Vísir - 23.02.1955, Blaðsíða 3

Miðvikudaginn 23. febrúar 1955.
vism
Skrifit
krMuusíSttaai
áhttfatál
ytar.
atur
mm
Nýtízku sjúkradeild fyrir
Kaupmannahafnarbörn.
Fislvfars og soðinn fiskur.
1% bolli af soðnum fiski (frá
í gær) muldur smátt.
2 bollar af þykkri sósu, góðri.
annaðhvort með kapers eða
sítrónu). Ef til er ögn af rækj-
um eða kræklingi má líka láta
þetta í sósuna.
Fiskfars, eftir þörfum heim-
ilisins, er bætt með 1 dl. rjóma
og eggi. Er þetta hrært saman í
gratinmót, sem hefir verið
smurt og brauðmylsnu dreift
í botn og á hliðar.
Fiskfarsið er látið í mótið og
rná vera 3—4 cm. á þykkt.
Hola er gerð í miðju á fars-
inu og þar í er látinn fiskurinn
soðni, sem blandað hefir verið
í kapers-sósuna.
Raspi dreift yfir allt og
smjörbitar látnir ofan á.
Bakist í ofni við góðan hita,
þar til fiskfarsið er orðið stinnt.
Með þessu má hafa brætt
smjör , kapers eða sítrónusósu
eftir vild. Grænar baunir með.
Algengir réttir úr fiski.
Margar húsmæður b.úa til
gratin úr soðnum fiski og hafa
þá venjulega í það mjólkur-
sósu og eitthvað af eggjum. En
hvernig yæri að nota einu sinni
kaperssósu í staðinn fyrir hvíta
sósu? og dreifa yfir vænu. lagi
af rifnum osti, þegar búið er
að láta brauðmylsnuna á. Það
er gott að koma stundum með
clálitla tilbreytingu við algeng-
an mat.
Hér er líka góð sósa í plokk-
fisk eða gratin. Framan í tesk.
þipar — þurt sinnep — þui*t
karry — salt; ögn af sykri.
Þetta er allt látið út í hveitið,
þegar byrjað er að búa til sós-
Fyrir nokkrum mánuðum
var opnuð ný sjúkradeild fyrir
böi'n í Dronning Louises spít-
ala í Khöfn. Var gert mjótt
liús milli tveggja gamalla
spítalabygginga og er þessi
barnaspítali þar. — Ingiriður
drottning opnaði deildina og
þótti þetta að sjálfsögðu hinn
merkasti atburður.
Það var ekki auðvelt að
koma þessu á laggirnar, en
yfirlæknirinn og bygginga-
meistarinn voru samhendir í
bezta lagi. Viðuðu þeir að sér
öllum nýtilegum nýjungum um
sjúkrastofur fyrir börn, bæði
utanlands og á dönskum
sjúkrahúsum og bættu við frá
sjálfum sér góðum hugmynd-
um.
Þessi sjúkradeild er því ó-
venjuleg. Allt eru einmenn-
ingsstofur og gildir einu hversu
ung börn í hlut eiga. Milli
sjúkraherbergja og gangsins er
dálítið fordyri og er þar hvarz-
lampi, sem sótthreinsar loftið,
sem fer inn í sjúkraherbergið.
Hinir útfjólubláu geislar geta
þó ekki til fullnustu hreinsað
loftið og hangir því kyrtill í
fordyrinu, sem hjúkraunarkon-
an fer í, er hún fer inn til litla
sjúklingsins. Yfirlæknir skiptir
líka um kyrtil, er hann vitjar
sjúklinganna.
Glerrúðuij
milli lierbergja.
Inni í sjálfu sjúkraherberg-
inu er lágþrýsti. Það er að
segja þegar herbergið er opnað,
streymir ekki út loft með
sýklum frá sjúklingnum, held-
ur síast þangað inn loftjð úr
anddyrinu, sem er að ii.istu
leikföjigum og yfir hv.erju rúmi
er lampi með tvennskonar ljósi.
Hann hefur dagsljós svo að
framkvæma má rannsókn um
nótt, en einnig týru, svo að
barnið geti sofið.
I fordyrinu, innri hurð þess,
er tæki þar sem hjúkrunar-
konan getur sett frá sér skutul
með mat eða lyfjum, á meðan
hún skiptir um kyrtil. Það er
mikil fyrirhöfn fyrir hjúkrun-
arkonurnar a'ð skipta um kyrtil
svo óft á dag. En það gera þær
fúslega, því að ekki hefur það
komið fyrir á sjúkrahúsinu að
smit hafi borist milli sjúklinga.
Telur yfirlæknirinn að öll til-
högun herbergja sé hin ágæri
asta. Einmenningsstofnunum er
svo fyrirkomið að óhætt er að
hafa á sama gangi sjúklinga,
sem hafa sýkst af mjög mis-
munandi sjúkdómum, sem sýk-
ingarhætta fylgir. Telur yfir-
læknirinn að aldrei muni þurfa
! að vísa frá sjúklingi, hvað svo
* sem að honum gangi, svo vel
} er séð fyrir allri einangrun.
tækjum. Hefur . stofan veri5
byggð og lítið pönnukökuhús-
og nær reykháfur þess alveg*
úpp í loft. Þegar barnið sér
þetta skritna hús, fær að gægj-
ast út um gluggana á því, og
liggja fyrir inni í því, tekur
það ekki eftir hinum undar-
legu tækjum. Það liggur þá.
rólegt virðir fyrir sér mynd-
irnar á veggjum meðan hjúkr-
unarkonan segir þvi sögur.
„Okkur þykir vænt um.
börnin,“ segir yfirlæknirinn og
leikur sér við þolinmótt bam,
sem fengið hefur lömunar-
veiki. „Við gerum því allt, sent
mögulegt er til þess að þeim sé
það ekki þungbært að vera.
hér.“
að. Húsfreyja bragðar síðan á
sósunni og bætir í ögn af ediki
í viðbót eða sykurögn eða salti,
þangað til henni líkar hvemig
una og er hún síðan gerð eftir I sósan smakkast. — Ef nota á
því, sem húsfreyjan hefir van-
izt. Þegar hún er fullsoðin á að
láta í 1 matsk af góðu ediki,
lielzt asíu ediki, sem er krydd-
gratin, er sósan kæld áður en
| eggin eru látin í. Sé um plokk-
i fisk að ræða er fiskurinn látinn
í þegar.
sótthreinsað. I lyftunnl, sem
notað er 1 þessu nýja húsi er
líka kvarzlampi, til þess að
hreinsa loftið eftir því sem
mögulegt er.
Báðar hurðir fordyrisins
(yfirhurð og hurðin inn í
einmenningsherbergið) eru
hálfar úr gléri. Og í veggjun-
um bak við rúm barnanna er
stór glerrúða. Hjúkrunarkonúr
geta því frá ganginum litið
eftir börnunum og úr einu
herbergi má sjá öll herbergin
eftir endilöngum ganginum.
í>au börn, sem eru svo hi'ess
að þau geti staðið uppi í rúmi
sínu, geta skemmt sér við að
horfa á félaga sinn, sem næst-
ur er og gera þau sér til gam-
ans að sýna hvert öðru gullin
sín, brúður eða bangsa.
Laug er í
hverju herbergi.
Börnin eru ekki flutt út úr
herbergjunum, nema ef gera á
á þeim uppskurð eða einhverja
aðgerð. í hverju herbergi er
lítil laug, ker til áð skola í og
þvottaskál. Eru vatnshanar all-
ir opnaðir með olnboganum Þeg
ar vatni er hleypt í skál og
tekið á hananum, er þvottur-
inn gagnlaus ef aftur er svo
tekið á hananum, segir yfir-
læknirinn.
í hverri stof-u er skápur með
Húsráð.
Pönnukökuhús
til i<ai»nsókna.
Örsjaldan hefur þurf b að
flytja böm úr þessari deild
sökum þess að þau hafi ekki
getað verið ein. Þó hefur það
komið fyrir, t.d. kom þangað
litil stúlka 2ja ára að aldri.
Hún var tvíburi og grét svo
sárt af því að tvíburasystir
hennar var ekki hjá henni. Var
hún flútt í stóra stofu niðri, en
þar liggja mörg börn í sömu
stofu. (Þetta er aðeins ein deild
í „Dronning Louises Börne
Hospital“). Úppi á þaki í þessu
nýja húsi, (sem byggt hefur
verið í bili milli tveggja gam-
alla húsa eins og segir í upp-
hafi) er leguskáli. Á neðstu
hæð eru uppskurðarstofur,
efnarannsóknastofa og geymsla.
Öllu er skynsamléga fyrir
komið of af mestu hagsýni. Við
afhendingu lyfja og sýnishorna
til rannsóknastofunnar eru svo
margvíslegar varúðarreglur við
hafðar, að mistök geta ekki átt
sér stað.
Hresst hefur. verið upp á
eldri hluta spítalans með skær-
um litum, margt hefir verið gert
til þess að börnin kynnu við
sig og teldu-sig óhult á spítal-
anum. Eitt af því er stofan
þár sem heili barna er rann-
sakaðúr, með allskonar mæli-
Fleygið ekki afgöngum af
handsápu, sem farin er í mola.
Geymið þá heldur í gler- eða
pjáturdós. Þegar nokkuð hefir
safnast fyrir má renna því £
gegnum kjötkvörnina og nota
sem sápuflögur. Einnig má nöta
möndlukvörnina til þess að rífa
sápumola í flögur.
Naglalakk má nota til aft
merkja með pjáturdunka og
glerdunka. t. d. Sykur, Hveiti
eða annað.
Naglalakk má líka nota til a$
mála með Ihnappa úr tré eða
tölur, sem hafðar eru til skrauts
á kjóla.
Þetta er einn af tízkuhöttunum,
sem búast má við með vorinu.
Sá heitir Martin Belaseo, sém
hefur teiknað hann. Annars er
hatturinn úr baðmullarefni.
Þorsteiim Þorsteinsson, Húsafelli:
Ferð til ístendinga vestan hafs.
Framh. 1 New York var amerísk. Feng-
nokkrum stöðum vom tjarnir} um við í henni ágætan hádegis-
og ár. AIls staðar sáust vegirn-
ir. Þegar flugvélin lagði frá
New York fannst mér furðu
.langur tími sem hún var að
komast út fyrii' borgtna. Ekk-
ert sást hve húsin voru há. Var
borgin bráðum líkust landa-
bréfi. Þar sem bílarnir þutu
eftir götunum voru þeir fyrst
eins og ki’akkabílar, seinna
vom þeir á stærð við flugur.
svo eins og lýs en seinast eygði
eg’ ekki nema þá stærstu. Veg-
imír úti á landinu voru ei.ns og
örmjóar randlr. Lifandi skepn- þau svo stór að limið nær alveg
ur sá eg hveígi fyrr en'eftir að , saman\ yfir götuna. íbúðarhús-
mat, en þó var sá matur, sem
við fengum í íslenzku flugvél-
imii ennþá betri og íburðar-
meiri.
í Toronto ui-ðu við Kristín
eftir, af flugvélinni. Ástríður
dóttir hennar var þar á fl'ug-
vellinum og maður hennar og
tóku þau okkur heim með sér.
Bú inni í borginni.
Toronto er stórborg með
1.700.000 íbúa. Víða em þar
tré meðfram götunum og eru
flúgvélin hafði lækkað sig til
muna, þá sá eg kúahjqrð; á engi.
Flugvélir.. sem flutti okkur frá
in eru mörg einbýlishús og er
bprgin því mjög víðáttumikií.
Sumstaðar eru heilar bújárðir
inni í borginni, á einum s.tað sá
eg þar 40 gripi á beit á túni
eða engi. Á öðmm stað sá eg
hóp af hestum. Voru þeir líkir
myndum af enskum veðhlaupa-
hestum; hálsmjóir og hálslang-
ir með frekar gildan afturhluta.
Landið, er dálitið öldótt.
Eins og áður er sagt eru viða
meðfram strætmn og götum
raðir af trjám, eru þau mis-
munandi tegundum og sá eg
óvíða sömu tegund af trjám í
röð saman heldur sitthvað af
hveiTi tegnnd. Mér sýndist bera
meira á lauftrjám en barrtrjám
og nú var dálítill haustlitur á
þeim en■ ekki mikill.
viðskiptasvæði borgarinnar sé tegund á hverri hæð; Vérzlun-
í nánd við það og eru þar stór- arhús þessí em annað ként viff
byggingar, verzlunarhús, bank- Eaton en hit-t við Simpson.
ar og hótel. Úr vatninu rennur Lyftur g'anga í sífellu upp og
fljót það sem Niagarafossar em niður og þarf ekki aniiað en að
í. Fólk sem eg sá á flugstöðvum' bíða við þær og vera viðbúinn
sýndist mér myndai'legt, þó að fara inn þegar þær opnast.
nokkuð af bjarthærðu, mjög Þarna ganga líka stigar upp og
margt af skolhærðu fólki, fátt, niður. Stigur maður i neðstu
af smávöxnu, nokkuð af blökku } tröppuma og stendur þar kyrr
mönnum, flest stórvaxið fólk
í góðum holdum og vel til fara.
Hver hæð er dagslátta,
Við Kristín voru tvo daga
og þrjár nætur í Toronto. Fyrri
daginn skoðuðum við tvö stór
verzlunarhús. Neðanjarðar-
brautir liggja um borgina og er
ein stöðin á milli þessara stóm
verzlana og þarf þá ekki ann-
að en fara inn í lyftu og er svo
komið upp í búðina, en verzl-
anir þessar em í húsum sem em
Torontoborg stendur við margar hæðir, mig minnir 8, og
stórt siöðuvatn sem heitir hvert ’gólf ekki rhinna en d'ag-
þá verður hún von bráðar sú.
efsta; stiginn hreyfist upp
og ski’íður svo , undir góflið.
Næsti stigi hreyfist á sama hátb
niður.
Tvö lönd —
tveir fossar.
Ástríður dóttir Kristínar ei”
gift kaupmanni af írskum ætt-
um. Tóku þau á móti okkur af
hinni mestu gesti-isni og höfð-
ingsskap. Síðari daginn okkar
hjá þeim fór Ástríður með okk-
ur í bíl til Niagarafossanna.
1 Stúlka sem-Vinhur við i verzlún.
Ont'áriOYaín ög'héld eg aí? a§al- síátta að'ttæf&'og ferVíti'Vörú- ! þeirra var ' tjllstfóiáihfi'. 'Fri