Vísir - 16.05.1957, Blaðsíða 4

VÍSIR
WISIK.
D A G B L A Ð
Víslr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstvæti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar slcrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
ftrúi:
Látið bölvaldinn bera
kostnaðinn.
! .
Formannará&stefnan.
Sjálfstæðisflokkurinn hefir,
einn stjórnmálaflokkanna,
tekið upp þá nýbreytni að
efna við og við til formanna-
ráðstefnu, og sat hin þriðja á
rökstólum um síðustu helgi,
eins og sagt hefir verið frá
hér í blaðinu. Er þetta að
sjálfsögðu gert til þess að
forvígismenn flokksins um
land allt geti borið sam-
an ráð sín, flokksstjórnin
verði jafnan í sem nánustu
tengslum við hinar ýmsu
deildir flokksins úti um
landið, og allir geti fylgzt
sem bezt með þróuninni
hvarvetna á landinu, bæði á
sviði stjórnmála, atvinnu-
mála og þar fram etfir götun
um.
Alþýða manna í landinu hefir
sýnt Sjálfstæðisflokknum
mikið traust á undanförnum
árum. og við síðustu kosning-
ar fékk hann mestu trausts-
yfirlýsingu, sem nokkur
flokkur hefir hlotið hjá kjós-
endum hér á landi. Tilgang-
urinn með kosningunura var
að ganga af Sjálfstæðisflokkn
um dauðum, en andstæðing-
unum tókst það ekki, af þvi
að eitt skorti til þess: Sann-
færingu þjóðarinnar um það,
að stefna Sjálfstæðisflokks-
ins væri röng, því að þjóðin
sýndi, að hún treystir eng-
um eins vel, enda þótt hinir
flokkarnir hafi fleiri at-
kvæði samanlagt. Eins og
þróunin var síðast í kosning-
unum, og hefir verið í þjóð-
málunum síðan, er mjög
sennilegt að Sjálfstæðis-'
flokkurinn færi með hreinan
meirihluta út úr kosningum,
sem efnt yrði til í sumar,
enda hafa stjórnarflokkarnir
sýnt að þeir þora ekki að(
ganga til kosninga og láta
kjósendur dæma um verk
þeirra. I
En þótt stjórnarflokkarnir þori
ekki að ganga til kosninga á
komandi sumri, munu þeir
ekki geta hliðrað sér hjá
slíku dómþingi um alla fram-1
tíð, því að vonandi tekst
þeim ekki að koma á neinu J
Kadars-ástandi hér, þótt
suma vanti víst ekki viljann.
Og það er meðal annars með
tilliti- til þess, að Sjálfstæðis-
flokkurinn efnir nú til for-
mannaráðstefnu, svo að
flolckurinn sé jafnan viðbú-
inn, þegar átökin hefjast og
hann geti fylgt eftir sigri
þeim, sem hann vann meðal
kjósenda í síðustu kosning-
um, þótt kommúnistar hafi
fleytt öðrum í stjórn.
1 tilefni ávarps þess sem
Herra biskupinn flutti, í útvarp-
inu, og einnig birtist í dagblöð-
um bæjarins, nú um helgina, þar
sem hann hvetur þjóðina í nafni
mannúðarinnar og kristilegs
hugarfars að taka höndum saman
um fjáröflun til að koma upp
heilsuhæli eða gistihúsi, fyrir þá
sem falla fyrir snörum Bakkus-
ar og liða andlegt »g líkamlegt
heilsutjón af völdum áfengis-
nautnar.
Það er siður en svo að ég vilji
ekki taka undir og styðja hin
göfugu orð herra biskupsins og
annara mætra manna, sem skor-
ið hafa upp hei’ör, í sambandi
við þetta alþjóðlega vandamál,
sem allir góðir menn viður-
kenna að sé að verða þjóðarböl.
Hinsvegar verður ekki gengið
fram hjá þeirri staðreynd að
svo mikið er orðið um allskonar
samskot og fjársafnanir, á veg-
um margskonar félagasamtaka,
að hætt er við að vafasamt sé
með nægilega skjótann og góð-
ann árangur, með frjálsum sam-
skotum.
Hér þarf að ná saman miklu
fé, á stuttum tíma, því þörfin er
mjög aðkallandi. Hér er vá
fyrir dyrum, sem verður að
bægja írá, áður en meira þjóð-
arböl er orðið, en þegar er.
Hér stendur einnig alveg sér-
staklega á, eins og nú skai sagt:
Einn af stærstu tekjuliðum hins
unga islenzka lýðveldis eru
tekjur þær, sem það fær af
einkasölu áfengis. Þessi liður
er nú orðinn svo hár að töluverð-
ur vandi mundi talinn vera, fyrir
afkomu Lýðveldisins, ef sá
tekjuliður hyrfi. Það er því
næsta lítil von að innflutningur
og sala áfengis verði afnumin
á næstu árum. Þetta eru stað-
reyndir sem bezt er að gera sér-
fulla grein fyrir þótt markmiðið
sé innflutningsbann og sölubann
á því. Það má segja að skamm-
arlegt sé að íjárhagsafkoma
ríkisins leyfi ekki að upphefja
það ástand, sem flestum hugs-
andi mönnum ber saman um að
valdi þjóðarböli. Og þjóðarnauð-
syn sé því að hefja sérstakar
aðgerðir til að draga úr því böli.
En í þvi sambandi vil ég segja
þetta og undirstrika það: „sá
sem bölinu veldur á að bæta
það tjón, sem það orsakar. Hér
er bölvaldurinn rikið sjálft. Á
meðan ekki verður komist hjá
því að viðhalda þessu ástandi,
ber þvi ríkinu að leggja fram
nægilegt fé, til nauðsynlegra að-
gerða, til að lækna það böl, sem
áfengisnautnin veldur." Þess-
vegna endurtek ég: „Látið böl-
valdinn bera kostnaðinn. Þetta
mættu háttvirtir þingmenn, á
Alþingi því sem nú situr, gjarn-
an athuga.
Þorkell Sigurðsson.
Ekki er undankomu au5ið.
Formannai’á&stefnan hefir nú
markað stefnuna fyrir næsta
áfanga, gert alþjóð kunnugt,
hver verða muni helztu
stefnumál Sjálfstæðisflokks-
ins á næstunni, hvort sem
hann verður í stjórn eða ut-
an. Áhrifa hans mun gæta
eftir sem áður, þótt hann sé
ekki í stjórn um skeið, því
að þrátt fyrir fullan vilja
munu hinir flokkarnir ekki
treysta sér til að gera áhrif
rúmlega 42ja hundraða af
þjóðinni að engu. Það kemur
meðal annars fram í hræðslu
stjórnarliðsins við Sjálf-
stæðisflokkinn, sem birtist
bezt, þegar lagt var fram á
Alþingi tillaga um það, að
efnt skyldi til nýrra kosn-
inga á sumri komanda.
Sjálfstæðismenn rökstuddu þá
tillögu með því, að stjórnar-
liðið hefði svikið öll loforð,
sem það hefði gefið fyrir
kosningar, og þar sem ætla
mætti, að nokkur hluti kjós-
enda að minnsta kosti heííii
veitt stjórnarflokkunum
stuðning út á þessi; loforð
sérstiiktega, bæn þeim að
leggja það undir dóm kjós-
enda, hvort þeir væru á-
nægðir með efndirnar. Þetta
atriði þarf ekki frekar vitn-
anna við — alþjóð veit,
hvernig hvert loforðið hefir
verið svikið af öðru. En for-
sætisráðherra sagði af sinni
alkunnu rökvísi, að ekki
kæmi til mála, að stjórnin
efndi til kosninga. Hún hefði
meirihluta á þingi og það
væri alveg nóg. Hitt skipti
engu máli, þótt allt hefði
verið framkvæmt öfugt við
það, sem lofað var í önd-
verðu.
En með þessu hefir stjórnin
aðeins veitt sér gálgafrest.
Hún getur ekki skotið sér
undan dómi kjósenda um
alla framtíð — aðeins um
stundarsakir, meðan kjör-
tímabilið endist. Og því
lengra sem á það líður, því
erfiðari mun aðstaða stjórn-
arinnar verða gagnvart kjós-
endum sínum og Sjálfstæðis-
flokknum. Hún kveður sjálf
upp dauðadóminn - yfir sér.
Enskt máJLtæki segir, að ef af-
. - ’brotamanni sé fengið- nægi-
Hópferðir til útlanda vin-
sælli með ári hverju.
Hópferð á vegum Ferðaskrifstofu
ríkisins að hefjast.
Nú fer að liða að þeim tíma
sem fyrsti ferðamannahópurinn
á vegum Ferðaskrifstofu ríkis-
ins leggur upp í utanlandsferð
á þessu suinri, eii alls eru fjTÍr
liugaðir 4 skipulagðar hópferðir
til útlanda á vegum Eerðaskrif-
stofunnar i sumar.
Þrátt fyrir sérlund Islendinga
verða þeir æ fleiri með ári
hverju, sem kjósa að taka þátt í
hópferðum utanlands en íara
einir sér og ástæðan er án efa
sú, að reynslan hefur sýnt mönn-
um fram á að það er marg-
falt ódýrara að taka þátt í skipu-
lagðri hópferð en ferðast upp á
eigin spýtur, og jákvæður árang-
ur af ferðinni betur tryggður
undir leiðsögn, en ef ferð er
farin án þess að menn geri sér
ljóst hvað menn vilja sjá.
Að baki hópferðum liggur
langt og mikið undirbúnings-
starf, sem unnið er af fólki með
margra ára reynslu í skipulagn-
ingu slíkra ferða og leysir ferða-
manninn við margháttuð vand-
kvæði og effiðleika sem herja
þá sem óvanir eru ferðalögum
erlendis.
Gjaldeyrisyfirvöldin hafa samt
ekki . séð sér. fært að heimila
lega langur spotti, muni hann
hengja sig sjálfur. Það mun
sannast á ríkisstjórnihni, en
Sjálfstæðisflokkurinn muri
afS .sjálfsögðu vcrða við „at-
höfnina".
fleiri hópferðir að sinni, en þátt-
töku skortir ekki frekar en fyrri
daginn því það er í rauninni
ódýrara að ferðast til útlanda í
slíkum ferðum en að eyða sum-
arleyfi sínu á gistihúsi í sveit á
Islandi.
Þorleifur Þórðarson forstjóri
ferðaskrifstofu ríkisins ræddi
við fréttamenn fyrir nokkru um
hinar fyrirhuguðu hópferðir i
sumar og starf Ferðaskrifstof-
unnar. Fyrsta ferðin er megin-
landsferð og tekur 31 dag. Hefst
hún 28 þ. m'. Verður þá flogið
til Parísar og dvalið þar í fjóra
daga. Þaðan verður ekið til
Miðjarðarhafsstrandarinnar og
komið við í Monte Carlo og
þaðan til Genua og Feneyja. Til
baka verður farið um Sviss yfir
Þýzkaland og til Danmerkur
og heim með Gullfossi 27 júni.
Ferðin kostar 10.500 krónur.
Önnur ferðin er Norðurlanda-
ferð og tekur 26 daga. Farið
verður með m. s. Heklu til Þórs-
hafnar og Bergen. Þaðan með
bíl til Sviþjóðar og til Kaup-
mannahafnar þar sem Hekla
tekur farþegana aftur. Þessari
ferð virðist nægur tími ætlaður
og ætti að vera mjög skemmti-
leg og kostar þátttaka 7450 kr.
Þriðja ferðin er 18 daga um
Bretland, Frakkland, Niðurlönd,
Þýzkaland og Danmörku og
ílogið báðar ieiðir yfir hafið.
Fjórða ferðin • er til Tékkó-
slóvakíu og Austurríkis og tekur-
Fimmtudaginn 16. maí 1957
sú ferð 17 daga. Fremur fáir 1 s-
lendingar hafa lagt leið sína á
þær slóðir nú um áratug eða
meira og leikur því mörgum
hugur á að koma til þessara
landa, sem bæði eru rómuð að
náttúrufegurð og varðveita
gamla byggingaxTist og sögu-
minjai’.
Erlendir ferðamenn.
Þótt erfiðlega gangi að skjóta
skjólshúsi yfir erlenda ferðamenn
á Islandi eru á hverju ári all-
margir slíkir sem ekki láta aftra
sér og sumir jafnvel oftar en
einu sinni. 1 sumar koma hingað
ferðamannahópar einn eða fleiri
frá eftirtöldum löndum auk
fjölda einstaklinga, Danmöi’ku.
Svíþjóð, Þýzkalandi, Frakklandi
Rússlandi og Tékkóslóvakíu. Þá
er í ráði að Svissneskur ferða-
mannahópur komi til Islands og
fari áfram til Gi’ænlands.
Von er á þremur stórum ferða-
manna skipum Caroniu, Bei’g-
ensfjörd og Jadran. í ráði var
að Batory kæmi hingað í sumar,
en úr því verður ekki. Fyrir inn-
lenda og erlenda ferðamenn
verða fastar ferðir til Gullfoss,
Geysis, Þingvalla og til Krísu-
víkur.
Þá verður efnt til miðnætur-
sólarflugs og að öllum líkindum
verður hinum vinsælu Viðeyjar-
ferðum Þ-^ldið uppi í sumar.
Eftirfarandi bréf hefur borist
fi’á „Reykvíkingi“.
Orð í tíma töluð.
I „Ég vil ekki láta það dragast
degi lengur, að láta í ljós ánægju
mína yfir þörfu og einarðlegu
erindi Jóns Árnasonar fyi’rver-
andi bankastjóra í útvarpinu í
gæi’kvöldi. Ég segi þetta ekki
vegna þess, að ég sé honum í
öllu sammála, þessi heiðursmað-
ur kann að vera full afturhald-
samui’, en um það vei’ður ekki
deiit, að hér talaði greindur og
reyndur maður af þekkingu um
ástand og hoi’fur, orð hans voru
„orð í tíma töluð“.
Að lifa xim efni
fram —
Jón Árnason er að vísu ekki
eini maðurinn, sem hefur bent á
þann sannleika, hvernig óhjá-
kvæmilega hlýtur að fara fyrir
þjóðum sem einstaklingum, sem
lifa um efni fram, eyða meiru
en aflað er, en vonandi ber þjóð-
in gæfu til, að taka orð hans til
gi’eina, og ekki að eins þjóðin,
I heldur fyrst og fi’emst fori’áða-
meiin hennai’, leiðtogar hennar.
J. Á. sýndi glöggt fram á í
hvert óefni er: komið og að með
sama áframhaldi og nú mun að
því líða, að ríkisgjaldþrot vofi
yfir.
Einföldustu sannindi gleymd.
Sannleikurinn er sá, að það er
engu líkax-a en að í voru landi
séu mönnum gleymd ýmis ein-
földustu sannindi, t. d. varðandi
spai’semi og gætni í fjármálum,
sannindi sem voru í hávegum
höfð, meðan þjóðin var fátæk og .
var að komast úr kútnum, en
er hún fór að búa við velgengni
striðsára varð hún sem hungrað-
ur maður, sem allt í einu „kemst ,
í feitt“ og fer að lifa um efni
fram, og gerir sér enga grein .
fyrir, að á sliku getur ekki orðið
eilíft framhald.
Leiðtogamir éiga að hafa ■,
forystxma.
En það eru- leiðtogar þjóðar- <
inriar á ýmsum syiðum. sem-eiga ,