Vísir - 20.06.1957, Blaðsíða 4

HISIA
Fimmtudaginn 20. júni. 1957
imsim.
— DAGBLAÐ
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðármaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla L.igólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
| Sími: 1660 (fimm línur).
‘f, j Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Barnadeild Lanspítalans
tók til starfa í gær.
1 deildinni eru 30 rúm. Einnig fær
handlækningadeild aukið hús-
rými sitt með 10 rúmum.
Ætlunin var að kaupa þá.
Ekki er ástæða fyrir Vísi að
vera að blanda sér í það, þótt
fornir vinir og bandamenn
eins og kommúnistar og
frjálsþýðingar fari í hár
saman og stæli dálítið. Þó
kemur sitt af hverju fróðlegt
í ljós við deilur þeirra, eins
og bezt kemur fram í for-
ustugrein í Þjóðviljanum í
gær. Það er 'mjög greinilegt
að blað kommúnista hefif
átt von á einhverju öðru en
að frjálsþýðingar færu að
hegða sér ósæmilega gagn-
vart ríkisstjórn hinna vinn-
andi stétta og skipa sér „við
hlið íhaldsins“.
Komúnistar ættu þó ekki að
vera búnir að gleyma því,
sem Tíminn hefir svo oft
minnt á — þótt ekki hafi
hann gert það í seinni tíð —■.
að Ólafur Thors hafi á sín-
um tíma kallað frjálsþýð-
ingana „glókollana sína“.
Þegar sú nafngift er höfð í
huga, kemur það sannarlega
ekki á óvart, þótt þessir
menn sé með íhaldinu! En
kommúnistar höfðu átt von á
öðru, af því að þeir tveir
menn úr hópi frjálsþýðinga,
sem á þing komust 1953,
hafa báðir fengið stöður hjá
hinu opinbera. Þess vegna
gerðu kommúnistr ráð fyrir
að flokkur þeirra mundi
þegja, og á þetta minnir
Þjóðviljinn einmitt í gær.
Hann getur ekki leynt
gremju sinni yfir því, að þeir
menn, sem taldir voru
keyptir, skuli hegða sér á
þenna hátt.
Þetta er harla gott dæmi um
,,moral“ stjórnarliðsins, ef
eitthvert slíkt fyrirbæri er
þar til. Frjálsþýðingar höfðu
í sínum tíma einá hugsjón
— að losa ísland við varnar-
liðið. Þetta var einnig ein
aðalhugsjón kommúnista, og
varð loks lánshugsjón
hræðslubandalagsins fyrir
síðustu kosningar. Þeim
þrem flokkum, sem komust
í stjórnarandstöðu með þessa
hugsjón í gunnfána sínum,
fannst rétt að borga fyrir
lánið — með því að láta tvo
frjálsþýðinga fá bitlinga.
Svo áttu þeir að þegja. En
þeir gera það ekki, Sannast
hér ekki hið‘fornkveðna, að
sjaldan laiinar kálfur of-
eldið? Það mun stjórnar-
flokkunum finnast.
En það er ekki gaman að því,
þegar ætlunin er að gera
kaup, og sá aðilinn, sem
hefir áhuga fyrir að gera
lcáupin, gengur ekki . úr
skugga um það hvort hinn
aðilinn er einnig reiðubúinn
til að fallast á það, sem í
kaupunum á að felast. Það
hefir bersýnilega gleymzt
að segja frjálsþýðingum frá
því, hvaða böggull ætti að
fylgja skammrifjum þeim,
sem uppgjafaþingmennirnir
fengu.
Stöðvun kaupskipaflotans.
Timinn ritar langa forust'ugrein
í gær um stöðvun kaup-
skipaflotans, og lætur í ljós
áhyggjur vegna þess, að flot-
inn er nú að stöðvast í ánnað
sinn á skömmum tíma, og
auk þess sér blaðið fram á.
að flotinn kunni að stöðvast
enn einu sinni á árinu, því að
félög farmanna hafi svo
mismunandi • uppsagnar-
tima, Hér er vissulega um
alvarlega þróun að ræða, er
getur orðið afdrifarík fyrir
allt efnahagslíf landsmanna,
hvort sem farmenn fá fram
mikla kaúphækkun eða litla
um síðir..
Kommúnistar boðuðu stjórninni
vinnufrið á sínum tíma, en
þeim hefir ek-ki tekizt að
tryggja hann, af þvi að
verkalýðurinn. sem átti að
tryggja vinnufriðinn, var
aldrei spurður. ráða. Þótt
tryggingin æt.ti að nafninu
til að vera gefin í pafni
.................... ,v
• verkalýðsins, þá voru á-
kvarðanirnar þó teknar í
húsakynum kommúnista við
tjörnina og nærri Óðinstorgi.
Á það er einnig að líta, að rík-
isstjórnin hefir bókstaflega
boðið heim kröfum ýmissa
félaga, þegar hún veitir
flugmönnum stórkostleg
fríðindi með því að gangast
fyrir því, að þeir fengju
auknar greiðslur í erlendum
gjaldeyri. Hún hefði átt að
gera sér grein fyrir því, að
eitthvað mundi á eftir koma,
og það er nú einmitt að koma
í ljós.
Það voru samstarfsmenn fram-
sóknarmana, kommúnistar,
sem komu dýrtiðarskrúfunni
enn af stað fyrir rúmum
tveim árum, Stjórnin er nú
aðeins að uppskera ávöxtinn
af því háttalagi. Hinir seku
eru irinan ríkisstjórnarinnar
■ en ekki utan.
Miðvikudaginn 19. júní var
opnuð- barnadeild Landspítal-
ans að viðstöddiim gestuni.
Deildin er 7. deild spítalans og
er til jhúsa á efstu hæð, þar sem
áður var Hjúkrunarkvenna-
skólinn, en hann flutti í ágúst
s.l. í nýja byggingu á Lasul-
spítalalóðinni.
Deild þessi er stofnuð af
brýnni þörf, og svo aðkallandi
að ekki þótti fært að bíða
Barnaspítala Hringsins, sem nú
er í byggingu.
Hér er þó aðeins um bráða-
birgðaráðstafanir að ræða, og
verður þessi deild rekin unz
Barnaspítali Hringsins er full-
gerður, en þá lögð niður og hús-
næðið tekið til annara þarfa.
Búnaður deildarinnar er að
mestu leyti framlag Barna-
spítalasjóðs Hringsins, sem
leggur til allan fatnað, rúmföt,
rúm og önnur húsgögn. Búnað-
ur þessi er allur af vönduðustu
gei'ð og mikill að vöxtum. Að
nokkru leyti eru fötin saumuð
og gefin af félagskonum, auk
þess má þar til nefna 112 sett
rúmfatnaðar, sem unnið var og
gefið af einni utanfélagskonu.
Annar gefandi gaf æðai'dún í
allar sængur. Alls mun framlag
þetta nema um 4000 stykkjum
af fatnaði og líni". Vei'ður bún-
aðurinn á sínum tíma notaður í
hinum glæsilega spítala, sem
Hringkonur eru nú að byggja
og verðuf vonandi tilbúinn eftir
2—3 ár.
Barnaspítalamálinu var fyrst
hreyft í kvenfélaginu Hringn-
um fyrir 15 árum, og var þá
stofnaður Barnaspítalasjóður
Hringsins. Hafa félagskonur
unnið ósleitilega að eflingu
hans, enda er sjóðurinn orðinn
mjög öflugur, þó mikið vanti á
að hægt sé að ljúka smíði spít-
alans.
Upphaflega var hugmyndin
sú, að reisa sjálfstæðan spítala,
en síðar ákveðið eftir var.dlega
íhúgun, að tengja bai’naspítal-
ann starfandi sjúkrahúsi, og á
þann hátt spara bæði stofn- og
i’ekstrarkostnað. Tókust um
þetta samningar við Landsprt-
alann árið 1952 fyrir milli-
göngu þáverandi heilbrígðis-
málaráðHerra Steingríms Stein.
þórssonar og prófessors Jó-
hanns Sæmundssonar. Sam-
kvæmt þeim samningi leggur
barnaspítalasjóður fram helm-
ing kostnaðar byggingarinnar,
sem verður tvær hæðir í vestur
álmu nýbyggingar Landsspítal-
ans, Auk þess leggur sjóðurinn
fram allan búnað hverju nafni
sem nefnist.
Deildarlæknir hinnar nýju
deildar verður Kristbjörn
Ti-yg'gvason og deildarhjúkrun-
arkona Árnína Guðmunds-
dóttir
Byggðasafnið verður að
Grenjaðarstað
Á síðastliðnu sumri var lokið
við gagngei’ða viðgerð á gamla
bænum á Grenjaðarstað í Að-
aldal í Suður-Þingeyjarsýslu.
Bæ þenna reisti séra Benedikt
Kristjánsson að mestu leyti
skömmu fyrir aldamótin, og var j
bærinn talinn einn hinn allra
myndarlegasti, sem í-eistur hef-
ur verið á seinni tímum. Nú er
bær þessi í eigu ríkisins og j
undir umsjá Þjóðminjavarðar.
Viðgerðunum í fyrrasumar (
stjórnaði Sigui'ður Egilsson frá
Laxamýri. .
Ákvcðið hefur verið, að Þing
eyingar flytji byggðarsafn sitt
inn í Grenjaðarstaðai'bæinn.
Söfnun til þess hefur hingað til
verið á vegum Bændafélags
Þingeyjarsýslu, en nú hefur
félagið afhent safnið sýslunni
og, starfar nú byggðarsafns-
pefnd, undir .forustu sýslu-
mannsins, Jóhanns Skaptason-
ar, að því að fullkomna söfnun-
ina. Vei'ður þetta sumar notað
til þess að búa bæinn alls kon-
ar búsmunum og koma safninu
sem haganlegast fyrir. Eðlilega
verður ekki hægt að sýna bæ-
inn gestum, meðan á þessu
stendur. Hann verður því ekki
til sýnis í sumax’i en hins vegar
er að því stefnt, að bær og
safn verði- fullbúið til sýnis
gesturn á komandi sumri. (Frá
Þjóðminjasafninu).
Roskinn Reykvíkingur hefir
sent Bergmáli stuttan pis.til í
sambandi við þjóðhátiðina' og
útvarpsumræður um bjórdrykkj
ur og bruggun, en hvort tveggja
gei’ðist um mjög svipað levti.
Bréf hins roksna mans er á
þessa leið:
Fagur dag’ur.
„Það var fagurt og skemmti-
legt um að litast hér í bænum á
mánudaginn, þegar þjóðin hélt
upp á afmæli Jóns Sigurðssonar
og lýðveldisins. Þótt sól væri
ekki, þá var veður eins gott og
á varð kosið, og allir klæddust
sínu bezta skarti af tilefni dags-
ins -— eins og vera bar. En þegar
líða tók á daginn, fór að verða
heldur leiðinlegi'a um að litast
um götur bæjarins.
Mikil ölvun.
Menn eru vanir því, að oft sé
mikið af ölvuðu fólki á í'angli
urii götux’nar að næturlagi •—
einkum um helgar, þegar þessir
drukknu vesalingar fara að tín-
ast heim af dansleikjum. En
mai'gur hefir vafalaust vonað, að
þjóðhátiðardagurinn yrði ekkt
enn ein átylla manna til að
drekka sig fulla, en svo íór þó
eins og sást greinilega, þegar
komið var undir kvöld á mánu-
daginn, og þó enn betur um
nóttina. Það var hörmung að
sjá- og séi’staklega aí því, að
unglingar voru í meirihluta í
hinum drukkna hópi.
„tjtvarþsuniræðui,“.
Þegar ég var að ræða um
þetta við kunningja minn, sagði
hann, að það hefði verið þarflegt
að hlusta á ,,útvarpsumræður“
þæi', sem fram hefðu farið um
bjórdrykkj u og brugg í nýjum
útvarpsþætti „Á ferð og flugi“
á sunnudagskvöldið. Hafði and-
stæðingur bjórsins frægan sigur
gegn þeim, er með honurn mælti,
og fannst mönnum, sem ójafn
væri leikurinn að öllu leyti. Er
það harla gott. En annars mun
þáttur þessi vera fi’ekar ómerki-
legur. En það kemur ekki þessu
máli við.
Hvað skal gera?
En það er mikið alvörumál,
hvérsu æskan er farin að drekka
og við verðum að gera eitthvað I
þessu, því að annars er frarntíð
þjóðai'innar í voða. Við verðurn
að kenna æskunrii að virða þá,
sem forðast áfengi og líta með
meðaumkun á hina, er hafa leit-
að á náðir þess. En hvernig á að
fara að því?“ Hér lýkur bréfinu,
og bréfi'itari svarar ekki spurtx-
ingu sinni. Vilja aðrir leggja orð
í belg?Ttúmið er heimlt.
Áróðursvél kommúnista
er sífellt í gangi og hún
licfir tvö aðal-hlutverk
— að hræða menn, bæði ií
löndum kommúnista og
utan þeirra, og rugla þá
í ríminu, svo að þeir átti
sig ekki á staðreyndum,
Undanfarið hafa margar
þjóðir Iteims kynnzt fyrra
hlutverkinu sérstaklega,
er þeim hefir vérið heitið
tortímingu fyrir að vera
ekki á baudi kommúuista.