Vísir - 19.09.1957, Síða 4

Ví S I
Fimmtudaginn 19. september 1957
D A G B L A Ð
yMr kemur 6t 300 daga á ári, ýmist 8 eBa 12 blafiffiður.
Eltitióri og ábytgOarmaður: Hersteinn Pálss-am
Skrlfstofur blaðsins eru i Ingólfsstrætl 3.
Bttgtjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,8-0—18,00.
Aðrar skrifstofur frá M. 9,00—12,00.
I - Afgredðsla Ingólfsstrseti 3, opin frá kl 9,00—13,03.
Simi 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGAPAN VÍSIR EJ.
Vísir kostar kr. 20,00 i éskrSt á mánufii,
kr. 1,50 eintakið i lausasSiu.
Félagsprtsntsmifijan hJ. ! 1
Tíminn og skattametivi.
BRIDGEÞATTIR
* VISIS A
Hér eru fleiri spil frá Wien um við Itáli. Staðan var allir á
og það er bezt að byrja á leikn- hættu og austur gaf.
Forqet
A A-K
V K-G-5
♦ A-K-4-2
* 9-T-6-2
Árni
A 10-8-7-6-5
V 3-2
♦ D
4» A-G-5-4-3
Tíminn sagði hér á dögunum
að Gunnar Thoroddsen hefði
gerzt methafi i skattaálöguni
á íslandi. Hingað til hefur
þó verið talið að annar mað-
ur ætti það met, ekki ein-
ungis á íslandi, heldur í öll-
um heiminum. Sá heiðurs-
maður heitir Eysteinn Jóns-
son og hefur illu heilli verið
fjármálaráðherra íslands
nær óslitið upp undir aldar-
fjórðung. Er ástæðulaust
fyrir Tímann að vera að
ræna Eystein þessari veg-
semd, því önnur afrek á
heimsmælikvarða mun hann
ekki eiga. Þao er íaunar
skrítið að Tíminn skuli nota
skattahækkanir sem árásar-
efni á menn, þar sem hann er
alltaí að lofsyngja Eystéin
Jónsson fyrir fjármálastjórn
ina, en hins vegar löngu vit-
að og viðurkennt að hann
' er öllum mönnum snjallari
í því að finna upp nýja
skatta. Hugkvæmni hans á
því sviði er svo takmarka-
iaus, að hann væri löngu orð
inn heimsfrægur maður, ef
hann hefði fæðst með stærri
þjóð og komist þar í fjár-
málaráðherrastól Um aðra
hæfileika er ekki vitað, sem
gætu réttlætt hinn eilífa lof-
söng Tímans um fjármála-
stjórn hans.
En aí því að Tíminn er alltaf
að stagast á þvi, hvað rekst-
urskostnaður bæjariris auk-
ist ár frá ári, væri ekki úr
vegi að gera svolítinn sám-
anburð á fjármálastjórn
Gunnars Thoroddsen og Ey-
steins Jónssonar. í ræðu
þeirri, sem borgarstjórinn
hélt á síðasta Varðarfundi,
gerði hann nokkurn saman-
burð á hækkun reksturs-
kostnaðar hjá bæ og ríki, tii
þess a'ð sanna hvílík fjar-
stæða það er, sem Tíminn
hefur haldið fram í því efni.
Frá því í fyrra hafa rekstrar-
útgjöíd bæjarins hækkað um
15%, en rekstrarútgjöld rík-
isins um 21% . Ef tekin éru
sl. 5 ár, hafa rekstrarútgjöld
Reykjavíkur hækkað um tæp
104%:, en ríkisins um tæp
118%:. Hvað segir Tíminn
um þennan samanburð? Það
er tilgangslaust að rey.ria að
• halda því fram, að þessar
: tölur séu rangar. En þær eru
f ekki hagstæðar fyrir fjár-
málasnilling Eramsóltnar.
Hafi „aðhaldsskortur og éft'-
iriitsleysi“ einkénnt stjórn-*
ina á Reykjavík þennanj
tíma, hvað má þá segja umj
fjármálastjórn ríkisins? —,
Hvernig stendur á því að
Tíminn er að knýja fi'am1
svona samanburð, jafnframt
því sem hann er að reyna að
telja þjóðinni trú um að
enginn geti stjórnað fjár-
málum hennar eins vel og
Eysteinn Jónsson?
Söngur sundrungarblaðanna
um óstjórnina í Reykjavík
hefur kveðið við síðustu þrjá
tíu árin, og jafnan farið,
hækkandi og endað í öskri
þegar liðið hefur að kosn-j
ingum. Oft hafa hin furðu-j
iegustu ráð verið reynd tilj
þess að ná stjórn bæjarins,
úr höndum Sjálfstæðisfiokks!
ins, en alltaf hafa bæjarbú-
ar rekið ófögnuðinn af
höndum sér og stundum
hvað eftirminnilegast þegar
óheiðarlegast hefur verið að
sótt. Mikill meirihluti Reyk-
víkinga veit að engu bæjar-
félagi á landinu er eins vel
stjórnað og höfuðborginni,
og fjöldi ltjósenda, sem af
gömlum vana og óskiljan-
legri þægð gefur sundrung-
aröflunum atkvæði sitt, ósk-
ar þess jafnframt innilega,að
þau nái ekki meirihlutaað-
stöðu í bæjarstjórninni. Og
hvenær sem veruleg hætta
væri talin á því, að dómi
vitrari manna í ' þessum
flokkum, að sundrungaröfl-
in næðu meiri hluta, mundi
fjöldinn allur af kjósendum
þeirra. greiða atkvæði með
Sj álfstæðisf lokknum.
Samkvæmt tölum síðustu Al-
þingiskosninga hefði Sjálf- j
stæðisflokkurinn fengið 9,
fulltrúa í bæjarstjórn, og!
vitað er að hann fær oftast j
eitthvað meira af atkvæðum
við bæjarstjómarkosningar
en Alþingiskosningar. Ekki
hefur aðstaða sundrungar-
ílokkanna batnað síðan. Ekki
hefur ríkisstjórnin, sem nú
■ situr við völd, sópað að
þeim atkvæðum. Óvinsældir
hennar magnast dag írá degi,
og margri', sem áður voru
eldheitir stuðningsmenn
þéirrá flokka, sem að henni
standa, treysta sér ekki leng- j
ur tii að verja úi'ræðaleysi •
henriar og afglöp. Meira aðj
■ segja er fjöldiiui allur : af-
■ fra'msóknarmönqum steiri-
hættur að trúa því, að Ey-
átemri - Jónsson . 'sé ' gæddur
—• ■ yfirnáttúrlegu íjármálaviti.
Sagnsería Italana var eftir-
farandi: S:1S — N:2T — S:2H
— N 4T S:5T — N:5H — S:6H.
Þetta er allglæfralegur samn-
ingur en hamingjudísin var
Siniscalco liliðholl, því útspilið
var laufás. Eftir það standa
tólf slagir. í lokaða herberginu
sögðu Vilhjálmur og Guðjón
eftirfarandi: S:1S — N:2G —
Árni M.
A A-G-4
¥ A-D-G-IO-4
♦ A-2
* G-7-4
Árni opnaði á 1 hjarta, Vil-
hjálmur sagði 3 tígla!!, Árni 3
hjörtu. Vilhj. 3 grönd!! og Árni
6 tígla, sem varð lokasögnin.
Útspilið var ekki láuf og Vilhj.
vann sjö. SÍæmar sagnir þýða
ekki alltaf slæm endalok. f
Sigurhj.
A 4-2
¥ 10-9-8-4
♦ 10-9-8-7-6
* D-10
Siniscalco
D-G-9-3
A-D-7-6
G-5-3
K-8
S:3G og unnu fjögur.
Eftirfarandi spil er frá leikn-
um við Austurríki, sem ísland
vann með sex stigum. Voru
Austurríkismenn heppnir að
sleppa með svo lítinn stigamun
því spilamennska þeirra var á-
berandi slæm og íslendingar
frekar lánsamir. Staðan var
A-V á hættu og' norður gaf.
Viihjáhnur
A K-S
¥ K-6
♦ K-D-10-9-7-4-3
A 6-3
lokaða herberginu sogðu Aust-
urríkismennirnir Eisler og
Klimt eftirfarandi: N:1H —
S:2T — N:2G — S:P!!
Síðasta spilið er frá leiknum
við Holiand. Staðan var allir á
hættu og suður gaf.
Arni M.
A 7-5-S-2
¥ 7-6
♦ 10-8-6-2.
* D-10-9
C. Káisér
A A-D-10-8-6-4
¥ Ekkert
♦ 7-5-3
* 7-6-3
R. Káiser
A 9
¥ A-K-Ð-G-10-9-4
♦ A-K-D
A K-5
Vilhj.
A K-G
¥ 8-5-3-2
♦ G-9-4
* A-G-8-3
Sagnsería Hollendinga var:' A:2L —- V:2S — A:6H. Filarski
A:2L — V:2S —A:3H — V:3S . írompaði út og Þorsteinn spil-
— A:4G — V:5S — .A:6H.Jaði á laufkónginn frekar en að
Ennþá var laufásinn á ferðinni svína spaða og var einn níður.
og R. Kaiser lagði upp spilið.
í lokaða herberginu sögðu Þor-
steinn og Guðjón eftirfarandi:
IViatvælag jaf ir
yfir hafið.
Undanfarin ái* hafa ýmiskou-
ar sarntök í Bandaríkjunum
haldið uppj matgjöfuin til júgó-
slavneskra skólabama.
Hefir nú verið tekin ákv.örð-
un um að haldá gjöfum þessum
áfram a. m. k. næsta ár, og
njóta tvær milijónir skólabarna
góðs af þessu. Samtökin hafa
háít .mann á ferð í Miðjarðar-
hafslöndum undanfarið til að
athuga, að hve miklum notum
gjafic þessar koma, og þykj’a
þær hafa gefizt injög vel.
KIPAUTGtKC
»1KISINS

HEKLAM
vestur urn land í hnngferð
hinn 23. þ.m. — Tekið á móti
. flutningi til áætlunarhafna
| vestari Þórshafnar í dág. —
Farseðlar seldir árdegis á laug-
ardag.
„Skaftfellingur"
til Vestmannaeyja á morgun.
Vörumóttaká daglégá.
Á. S. skrifar um Leifstyttuna.
og staðsetningu hennar:
„Þegar uppástungan korn
fram um að flytja Leifsstyttuna
á lóð DAS og þar sem henni var
þegar vel tekið af forráðamönn-
um þeirrar stofnunar, og gild
í'ök höfðu verið lögð fram í mál-
inu, ákvað ég með sjálfum mér,
að stinga niður penna, ef það
mætti stiiðla að framgangi riiáls-
ins.
Góð og gild rök.
1 Vísi í dag er birt bréf, þar
sem réttilega er tekið fram að
það séu góð og gild rök, sein.
fram komu í Bergmáli 11. sept:
að rými væri gott á lóð DAS og
útsýn hin fegursta — og þar
gæti styttan verið i stöðugri,
góðri iinisjá." En það er vanhirð-
an, sem styttan hefur verið í á
Skólavörðuholtinu, sem mönnum
hefur blöskrað svo, að þeir vilja
flutning styttunnar á stað, þar
sem hún yrði þjóðinni til-sæmd-
ar en ekki vansæmdar. Gæzla
hennar myndi engan tilkostnað
hafa í för með sér og styttan
mundi nú njóta sín betur á lóð
DAS útsýnis vegna en á Skóla-
vörðuholtinu.
„Uiularlegt" skrit.
í bréfi Þ. J., birt í Bergmáli 17.
sept. kveður við allt annan tón
en i bréfinu, sem birt var í dag.
Eg vil leyfa mér að nota sama
orð um bréf hans og liarui sjáíf-
ur notar um uppástunguna.
Ilann kallar hana ,,undarlega“.
— Eg vil kaila hans skrif' „und-
arlegt“. Hann tekur það fram í
upphafi, að styttan sé gjöf
Bandaríkja Norður-Ameríku til
þjóðarinriar á þúsund ára afntæli
Alþingis. Þetta vita allir, en þáð
er ekki verið að tala um að gefa
DAS styttuna eða neinni annarri
stofnun, heldur að fela hana um-
sjá forstöðumarins og vistmanna
þeirra stofnunar. Þar sem um
gjöf til þjóðarinnar er að ræða,
ætti sá metnaður að vera fyrir
hendi, í fyrsta lagi að hun sé
ekki vanhirt, og í öðru lagi, að*
hún sé staðsett, þar sem hún nýt-
ur sin. — „Undarlegt" finnst mér
að Þ. J. skuli ekkert minnast á
þá várihirðu, sem styttan er|í,
vanhirðu, sem' er svo megn, að
iivimleitt ‘væri að lýsa nákvæm-
lega á prenti, en löng , reynsia
talar liér sinu máíi: Að slik ván-
hirða muni haldast, nema vörður
verði hafður við styttuna dag og
nótt.
Nýtur sín ekki.
Hr. Þ. J. kveður ekki sterkara
að. orði en svo, að styttan n.ióti
sín „mæta vel,“ en það gerir hún
ekki vegna þéttbýlisins allt í
kring, þótt öðru máli haíi verið
að gegna, er henni var valinn
þar stáður.
Út í hött.
Mér virðist það, sem þessi
bréfshöfundur hefur að segja
um clliheimili, skjalasaín og
föndur vera alveg út í hött,
og ekki korna þessu máli neitt
við. í rauninni er ekki gott að
átta sig á, hvað maðurinn er að
fara, þegar hann fer ut í þessa
sálma, tálar um þavflítinn eril
kringum starfandi embættis-
menn o. s. frv. En úr því- minrist
et á starfandi ■embættismerin,
mundi kannske margur óska sér,
aö hefði það verið falið einhver.i-
um „starfandi embættismanrii"
að sjá um Leifsstjdtuna, þá heíði
það eftirlit tekizt betur, en jafn-
framt skal viðurkennt, þótt
slöcur máður hafi viljað ve:ra
vöku’H o’g látá gista ■ styttunrvm
sómasamlega, mundi -það stdrf
senniléga hafa vérið unnið fytir
Rr bp. nffiír ÍromiÖ bví.