Vísir - 17.08.1957, Blaðsíða 3

Laugardaginn 10. ágúst 1957
vlsnt
Fréttabréf frá Lofti Jóhannessyni fiugstjóra:
Farþegarnir kveiktn bál á
gólíinn í farþegakleíanum
Beirul er hávsðasamasta horg,
seon ég hef komið b.
Flogið mcð pílagrima áleiðis <il
Mckku í Saudi-Arabíu.

Það er orðið nokkuð síðan hafa af því mikinn hagna'ð.
Vísir birti síðasta ferðapistilinn
frá Lofti Jókannessyni f!ug-
stjóra. Eru !(esendur farnir að
verða langeygir cftir fleiri frá-
sögnum af ferðum Lofts, sem
jhann skrifar að beiðni blaðsins,
en vonandi koma fleiri á næst-
unni.
þröng við dyrnar. Allar irn-
réttingár og teppi eru tekin úr
vélunum. Margt af þessu fólki
þekkir ekki hinar sjálfsögðu
hreinlætisreglur hins siðrða
manns. Ef svo ber undir er far-
þegarúm flugvélarinnar notað
Flogið með pílagrima.
Skömmu eftir að ég kom t;
Líbanon, fór ég að fljúga með
pílagríma áleiðis til Mekka í Eldur kveiktur í
Saudi-Arabíu. Þá var sá tími farþcgakiefanum.
er hugur allra sannra Múham-j • Eitt sinn um miðja nótt varð
sem „guðs græn natturan rg T ,, , ... . , _ „ , .
, v , , " Her ses* yfir Beirut 1 Libanon og hofnma þar. Snæviþakin
er það soðaverk í me:ra lagi. að .., . ... ,
ijoH eru í fjarska, þott sunnarlcga sc.
það sóðaverk í meira lagi,
hreinsa flugvélarnar á eftir.
and: frá sér fara. Margir hvei'j- bílstjórinn hefði ekið á mann
ir eru reittir og plokkaðir inn1 og drepið hann, skyldi Iiann
sS skyrtunni, og þurfa svo .þeir. hljóia sömu örlög. Var veslings
’ að ganga heim, sem ekki hafa. bílstjórinn fluttur á slysstað
í sumar hefi ég dvalið í borg-
inni Beirut í Líbanon. Brezka
flugfélagið sem ég vinn hjá,
seldi Líbanon-mönnum þrjár
flugvélar, og urðu áhafnír að
fylgja með, til þess að þjálfa þá
sem við vélunum eiga að taka.
Mun þessi þjálfun taka krihg-
um þrjá mánuði.
í engu Arabalandanna gætir
eins mikilla evrópskra áhrifa
og í Líbanon. Varla er hægt að
kalla Beirut Arababorg, svo ný-
tízkuleg er hún. í henni býr
fólk úr öllum löndúm heims,
Og er franska annað aðal málið
. eðstrúarmanna letað til hinnar ég var við brunalykt sem lagöi verið það hyggnir að kaupa inn, bundinn þar niður og vörú-
heilögu borgar. Þúsundir píla-!fram í stjórnklefann. Sendi ég farmiða fram og aftur. En af
grima streymdu hvaðanæva að, | flugþernuna í skyndi aftur i þessum saudi-arabisku betl-
flestir gangandi, en aðrir með farþegarúmið til þess að at-
skipum, eða öðrum farartækj-J huga, hvort hætta væri á ferð.
um. Aðeins örlítið brot af öll- Kom þá í ljós, að bál hafði ver-
um þéssúm.fjölda ferðaðist með iö kveikt á miðju gólfinu, og
búið að setja pott á hlóðir!
Þarna átti að hita vatn i te. En
„járnfuglinum“, en það nafn
gáfu sumir Arabanna flugvél-
unum. Við sóttum pílagríma til við létum hendur standa fram
Marseillés, Istambul, Ankara, úr ermum, og öllu var bjargað.
Teheran, Kuwait. En flest af Við flugum með pílagrímana
fólki því sem ég flaug með, býr til Jedda, sem er á strönd
í fjallaþorpunum kringum Bei- Rauðahafsins, og gengu þeir svo
rut. Það hefir aurað saman alla þaðan til Mekku, um 30 mílna
sín ævi, til þess að ná æðsta tak - vegalengd. Þykir það ekki mik-
markinu í þessu lífi, en það er ið ef borin er saman sú vegar-
að líta augum og snerta hina lengd, sem sumir af pílagrím-
heilögu borg, og syngja þar unum hafa á sig lagt, til þess
sem þar er talað. Umhverfi1 drottni sínum lof og dýrð, og að stíga fótum á hinn helga
Beirut er mjög fagurt. Skammt
frá borginni gnæfa snæviþakin
fjöll,, og það þykir ef til vill ó-
trúlegt, þegar frá því er sagt,
að upp í f jöllvuium í þessu heita
biðja um miskunn hans og «i
lífa sælu.
stað. Dæmi eru til þess, að
pílagrímar hafa komið til
Mekka, gangandi alla leið frá
Hrindingar og pústrar. 1 ströndum Vestur-Afríku. Slík
Og ákafinn í að komast upp i gönguferð tekur venjulega mörg
urum er það að segja, að pila-
grímarnir hafa veitt þeim slík-
an uppgripaafla, að þeir þurfa
ekki að taka hendi til neins það
sem eftir er ársins. Ýmsir af
þessum atvinnubetlurum eiga
„kádilják“-bíl, —- sumir fleiri
en einn.
Bílamir eru ónúincraðir.
I Saudi-Arabíu eru engir
bílar með númerum. Bílar
Saud.s kóngs og hans stóru f jöl-
skyldu eru merktir með tveim
rauðum flöggum í kross. Spurð-
ist ég fyrir úm ástæðuna, og
fékk það svar, að fiestir væru
bíl ekið yfir hann fram og aft-
ur, þar til vissa var fenginn
fyrir því, að hann væri stein-
dauður.
Þjófar dæmdir *
til handarmissis.
Hin aldagömlu lög taka mjög
hart á þjófnaði. Sá, sem upp-
vís verður að slíkum verknaði,
er dæmdur til þess að' missa
aði’a höndina fyrir fyrsta brot.
Við annað brot er hin höndin
höggvin af líka. Hef ég séð hér
marga einhenta menn, en eng-
an, sem misst hefur báðar hend-
ur.
Undanfamar tvær vikur höf-
ólæsir, og því þýddi ekki að
setja tölustafi á bílana. En Vlð Sott Pllagrímana tiL
rauða merkið þekktu allir. Og Jedda' F1°gið hefur verið da«'a
svo réttháir eru bílar konungs- °g nætUr' Nu’ þegar þessir há
fjölskyldunnar. að ef einhverj-
landi. er hægt að stunda skíða-jflugvélina var stundum svo ár. En margir eru þeir, sem Um úr fjölskyldunni verður
íþróttina allt sumarið. Beirut ofsalegur, að oft horfði til komast ekki á leiðarenda, og það á að aka á bíl, sem stendur
og umhverfi hennar er einn að-
al sumarleyfis- og hvíldai’stað-
ur Vesturlandabúa, sem í ná-
vandræða. Um leið og fólkinu deyja di'ottni sínum úr þreytu a löglegum stað. þá er eigandi
var tilkynnt að það mætti ganga og næringai-skorti, þótt skemmri þess bíls settur i svartholið fyr
inn i vélina, byrjaði hreinasta sé leiðin en þetta. í fyrra lágu j ir þa sök, að hafa staðsett sinn
lægari Austurlöndum búa og | kapphlaup, hrindingar og pústr yfir 15 þúsund lík meðfram þjj þar sem þann Varð í vegi
’starfa. Loftslag er yfirleitt ar. Kvenfólkið drógst aftur úr, veginum til Mekka.
mjög þægilegt þarna. Mestur(enda er það vafið í tásíð svört
verður hitiim i ágúst. Mikið er 'klæði, svo að hvergi sést í það. Árviss tckjulinil
tíðardágar eru liðnir, vilja all-
ir komast strax heim fyrsta dag
inn. Situr fólkið svo hundruö-
um skiptir á flugvellinum og
fyrir utan hann. Er mjög erfitt
að koma því í skilning um það,
að ómögulegt sé að flytja á ein-
um degi allan skarann, sem tók
í mánaðartíma að flytja til
Aklagömul harðneskjulög Jedda. En sumt af þessu fólki
fyrir bíl konungs.
um baðlíf, en borgin liggur fyrir nema hvað endrum og eins Saudi-Arabarnir líta á píla-jo1 a enn í au í- íabiu. Fyi- ei akaílega tortryggið. Einn
botni Miðjarðarhafsins og því'grillir í tindrandi, dökkbrún grímana sem vissa árlega tekju-| H' nokkru siðan kom það fyrir, vegis, og varð það til þess, að
^ægjast forvitnisléga lind. Þetta fólk getur vart snúið ’ að eklð var á gangandi mann heill hópur pílagríma réðst á
hæg' heimatökin að stunda sjó-
böð' af kappi.
Forneskjan og
nútíminn.
En hina raunverulegu íbúa ’ forða eins og hann gelur mögu
augu, sem g
undan höfaðblæjunni. sér v>ð án þess að þurfa að nóttu til, og dó maðurinn af umboðsmennina, og voru þeir
Allii- hafa meðferðis mat og greiða gjöld og skatta. Og þá völdum slyssins. Slysið vildi til lúbarðir svo, að flytja varð þá
vatn í brúsum eða geitaskinns- fa''a a stúfana atvinnubetlar- með þeim hætti, að hinn gang- á spítala. Þetta voru Persar,
belgjum og hefir hver með sér ai'nir i Arabíu, og vilja fá sinn andi maður gekk skyndilega út sem neyttu kraftanna. Héldu
_ skerf af þessari tekjulind. — á akbrautina, og var ekki hægt þeir. að hér væru brögð í tafli,
landsins bændafólkið sér mað- lega b.orið. Þetta er griðarlega Pílagfímarnir virðast eiga þá að afstýra slysi. Fljótlega náð- og að taka ætti aðra í vélina á
ur ekkifyrr en komið er upp í ’ mikill farangur. og burðast hver trúarvissu, að því aðeins muni ist i bilstjorann, og var hann undan þeirii. Sögðu þeir, að það
fjöllin. Þar lifir það sama fá- Jog einn með pjönkur sínar upp þéim auðnast éilíf sæla, að þeir dieginn fyrir íett. Sá dómur gæti ekki átt sér stað, að „járn-
brotna lífinu og forfeður þess á (í flugvélina, og.er þá oft nhkil láti elíki betlandi bróð'ur synj- var upp kveðinn. að þar sem fuglinn“ hefði bilað, því að
liðnum öldum, •—• ósnortið af
tækni og hreinlætiskröfum nú-
íímans, sem hvorutveggja er þó
á næsta leiti, í hinni glæsilegu
höfuðborg landsins. En ara-
bíski bóndinn lætur sig litlu
varða slílta hluti. Hér í þessu
landi, sameinast á undarlegasta
hátt. grá forneskjan og nýi tím-
inn með öllu sinu brambolti.
Beirut er hávaðasamasta borg
sem ég hefi komið í. Sá ein-
kennilegi siður er viðhafður,
að þeyta bílflauturnar af full-
um krafti, þótt ekkert farar-
tæki sé sjáanlegt.
Hér er ein aðal útflutnings-
varan nautnalyfið Hashis. Það
er ræktað upp í fjöllunum, og
miklum hluta þess er smyglað
til Ameríku og Egyptalands.
Bannað er með lögum að rækta
Hashis og selja, en í raun og
veru er ekkert gert til þess að
bindra framleiðslu þess, því að
íbúarnir, og þó sérstaklega
ýmsir, sem í háum stöðum eru,
Þannig er oft umhorfs í farþegaklefum flugvéla þeirra, sem flytja pílagrímana áleiðis til
-'.iíkku. Menn eru ekki prúðbúnir þar, enda skiptir klæðaburðurinn ekki máli, ef mcnn kom-
ast alla Ieið.
Allah sæi fyrir því, að hann
væri í lagi.
Foynt að laumast
um borð.
Ýmsir af þessum farþegum
eru töluvert útundir sig. Þegar
hvert sæti er skipað í vélinni
verðum við að grandskoða hana,
því að alltaf eru nokkrir, sem
laumast um borð og fela sig á
ólíklegustu stöðum. Einn dag-
inn lokuðu tvær konur sig inni
á salerninu, og ætluðu að fljóta
[þannig með.
1 Margt af þessu fólki kemur
Iþrautpínt til baka. Næringar-
Iskortur þjáir það mjög, því að
nesti er þrotið hjájnörgum þeg-
ar líður á ferðina. Næstum dag-
lega deyja einn eða fleiri fav-
þegar í flugvélinni. En þrátt
íyrir dvínandi krafta, kemur
allt þetta góik klyfjað brúsum
og skinnbelgjum, fullum af heil
ögu vatni. Alveg er tilgangs-
laust að biðja það að skilja