergmál þakkar „Vegfaranda“
bréfið ,og vill bæta þessu við:
Enginn vafi er á þvi, að slys eru
hér ailt of tið. Sennilega er ógerri
ingur að koma með öllu i veg
fyrir þau, ékki sízt vegna þess,
að flestar götur bæjarins eru
ekki gerðar fyrir þá umferð, sem
þar er. En tvímælalaust ætti að
vera unnt að draga stórkostlega
úr slysunum, og þó einkum með
því að brýna sýknt og heilagt
^i'yrir fólki að líta í kringum sig
þegar farið er yfir götu. En sér-
’ staklega virðist ástæða til að
} hvetja menn til þess að fara eftir
Ijósmerkjum á gatnamótum. Tefla
| aldrei á tæpasta vað en bíða þess,
að merkið komi, sem leyfi, að
farið sé yfir götuna. Þá er og
ástæða til að brýna fyrir bilstjór-
um, að þeir láti gangandi fólk
njóta réttar sins, þar sem beygt
er fyrir horn við götuvita, t. d,
j við Pósthússtrætishornið ög Ing-
ólfsstræti—Bankastræti.
• Austurþýzkir kommúnistar
hamast nú í áróðri sínum
gegu Parísarsamningunum
og hvetja vestur-þýzka
verkamenn til að mótmæla
staðfestingu með verkföll-
um.
# Framkvæmdastjóm franska
jafnaðarmannaflokksins hef-
ir samþykkt að reka úr
flokknum þá 16 þingmens,
sem greiddu atkvæði gegn
Parísarsamningunum í trássi
við samþykkt flokks síns.