Vísir - 24.10.1955, Blaðsíða 6

Vísir - 24.10.1955, Blaðsíða 6
VÍSIR Mánudaginn 24. oktáber 1955 JGH^jpí D A G B L A Ð Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson. Skrifstofur: Ingólfsstræti 3. Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur). Útgefandi: BLAÐAÚTGAFAN VÍSIR H.F. Lausesala 1 króna. Félagsprentsmíðjan h.f. Alþýluisiálpp íaSaf, AlþýðublaSið ræðir á laugardaginn fregn, sfern' Vísir birti um það, að húsnæðismálastjórn hefði byrjað lánveitingar, og væri búið að veita fjörutíu umsækjendum lán, en alls væru þeir 2500, sem hefðu leitað til þessa opinbera aðila vegna íbúða- bygginga. Finnst Alþýðublaðinu þar harla lítilfjörlegt, að einir 40 skuli vera búnir að fá lán, og fer um þetta háðulegum orðum. í þessu sambandi er ekki hægt að gefa Alþýðublaðinu annað heilræði en að ritsnillingar þess ættu að reyna að hugsa lítið eitt, áður en þeir setjast við skriftir. Heldur blaðið kannske, að þeir menn, sem sækja um lán til íbúðabygginga, líti þetta mál sömu augum og það? Held'-r það, að menn mundu heldur óska þess, að ekkert lán hefð veiió' veitt enn? Það er harla ósennilegt, ■en Alþýðublaðið' er svo stórmannlegt, að því finnst þetta harla lítið, en blaðið ætti að hafa það hugfast,, að alhr umsækjendur sjá það nú nálgast, að þeim verði veitt lán, þegar frá því er .skýrt, að fyrstu lánin hafi verið veitt. Kannske Alþýðublaðið reiðist yfir því, að byrjað er að veita lánin, eða hvað? Alþýðublaðið hefur jaiiian viljað láta menn ætla, að það beri hag alþýðu manna fyrir brjósti. Ýmislegt hefur þó orðið til þess að veikja þá trú fjölda manna, og er hér enn ein sönnun þess, að ástæðulaust er að telja góðvild blaðsins , alþýðu garð ailtof mikla. Blaðið hlakkar yfir því, að ekki skuii hafa verið veitt fleiri lán. Sennilega hefði blaðið óskað þess, að ekkert lán hefði enn verið veitt. Við skulum vona,.að vonbrigði þess verði ■enn meiri, er frá líður — að lánveitingum fari ört fjölgandi, svo að Alþýðublaðið springi af harmi. SsmehHi&u þjééirnar 10 ára. Þess er minnzt víða um heim í dag, að Sameinuðu þjóðirnar hafa starfað í tíu ár. Menn líta þá eðlilega yfir farinn veg, og reyna að gera sér grein fyrir því, hvort þetta óskabarn mannkynsins hafi brugðizt vonum þess eða ekki á þessum fyrsta áratug ævinnar, og ekki verður annað sagt, en að samtökin hafi látið margt gott af sér leiða, enda þótt þau sé ófullkomin eins •og önnur mannanna verk. Enginn vafi leikur til dæmis á því, að öðru vísi mundi nú umhorfs i Austur-Asíu, ef ofbeldi kommúnista í Kóreu hefð: ■ekki verið svarað á viðeigandi hátt. Sameinuðu þjóðirnar sýndv þar, að þær geta skorizt í leikinn, þegar afbeldisöflin ganga o: Jangt, og hefur samtakamáttur lýðræðisþjóðanna þar og víða: dregið mjög úr hættunni af heimsdrottnunarstefnu kommún- ismans, þótt engum komi til hugar að ætla, að hún sé með ölli úr sögunni. Það er af og frá. Það varð Þjóðabandalaginu að falli, að það hafði ekki bol- magn til þess að sporna gegn ofbeldi, þátttökuþjóðirnar skort ■einurð til að láta hart mæta hörðu. Fyrir bragðið fékk það hægl andlát. Sameinuðu þjóðirnar hafa hinsvegar staðizt sama pró og Þjóðbandalagið féll á, og þess yegna geta menn gert sé nokkrar vonir um áframhald á giftudrjúgu starfi þes. En það verður þó því aðeins, að lýðræðisþjóðirnar láti ekki ofbeldis- xíkin blekkja sig svo með fagurgala og flærð, að þær gleymi binu raunverulega innræti kommúnista. SnygSvarniiigisr ts! sölu. TT'rá því hefur verið skýrt á þingi og ekki í móti mælt raunar viðurkennt af þeim, sem bezt ætti um það að vita — að smyglaður varningur sé hafður til sölu í verzlunum hér, og ekki farið leynt með, því að hann sé þar fyrir allra augum. Hefur fjármálaráðberfa, sem er yfirmaður tollgæzl- unnar, skýrt frá því, að heimild skorti í lögum til þess að krefja menn um sannanir fyrir uppruna vára, svo að gengið verði úr skugga um, hvort um smyglaðan varning sé að ræða, en úr muni verða bætt að þessu leyti, þvi að frumvarp um þetta efni' muni koma fram á þessu þingi. Það rná kannske segja, að betra sé seint en aldrei, en al- mannarómur hefux lengi haft fyrir satt, að slíkur smyglvarn- ingur hafi verið tii sölu fyrir opnum tjöldum, og hefði það átt ■sð vera nokkur ástseða til að rannsaka þetta mál miklu fyrr og gera þá viðeigandi ráðstafanir, ef nauðsynlegt hefði þótt. Hátt á S. hnndral stúdenta ■ vii háskélaitn í vetur. ífýB'ig' fieÍM'i ii&gammg'BB. Háskclahátíðin fór fram á inu, en það hefur ekki tekizt laugardag,' en venja er að halda undanfarin þrjú ár. hana fyrsta vetrardag, og eru Háskólarektor afhenti ný- 774 stúdentar nú innritaðir í stúdentum að enaingu háskóla- háskclann. | borgarabréf þeirra, en 173 ný- Dr. Þorkell Jóhannesson stúdentar eru nú skráðir við flutti setningarræðu, og minnt- skólann. ist í upphafi þriggja manna, ----------- sem verið höfðu prófessorar við j háskólann lengur eða skemur, og látizt höfðu á árinu. Voru það dr. juris Einar ArnórssonJ dr. og med. Jóhann Sæmundsson próf. Jón Hj. Sigurðsson. Ástfr ©g árekstrsr s Ausiurbæ|ai,bíw. Næstkomandi laugardag hefj ast leiksýningar í Austurbæjaz- ( Það cr ýinislégt, scm gctur i íaríð framhjá mánni í þessum bæ, og er það kannske vonlegt. | Ekki vissi ég til dæmis fyrr. en fyrir helgina þessa, að hægt er fyrii- gjald að fá geymdan farang- ur sinn, töslcur, pakka og þess háttar í afgreiðslu Bifreiðastöðv- ar íslands við Kalkofnsveg, eins og fyrirtækið lieitir, en almenn- ingur kannast bezt við það sem afgreiðslíi Ferðáskrifstofunnar. Á þessum stað er hægt að fá geymd ar töskiir ög pakka, sem menn eru með meðferðis, og einkuni auðvitað ætlað ferðafólki. Þetta eru mikil þægindi fyrir þá t. d., Þakkaði hann þeim ágæt störf bl® ?f ver^urJjar synfur gamÝ sem eru að koma í bæinn og hafa í þágu stofnunarinnar og al- þjóðar. Háskólarektor þakkaði einn- ig próf Ólafi Lárussyni ágæt stör.f um langt árabil, en próf. Ólafur hefur nú látið af störf- um og við tekið Magnús Torfa- son, cand jur. I sambandi við það, að Ólafur Lárusson hverfur nú frá skólanum, taldi háskóla- rektor athugandi að taka hér upp sama fyrirkomulag og tíðk- ast víða erlendis, að menn hætti kennslu, er þeir hafi náð viss- um aldri, en haldi samt emb- ætti með óbreyttum launum og flytji fyrirlestra um þíætti í grein sinni, þótt þeir séu leyst-j ir undan kennsluskyldu. Dr. Þorkell gat annara breyt- inga, sem orðið hefðu á kenn- araliði skólans, og taldi þörf á fleiri kennurum, sérstaklega þyrfti að bæta prófessorsemb- ætti við verkfræðideildina. Um byggingarfyrirætlanir háskól- áns var þess að geta, að lóð hef- ur fengizt undir kvikmyndahús við Hagatorg', og er það ósk há- skólans, að sú bygging verði fullgerð 1961. Reynt hefur ver- :ð að fá fjárfestingu fyrir bygg 'tngu handa náttúrugripasafn- I anleikur, Astir og árekstrar, ekki fengið hótelherbergi. Þeir þurfa þá ekki a'ð arka með alian sinn farangur með sér, en kom- ið honúm fyrir í geymslu, með- an þeir eru að fá sér samastað. | eftir enskí leikritaskáld, Kenn- i etli Horne. ' í leikflokknum eru sömu leik endur og fluttú ..Lykil að leynd armáli“ í sömu húsakynnum á síðasta vori, en þó hafa íleiri' bætzt við. Þessir leikarar eru . et mist' . . TT , TT , I- Fvrir -geymsluna fyrjr hvern 1 leikflokknum: Helga Valtys- pinkil eru teknar tvær krónlll. a dóttir, Jón Sigurbjörnsson, Mai 0„ telja það mjög sann- grét Ólafsdóttir, Gerður Hjör- gjarnt vcrð, svo langt sém sú leifsdóttir, Eiiiar I. Sigurðsson, sanngirni nær. Það getur nefni- Einar Þ. Einarssön og Gísli lega orðið dýrt að gleyma þar Halldórsson, sem er jafnframt pinkli, eins og eftirfarandi saga leikstjóri. Leikinn þýddi Sverr sýnir.: Maður nokkur fékk litla ir Thoroiddsen. Hefjast leiksýn- tösku geymda i farapgursgeymsl ingar klukkan níu og standa í tæpar þrjár stundir. unni. í henni voru fjórar skyrtur og nærföt. Af ýmsum ástæðum dróst nokkuð að liann sækti [ töskuna. En þegar hann koin i þrem vikum síðar fannst taskan hvergi og jafnvel þótt hann sjálf ur tæki þátt í leitinni. Hann hafði að vísu týnt afhendingarmiðan- Á laugardag var afhjúpað um, svo liann gat litlar kröfur minnismerki við Dvalarlieimili gert. Nú leið nokkur tími og aldraðra sjómanna. reyndi þá maðurinn aftur að fá Er minnismerkið gert af Sig- tus^u s*na nl1 tannst kun- t'-n 39 dagar frá at'- Mlí3inlsnierki afhfúpað. urjóni Ólafssyni myndhöggv- ara, sem er eimiig gefandinn, en gjöfin er til minningar um föður hans, sem oröið hefði 100 ára á laugardag. Minnismerkið afhjúpaði móðir listamannsins, sem nú er 88 ára. Awwuvyvwjw, \MdjT0t er sktíiió Ný-Sjálendingum gengur illa að unga út eggjum. ..lltungunaræði" gekk þar víir á síðasta vdrí. Fyrir all-mörgum árum gekk leika þetta eftir fuglunum. Sá “"tti gjaldið‘áð v’e^aðeins'b^ot þá vorii liðnir liendingardegi, svo honum var gert að greiða 78 krónur fyrir geymsluna. Og það varð hanu að gera, því að öðrum kosti hefði hann ekki fengið fálangur sinn. Þetta er of dýrt. Manninum gramdist þetta, sem vonlegt var, og lái ég lionum það iekki. Það hef.ði verið ódýrara fyrir liann að fara með þetta tau sitt i þvottahús og fá þa'ð þvegið á ný, og geyma það þar, þvi þar befði ekkert .verið tekið fyrir húsaleiguna. En um það er nú reyndar ekki rætt. Misskilningur- inn liggur í því að daggjaldið á ekki að leggjast við endalaust, það mun hvergi tíðkast. Það er ódýrt að greiða 2 krónur fyrir geymslu á einum pinkli i einn dag, en eftir, segjmn þrjá daga, '>að eins og alda yfir Banda ríkin að sitja uppi á fána- stöngum. Vitanlega var það keppi- ceflið a'ð sitja sem lengst á svo ,þægilegum“ stað og tókst ;umum að vera dögum saman ,eins og vindhani*1, þar til þeim ’.eiddist þófið og fóru niður á iörðina aftur. En nú er þetta ár tízku. Eh í Nýja-Sjálandi er komin ný tízka, sem er að sumu leyti lík þessari. Hún er fólgin í því, sem var iðnástur, gafst upp af daggjaldinu. Þannig er það alls eftir þrjár vikur. Hafði hann staðar. Og það er undantekning, fundið tilvaliö hreiður, sem var éf nokkur óskar eftir því a'ð í 50 feta hæð frá jörðu, og þar „lagðist hann. á“ nokkur hænu- egg, sem hami hafði meðferðis. Þegar honum leiddist setan, fór hann niður með' eggin og braut þau. Ekkert þeirra var stropað, svo að hann lét konu sína steikja þau fyrir sig, og sagði um leið: „Eg geri ráð fyr- ir, að fuglarnir kunni þetta betur.“ En setan var þó ekki að menn, karlar og konur, gera ekki alveg árangurslaus fyrir tilraun til að unga út eggjum. ihann. þenna, þvi að hann fékk Vitanlega má ekki hafa eggin j 1200 sterlingspund verðlaun, í bólinu hjá sér, heldur verða sem þeim var heitið, er væri menn að fara upp í tré og þolinmóðastur, þótt honum reyna að unga eggjunum út í hreiðri, sem þeir hafa fundið áður. Nokkrir menn réyndu þetta á síðasta vetri — það er að segja þegar sumar var þar syðra — en engum tókst aö tækist ekki að unga eggjunum út. — Nú fer að vora þar syðra, og er 'gert. ráð fyrir,- að ýmsir hugsi sér að reyna að gera bet- ur en í fyrra. geyma eigur sínar i slíkum stöð- imi lengur en brýn nauðsyn kref- ur. Þess ber þó að geta, að far- angursgeymsla þessi er til rnikils hagræðis fyrir allt íerðafólk og því ágæt í sjálfu sér, þótt allir sjái að þarna þarf lagfæringar við á geymslug.ialdinu, svo fleit i verði ekki fyrir þessari hlægi- legu ósanngirni. — kr. BEZl AÐ AUGLYSAIVÍSI Dodge Weapon '42 í ágætu lagi til sölu. Ný- fræst vél, ný dekk. íti ff't* i itíB sbb Ibbbb . Bókhlöðustíg 7, sími 82168; ^WJ%WUWWUVWJWW.V

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.