Vísir - 11.10.1957, Qupperneq 6

6
VlSIB
Föstudaginn .11. október 1957
VÍSIR
DAGBLAÐ
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálssoru
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin fi'á kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
1577 börn söttu dagheimili og
leikskóla Samargjafar sL ár.
Félagið hyggsí opna nýfí dag-
heianili við Fornhaga á næsía áii.
Aðalftuidui' Bariiavbiafélag's-
ins Sumargjöf var halílinn í
Reykjavík dagana 25 júní og 2.
okt. s. 1.
1 skýrslu stjórnarinnar, er for-
maður félagsins, Arngrímur
Kristjánsson, flutti á fundinujn,
kom það fram, m. a., að 440
börn hefðu sótt dagheimili fé-
lagsins á árinu og 1137 biirn
dvalið á leikskólum þess. Dvalár-
Kristjánssyni, Boga Sigurðssyni
og Þórunni Einarsdóttur.
Dregið hjá
m í io. 0.
Orkuþörf Reykjavíkur.
umsóknir voru fleiri enn nokkru
sinni fyrr, og engin tök að verða
við þeim öllum.
Það er næsta einkennilegt, hvað
Tíminn hefir verið úrillur
: síðustu dagana í sambandi
við það, að landsmálafélagið
) Vörður hefir efnt til fyrsta
í fundarins, þar sem til um-
! ræðu verða ýmis famtíðar-
■ mál Reykjavíkur. Var eitik-
) um rætt um orkumálin á
t þessum fundi, gefið yfirlit
J um það, hvernig þau mál
standa nú, og hvað væri
íramundan í þessum efnum,
i hvað þyrfti a'ð gera, til þess
1 að sjá Reykjavík og umhverfi
; hennar fyrir orku í komandi
) tímum og þar fram eftir
götunum.
Tíminn hefir orðið ókvæða við,
og hefir einna helzt komizt
í að þeirri niðurstöðu, að
t Vörður og félagsmenn hans
f megi ekki tala um þessi mál,
I og skýringin eða ástæðan er
* sú, að Reykjavíkurbær hafi
! ekki útvegað neitt fé til að
! vinna að síðustu virkjun
1 Sogsins — efra fallsins —
t sem nú er hafin eigi fyrir
f löngu. Þetta málgagn heið-
! arleikans getur þess hinsveg-
) ar ekki, að svo er nú komið,
' að ríkið heíir einkarétt á að
koma upp raforkuverum á
! landinu, og stóð það þess
! vegna því næst að afla fjár-
f ins. Menn vita líka, með
t hverjum hætti ríkisstjórn
f umbótaflokkanna tókst að
* ná sér í peninga til virkjun-
1 arinnar veatan hafs.
Það er óþarft að rekja aðferðir
ríkisstjórnarinnar við fjár-
! öflunina, en þær voru ekki
af því tagi, að sæmilega
* heiðarlegir menn leggí sig
niður við slíkan ,,business“.
Væri því hyggilegast fyrir
Tímann að hafa ekki hátt, ef
) hann óskar ekki beinlínis
! eftir því, að rifjað sé upp,
) hvernig þessu var hagað. Og
' það er ekki ósennilegt, að það
J væri hægt að leiða einhvér
[ vitni úr sjálfum stjórnar-
Maður, líttu
Framsóknarmönnum gengur svo
sem ekki annað en gott eitt
' til, þegar þeir eru að tala um
Reykjavík og stjórn „íhalds-
1 ins“!!! Ráðið til að bæta
stjórnina á málefnum bæjar-
I ins er að fá nokkra fram-
! sóknarkálí'a til viðbótar í
! bæjarstjómina. En skyldi
f það nú vera nóg? Hvernig
f skyldi til dæmis vera búið að
* þeim landshluta, sem lengsí
hefir verið einskonar hjá-
lenda framsóknarmannav
i Þær fregnir berast frá Aust-
herbúðunum í þessu máli,
vitni, er greindu frá því,
hvernig ýmsum óskyldum
málum mun hafa verið
hreyft, þegar rætt var á sín-
um tíma um varnir landsins.
Hvernig sem Tíminn fer að,
getur hann ekki talið al-
menningi, sem fylgzt hefir
með þessum málum trú um,
að það hafi verið framsóknar
liðið, er hafi verið í fylk-
ingarbrjósti. Það hefir ein-
mitt ævinlega reynt að gera
Reykjavík og Reykvikingum
allt til óþurftar, og það var
Reykjavík, sem réðst fyrst í
að virkja Sogið undir for-
ustu sjálfstæðismanna. —
Þeirri staðreynd verður ekki
haggað, en svo mikill er of-
stopi Tímaliðsins, að félög
sjálfstæðismanna eiga nú
ekki lengur að hafa heimild
til að ræða um hagsmunamál
bæjarfélagsins.
Skýringin á þessu frumhlaupi
Tímans er annars nærtæk.
Eftir hálfan fjórða mánuð
eða þar um bil verður efnt
til bæjarstjórnarkosninga,
og framsóknarliðið örvæntir
um, að það fái mann kjörinn
að þessu sinni. Undanfarin
kjörtímábil hefir fulltrúi
þess verið skringilegur sér-
vitringur, er hefir nöldrað
dálitið í bæjarstjórn og bæj-
arráði, en vaknar aldrei til
fulls fyrr en dregur að kosn-
ingum. Þá vaknar umhyggj-
an, sem hefir sofið værum
svefni árum saman, og þá
þykist hann hafa verið með
sifelldar umbótatillögur und-
anfarið. Tíminn veit, að al-
menningur kann ekki að
meta slík vinnubrögð, svo
að blaðið er hrætt um fram-
tíð fulltrúa síns í bæjar-
stjórninni. Þess vegna hefir
það nú allt á hornum sér, og
vill jafnvel meina andstæð-
ingum að ræða helztu mál.
þér nær.
fjörðum, að fjórðungsþingið
þar kvarti sáran yfir því, að
framsóknarfulltrúar kj.ör-
dæmisins geti ekki einu sinni
komið póstmálum fjórðungs-
ins í lag, og þeir kvarta einn-
ig undan svikum varðandi
símamálin. Þannig fara
framsóknarménn með þá,
sem hafa glæpzt til að veita
þeim umboð sitt. Ættu menn
ekki að vera sammála um,
að bezt sé að komast hjá
framsóknarstjórn á Reykja-
vík sem allra lengst?
Félagið gerði samning Við
Reykjavíkurbæ um byggingu
nýs dagheimilis við Fornhaga, er
Sumargjöf eignast siðan í skipt-
um fyrir Tjarnarborg, er Reykja
vikurbær kaupir af félaginu.
Bygging nýja heimilisins hófst
síðla á þessu sumri og standa
vonir til, að henni verði lokið
að ári, ef ekki stendur á fjár-
festingarleyfum. Framkvæmda-
stjóri félagsins, Bogi Sigurðsson,
flutti skýrslu um rekstrarút-
gjöld félagsins, samkvæmt reikn-
ingum þess. Fyrir s.l. ár námu
útgjöldin samtals kr. 3.628.626.05,
en til samanburðar voru rekstr-
arútgjöldin 1955 kr. 3.022.850.13.
Á fundinum tókust talsverðar
umræður um framtíðarstarf fé-
lagsins.
Arngrímur Kristjánsson, sem
setið hefur í stjórn Sumargjafar
samfleytt i 29 ár, skoraðist ein-
dregið undan endurkjöri og er
stjorn félagsins fyrir næsta
starfsár sjdpuð þessum mönn-
um, er slcipt hafa með sér verk-
um svo sem frá er greint: Páll
S. Pálsson, hrl„ formaður; Jónas
Jósteinsson, yfirkennari varafor-
maðui', Þórunn Einarsdóttir, for-
stöðukona, ritari; Sveinn Ólafs-
son, forstjóri, gjaldkeri; og þau
Helgi Eliasson, fræðslumála-
stjóri, sr. Emil Björnsson og frú
Valborg Sigurðardóttir með-
stjómendur.
Þá hefur stjórnin þegar kjörið
byggingarnefnd hins nýja barna-
heimilis og er hún skipuð þrem
mönnum, auk form. félagsins,
sem jafnframt er formaður
nefndarinnar, )>eim Arngrími
1 ripolibio:
Uppreist hinna
hengdn.
Kvikmynd þessi er gerð i
Mexikó og hefur orðið heims-
fræg. Var hún verðlaunuð á
kvikmyndahátíð i Feneyjum og
hvarvetna hlýtur mikið lof. Sér-
staka athygli fyrir góðan leik
vekja Pedro Armendariz og Ari-
adna, sem er sérkennilega fögur,
ung leikkona, fær tækifæri til
mikils leiks í lokaþætti myndar-
innar, og sýnir þar mikla hæfi-
leika. — 1 kvikmyndinni er lýst
mikilli grimmd, á tímum kúgun-
ar og menningarleysis, áður en
Mexikó varð lýðræðisi'iki. Nú-
tímamönnum mun furðulegt
þykja, þótt enn sé til grimmd
og kúgun í heiminum, að slík
meðferð á fólki skuli hafa átt
sér stað fyrir nokkrum áratug-
um.
Dregið var í gær í 10. fl. Happ-
drættis Háskólans. Vinningar
voru saintals 838, að samanl.
upphæð kr. 1.050.000. Hæstu
vinningar:
100 þúsund krómu*: 24.053
(Fjórðungsmiðar seldir á Akra-
nesi, Patreksfirði og Vík í Mýr-
dal).
50 þús. kr.: 12.965 (Fjórðungs-
miðar í umboði Jóns St. Arnórs-
sonar og Guðrúnar Ólafsdóttur).
10 þús. kr.: 1096 3795 18590
32678
5 þús.:' 6850 9932 14599 19163
38334.
- ♦ ——
Bíýja híó:
Qperan AIDA.
Óperukvikmyndin Aida, gerð
eftir hinni heimsfrægu óperu
Verds hefur verið sýnd að und-
anförnu í Nýja Bió við mikla
hrifni. Með aðalhlutverkið (leik-
hlutverkið) fer ítalska leikkonan
Sophia Loren, en með sönghlut-
verkið fræg söngkona, Renata
Tebaldi. Með önnur hlutverk
fara frægir leikarar og söngvar-
ar, ítalskir flestir. Þá er þess að
geta, að ballettflokkur óperunn-
ar i Rómaborg dansar, og eru
aðaldansendur Alba Arnova,
Victor Ferrari, Ciro Di Pardo.
Soffía Loren.
Sagan er viðburðarik og er
frá fyrri tíma, gerist í Egypta-
landi íyrr á öldum, á Faraóa-
tíma. Það er saga um strið, en
líka heitar ástríður, ást og
harma. Hér er um ódauðlegt
listaverk að ræða og kynning á
því, þótt i kvikmund sé er menn-
ingarhlutverk. Óperan er mesta
verk Giuseppe Verdis. Þetta er
í hinni ágætu bók sinni, Faxa,
segir di'. Broddi Jóhannessn svo
í kaflanum „Þræll og herra“:
t
Dansandi helgidómur.
„Svo hef ég heyrt íslenzkan
bónda lýsa reiðhesti bezt, að
„hann væri dansandi helgidóm-
ur“. List hestamannsins mun
engri list nákomnari en danslist-
inni, en hún mun allra lista upp-
runalegust. Við getum hugsað
okkur upphaf hennar ú þá leið,
að blær himinsins rann yfir
gresjuna í mjúkum sveipum,
frjórikar greinar á gildum stofni
svignuðu og titruðu, hógværar
öldur hnigu að sandi, en auga í
svefnrofum dýrs og manns
leggst eftir hreyfingunni, og
hljómfall liennar fenn*r inn í
frumstætt hjarta og þróttmikinn
líkama. Fyrr en varir dansar
sólbitinn fótur yfir sandinn, sér-
hvert spor er ákall og lofgerð til
lífsins, það er ástin og þráin og
fögnuðurinn. Það er tjáning án
allra tákna.“
Hrej-figleði.
„Það er engin hending, að fjör-
i ið er einn höfuðkostur gæðirigs-
ins og merkir jafnframt að ís-
lenzku máli blóð og líf, en hvergi
íundu íslenzkir menn slíka
hreyfigleði og í tökum gæðings-
ins, þar og aðeins þar hafa þeir
dansað með sama léttleika og
vonsælt ungviði.
Sönglist og danslist munu.hafa
alizt í sömu vöggu. Syngjandi
maður er öðru fremur hamingju-
samur maður, og ílestir góðir
hestamenn hafa verið skáldmælt-
ir eða næmir á búndið mál. Þéss
er og að vænta. íslenzkt mál
bundið mál er auðugt að hrynj-
andi, og það eru hreyfingar góð-
hestsins einnig. — Mun það eiga
nokkurn þátt í þvi, hversu mjög
þeir hafa helgað hestinum skáld-
list sípa.
Það hafa jafnan þótt höfðing-
legar og frjálsmannlegar mennt-
ir að dansa, syngja og kveða, en
til þess hafa íslenzkir hestar
lokkað misdjai'fa menn.“
Að þjóna hesti.
„Að þjóna hesti er list, að níð-
ast á hesti er vandlaust. Frjáls •
maður játast undir skyldur sín-
ar, þrælkaður maður aíneitar
þeim Bólu-Hjálmar hefur lýst
því, hversu litlir herrar fara með
hestum:
Aumt er að sjá í einni lest
álialdsgögnin slitin flest,
dapra konu, drukkinn prest,
drembinn þræl og meiddan hest.
Hesturinn er förunautur
frjálsra manna. Þrællinn þving-
ar hann í öllu, hann þeytir hon-
um og þvættir honum, hleypir
honum í hvað sem fyrir er, virð-
ir þol hans einskis, og skeytir
engu um einstaklingseðli hans.
Svo fai-a þeir gjarna, sem marga
biða ósigra og auömýkingar."
Leiðréttingg.
I Bergmáll í gær stendur: að,
of hægur akstur er ekki heldur,
en þar átti að standa, að of hæg-
um akstri sé ekki heldur bót
mælandi.
fyrsta óperumynd í litum, sem
gerð hefui' verið. 1 erlendum
blöðum hefur m. a. verið svo að
orði komist, að aldrei liafi eins
vel tekist að breyta óperu í kvik-
mynd, enda muni hún hrífa
hvern marin, sem á annað borð
getur hrifist af hinu háleita og
fagra. Leilcstjórinn er Clementi
Fracassi.