Vísir - 03.06.1955, Blaðsíða 3

Vísir - 03.06.1955, Blaðsíða 3
Föftudaginu. 3. júní 1955. . .n-MI ... J I. V;?*nwjÍM'*II|i»'W vtsm Irjáteikningakenning Emils iuchers veku sthygli sáfkönnuBa og uppeldssfræÖings víðsvegar um heim. Fjölmargir íslcmlingar, sem. komiS cða dvaliS hafa í Sviss, hafa notiS gestrisni svissneskra hjóna, sem búa á tiltölulega ai- skektum stað uppi í sveit, tæpa 50 kílómetra írá Ziirich, stærstu horg þar í landi. Jtessi, hjóá lieita Bcútlia og Emil Juclvéi', bæði nokkuð við aldur og um síðastliðin iíramót tók bóndinn sér livíld frá störf- uin að fullu og öllu og settist í belgan stein. ; V.ið það tekifæri kepptust. blöð og landsins að þakka Ernil Juckcr sérstæð ,og frábser eförf, scm liaiin' hafðj unnið í þágu fræðslu- og uppeldisinála Dg sér í Iagi fynr skjpulagnih'gu og forystu í liverskonar leiðbein- jnga og hjálparstarfsemi fyrir K'sku 'landsins. Nú er naíii hans orðið höimsþekkt rneðal sáifræð- jnga. og, uppeldisfræðinga,. kenn- ,'ingar hans; liafa vakið þvilíka afhygli að þær háfa verið. lagð- ,ar til grandvallar .á alþjóða-upp- oldisTnúiaráðstefmi'm, ,r. liój'lar ihæktu' verið skrifaðar iirn' þcss- ’ár kenningar báns og • hoiiunr sjálfurn'. vciið boðið til- annárra JieiinsáJfa ög luinarru luinia; ti) iþess að flytjá: fyrirlcstfa iirn þær. Rilstjéri eins þekktasta uppeldismálarita í Evrópu. þ’að var í byrjun heimsstyri- aldarinnar fyrri, sem Eniil Jnckr er koru ivrsi frani á sjónarsvið-. ." ið sem ötull pg. gáfaður',, forystu-. maður og braUtryðjandi á sviði uppeJdi.smá|a og a'skulýðsmála,. Jiá sírax ..gei'ðisl. Jiann starfsi maður eins Jiins. mcrkasta fé-. ' lagsskapar á þcssii svifti. setn nefnist l’ro Júvcntute, þ, ,e, „fyrir a'.skuna". jJcssi f'élagsskapur iíefur á jindanförnum ái'iim á- ’ orkað; ótrúIega miklu, ckki sí/.t .á sviði hverskonar leiðbeininga- og !ijVbljkirstai-f§énti fyrir ung1 fójly. ,jjað liefur. .gefið út katn- ' nefii't. i.ínrarit,ssem birtir greinar á þmn timgumiUum og sem f mcðál áhnarr'a; þjöðn nytur áits sem eitt liið vandáðasta og full- konrnasta rit, sem gefið ér út i Norðurálfu uni uppeldismál. Emil Jucker héfur úm fjölmörg ár verið ritstjóri ritsins og mark- að stcfnu þess. Forystumaður i uppeláis- málum. þegar á unga a.ldri varð Etnil Juckei- það ljóst hvílíkt vanda- mái stöðuvai var fyrir t'jölda fólks, jafnt stúlkur seur pilta. Mörgurn unglingum var af hálfu foreldra liaJdið að aívinnu eða stöðu, sem það vár í eðli sínu fráhverft. og gat því aldrei notið lífsins og starfsins senr skyldi. Auk þess kom það á kostnað vinnunnar, því áð starl', sem unnið er með hángandi liendi er aldrei eins vel gert og þar sern rsckt og alúð er Jögð við það. Og í öði-um tiifelium þarsern ung lingarnir voru að mestu eða öllu frjálsir um val, vissu þeir ekki. hvað þcir vildu, clcki hvað þehn Jéþ bert pé; hvert hugur þeirra stefndi. í nriðri. fym styrjöld- 'inni, cða 19JG sto.fnaði Jucker samband áhugamanna, sem hafa það að niarkmiði :að leið- beina um stöðuval og koina jafn- fraint á stofn námskeiðmn eða undiybúningskennslu í vmsum atvi nnugreinum t,il þess að iétta uii'dir með byrienduin. þetta á- hugamál Juckers frá teskuárun- um hefur síðan orðið að inntaki í lífsstarfj hansállt fratu á þenn- an dag. Enda þótt byrjunin haíi ekki verið annað en tilraun eða lítill yísir, stofndj vísirinn samt í rétta átt og er nú orðið að á- hrifamiklu og voidugu afli, sem liyarvctna nýf.ur álits og stuðn- ings af rikisvaldinu. Forjrsta Jucicers i þessum mál-! uhv yarð skjótt ii! þess a.ð opin- berir aðila,r voit.tu hinum unga manní athygli og koniungur að aldri var hann skipaður í ýmsar nefndir til þess að athuga og gera tillögur uui stuðning eða aðstoð■ ríkisvaldsins í sambandi við barna- og unglingavernd í landinu. Scinna var hann ráðinn sem aðalritari félagsskaparins Pm Jovcntuto og- liet'ur innan þeirra vélvanda iiurt ótrúlcga mikið og mcrkiiegt start' af hendi. Eitt af störíuin lians v.ar að hefja samvinuu við skóla og skólanefndir, hamaverndar- ncfndir, forstöðrmienn munaðar- ieysingjahcimila, fáta'krafull- trúa, sóknar- og kirkjuiiefiidif t.it ruarkvissrar ög sauieiginlograr; baráttu fyrir bættri aðstoð við böm.og unglinga; sem cru lvjálp-1 arvana cða nutu ckki Sömuufn hyggju og önnur' höm cöa ung- iingar. . . .. ■ Réðist gogn sórpblaSa- menntum. í lok stríðsins fyrra ílæddi yf- nicunta að hún hvarf á skammri stund- úr. landinu og Jiefur elcki fést. rætur þar síöan. En um leið og-EmiI Jucke.r, hóf þcssa antístöðu gcgn glæpa- og kynforðisritunum varð honum Ijóst að citt heztá iamittunieðai- ið yæri stofnun 'bókaáafna og lcstrarfélaga i landinu, scm inið- að væri við hæfi æskulýosins og hcfði. aðcins góðum, hollum og nytsöimim hókmcnntuin á að slcipa. þessar bókmenntir ruddu hollum og heilbrigðum uppeldis- áhrifum braut og >væri skólun- um og þjóðfélaginu í heild hin nlesta hjálþarhella. Einnig þetta hlaut hljómgrunn nieðal þjóðar- innar og nú skipta slílc lestrar- félög og bókasöfn hundruðum víðsvegar uni landjð. FerSasýningar og tómstunda- beimUL Hliðstætt þessu var annað á- hugamál, sem Jucker barðist fyr- ir og lconi i franikvæmd að und- angcngnu 1 skilningslevsi og noklcurri andstöðu. ]>að voru ferðasýningar fyrir æskulýð landsins, þar seni æskunnj yar sýnt í myndum og stuttu lcsmáli hvernig hollast og bczt vasrj a.ð cyða frístnndum sinuni, hvemig hún öðlaðist mciri liainingju 1 hollri útivist eða nytsanilcgum störfum utan heiniilis sem innan, lieldur cn í iðjulcysi á drykkju- krárn cða hilliardstófum. Fyrir bein og óbein áhrif .hans hefur nú verið komið u)ip í mörgUm borgum og sfærri hæjum sér- stökum fríatundaheiniilum, sutn- um geysistóruni og fullkömnum, þar scm unglingarnii* pú.a sinnt nytsainleguin störfúm, lært hvers konar liandíðir og föndur ög jafti framt notið félagsskaþnr jafn- aldra sinna í rikuni'inæli. Eftir að Eniit Juekcr varð að- alritari l’ro Joventutc tók hann að liáfa verulega afskipti af ir Sviss svo sem.og flest iindur skölamálum landsins og íliuga lönd allskonar óþrifnaðarikik- menntii' eins og glæpa- og saka tiiáiasögur, spillandi kynferðis- rit og annað þessháttar seni (V- fvrirleitnir og samvizkulausir fjárglæframenn gerðu sér að fé- þúfu vitandi víts að nieð þessu framferði sínu 'höfðu þeir næsta glæpsamleg álirif á æskuna og iögðu margt tifið í rústir. þá gekk Emil Jucker fram fyrir skjöidu, benti foreldrum, kennur- um, bóksökmi og öðrum ábvrg- um aðilum á hvífik ha*tta staf- aði af þessu og hóf svo hatrá'ma stikn gegn þessari tegund bók- hvað þar væri liægt að gera neméndum tit góðs. J’au afskipti leiddu meðal annars til þess að stofnaðir voru sérstakir skólar eða a. m. k. skúladeildir fyrir tréggáfaða nemcndur, til þcss að þeir drægju okki niðúr kemislu Iiiiúia næmari og gáf- aðri nernenda, Jafnframt Iiefur Júckér unnið að því að koma á stofn sérstakri leiðlieíningastoín- un i uppeldi'sniálum og aúk þess sálkönnunar-ran nsóknarstöð fyrir böra, steni eitthvað þykja óvenjuleg i fiamferðj sínu.'skap- ferli cða gáfnafári. Afsklpti af heilbiigðismálum. - A sviði heilbrigðismála hefui* Emii Jucker unnið mikið óg ó- tvirætt gagn með því að koma, á stofn upplýsingamiðstöð fyiir ungar. mæður og vöggustofum undir stjórn kvenna sem sér- staklega íiai'a lært meðferð ung- barna. Er þcssari starfsemi hans þakkað að dregið hefur úr ung- barnadauða í Sviss frá því að á- lirifa lians í þcssuni efnuni tók að gæta. Emil Jucker hefur einnig liaft afskipti af berkla- sjúklingimi og aðstoðað þá mcð ráðum og dáð og yfirelitt alla þá sem andlega eða líkamlega eru. ýanheilir og afskiptir gæðum og áfkoniumöguleikum . í lífinu. Rithöíundur og ræðumaður. Einil Jucker er ótrúlegur af- kastamaður, sívinnandi fiá Úiorgni til kvöLds, á stöðugimv þcytingi um þvert og endilangt I láiidið t il þess að iciðbéina og I lijálpa, líta cftir stofnunum, heiniilum og félögum, mæfa á niannfundum, halda fyrirléstra, keiiná og fi-æða. Hann hefur skrifað J'jölda ritgerða og leið- béiningabæktinga 4 hvei'ju ári og m. a. hefur liann skrifað um itppehCisniál og önnur skyld efni i svissneskar alfræðiorðabækur. þcgar ég spurði hann áð því livers vegna hann1 hcfði ekki skrifað ha kur um átmganiál siá og kcmiiiigaf, svaraði haim því til að það væri ekki hinn rctti vcttvimgur til þcss að ná raun- ha'ftun árangri, Fótk hefui' anii- áð við fiinanii að gtera e« tcsa. ha'kúr uiíi e i úhvér.iár kehningáf. Jiað licfúr ékki áhuga fyrir því'. Vilji niaður koúia hugsúmntt sinum út til atmenuings þarí öiinúr ráð. Og hezta. ráðið -— sagöi J ucker — er að vcra stutt- orður og gagnorður. Mótá liugs- áiiír sínar í Ijósu en sániþjöpp uðu forini, hclzt þannig að tiverju l>:irni niætti vcra áuð- skiíið. FólU hefur tíma til þess að lesa eða hlusta í 2—3 min- útur, en okki —3 daga, óg cf að .framseluingin er nógu ’barnsleg og' cinföld þá nær hún til hjart- aás. Jiáðanvfer hún til licHaús og filganginum er náð. Eniil .luckc.r or frábær ræðumaður og lieldur hUisiandanuni liug- föngnum við cfiiið einmitt végna þéSsarar ciulöídu, bamslcgú franisctningaL' sem hann hcfur tileinkað sér, 'eii ftvtur bbðskap sinnf auk þoss með þvitikur.i sannfæi'ingakraffi að manni finnst að málstaður hans se hinii eini réfti. ssliógajslióli Framli. Nú ber margr til í senn. Einn taldi skipan borða óhentuga, annar kvað leirdiska hávaða- 'sanjrar náttúru, aðrir vœru upu funjdnir, sem væru í 'eðli sínu hljóðlátari, þriðji kvað fjöl- skyldufeður halda illa uppi aga við borðin, fjórði taldi skort dúka hávaðagerð mikla. Aðrir tóku þá: að andmæla e.ða töldu illt úr. að bæta. Virtist nú’um stund áð málinu væri s'téfnt í óefni mikið, ekkert ráð fundið til urbóta. Þá var það að einn neniendamifi kvaðst þess full- viss, að ef þeir rúmlega 60 þingmenn, sem hér væru nú saman komnir, gerðu með sér bandalag um að ganga sjálfir á undan með góðu eftirdæmi og reyndu að fá aðra til að bæta • ráð sitt, þá myndi allt breytast til batnaðar. í upphafi voru ýmsir vánntrúaðir á þetta, en þó varð það að ráði, að næsta j hálfan mánuð myndi þessi leið f reynd. Skyldi þingið þá aftur taka málið fyrir og grípa til annarra úrræða, ef þetta brygðist. Þess skal getið — svona ut- an dagskrár — að strax eftir þingfundinn varð gagnger breyting til bóta í borðsalnum J og er nú oft líkara því að ganga eigi til altaris en morgun- eðaj kvöldverðar. Það var víst rétt. eftir fundinn, að einn af mötu- nautum mínum ætlaði að fara að tala við félaga sinn. sem sat andspænis honum, en vinurinn, sem áreiðanlega á ekki sæti á þingi, svaraði glottandi: „Ætl- ar þú, , þingmeóurmn, að fara að b1 aAra við mig liérna við borðið?“ Annað mál á dagskránni var gerð leiðbeininga fyrir ný- sveina. Talið var, a'5 mörgum þeim, sem nýkomnir eru, lærð- ist óþarfleéa seint að átta sig á ýmsu því, sem hver nemandi þarf nauðsynlega að vita um skólalífið, en þess vegna þyrfti hann að fá um það leiðarvísi. Þetta mmi áður hafa verið rætt. og var að þessu sinni óskað eftir sjálfboðaliðum til aðstoðar við frumdrög að bæklingnum. Gáfu þeir sig fram, og var þessu þar með lokið. Læknisdómur. í þriðja lagi var skýrt frá því, að félag menntaskólanem- enda í Marburg hefði farið þess á leit að mega senda einn nem- anda hingáð til að kýnna sér skipulag óg vinnubrögð skóla- þingsins hér í Odenwald. Var samþykkt athúgasemdalaust að greiða götu hans og heimila honum að sækja þingíundi. Fjórða og síðasta málið rifj- aði upp fyrir mér vísu, sem móðir mín kenndi mér einu sinni, og var tilefni þess mér víst til lítils sómaf Segðu, ef þú iðja átt, illt sé þér í hendi og’í' fæti einnig brátt svo enginn maður þig sendi. ! Það hefir nefnilega allof'S komið í ljós hér, eftir að verka- skipting var ákveðin til úti» vinnu eða einhverra skyldu- starfa í heimahúsum, að nokkr- ir þéirra, sem áttu að mæta til morgunverka voru svo fársjúk- ir áð þeir máttu ekki reisa hö£- uð frá kodda, en er á leiS dag- inn hresstust þeir syo að þeir voru alheilir að kvöldi og stukku þá eins og hindur út um allan skóg. SBmu undarlegu álögin hvíldu á þeim, sem áttu að vinna á kvöldin. Þeir vorti uppi eins og hanar fyrir allár aldir á morgnana, en þegar á leið daginn, dró úr þeim allan mátt og voru fársjúkir að kvöldi. Nú vildu þingmenn finna einhvern þann lælcnisdóm, er á£

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.