Vísir - 30.05.1958, Síða 9

Föstudaginn 30. maí 1958
VÍSIB
J
Hesmsókn í Kuwait -
Frh. af 4 s.
bekkir og eru sumir þeirra
þaktir litlum ábreiðum, mislit-
nm eða koddum. Þar er aðeins
borið fram kaífi, te og „nar-
gilla“.
„Nargilla“ (vatnspipa) er not-
uð til reykinga í öllum Mið-Aust-
urlöndum. Þetta er hátt glas (eða
krukka), trjónumyndað og er
hálffuHt af vatni, og með opi á
annarri hliðinni og efst uppi. Út
úr annarri hliðinni tegir sig
gúm-pípa, sem endai- með munn-
stykki. Opið efst uppi er til þess
setlað að reykurinn hafi hring-
rás. 1 sumum löndum hefur
„nargillan" 3 eða 4 munnstykki,
svo að margir geta reykt sam-
timis.
Rauði fáuinn.
Allir karlmenn í Kuvva.in búast
hvitum klæðum. Þegar eitthvað
er um að vera nota þeir brúna
eða svarta „abaia“, sem er sama
sem yfirfrakki. Prinsana, sem
tilheyra fjölskyldu höfðingjans,
má þekkja á því að þeir hafa
tvö gullbönd saumuð á brjóstið
á „abaia" sinni. Þeir hafa lika
þjóðfánann á bílnum sínum,
hann er rauður og er orðið
„Kuwait“ ritað á hann með
hvítum arabiskum stöfum.
Ekki er hægt að vita nákvæm-
lega hvers konar fötum konur
klæðast, aðrar en þær sem eru
orðnar fulorðnar. Felur hver
kona sig balc við viða og svarta
„abaia“, sem hylur hana frá
hvirfli til ilja. Hún getur séð
gegnum gagnsæjan dúk, sem
hylur andlit hennar eða gegnum
tvö göt, sem eru skorin á efnið
yfir höfði hennar. Menn geta séð
hvort stúlkan er gift eða ógift
með þvi að lita á „abaia“ hennar
aftnatil. Ef langur slóði kemur
fram undan „abaia“ hennar er
hún ógift.
•
Foreldrar ráða oftast.
Þetta þýðir ekki að menn megi
sækjast eftir ástum hennar eða
jafnvel horfa lengi á hana. Það
er ekkert tilhugalíf í Kuwait; og
engin stefnumót. Kuwait-búar
trúa ekki á nein tengsl milli
karls og konu ör.nur en hjóna-
band. Á undan hjónabandi eða
án þess getur enginn maður séð
stúlku án „abaia“ og heldur ekki
heyrt rödd hennar.
Stundum kemur það fyrir að
Kuwait-búar kvænast stúlkum,
sem þeir muna frá þeim tíma er
bæði voru börn. En í flestum til-
fellum eru það foreldrarnir, sem
ráða giftingu barna sinna. Fólk,
sem giftist, sér ekki hvort ann-
að fyrr en giftingarkvöldið.
Kvöldið hefst rreð því, að
nokkrir vinir brúðgumans koma
saman í húsi hans að miðdegis-
verði loknum. Allur hópurinn
fer þá í skrúðgöngu, sem hefur
með sér ljós og hljóðfæraleikara
og heldur að liúsi brúðarinnar.
Þar hefur setustofa kvenna ver-
ið sérstaklega undirbúin undir
þetta. Aðeins í þetta sinn getur
karlmnður komið þangað, og
það er venjulega prýtt mcð nýj-
um gclíábreiöum, svæflum,
1 myndum og stórum speglum, er
I þekja að mestu veggi og loft.
Hjónarúmið er í öðrum enda
stofu.nnar og þar er líka stóll fyr
ir brúðgumann.
Allir gestirnir fara inn í her-
bergið og sitja þar á svæflunum,
þeir drekka kaffi og eta sætindi.
Þegar rósavatnið hefur verið
borið .um og hinn ilmandi reyk-
ur, óska allir brúðgumanum
heilla og fara — og skilja hann
eftir einan, sitjandi á stólnum
við rúmið. Fyrir utan herbergið
nær dyrunum er þá ílokkur af
atvinnusöngvurum, með þjóðleg
hljóðfæri sín og þeir taka að
leika á þau.
Þeim verður varla svefnsamt.
Loks kemur brúðurin og ber
hún „abaia“ sína. Hún er borin
á lítilli ábreiðu af flokki kvenna
og þær flýta sér síðan á burt úr
herberginu og loka dyrunum.
Sönglistin og söngurinn verður
nú stöðugt háværari og heldur
áfram fram að dögun.
Eg spurði nokkura brúðguma
hvers vegna þessi sönglist liéldi
áfram alla nóttina. Venjulega,
sögðu þeir, veitir brúðurin mik-
ið viðnám, þegar brúðguminn
ætlar að taka af henni „abaia“
hennar. Er þá tuskast sætlega
oft í margar klukkustundir.
Sönglistin og söngurinn kemur
í veg fyrir að hávaðinn heyrist.
Snemma morguns yfirgefur
brúðguminn brúði sína og fer
jheim til sín. Vinir hans koma þá
, til að óska honum til hamingju
Gaulle vill fara hægara í
Alsír en Soustelle.
Sousteðle talinn hugsa mest
um eigin fraiua.
Jacques Soustelle, sem komst heiðursmerkjum, svo og brezku
undan frá Frakklandi loftleiðis
til Alsír 17. þ. m., og síðan hefur
haldið þar hverja i'æðuna á fæt-
ur annarri til stuðnings stefnu
(Order of the British Empire).
Samstarf De Gaulles og Sou-
stelles á stjórnmálasviðinu hélst
eftir styrjöldina, hann varð for-
hershöfðingjanna þar og „hinni i stjóri samtakanna „Endursam-
nýju stefnu“, hefur alla tíð hvatt
til liarðari afstöðu þar.
Árás hans á frönsku stjórnina
fyrir að taka ákvörðun um að
semja við Túnis og beiskorð af-
neitun hans á málamiðlun Banda
rikjanna í deilunni við Túnis,
leiddi til falls Gaillardstjórnar-
innar 15. apríl.
Soustelle átti og mestan þátt í
falli Bourges-Maunorey, fyrir-
rennara Gaillards. Hann réðst
harkalega á umbótafrumvarp
stjórnarinnar varðar.di Alsir og
af því leiddi, að hikandi þing-
menn samíylktu stjórnarand-
stæðingum.
Soustelle er maður dökkur og
ákaflyndur, f. 3. febrúar 1912 í
Montpellier. Hann á nú heima í
Lyons, þar sem hann var kjör-
inn á þing 1951 og aftur 1955.
Hann átti og sæti í fyrsta stjórn
lagaþinginu eftir frelsun Frakk-
lands.
Fylgismaður Ðe Gaulle.
Soustelle gerðist fylgismaður
De Gaulles í upphafi andspyrnu-
hreyfingarinnar snemma í heims
styrjöldinni. De Gaulle gerði sér
ljóst hverjum hæfileikum Sou-
stelle var búinn og fól honum
vandasöm hlutverk — m. a. for-
ustu leynistarfsemi frjálsra
Frakka, stofnuu andspyrnuhreyf
inganefnda í Suður-Ameríku, og'
samræmi ng u neðan j ai-ðar s tarf -
semi bandamanna i Ev.rópu. Fyr-
ir þessi störf var Soustelle
sæmdur mörgum frönskum
og þeir borða saman hádegis-
verð. Siðan hefst önnur skrúð-
ganga heim til brúðarinnar. En
að þessu sinni verður brúðgum-
inn þar eftir í fullar tvær vikur.
Þá ílytja hjónin heim í sitt heim-
ili — og brúðurin tekur slóðann
af „abaia“ sinni.
eining frönsku þjóðarinnar" og
Gaullistahreyfingarinnar, og
hann er enn talinn forustumað-
ur hennar á þingi og út um land,
en það er almennt álitið í Frakk
landi, að hann sé ekki eins hand
genginn De Gaulle og hann áður
var, og hann hugsi nú mest um
að framast sjálfur.
Hógværari afstaða
De Gaulles.
Þótt De Gaulle hafi ekki opin-
berlega afneitað Soustelle er tal-
ið, samkvæmt ýmsum heimild-
um, að De Gaulle hafi hafnað
samstarfi við hann í Alsírmál-
inu, því að hann hafi viljað fara
aðrar leiðir, en De Gaulle með
meiri gætni.
Áhrif Soustelles, þegar Alsír-
málið var rætt, voru jafnan mik-
il á þingi, vegna þess að hann
var landstjóri þar um árs bil frá
í febrúar 1955 til sama mánaðar
1956. Hann naut þá bæði trausts
Evrópu- og Alsirmanna, og
þegar Georges Catroux var skip-
aður landstjóri í hans stað, risu
Evrópumenn í Alsír upp og kom
til alvarlegra uppþota.
Soustelle er nú 45 ára. Hann
er vel menntaður og hefur á-
hugamál önnur en stjórnmál.
Hann var eitt sinn forstjóri
safnsins um manninn (Museum
of man) í Paris og hann tók þátt
í vísindaleiðangrum til Suður-
og Mið-Ameríku fyrir síðari
heimssty r j öldina.
Soustelle er sívinnandi, en
hafi hann nokkrar stundir af-
lögu sinnir hann bókmenntum
og hljómlist. Hann er kvæntur,
en barnlaus. Kona hans er kunn-
ur mannfræðingur og sérfræð-
ingur í sögu Mexíkós fyrir daga
Kólumbusar.
Áfengi, töbak o.fS. selt toll-
frjálst á Keflavíkurflugvelli.
'Ný liig lerfa sölu þess lil áliafna
og £Iugfar|>ega í framltaMsfliBgi.
Alþingi samþykkti í gær end-
anlega frumvarp tH Laga um
heimUd fyrir ríkisstjórnina til að
selja áfengi, tó'oaíc o. fl. á Kefla-
vikiu’flugveUi og Reykjavíkur-
flugvelli tH farþega í frairdialds-
flugi.
Samkvæmt lögum þessum, er
öðlast gildi þegar í stað, er rík-
isstjórninni „heimilt að setja á
stofn á Keflavikurflugvelli á-
fengisútsölu, er eingöngu selji
áfengi til farþega og flugvélaá-
hafna í framhaldsflugi.
Áfengisverzlun ríkisins rekur
útsölu þessa undir yfirstjórn ut-
anrikisráðherra. Ráðherra ákveð
u.r verð áfengis, sem selt er með
þessu móti, og setur, að fengn-
um tillögum áfengisvarnar-
ráðs, nái reglur um eftirlit með
rekstrinum og þeim farþegum,
sem við verzlunina skipta.
Ríkisstjórninni er einnig heim
V&Xb's*
MI. C. A. ndersGM :

EITTHVAÐ. Nr. 1

ilt að setja á stofn sams konar
útsölu á Reykjavikurflugvelli,
eftir að þar hefur verið byggð
afgreiðslustöð til sameiginlegra
afnota fyrir þau flugfélög, sem
völlinn nota.“
Þá getur ríkisstjórnin samkv.
hinum nýju lögum „heimilað út-
sölum þessum að hafa einnig á
boðstólum tóbak og hvers konar
aðrar vörur, sem henta þykir.“
Sá háttur, sem væntanlega
verður tekin upp hér á landi
með framkvæmd laga þessara,
hefUr tíðkast siðustu árin á
nokkrum hinna stærri flugvalla
erlendis, m. a. í Shannon á Ir-
landi og Scliipholflugvelli við
Amsterdam. Hefur það verið álit
manna, að hinar svonefndu „toll-
fi’jálsu” búðir ykju umferð er-
lendra garþegaflugvéla og jafn-
vel talið, að flugvélar, sem að
öðru jöfnu mundu leggja leið
sína um Keflavíkurfiugvö’], hafi
fremur kosið að fara um Shann-
on, til þess að farþegar og á-
hafnir gætu átt þess kost, að
kaupa áfengi, tóbak o. fl. við því
væga verði, sem í umrædöum
verzlunum tíðkast.
Eftir að slíkri verzlun hefur
verið komið upp á Keflavíkur-
flugvelli, ætti umferð um hann
ekki að minnka af þessum sök-
jum og ber að fagna þeim úrböt-
um, sem felast í hinum nýju lög-
um.
Hinn elzíi aí bræorun-
um fimm sagði: ,,£g vil
verða eitthvað, verða að
gagni. Eg ætla að búa til
múrstcina, því þá heíi ég
gert gagn.“ „Já, en allt of
lítið,“ sagði einn af bræðr-
um Kans. „Þá er betra að
verða múrari, það er ekki
svo lítið og ég ætla mér að
verða múran. 4 „Þetta er
ekkert,“ sagoi þriðji bróð-
ir-inn. ,,£g veit um annað
meira, ég ætla að verða
byggingameistan og taka
listrænu bhðma og verða
arkrtekt, þáð er nú nokk-
uð, sem í er vanð.“ „Eg
heíi enga löngun til að
verða, það sem þið hafið
ætlao ykkur,“ sagði fjórði
bróoirinn. ,,Lg ætla að
verða sikilingur og verða
ykkur öllum meiri. £g fer
mínar eigin leiðir og ryð
nýjar brauíir. £g verð elcki
með í ykkar hlutskipti, en
ég ætla mér að rökræða
um ykkar vérk. Það er
eitthvað bogið við alla Kluti
og ég skal sjá gallana og
ræða um þá.“ . Og þetta
gerði Kann og fólkið sagði
um Kann: „Það er eitt-
Kvað við Kann, Kann er
greincjur náungi en Kann
vinnur ekki neitt,“ en em-
mitt þess vegna var Kann
nokkuð í augum fólksins.
ym&i Laina
Mao „frefsöii Tibots.
//
Fregn frá Hong ívong herm-
ir, aö Dalai Lania, hinn þekkti
aiuilegi leiðtogi Tíbets hafi sent
þakkarskeyíi til Mao Tses-tung.
Skeytið var sent á þeim degi
(sl. föstudag), er sjö ár voru
liðin frá því kínverskir komm-
únistar „frelsuðu Tíbet“. f
skeytinu eru bornar fram
þakkir til Alþýðulýðveldisins
kínverska fyrir „frelsunina“. j