Vísir - 02.04.1958, Side 9

Miðvikudaginn 2. apríl 1958
VÍSiR
9
r«i.r«lii P. I. B Box 6 Conenhoaen
Reglulsgt prakkarastrik.
Nú skulið þio iá að heyra eldgamla sögu. Hún er
næstum of gömul t:I að vera scnn. En samt sem áður
er hún alvcg ágæt.
Mikki reíur haíoi dcttiÖ cfan í brunn —- alveg ems
og úlfunnn í Rauðhettu. En hann drukknaoi ckki, því
þaS vav bara saia vatnslögg á betninum.
Svo kcm Metta, geit.n. Það cr sagt að geitúr séu
ekki cérlega vitrar. Cg það er víst alveg rétt. Metta
gekk þarna að og horíði niour í brúnninn.
— Hvað ertu að gera þarna niori, Mikki? spurði
hún.
-— Ö, Það er svo yndislegí, svaraði Mikki. Hérna
er það yndislegasta, tærasta og kaldasta vatn, sem ég
liefi nokkurn tíma bragðað. Ivcmdu niour, kæra fdetta,
og smakkaðu.
Metta hugsaoi'sig um — og þó — það var nú víst
það sem hún ekki gerð. Hún stökk mður til Mikka.
Og þegar hún hafði drukkið vatnið, spurði hún hvernig
þau ættu að kcmast upp aftur.
— Það skal eg sjá um, svaraði Mikki. — Fyrst ríst
þú upp með framfæturna upp við brunnvegginn. Svo
klifra ég upp á bakið á þér — og stekk þaðan alveg
Upp'
— íá, en hvao verður um mig? spurði Metta.
— Vertu róleg. Þegar eg er kominn upp, hjálpa
•eg þér. Stilltu þér nú upp.
Og Metta, bjánin sá arna, gerði eins og Mikki sagði
I Brezk-norskur samnrngur
m gagnkvæmar tryggingar
Hinn 1. 1). m. gekk í gildi
brezk- norskur samningur um
| gagnkvæm tryggingarcttindi.
I Samkvæmt honum nýtur
norskt fólk allra tryggingarétt-
inda samkvæmt brezkum lög-
um, meðan það dvelst í Bret-
landi, og brezkt f ólk samkvæmt
nor sku tryggingarlöggj öf inni
mcðan það dvelst í Noregi.
Hér er í rauninni um jafn-
viðtæk réttindi að ræða á
sviði tryggingastarfsemi og
milli Norðurlanda innbyrðis,
og nær til allra greina trygg-
ingastarfseminnar.
¥
4
BSEÍÍIGEI* ATTUB
> VISIS &
Undankeppni Reykjavíkur-
móts Bridgeíélagana er nýhafin
og er þremur umferðum þegar
iokið. Efstu sveitirnar, af 19 þátt
takendum, eru sveitir I-Ialls Sím-
onarsonar 505 stig, Ásbjarríar
Jó.nssonar 503 stig og Geirs Þor*
steinssonar með 486 stig.
Hér er eitt spil úr síðustu um«
ferð. Staðan var allir utan ogþ
vestur gaf.
A-10-6-5-4
ekkert
A-10-S-5
G-5-4-2
á Súmötru.
Indónesíustjórn tilkynnir að
I’.srsveitjr uppreistarmanna á Sú-
mötru séu á iiröðum, skipulags-
iausKm flótta.
Aðrar fregnir herma, að til
stórátaka megi vænta. — Upp-
reistarmenn segja, að þar sem
sambandsherinn hafi vaðið yfir,
hafi hann hirt allar matvæla-
birgðir, svo að hungursneyð ríki
meðal almennings.
Tilkynnt er, að Nkrumah
forsætisráðherra G'hana
muni hcimsækja Isracl á
þessu ári.
K-D-7
D-G-8-2
7-6-4-2
A-10
A
V
♦
*
G-9-8-3-2
9-5-4
K-8-3
8-3

ekkert
A-K-10-7-6-3
D-G
K-D-9-7-6
Ingólfur Isebarn og Geir Þor-
steinsson komu með eftiríarandi
sagnseríu, eftir opnun á 1 laufi
hjá vestri: 1S — 8H — 3T — 3G
— 4L — 6L. Nú doblaði austur
og Geir var ekki seinn að re-
dobla. Eins og sjá má cr spilið
upplagt enda stóð ekki á Ingólfi
að koma því heirn.
Á hinu borðinu opr.aði vestur
ekki, en norður byrjaði með 1
spaða. Lokasögnin á því borði
fyrir um. Hann notaði hana, sem stiga. Og þegar hann
var kcminn upp, leit hann mður og hrópaði:
— Jæja, vertu blessuð. Nú fer eg heim í grenið mitt.
— Hæ, þú lofaðir að hjálpa mér upp, jarmaði Metta.
— Gerði eg það? Hugsa sér, því hafði ég alveg
gleymt. Líði þér vel, gamla flón.
Og svo hljóp hann burt en aummgja Metia jarm-
aði í öngum sínum og barmaði sér. En hvað það var
leiðinlegt fyrir hana.
Eí sagan endaði hér, mundi hún vera mjög sorgleg.
En til allrar hammgju kom góður maður, sem hjálpaði
Mettu upp aftur. Og Metta lofaði sjálfri sér því, að hún
skyldi aldrei oftar treysta refs orðum.
En hvort hún mundi nú eftir því, er önnur saga.
varð 3 lauf og er það lítt skiljan-
legt.
Spiiamennska og sagnir í
keppni þessari virtust mér í
fijótu bragði heldur brokkgeng-
ar og fer hér á eítir allskugga-
legt dæmi.
A Á-K-x
V K-D-x-x-x-x v
♦ Á-x
Æ x-x
A D-9-3
V 6
$ G-9-6-3 1 1
4» K-10-7-6-2
[ Á þessi spil komst eitt parið í
4 hjörtu og varð þrjá niður.
Munu þeir opna á tveimur gröncl
um hafandi báða láglitina. Hins
vegar er ég ekki frá því að spil
austurs í þessu tilfelli hafi verið
ivið of veik til þess að opna á
tveimur gröndum enda varð res-
ultatið eftir því.

Afmælisrit málfunda-
félagsins Óðins.
Svo sem áður hefir vcrið get-
ið hér í blaðinu átti málfunda-
Mf- C. *
Hamingjuskórnir - 5.
,,Claret viljum við
drekka, mjöð og Bnmar-
öl.“ hrópaði einn af gest-
unum, ,,og þér verðið að
drekka með okkur.“ Tvær
stúlkur komu mn. Þær
helltu í krúsirnar og
hneigðu sig. Justitsráðið
varð að drekka með þeim.
Þegar einn af mönnunum
sagði að hann væri drukk-
mn, eíaðist hann ekki um
að maðurinn hefði rétt fyr-
ir sér og bað þá um að út-
vega sér léttivagn og þá
héldu þeir að hann talaði
rússnesku. -— Hann hafði
aldrei verið í svo aumum
félagsskap. Hann beygði
sig undtr borðið og skreið
til dyranna, en þegar hann
var kominn að dyrunum
greip emhver í fæturna á
honum og til allrar ham-
ingju duttu þá skórnir af
hcnum og með þeisi féllu
töfrarmr. Justitsráðið sá
greÍRÍIega loga ljós á götu-
lugt og hann tók þá eftir
að hann lá flatur á götunm
fyrir framan dyr og þar sat
sofandi varðmaður. ,,Ham-
ingjan góða, hefi eg sofið
hér í alla nótt og dreymt
þetta allt saman,“ sagði
hann við sjálfan sig. Tveim
mínútum síðar sat hann
í vagni sem ók honum til
Chnstianshamn. Hann hug-(
leiddi þau vandræði scm
hann haíði ratað í cg þá
eymd sem haíði birzt hon-
um og þakkaði sínum sæla
fyrir að lifa ekki á tímum
Hansar konungs og lofaði
nútíman sem þrátt fyrir
sína vankanta var langt um
betn en fortíðm og það var
í rauninni mjög skynsam-
lega hugsað af Justitsráð-
inu.
félagið Óðinn 20 ára afmæli-
síðastliðinn laugardag.
Af tilefni afmælisins gaf fé-
lagið út myndarlegt afmælis-
rit, fjölbreytt að efni.
Meðal efnis ritsins má nefna
Ávarp, eftir Ólaf Thors. Axel
Guðmundsson skrifar formáls-
orð. Bjarni Benediktsson ritar
grein, sem nefnist Afrek, er
seint mun fyrnast. Gunnar
Thoroddsen skrifar afmælis-
kveðju til Óðins. Axel Guð-
mundsscn skrifar Ágrip af
starfssögu Málfundafélagsins-
Óðins. Magnús Jóhannesson
skrifar grein, sem nefnist Hva5
er framundan? — Sinna verka
njóti hver, nefnist grein eftir-
Birgi Kjaran. Jóhann Hafstein
ritar grein, sem nefnist Þeir
höfðu forystuna. Margt fleira
er í ritinu.