Vísir - 20.09.1957, Blaðsíða 4

4
Ví S IR
Föstudaginn 20. september 1957
(T---------DAGBLAD
yíílr kemur út 300 daga á árl, ýmist 8 eða 12 bla.ðsíSur.
jÉ 3BUt*tjórl og ábyrgðarmað’on Hersteina Pálssoa.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Mltstjóráarskrifstofur blaðsins eru opr.ar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kL 9,00—13,00.
í Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9.00—19,00.
[|f.: Sími 11860 (fimm linur). ,
' 'ld Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuðl,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprqntsmiðjan h.f. 1 ' '
IVIagmís Vigftisson
fullírtái.
F. 21. jan. 1898.
D. 13. sept. 1957.
• •
OiHiur haflærisstjórnm.
Stjórnarblöðin og leiðtogar
stjórnarflokkanna reyna eftir
mætti að telja fólki trú um
að ástand gjaldeyrismálanna
i r
se í góðu lagi — það sé a. m.
k. „ekkert verra en í fyrra“
og hafi jafnvel ekki verið
svona gott í langan tíma. Er
jafnvel boðað til sérstakra
funda með trúnaðarliði
stjórnarflokkanna, til þess
að útbreiða þessa kenningu,
en illa mun samt ganga að
fá aimenning til að trúa
henni. Staðreyndirnar tala
allt öðru máli, því hvarvetna
reka menn sig á það, að
skortur erlends gjaldeyris er
orðinn svo mikill, að til
vandræða horfir og ekki
annað sjáanlegt en algert
öngþveiti sé framundan.
Stutt ér síðan áhöfn eins
kaupskipsins bar fram kvört
un yfir því við stjórn Sjó-
mannafélags Reykjavíkur,
að sjómennirnir fengju ekki
þann hluta iauna sinna, sem
þeim ber, í erlendum gjald-
eyri. Ástæðan var sú, að út-
gerðin hafði ekki fengið yfir-
færslu á þessu fé.
Allt annað er eftir þessu; nú
vofir yfir skortur á ýmis-
konar bygingarvörum og að
íbúðabyggingar og aðrar
byggingaframkvæmdir stöðv
ist af þeim ástæðum áður en
langt um líður. Fjöldi
manns bíður t. d. eftir gólf-
dúkum, sem eitthvað mun
t
hafa verið til af hér niðri á
bafnarbakka, en yfirfærsla á
andvirði þeirra hefir ekki
fengizt fram að þessu. Fleira
mun á eftir fara, og allt bend
ir til að þegar kemur fram á
7*
haustið verði orðinn skortur
á mörgum nauðsynjavörum.
Þá fer nú að verða erfitt fvr-
ir stjórnarliðið að halda því
fram, að allt sé í góðu lagi í
gjaldeyrismálunum.
Stjórnarblöðin kenna aflabresti
og auknum tilkostnaði út-
gerðai-innar um gjaldeyris-
skortinn. En það heíir nú
skeð fyrr að illa aflaðist, og
sé rétt munað hefir síldin
brugðizt íleiri .ríkisst.jórnum
en þessari. Samt hefir ástand
ið aldrei verið svona slæmt
síðan á árunum 1934—-1939,
þegar hallærisstjórnin fræga
sat hér að valdum, undir
forsæti Hermanns Jónasson-
ar ,eins 'og'núna. með Eystein
f Jónsson sem fjármálaráð-
herra,. eins og' riúna. Bendir
flest til að saga þfessarar rík-
* ísstjórnar endi með svipuð-
um hætti og saga hallæris-
stjórnarinnar, að hún sigli
fleyinu í strand og leiti síðan
til sér vitrari manna um
björgun út úr öngþveitinu.
Enginn skyldi halda að það
björgunarstarf yrði auðvelt,
nú fremur en þá, og mjög er
undir hælinn lagt, hvort öll-
um skipbrotsmönnum yrði
bjargað, því vafasamt er að
kommúnistar teldu sér leyfi-
legt að grípa þá línu, sem
skotið yrði til þeirra, ef þeir
vissu að hún væri ekki frá
Moskvu.
Tíminn kvartar sárlega undan
því, að stjórnarandstaðan
vilji ekki hlusta á rök hans
þegar hann er að reyna að
afsaka úrræðaleysi og afglöp
ríkisstjórnarinnar. Þetta er
ekki rétt. Við höfum bæði
hlustað og lesið og kunnum
alla romsuna utanbókar:
„Aflabrestur á vetrarvertíð
og síldarmiðum, aukinn til-
kostnaður við útgerðina“ o.
s. frv., að ógleymdum
söngnum um það, að Sjálf-
stæðisflokkurinn hafi „espað
til kaupgjaldsdeilna og verk-
falla“, sem þó hafi ekkert
orðið úr! Ekki er það nú rétt
heldur, að verkföll og kaup-
hækkanir hafi ekki átt sér
stað í tíð núverandi stjórnar,
þótt það væri eitt af loforð-
um hennar, að til slíks skyldi
ekki koma; en það er bros-
legt að kenna Sjálfstæðis-
flokknum um þær deilur.
Astæðan fyrir þeim er ein-
faldlega sú, að ríkisstjórnin
sveik loforð sín um aS halda
dýrtíðinni" í skefjum og
kaupmáttur launanna hefir
farið síminnkandi.síðan hún
tók við völdum.
Núverandi stjórn heíir engin
þau vandamál við að glíma,
sem aðrar ríkisstjórnir hafa
ekki þurft að fást við líka.
Erfiðleikarnir eru ekkert
meiri nú en þeir hafa oft ver-
ið áður. Munurinn er aðeinsí
sá, að stjórnin er sú aum-
asta, sem við völd hefur
verið, ef til vill að undan-.
skilinni hallærisstjóminnir
frægu, Þessi stjórn hefur
bókstaflega ekkert gert til
þess að sigrast á erfiðleik-
unum. Það er engu líkara en
hún hafi gersamlega gefist
upp við að leysa vandann.
Hún er því réttneínd önnur
hallærisstjórn Hermanns
Jónassonar. Skyldi ekki þjúð
in - „kveinka sér við þá
þnðjú“?
1 dag er til moldar borinn
Magnús Vigfússon, fulltrúi í
Sjúkrasamlagi Reykjavíkur
hugðarefni. Manna vandastur
var hann að virðingu sinni og
áreiðanlegur svo að af bar.
Hann var fylginn sér og þéttur
fyrir, en jafnframt viðkvæmur
í lund og ljúfmenni hið mesta,
sein gott eitt vildi við alla
menn eiga.
Magnús hafði mikið yndi af
söng og kann þar að hafa gætt
áhrifa frá Hjarðarholtsheim-
ilinu. Hann gerðist félagi í
Karlakór K.F.U.M. skömmu
eftir stofnun hans, starfaði í
þeim kór (síðar „Fóstbræðr-
um“) í nærri 30. ár og var ár-
um saman í stjórn hans. Var
þar eins og annarsstaðar, að
vel þótti séð fyrir þeim störf-
um, sem Magnús tók að sér að
vinna, og svo vel stundaði
hann æfingar, að tíðindum
þótti sæta ef það kom fyrir að
hann vantaði. í Dómkirkju-
Hann lézt af hjartaslagi hinn ,kórnum söng hann einnig um
13. þ.m., tæplega sextugnr að
aldri.
Magnús var Borgfirðingur í
báðar ættir og voru foreldrar
hans, Vigfús Magnússon og
Gróa Sigurðardóttir, bæði úr
Lundarreykjadal, en fluttust til
Akraness er þau giftust og
bjuggu þar allan sinn búskap.
Þar ólst Magnús upp til 13 ára
langt árabil.
Árið 1930 gekk Magnús að
eiga eftirlifandi konu sína,
Ragnheiði Guðbrandsdóttur.
Eignuðust þau eina dóttur og
ólu upp aðra dóttur Ragnheið-
ar af fyrra hjónabandi. Eru
þær báðar giftar hér í bæ,
hinar vænstu konur. — Magnús
var góður og umhyggjusamur
aldurs, er hann missti föður | heimihsfaðir og naut trausts
sinn, en fór þá til prófastshjón- |°^ Msku sinna nánustu. Er
anna að Hjarðarholti í Dölum, jmikill hanpur að þeim kveðinn
séra Ólafs Ólafssonar ög Ingi-ívið hið sviplega fráfall hans.
bjargar, Pálsdóttur, sem verið Rr éS viss um að til þeirra
höfðu góðyinir foreldra hans > da£ hlýir straumar
frá því að séra Ólafur var 'nnúegrai samúöar frá öllum
prestur að Lundi. Magnús nam hinum mörgu, sem hlýjan hug
í Hjarðarholtsskóla og vann káru til hins látna ástvinar
hjá séra Ólafi og’ síðar hjá Pálí (lJecrra-
Ólafssyni við verzlun í Búðar-
dal. Til Reykjavíkur fluttist
Magnús í lok fyrra stríðs og
vann hér síðan verzlunar- og
skrifstofustörf hjá ýmsum, en
starfsmaður Sjúkrasamlags
Reykjavíkur var hann frá því
að það tók til starfa og til1 . 63 skákir yngri skákmanna
dánardags. Hafði hann lengst i Ldands nefnist athyglisvert rit,
af á hendi forstöðu innheimtu- , seni Friðrikssjóður hefur fyrir
deildar samlagsins. i nokkru Sefið út tn solu cr *
Gunnar J. Möller.
Athyglisvert
skákrit.
Um Hellustund hefur eftirfar-
andi bréf borizt;
ÚHellusund.
Eg minntist á það í Bergmáli
í sumar, hve steingarðurinn í
Hellusundi gæti verið hættuleg-
ur umferðinni, en riú verð ég að
skipta um skoðun, því að í Vísi
var nýlega minnst á þennan garð
aftur, og má þar sjá hve gífur-
lega þýðingu hann hefur. Hann
er þarna sem sé til aðstoðar lög-
reglunni við að handsama öl-
kæra ökumenn.
En margir yrðu fegnir bílstjór-
arnir, sem oft eiga leið um Hellu
sundið, ef veghefill kæmi þang-
að og ofaníburður, þó að sumar-
ið sé liðið.
Og svo að lokum. Nú veit ég
hvers vegna Hellusundið hefur
! orðið útundan með malbikunina.
j Það verður aldrei malbikað, því
! það á að helluleggja það, en
‘ gjaldeyrir fyrir marmara er á
fenginn enn. - H.“
Leifstyttan enn.
Frá minni hlið var málið egin-
lega útrætt og afgreitt til for-
ráðamanna styttunnar;
En það er ekki hægt að láta
nokkrum atriðum, sem koma
fram í bréfi Á. S., ósvarað.
Látum það vera, að hann ríf-
ur orð mín út úr samhengi með
því sjálfur að nefna „clliheimili,
skjalasafn og föiutur“ í sömu
andránni.
Látum það iika vera. þótt
hann breyti þolfalli mínu: að
hvessa arnfránar sjónir ...... í '
þágufallið: „hvesst amfrárium :
sjónum."
Það er og virðingarvert á sína
vísu að benda mér á» að ég hafj
„ekkert minnzt“ á þá vanhirðu,
sem styttan er i, vanhirðu, sem
er svo mggn, aðhvimleítt væri að
lýsa nákvæmlega" o. s. frv., svo
að orð sjálfs þessa bréfritara séu
tilfærö. (Lebr. mín).
En þá fyrst kastar tólunum,
þegar þessi bréfritari herðir á ■
skrifum . sínum um vanhírðu, .
herðir svo á, að bblygðunar-
kennt varnar manni að svara
þeim
dagblaðið „Visir“ skuli eyða dýr-
mætum dálkum sínum undir því-
lík - skrif Þ. J.
Fyrsta endurminning mín um
bókaverzlmuun.
Magnús vin mmr. Vigfússon erl Rins. nafnið bendir til,
frá því, er hann reiddi mig, eiu 1 rltlnu 63 skákir ungra ís-
strákling á sjötta ári, á hnakk-1lenzkra skákmanna, og efu
nefi fyrir frairian sig frá-Hjarð- þeirra ÞeSar víðkunnir
arholti niður í Búðardal, þegar fj'rir snilld sína í þessari merku
ég var að leggja af stað heim list- 1 íormála ritsins er a Það
eftir fyrsta sumar mitt í sveit. dre°lð af útgefendum, að fram
Förlögin höguðu því svo, að td Þessa liati tatt yerið ritað
hin síðasta verður frá þvi, er um skákmálefni á íslenzka
ég flutti hann skamma leið út tunðu. en a hinn bóginn hafi
á Búðardal nú fyrir réttri viku, skakin a undanförnum árum
þegar hann var að leggja upp 01gnast Slfellt stæiJa rúm í
í ferðina miklu, sem allir eiga hugum °S hjörtum íslendinga.
íyrir- höndum. Milli þessara
Á því tímabili hafi vaxið upp
tveggja atvika liðu 40 ár og ^lóð skákmanna og sé
hafa leiðir okkar Magnúsar oft l hað tilgangurinn með útgáfu
legið saman á þeim tíma, en|ritslns’ að kynna hana áhuga-
náin hafa kynni okkar verið ,sornurn lesendum.
síðustu 25 áriri, Á þessu tíma- j Ritið er helfiað ™inninga
bili höfum við átt samleið, Gaðí°ns M. Sigurðssonar, sem
sumpart í daglegu starfi og um árabil stóð 1 röð fremstu
sumpart í ástundun sameigin- skákmanna landsins en lézt
legra hugðarefna — lengst af , snemma á síðastliðnu ári. Skák-
hvörutveggja.
sunnendur eru eindregið hvattir
Við þessi kynni hefi ég reynt .ti! hess að kVnna ser efm rits
Magnús sem dreng hinn bezta,
enda var hann maður einkar
vinsæll af þeim r.em hann
þekktu. Hann hafði til að bera
starfshæfni í bezta lagi, enda
áhuga- og kappsmaður um allt
sem hann tók sér fyrir hendur,
hvort heldur var um að ræða
skyldustörf hans eða önnur
ins. sem áreiðanlega getur orð-
ið þeim sem öðrum bæði til
skemmtunar og fróðleiks.
• 24.00j) ný liús voliU; byggð í
Englaóidi i júli s.l.
9 í öllum bæjum «>a |k>rpuin
V'estur ÞýzkaL'uuls gengu imi
fyrri helgi í gildl nýjar regl-
ur um 48 km. hámarlcshraðiK
50 ára þróun
flugtækni.
Sýning cr haldin í Washing-
ton lun þessar mundir til út~
skýringar á þróun flugtækn-
innar á undangengnum 50 ár-
um. —■
Tugþúsundir manna hafa
skoðað sýninguna. Þar getur að
líta loftbelgi. sem herinn notaði
1907, og' fjölda mörg flugtæki
önnur allt frá þeim tíma til
árisns í ár, því þarna er líka
nýjasta þrýstiloftsflugvélin
bandaríska, „Silver Vertijot,
X-13“. Þarna er líka flugvél
Bleriots, sem flogið var yfir
Ermarsund 1909 — og ,,T-13 .—
geimfar ársins 2007“, og þann-
ig ekki aðeins horft 50 ár aít-
ur í tímann, heldur líká hálfa
öld fram í tímann.
Dag' nokkurn í s.l. mánuði
rennclu 12 Iiaiskip í luitn í
New York — átta þeirra með
amerlska ferðamenn frá
Evrópu. Hafa aldivi fyrr
jafn mörg íaiiiegaskip lent á
éinu degt. Meðal þeirra vora
t|ueen Mary, Unlted Stajes
og ðluuretania. Skip Jmíssí
t'luttu 9800 fa-rþega.