Vísir - 05.06.1957, Blaðsíða 4

4
VÍSIR
Miðvikudaginn 5. júrií 1957
■ ■

Kanada liefur nokkrar flolabækistöðvar á íshafsströndúm sínum, og nú er verið að athuga
aðstæður til þess að stærri birgðaskip sigli þangað. Myudin sýnir kafara tvo — froskmenn —
sem eru að atliuga bótninn í grennd við eina slika bækistöð.
Á Alþingi því sein nú situr,
hefir verið lagt fram frximvarp,
til nýrra umferðarlaga, all-
mikil breytt í ýmsu írá fyrri
löggjöf.
Hafði verið skipuð sérstök
nefnd sérfróðra manna til þess
að semja frumvarpið og leitaði
hún álits og tillagna frá ýms-
um aðilum, þ. á. m. Slysavarna-
félagsins, trýggingarf-élögum,
sem annast bifi'eiðastjóra- og
biíTeiðaeigendafélögum, um-
ferðarnefnd Reykjavíkur og
sakadómaranum í Reykjavik.
Meðal þeirra aðila var Félag
íslenzkra bifreiðaeigenda, sexn
gerði ýmsar athugasemdir óg
breytingartillögur við frum-
■ -vacpið, en taldi þær flestar fyr-
ir borð bornar er það var lagt
fram-'á Alþingi. Skal hé'r getið
tillagna þeirra og athugasemda,
sem ÍF. f. B. bar fram við frum-
ýflrpxð.
E^ þá fyrst a3 geta viðbótar-
greinar, sem F. í. B. vill láta
koma inn í 5. grein, en hún
'fjallar um hverskonar öi’yggis-
útbunað bifreiða, Viðbótar-
greinin hljóðar svo:
Á hverju horni á palli vöru-
bifreiðar, aftan og framan,!
skulu vera rauð glampagler.
Sama gildir þótt pallurinn sé
yfii'byggður. Ber bifreiðar-
stjóra að sjá svo um, að glerin
séu hrein, þegar bifreiðin er
skilin eftir á umferðarstað á
ljósatíma.
Atlis.: Mörg hryllileg um-
ferðarslys hafa oi'sakast af því,
að bifi'eiðarstjórar hafa ekki-
veitt athygli, í slæmu skyggni
og myrkri, vörubifreiðum, sem1
standa ljóslausar á vegar- eða!
götubrún og ekkert, sem vekur
athygli á þeim, hafa ekið undir
pallana og misst lífið.
í 38. grein frumvarpsins er
m. a. ákvæði um að bannað sé
að nema á brott eða skemma
umferðarmex’ki. Við þá máls-
gi'ein vill F. í. B. bæta ákvæði
um hættumerki á götum og
vegum og sektarákvæðum, er
varði allt að 10 þús. kr.
Aths.: Það er algengt., að
fólk geri sér að leik að eyði-
leggja hættumerki, hafi þau að
skotmarki o. fl. Merkin eru sett
upp til að vara vegfarendur við
dulinni hættu. Eyðilegging á
einu slíku merki geturi valdið
'.^sl^gi, þjáningum og mann-
- dauða, sem ekki er hægt að
tBæta. Auk þess er hér um að
7'ræga skémmdaranda, sem
sprcfttinn er af kæruieysi eða
illutn hvötum, sem ekki á að
diðast.
■ I 69. gi-ein frumvarpsins er
ákvæði um lögveð í ökutæki og
að lögveðið gangi fyrir öðrum
skuldum, sem á því kunna að
hvíla, að fráskildum opinber-
um gjöldum.
Athugasemd F.Í.B.:
Við þessa grein er það að at-
huga, að lögveð í bifreið fyrir
slíku bótum án takmarkana
gerir bifreiðina gersamlega ó-
veðhæfa, en fjölmörgum er það
nauðsyn að veðsetja bifreið,
sérstaklega þegar hún er keypt.
1. gr. frumvarpsins er svo-
hljóðandi:
Skráður eigandi vélknúins
ökutækis skal tryggja ökumann
þess, og gildir sú trygging,fyrir
hvei’n ökumann, sem tækinu,
stjói-nar. Tryggingin er fyrir
bótum vegna slyss, sem öku-
maðurinn kann að yérða ■ fyrir
við starfá sinn. Tryggt skal hjá j
Tryggingastofnun rikisins og
eftir þeim reglum, sem henni
eru settar.
Aihs. F. í. B.: Sjálfsagt er að
.tryggja ökumann, sem ekúr
bifi’eið, en ekki virðist mikil á-
stæða til, að eigandi einkabif-
reiðai’ sé sérstakiega tryggður,
þótt hann aki bifreið sinni.
Æskilegt væri, að greinimii
væri breytt í samræmi við það.
Við 73. grein fi’umvarpsins
hefir F, í. B. ýmislegt að at-
huga. Sjólf greinin er s.vohljóð-
andi:
leggja það í hendur trygginga-
félaganna, livcrt ki’efjast beri
alls tjónsins úr vasa tjónváids,
en það gæti valdið gjaldþroti
og fjárhagslegri eyðileggixigu
tjónvaldsi Slíkt má ekki vera
andi eða meining löggjafarinn-
ar.
Síðasta málsgiæin orðist svo:
Af öllum tryggingum, bæði
skyldu . og húftryggingum,
skulu fyrstu eitt þúsund krón-
urnar af hverju tjóni vera í eig-
in áhættu vátrvggingartaka. þó
trúum frá vátryggingarfélög- j ferðarinnar, að hann hafi öku-
unum og 'oddamanni skipuðum leyfi.
Tiiiegur F.Í.B. var&andi frv.
um ufflferðarmá!.
af dómsmálaráðherra til þess
að fjalla um bótakröfur,
Atluigase<md F.Í.B.: Slík
Nú hefur stjórnandi véiknú-
ins ökutækis gerzt brotlegur við
1. eða 2. sbr. 3. og 4. mgr, 25.
Ir
Nú hefir viðurkennt vátrygg-
ingarfélag, sbr. 70. gi\, greitt
bætur samkvæmt framan-
greindu, og á það þá endur-
kröfurétt á hendur hvei’jum
þeim, sem valdið hefur slysi e'ða
tjóni af ásetningi eða stórkost-
legu gáleysi. Lækka má endur-
kröfuna með hliðsjón af sök
tjónvalds, efnahag hans, fjár-
hæð tjónsins og öðrum atvik?
um. Bannað er að kaupa trygg-
ingu gegn endurkröfu vátrygg-
ingarsalá.
Ef skráningarskylt, vélknúið
ökutæki er húfti'yggt, skulu
fyi’stu eitt þúsund krónur af
hvei'ju tjóni vera í eigin áhættu
vátryggingartaka.
Athugasemd F.Í.B.: Endur-
kröfuréttur tryggingafélags má
ekki vera ótakmarkaður, held-
ur ber að miða hann við ákveð-
ið hámak. Jafnvel þótt slys sé
fraiuið í gáleysi, hefur þó tjón-
valdur tryggt sig fyrir því tjóni,
sem hann kann að valda. Ið-
gjöld af tryggingum eru miðuð
við það, og þótt sjálfsagt sé að
gei’a tjónvald ábyrgan að ein-
hverju leyti fyrir fjái'útlátum
af hans völdum, ber ékki að
nefndarskipun 'er þörf, en sjálf- gr., og skal hann þá sviptur
sagt er, að í henni eigi sæti ökuleyfi eða rétti til að öðlasi
fulltrúi eða fulitrúar frá..,sam- j það. Ef sérstakar málsbætur
tökum bifreiðaeigenda. Þarjeru, mál sleppa sviptingu rétt-
sem hér er um að í’æða mikil’ inda veg'na bi’ota á í. og 2. sbr.
hagsmunamál fyrir tvo aðiia, 3. mgr. 25. gr.
tryg'gingasala og trygging'a- Réttindasvipting' skal vera
kaupa, ei' sjálfsagt, að béði'r um-'ákveðinn tíma, eigi skemur
hafi jafnan rétfc tii þess að íáta J en 1 mánuð, eða að fullu og
álit sitt í Ijósi og gæta hag's- öllu, ef miklar sakir eru eða
muna umbjóðenda sinna. um ítrekað brot .að ræða. Rétt-
80. og 81. grein frumvarps- (indasvipting vegna brota"'gegn
ins fjallar um refsingar og ákvæðum 2. smbr. 4. mgr. 25.
fleira. 80. greinin hljóðar á gr., skal þó eigi skemmri en i
þessa lund: j ár. Ef kærði hefur verið svipt-
Brot gegn lögum þessum og Ur réttindum um stundarsakir
reglum-sem settar verða sam-J samkvæmt ákvæðum 6. mgr.
kvæmt þeim, vai'ða sektum, hér á eftir, skal ákveðið í dómi,
, varðahldi eða íangelsi, aiit að hvort sá tími skuli dragast frá
einu ári. , , ... jendanlegum sviptingartíma.
| Við ákvörðuri sekta skal hafa I Nú hefur niaður verið sviptur
hliðsjón af efnahag sökunauts.! ökuleyfi eða rétti til að öðlast
Sektir samkvæmt lögum þess- . Þflð um lengri tíma en 3 ár, og
um renna í ríkissjóð. í Setur Þá dómsmálaráðherra, er
i Brot gegn 2. sbr. 4. mgr. 25. 3 ál' eru hðin frá sviptingunni
gr., misnótkun merkja þeirra. °S sérstakar ástæður mæla með
sem 2. og' 3. mgr. 40. gr. fjalla ÞV1> ákveðið, að honum skuli
um, notkun skráningarmerkis á veitt ökuleyfi af nýju eða rétt-
þannig, að vátryggingarsali sé*annflð ökutæki en til er ætlazt(ur th að öðlast það, enda sé
ábyrgur fyrir gi’eiðslum, en beri og akstur vélknúins ökutækis, sannað, að hann hafl ehlil gerzt
'að innheimta hana síðar hjá eigi jer ökumaður hefur verið svipt- brotlegur við áfengislöggjöf um
ur ökuleyfi eða réttindum til að ÞriS§Ía ára skeið að undan-
öðlast það, varðar varðhaldi förnu- Umsókn um endurveit-
eða fangelsi, ailt að tveim ár- lnSu ökuleyfis samkvæmt þess-
jari málsgi’ein, skal fylgja vott-
anda bifreiðarihnar, eða þeim,
sem ábyrgð ber á henni, fari
'slikt eftir áiivæðum 69. gr.
i Athugasemd: Vér getum ekki
fallist að öllu leyti á skcðun
um
orð tveggja valinkunnra
P____ „„ „„„ w „ ___________ Itrekuð brot gegn 1., 2. br. 3.
þeirra, sem samið hafa frum-jo# 6. mgr. 25. gr. og 2. og 4. — um regiusemi og góða
varpið, eins og hún kemur fram mgr. 24. gr., vdrð varðhaldi éða heg_ un um'"ækJanda 1 næstlið-
í greinargerð á bls. 42. Það er fangelsi allt dð- tveim árum.
in 3 ár. Leita skal umsagnar á-
eða reglum, sem seítar eru sam-
■augljóst,, að það er óheppilegt,
að menn géti komið fébóta-
[ skyldu fyrir verk, sem þeir
fremja, á annara herðar að öllu fyrirmælum eða með vitund og
Ef brot gegn lögum þessum fengisvafnarnefndar í heimili.
sveit umsækjanda, áður en öku-
kvæmt þeim, er framið eftir leyfi er veitt af nyJu< ef bro*
gegn 25. gr. hefur valdið öku-
ieyti. iaö er mjög mskilegt, aS vii,. bifreiSaretgaadans eöa Jyfl^ipWgu.rSiíkt leyfi má
verða að greiða sjálfir fyrstu -einnig refsað fyrir. brotið.
fjárhæðina, sem af gáleysi' hí«l ut áf-brotum gegn lög-
þeirra hlýst. Auk þess hefði um þessum og reglum. sem
menn gen ser það Ijóst. að þeir stjórnanda í starfi. skal honum þo eiSl veita sama manni oftai
° • en einu sinm, nema 6 ar seu
liðin frá síðustu réttindasvipt-
ingu.
þetta líka stór áhrif til. lækk- settar eru 'sainkvæmt þeim.j Svipting okuleyfis eða rettar
unar iðgjöldum af tryggingun-1 skulu rekiri'að hætti öpinberra ll1 að oðlast okuiéyfi, skal gérð
um þar sem stór hluti af út- mála.
í
gjöldum tryggingafélaganna er 81. gr.
einfixitt fyrir smátjón, þannigi Sviþta skaí mann rétti til að ......
ykjust útgjöld tjónvalda án stjórna vélknúnu ökutæki, ef ma U1 aft uiuiið til ökuleyfis-
þess að þeim væri ókleyft að hann hefur orðið sekur um svjPtln§ai- skat hann þá
bera þann bagga, en lækkuðu'mjög vítaverðari akstur, eða ef *vi^a hann ökulevfi til biáða-
af þeim, sem ekkert gerðu af telja verður. með hliðsjón aff
sér. }eðli brotsins eða annars fram-1
í 76. grein frumvarpsins er ferðis hans sem ökumanns, var-
með dómi. Afrýjun fréstar ekki
verkun dóms að þessu leyti.
Nú telur lögreglustjóri, að
gert ráð fyrir nefnd með ftill- hugavert'
rggis um-
birgða. Akvörðun lögreglu-
stjóra skal borin undir úrskurð
dómara svo fljótt, sem verða
i má, og eigi síðar en viku eftir
sviptinguna. Dómari getur
breytt úrskurði síðar, ef efni
standa til. Aðili getur kært úr-
skurðinn samkvæmt XXI. kafla
laga nr. 27/1951.
Hver, sem sviptur hefur ver-
í ið ökuleyfi samkvæmt þessari
g'rein eða hefur misst það sam-
kvæmt 6. sbr. 7. mg'r. 27., skal
afhenda lögreglunni ökuskír-
teini sitt.
Ef maður hefur með dómi
verið sviptur ökuleyfi eða rétti
itil að öðlast það, skal dómari
þegar tilkynna það öllum lög-
reglustjórum á landinu.
Ef íslenzkur ríkisborgari eða
maður búsettur hér á landi hef-
ur sætt ökuleyfissviptingu eða
refsingu erlendis fyrir verknað,
sem samkvæmt lögum þessum
hefði varðað misfei ökuleyfis eSa
réttar til að öðlast það, má
svipta hann þeim réttindum með
dómi í opinberu máli, sem höfð-
að er gegn honum í þessu skyni,
og koma þá að öðru léýti tiL
framkvæmda ákvæðin hér að
framan.
Athugasémd F.Í.B.: Vér telj-
' Frh. á 9. síðu.